Οσο θα προσπαθούν με την καταστολή να φιμώσουν το στόμα μας για να μην αποκαλύπτουμε τα αίτια του ιμπεριαλιστικού πολέμου που κάνουν για να ξαναμοιράσουν τον πλούτο που μας ανήκει, τόσο θα δυναμώνει η φωνή μας και η πεποίθηση ότι αυτός ο κόσμος πρέπει να αλλάξει.

Καλά κάνουν και μας φοβούνται.

Θα τον αλλάξουμε.

Η κινητοποίηση των αγωνιστών της Θεσσαλονίκης δεν είναι πρωτόγνωρη. Και στο παρελθόν υπήρξαν μαχητικές παρεμβάσεις αντίστασης. Κάθε φορά που ο ιμπεριαλισμός δείχνει τα δόντια του με σκοπό να αιματοκυλίσει τους λαούς, οι μαχητικοί συμπατριώτες μας αντιστέκονται με εφευρετικότητα.

Αλλάζουν τις πινακίδες και μπερδεύουν τα φορτωμένα πόλεμο οχήματα.

Στη Θεσσαλονίκη πριν χρόνια, στην Αλεξανδρούπολη προχτές, στη Θεσσαλονίκη ξανά και όπου χρειαστεί, ο λαός να δώσει το «παρών» κόντρα στα σχέδια του αφανισμού του.

Να σταματήσουν φορτηγά, πλοία, οποιαδήποτε μέσα μεταφέρουν πόλεμο. Να ακουστούν οι φωνές της αλήθειας και να μη φιμώνονται όσοι παλεύουν για το δίκιο. Εξάλλου το μήνυμα της μεγάλης απεργίας της Τετάρτης ήταν για μια ζωή με δικαιώματα και χωρίς πολέμους. Για μια δίκαιη ζωή χωρίς άγρια αστυνόμευση και τρομοκρατία.

Είναι απαράδεκτο το 2022 να μην μπορούν να διαδηλώσουν απεργοί ενάντια στην ακρίβεια, ενάντια στη σφαγή των λαών, ενάντια στον πόλεμο και την όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν. Μαζί με χιλιάδες λαού, καταδικάζω την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ, την καταστολή και τις συλλήψεις των εργαζόμενων απεργών στην κινητοποίηση που έγινε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και ζητώ να απελευθερωθούν.

Γιατί (ας μου επιτραπεί το δάνειο...)

«Oταν τελείωσε ο πόλεμος υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους ο φτωχός λαός πέθαινε απ' την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο». Μπ. Μπρεχτ

Είναι απαράδεκτη η αναίτια βία εις βάρος των εργαζομένων απεργών και δημοσιογράφων. Οι προσαγωγές και ο τραυματισμός τους. Μένουμε κατάπληκτοι για το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατεί πάντα ενάντια σε πολίτες που διαδηλώνουν τα δίκαια αιτήματά τους. Με θλίψη διαπιστώνουμε την έλλειψη όποιας δημοκρατίας. Απαιτούμε να αφεθούν ελεύθεροι όλοι οι διαδηλωτές.

Ακουγα από παιδί το σύνθημα στις πορείες «ένας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός», χωρίς να πολυκαταλαβαίνω τι σημαίνει.

Ιμπεριαλισμός είναι το σύστημα που ζούμε, η μήτρα των πολέμων, ο τρόπος που το αστικό κράτος επεκτείνει ή υπερασπίζεται τα κέρδη του «ντόπιου» κεφαλαίου του, όταν οι «ειρηνικοί» τρόποι αποτυγχάνουν. Οταν το πέπλο του θανάτου από τις εχθροπραξίες συμπληρώνει τις απολύσεις, το ξεσπίτωμα, τη βία του κεφαλαίου στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στους πολέμους.

Η αστική τάξη της Ελλάδας έχει επιλέξει στρατόπεδο στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στις ΗΠΑ / ΝΑΤΟ / ΕΕ και τη Ρωσία, ο οποίος σήμερα διεξάγεται στο έδαφος της Ουκρανίας. Εχει ταχθεί με τις «ειρηνικές» επεμβάσεις σε Γιουγκοσλαβία, Συρία, Αφγανιστάν και αλλού. Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση αντιμετωπίζουν μονόπλευρα την αντιπαράθεση, επέλεξαν ιμπεριαλιστή και ξεχωρίζουν τους πρόσφυγες, ξεχωρίζουν τους θανάτους, διαλέγοντας αυτούς που «συμφέρει» να επικεντρωθούν, για τα κέρδη των αφεντικών. Προσπαθούν να «μασκαρέψουν» τη συμμετοχή στον πόλεμο σε αντιπολεμική δραστηριότητα. Η κυβέρνηση ξεχωρίζει τον πολιτισμό ανάλογα με την καταγωγή του καλλιτέχνη, καλλιεργώντας τον σκοταδισμό, και υποβιβάζει την ενημέρωση σε προπαγάνδα εμπόλεμης χώρας.

Η αστική τάξη της Ελλάδας ενισχύει συνεχώς την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, όχι επειδή φοβάται τον ιμπεριαλιστή που επέλεξε ή τον αντίπαλό του, αλλά επειδή προσδοκά κέρδη από τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις, π.χ. από τους νέους ενεργειακούς δρόμους. Η κυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της επειδή νιώθει την καυτή ανάσα του λαού, ειδικά όταν ο τελευταίος απαιτεί «άμεση απεμπλοκή από τον πόλεμο», ειδικά όταν στοχεύει ξεκάθαρα τα αίτια της ακρίβειας, τα αίτια του πολέμου, δηλαδή τον μοναδικό εχθρό, τον ιμπεριαλισμό. Οι σημερινές συλλήψεις ήταν ένδειξη πανικού, μετά τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις. Να απελευθερωθούν άμεσα όλοι οι συλληφθέντες! Να σταματήσει τώρα η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, με οποιονδήποτε τρόπο αυτή εκφράζεται!

Τη στιγμή που η ακρίβεια καλπάζει, λεηλατώντας το εργατικό - λαϊκό εισόδημα, τη στιγμή που η Θεσσαλονίκη (και όλη η Βόρεια Ελλάδα) έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό ορμητήριο, εμπλέκοντας όλο και περισσότερο τη χώρα στους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και τον εν εξελίξει ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η κυβέρνηση στρέφεται εκ νέου ενάντια στον «εχθρό - λαό» επιτιθέμενη απρόκλητα σε εργάτες συνδικαλιστές και δημοσιογράφους, γιατί οι τελευταίοι τόλμησαν να διαδηλώσουν το αίτημά τους για μετατροπή του λιμανιού της Θεσσαλονίκης σε λιμάνι συναδέλφωσης και ειρήνης και όχι σε πολεμικό ορμητήριο.

Η εμπλοκή της πόλης της Θεσσαλονίκης στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο βαθαίνει καθημερινά. Ακόμη και το πανεπιστήμιο της πόλης, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κατ' εντολήν της κυβέρνησης και διά των Πρυτανικών του Αρχών συμμετέχει καθημερινά στην όξυνση του πολεμικού κλίματος, καλώντας μας να σταθούμε στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Θεσμοθετεί για παράδειγμα μέτρα στήριξης και αλληλεγγύης για τους 80 Ουκρανούς φοιτητές στο ΑΠΘ, αλλά αρνείται να επεκτείνει τα ίδια μέτρα στήριξης και στους 160 Ρώσους φοιτητές και ερευνητές του ιδρύματος, οι οποίοι εξίσου πλήττονται από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Εγκρίνει νέα πρωτόκολλα συνεργασίας με Πανεπιστήμια της Ουκρανίας και την ίδια ώρα ακυρώνει ή αναβάλλει πρωτόκολλα συνεργασίας με Πανεπιστήμια της Ρωσίας, πρωταγωνιστώντας σε ένα ανεξέλεγκτο κυνήγι μαγισσών στον ακαδημαϊκό κόσμο. Σιωπά και αποκρύπτει στοιχεία σχετικά με τα εν εξελίξει ΝΑΤΟικά ερευνητικά προγράμματα στο ΑΠΘ και τη μετατροπή της ακαδημαϊκής έρευνας σε εργαλείο των ιμπεριαλιστών.

Το αίτημα να σταματήσει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και να απεμπλακεί πλήρως η χώρα από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, είναι αίτημα δίκαιο και αυταπατάται όποιος νομίζει ότι μπορεί το αίτημα αυτό να σιγάσει με προσαγωγές και αστυνομική καταστολή.

Καταδικάζω την απρόκλητη και αναίτια χρήση βίας από τις αστυνομικές δυνάμεις στη διαδήλωση της Θεσσαλονίκης. Φοβάμαι ότι αυτού του είδους η καταστολή της γνήσιας λαϊκής αντίδρασης απέναντι στα διαρκώς διογκούμενα προβλήματα το μόνο που κάνει είναι να οδηγεί τις αντοχές μας στο όριό τους, καθώς ολοένα και περισσότερο νιώθουμε απλοί αριθμοί στα σχέδια των ισχυρών.