Το τελευταίο «αντίο» ειπώθηκε με την παρουσία τιμητικού αγήματος και της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού, με την ελληνική σημαία και τη σημαία του ΚΚΕ να καλύπτουν το φέρετρο, μαζί με το πηλήκιο, το ξίφος, τα μετάλλια και τα παράσημά του, ενώ παραστάθηκε τιμητική φρουρά του Κόμματος.

Στην κηδεία παρευρέθηκε αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα. Επίσης, παρευρέθηκαν ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, μέλη του Τμήματος για τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας της ΚΕ του ΚΚΕ και εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ ο Νίκος Ζαχαρόπουλος.

Την ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού εκπροσώπησε πολυμελής αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον υποναύαρχο Κωνσταντίνο Κολοκούρη. Παρευρέθηκαν ο Ευάγγελος Αποστολάκης, ναύαρχος ε.α. και πρώην υπουργός Αμυνας, ο Θοδωρής Δρίτσας, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Χρήστος Μανωλάς, πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, και ο Τάκης Χατζηπέρος, αντιστασιακός του αντιδικτατορικού αγώνα.

Στον Γαλατά για το τελευταίο «αντίο» βρέθηκαν, επίσης, μέλη της Κίνησης για την Εθνική Αμυνα (ΚΕΘΑ) και της Ανεξάρτητης Ενωσης Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝΕΑΕΔ), της οποίας ο Γιώργος Ροΐδης ήταν πρόεδρος, αντιπροσωπεία της ΕΕΔΥΕ, με επικεφαλής τον πρόεδρο, Σταύρο Τάσσο, μέλη της τάξης του 1976 της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, δεκάδες φίλοι και συνάδελφοί του, απόστρατοι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας. Το «παρών» έδωσε και η Συντακτική Επιτροπή του alt.gr.

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον σύντροφο Γιώργο Ροΐδη, αντιναύαρχο εν αποστρατεία του Πολεμικού Ναυτικού», σημείωσε εισαγωγικά στον επικήδειο λόγο του εκ μέρους του ΚΚΕ ο Γιάννης Ντουνιαδάκης, υποναύαρχος ε.α. του ΠΝ, που στάθηκε στη μαχητική προσωπικότητα του ναυάρχου καταφέρνοντας και την εισαγωγή του στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων «μετά από αγώνα απέναντι στο καθεστώς των "κοινωνικών φρονημάτων" της εποχής, που απέκλειε την είσοδο σε στρατιωτικές σχολές αλλά και γενικότερα στο Δημόσιο κάθε προοδευτικό και αγωνιζόμενο υποψήφιο».

Αναφέρθηκε συνολικά στην πορεία της ζωής του εκλιπόντος, στη μάχη που έδωσε με την αποστρατεία του «μέχρι την τελευταία του στιγμή μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ για το δίκιο, την προκοπή του λαού μας, τον σοσιαλισμό» και στάθηκε σε περιστατικό που σημειώθηκε το 1972, όταν ήταν ναυτικός δόκιμος, τονίζοντας:

«Μαζί με αυτόν που είχε την τιμή, μόλις πριν, να σε αποχαιρετήσει εκ μέρους του Κόμματος συναντηθήκατε πρώτη φορά στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1972.

Από εκείνα τα χρόνια, μέσα στη δικτατορία και σαν δόκιμος φέρνω στη μνήμη μου ένα περιστατικό που το θυμάμαι σαν να 'ταν τώρα! Η διοίκηση της Σχολής είχε καλέσει γονείς και κηδεμόνες των δοκίμων για να τους δώσει οδηγίες ώστε να διοργανώνουν κλειστές κοινωνικές εκδηλώσεις μεταξύ δοκίμων, ευέλπιδων και ικάρων, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι συναναστροφές τους με φοιτητές, που είχαν αρχίσει να κινητοποιούνται εκείνη την εποχή. Εσύ είχες παρακολουθήσει κρυφά εκείνη τη συγκέντρωση.

Αγαπημένε Γιώργο! Ακόμα θυμάμαι τη λάμψη στο πρόσωπό σου διηγούμενος, αργότερα, τη θαρραλέα στάση ενός από τους κηδεμόνες που έτυχε να είναι και φοιτητής, που είχε πάρει τον λόγο, και έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση μέσα σε ένα τελείως αντιδραστικό κλίμα που είχε επικρατήσει στη συγκέντρωση.

Λίγα χρόνια μετά τη Σχολή, με πρωτοπόρο πάντα εσένα, συναντηθήκαμε ξανά και κρατήσαμε επαφή χάρη σε κοινούς μας φίλους και συντρόφους και πορευτήκαμε παράλληλα μέχρι σήμερα, βάζοντας κι εμείς το λιθαράκι μας στον αγώνα για το δίκιο, την προκοπή του λαού μας, τον σοσιαλισμό.

Γιώργο μου, θαρρώ είναι πολύ τιμητικό, που, όταν σε εγκατέλειψαν οι δυνάμεις σου, βρέθηκες κυριολεκτικά στην αγκαλιά του Κόμματος που πίστεψες και υπηρέτησες. Είναι ακόμη πολύ συγκινητικό ότι οι προσπάθειες των συντρόφων σου που μπορεί να μη γνώριζες κιόλας, μπόρεσαν να σε κρατήσουν στη ζωή μέχρι να μπεις στην Εντατική.

Και επειδή έτσι πρέπει, αλλά κι εσύ το ξέρω θα με μάλωνες αν μου διέφευγε, φρόντισα μαζί με τους άλλους συντρόφους να σε συνοδέψει μέχρι την τελευταία σου κατοικία το κόκκινο λάβαρο».

Στη δραστηριότητα του Γιώργου Ροΐδη μέσα από τις γραμμές της Κίνησης για την Εθνική Αμυνα αναφέρθηκε, εκ μέρους της, ο Νίκος Παπαναστάσης, βουλευτής του ΚΚΕ και αντισυνταγματάρχης ε.α. σημειώνοντας, ανάμεσα σε άλλα:

«Σπουδάσαμε, ζήσαμε, ταυτιστήκαμε και αγαπήσαμε τις Ενοπλες Δυνάμεις. Διαφωνήσαμε όμως απόλυτα με την πολιτική πρακτική που χρόνια εφαρμόζεται, με βάση την οποία οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι αποκλειστική αρμοδιότητα και θεωρούνται τσιφλίκι της εκάστοτε κυβέρνησης.

Συναγωνιστή Γιώργο, σ' αυτούς τους αγώνες ήσουν μπροστά. Ησουν μπροστά στον αγώνα, να ενημερώσουμε, να πείσουμε για όλα αυτά τους συναδέλφους μας, να σπάσουμε στερεότυπα, καλλιεργημένες φοβίες, αναστολές δεκαετιών. Οπως ήσουν μπροστά και στη διεκδίκηση λύσεων στα άλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι στρατιωτικοί και οι οικογένειές τους».

Επικήδειο εκ μέρους της διοίκησης της Ανεξάρτητης Ενωσης Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων, για την οποία ο Γιώργος Ροΐδης πρωτοστάτησε να ιδρυθεί, διατελώντας και πρόεδρός της, εκφώνησε ο Τριαντάφυλλος Φωτιάδης, αντιπλοίαρχος ε.α. του ΠΝ.

«Με τον υψηλό επαγγελματισμό που τον διέκρινε σαν αξιωματικό του ΠΝ, αλλά και με όλες τις υψηλές θέσεις που κατείχε στη συνέχεια, απέκτησε μια τεράστια εμπειρία που βοήθησε να οδηγήσει την ΑΝΕΑΕΔ στον δρόμο της υγιούς διεκδίκησης προς το συμφέρον των συναδέλφων.

Πίστευε ότι μόνο με τη συλλογική δράση που σήμερα μπορεί να ξεκινάει από λίγους κι αύριο να συσπειρώνει περισσότερους, μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Πρωταρχικός του σκοπός ήταν η καλλιέργεια πνεύματος συνεργασίας, συλλογικής δράσης και αλληλεγγύης μεταξύ των μελών και φίλων της ΑΝΕΑΕΔ», σημείωσε μεταξύ άλλων.

Προηγήθηκε από αξιωματικό του ΠΝ αναφορά στο βιογραφικό του Γιώργου Ροΐδη, ενώ επικήδειο εκφώνησε και αξιωματικός - συμμαθητής του στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων της τάξης το 1976.

Βαθιά συγκίνηση προκάλεσαν τα λόγια της κόρης του Φανής, εκ μέρους της οικογένειάς του, που έκανε λόγο για πνεύμα «ανήσυχο» που αγωνιζόταν για ένα καλύτερο αύριο, βοήθαγε όπου μπορούσε πολύ κόσμο, ακόμη και χωρίς να το γνωρίζουν οι δικοί του και δεν πρόλαβε με τον αναπάντεχο χαμό του να χαρεί περισσότερο την αγκαλιά και στοργή των δικών του.

Με το τέλος της τελετής, η επικήδεια πομπή κατευθύνθηκε από την εκκλησία Αγίου Νικολάου στο νεκροταφείο του Γαλατά, έχοντας στην κεφαλή την μπάντα του ΠΝ και το τιμητικό άγημα, με τους συγγενείς, φίλους και συντρόφους του να ακολουθούν.

Οι τιμητικές τρεις ριπές στον αέρα και τα λουλούδια που αποτέθηκαν, σκέπασαν τον Γιώργο Ροΐδη μέσα σε κλίμα που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο απ' τους παρευρισκόμενους.

Στεφάνια στη μνήμη του ναυάρχου κατέθεσαν, τέλος, η ΚΕ του ΚΚΕ, ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας, το ΚΣ της ΚΝΕ, το Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Ενοπλες Δυνάμεις, η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα. Επίσης, ο υπουργός Αμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο υφυπουργός Νίκος Χαρδαλιάς, ο γγ του υπουργείου Αντώνης Οικονόμου, ο αρχηγός ΓΕΝ, Στυλιανός Πετράκης, ο υποναύαρχος Κωνσταντίνος Κολοκούρης, εκ μέρους του ΠΝ, η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού (ΕΑΑΝ), η διοίκηση των ΕΑΣ, η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και η τάξη του 1976, η Ανεξάρτητη Ενωση Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝΕΑΕΔ), η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα και η Κίνηση Απόστρατων Αστυνομικών, συγγενείς και φίλοι του.