Στα όριά του είναι ακόμα και το μεγαλύτερο παιδιατρικό νοσοκομείο της χώρας

Στα αγωνιώδη ερωτήματα, που δικαιολογημένα απασχολούν τις λαϊκές οικογένειες, οι οποίες έρχονται αντιμέτωπες με την υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, η κυβέρνηση απαντά ότι είναι σε «ετοιμότητα τα παιδιατρικά νοσοκομεία να αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε περιστατικό». Ενώ, όπως έχει ομολογήσει, στην Ελλάδα δεν γίνονται μεταμοσχεύσεις ήπατος σε παιδιά «επειδή είναι λίγες οι περιπτώσεις»... Κι αυτό σε συνέχεια προηγούμενων δηλώσεων για την επάρκεια σε κλίνες ΜΕΘ οι οποίες θεωρούνται «πολυτέλεια», για θεραπείες «που δεν συμφέρουν γιατί είναι αποτελεσματικές μόνο στο 1% των ασθενών», για φάρμακα που «δεν αξίζει να τα έχεις λόγω αυξημένου κόστους για ελάχιστες εβδομάδες επιβίωσης» κ.ο.κ.

Θυμίζουμε ότι με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, κλειστά παραμένουν μια σειρά από νοσοκομεία, όπως τα Λοιμωδών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που έβαλαν λουκέτο τα τελευταία χρόνια, αφού η λειτουργία τους θεωρούνταν «μη συμφέρουσα». Την ίδια στιγμή, τεράστιες μπίζνες αναπτύσσουν μεγαθήρια ιδιωτικής Υγείας, που εξειδικεύονται σε παιδιατρικές υπηρεσίες, «επενδύοντας» στα τραγικά κενά του κρατικού συστήματος Υγείας, με τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη ακόμα και για στοιχειώδεις ιατρικές πράξεις.

Με αφορμή τα παραπάνω, ο «Ριζοσπάστης» φωτίζει την κατάσταση που επικρατεί στα δημόσια παιδιατρικά νοσοκομεία και μεταφέρει την κραυγή αγωνίας των υγειονομικών που απαιτούν για μια ακόμα φορά μέτρα πριν να είναι αργά, όπως άλλωστε δεν έχουν σταματήσει να κάνουν από την αρχή της πανδημίας του κορονοϊού. Πιο συγκεκριμένα, συζητάμε με την Χαρούλα Καραντάνα, ειδικευόμενη ΩΡΛ στο Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού», την Ηρώ Αποστολοπούλου, ειδικευόμενη Παιδοχειρουργικής στο Παίδων «Αγία Σοφία», καθώς και με εργαζόμενο στο Παίδων Πεντέλης. Επίσης, με άρθρο του ο Γιώργος Μητσιάκος, αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής - Νεογνολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, φωτίζει πλευρές των εξελίξεων σχετικά με τα περιστατικά ηπατίτιδας και σημειώνει την ανάγκη για άμεσα μέτρα.

Η Ηρώ Αποστολοπούλου υπογραμμίζει ότι «μετά την ανακοίνωση των κρουσμάτων ηπατίτιδας σε παιδιά σε μια σειρά από χώρες, εύλογα γονείς και υγειονομικοί ανησυχούν καθώς ακόμη δεν υπάρχουν αρκετά επιστημονικά δεδομένα για την προέλευση αυτών των κρουσμάτων, τη συσχέτισή τους με συγκεκριμένο παράγοντα καθώς και τους πιθανούς τρόπους μετάδοσης».

Με αφορμή τις κυβερνητικές δηλώσεις περί ετοιμότητας, ενημέρωσης όλων των νοσοκομειακών μονάδων της χώρας και των υγειονομικών, η ειδικευόμενη γιατρός επισημαίνει τα παρακάτω:

Στο «Αγία Σοφία», το μεγαλύτερο παιδιατρικό νοσοκομείο της χώρας και κέντρο αναφοράς για μια σειρά σπάνιων παθήσεων και νοσημάτων, υπάρχει μια μονάδα ΜΕΘ με 10 κλίνες για τα εξαιρετικά σοβαρά περιστατικά και δεν υπάρχει Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας για περιστατικά που χρήζουν αυξημένης παρακολούθησης από ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Ετσι λοιπόν οι απλές παιδιατρικές κλινικές φιλοξενούν τους ασθενείς αυτούς, με το ελάχιστο προσωπικό που υπάρχει να πρέπει να διαχειριστεί μεγάλο όγκο περιστατικών που πολλά από αυτά είναι αρκετά σοβαρά. Είναι σύνηθες να νοσηλεύονται 30 παιδιά με δύο νοσηλευτές να έχουν την ευθύνη τους και σε μόνιμη βάση να υπάρχουν στην κλινική 3 - 4 παιδιά με πολύ σοβαρά προβλήματα που ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν από επιπλοκές των νοσημάτων τους. Πολλές φορές μάλιστα επειδή τα κρεβάτια δεν φτάνουν υπάρχει διασπορά παθολογικών περιστατικών σε άλλες κλινικές (χειρουργικές κ.λπ.) που δεν έχουν την απαραίτητη εκπαίδευση στην εξειδικευμένη παρακολούθηση που χρειάζονται οι ασθενείς αυτοί. Τι θα γίνει άραγε σε ένα ενδεχόμενο ξέσπασμα τέτοιων περιστατικών που ακόμα δεν έχουμε αρκετά δεδομένα για την πορεία τους και στη δική μας χώρα; Πώς θα νοσηλευτούν και πώς θα διαχειριστούμε τυχόν επιπλοκές με αυτά τα δεδομένα;

Επίσης, για άλλη μια φορά, δυόμισι χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, η ενημέρωση των υγειονομικών από τις αρχές εξακολουθεί να είναι απλά σύντομο ανέκδοτο. Προς το παρόν δεν έχει γίνει καμιά επίσημη ενημέρωση στο προσωπικό που εργάζεται στα ΤΕΠ πέρα από τις γενικές ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ.

Η Χαρούλα Καραντάνα λέει στον «Ριζοσπάστη»: «Με μεγάλη απορία ακούσαμε τις δηλώσεις της κας Γκάγκα για την ετοιμότητα των νοσοκομείων μας για την αντιμετώπιση των περιστατικών οξείας ηπατίτιδας σε παιδιά μικρής ηλικίας. Από πού προκύπτει αυτή η ετοιμότητα; Στο Νοσοκομείο Παίδων "Παναγιώτης & Αγλαΐα Κυριακού" ήδη η κατάσταση είναι στα όρια.

Η μεγαλύτερη Παιδιατρική κλινική του νοσοκομείου φιλοξενεί τους ασθενείς σε άλλα τμήματα εκτός του παιδιατρικού αφού ο ένας όροφος έχει κλείσει για τα περιστατικά Covid-19. Σε άλλη κλινική - που έχει καθυστερήσει η μετακόμισή της σε ανακαινισμένο χώρο - πολλές φορές παιδιά νοσηλεύονται σε ράντζα (ένα ράντζο για παιδί και γονιό!) στον διάδρομο, λόγω έλλειψης κλινών.

Την ίδια ώρα, απαραίτητες εξετάσεις που χρειάζεται να γίνουν στην εισαγωγή ενός παιδιού (π.χ. PCR test για Sars-cov-2), δεν μπορούν να εκτελεστούν στα εργαστήριά μας, με τον φόρτο να πέφτει στο εργαστήριο του "Αγία Σοφία".

Και σαν να μην έφταναν αυτά, οι ελλείψεις σε προσωπικό στο Ακτινολογικό είναι τέτοιες που τις μέρες που δεν εφημερεύει το νοσοκομείο μας, λειτουργεί μόνο με έναν ειδικευόμενο, άρα πολλές από τις εξετάσεις που χρειάζεται να "τρέξουν" (για παράδειγμα, ένας υπέρηχος κοιλίας, απαραίτητος σε ηπατίτιδα) θα καθυστερήσουν τουλάχιστον μια μέρα.

Πώς, λοιπόν, θα νοσηλευτούν αυτά τα παιδιά αν χρειαστεί; Με τι προσωπικό και υποδομές; Δεν περιμένουμε να μας απαντήσει η κυβέρνηση, είναι ρητορικά τα ερωτήματα. Εδώ δεν έχουν καν φροντίσει να μας ενημερώσουν επίσημα για το ξέσπασμα αυτών των περιστατικών και έχουν αρκεστεί στη σύσταση του ΕΟΔΥ για επαγρύπνηση!».

Χαρακτηριστικά είναι και τα όσα λέει εργαζόμενος στο Παίδων Πεντέλης, δίνοντας τη δική του απάντηση στα περί «ετοιμότητας των νοσοκομείων για μια υγειονομική πρόκληση».

Οπως εξηγεί, «το θέμα περιλαμβάνει δύο βασικά σκέλη. Το πρώτο της διάθεσης χώρου ενδεχόμενης κάλυψης αυξημένων αναγκών νοσηλείας για παρακολούθηση ασθενών και εφαρμογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και το δεύτερο της υγειονομικής επιτήρησης και ιατρονοσηλευτικής φροντίδας. Εχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια και με αφορμή την πρόσφατη πανδημική έξαρση, τις όποιες ελλείψεις υπάρχουν στο ΕΣΥ να τις καλύπτουμε με προσωρινές λύσεις, που αφορούν χωροταξικές "ρυθμίσεις" (ράντζα, βαριά νοσούντες εκτός ΜΕΘ), και υπερβάσεις έργου έμψυχου δυναμικού (εργαζομένων) που οδηγούν σε εξασθένηση και εξαθλίωση των ανωτέρω με καταστροφικά αποτελέσματα για τον ίδιο τον ασθενή.

Το ίδιο ισχύει λοιπόν και σε ένα εκ των τριών παιδιατρικών νοσοκομείων της Αττικής. Με αφορμή μια ενδεχόμενη νέα υγειονομική κρίση, που αυτήν τη φορά έχει επίκεντρο τα παιδιά, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ενδεχομένως έναν σημαντικό αριθμό εισαγωγών, ποικίλων αναγκών, με σημαντικό μειονέκτημα στα όπλα μας την αβεβαιότητα, καθώς δεν έχει ακόμα τεκμηριωθεί σαφές και σταθερό αίτιο για τα περιστατικά αυτά».

Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα δόθηκε άλλο ένα «χτύπημα» στο Παίδων Πεντέλης. Ενώ η πτέρυγα της Β' Παιδιατρικής κλινικής παραμένει κλειστή εδώ και 9 περίπου μήνες, εν αναμονή έναρξης εργασιών ανακαίνισής της, ολόκληρη πτέρυγα της ΩΡΛ κλινικής απομονώθηκε πρόσφατα από το υπόλοιπο νοσοκομείο για επικείμενη έναρξη εργασιών, στο πλαίσιο αναδιαμόρφωσής της και χρήσης της για εισαγωγές ασθενών κατόπιν εισαγγελικής εντολής. «Εν ολίγοις, αυτήν τη στιγμή και με αφορμή τα παραπάνω, μια νέα υγειονομική κρίση μάς βρίσκει με έλλειμμα τουλάχιστον 60 κλινών. Αν σε αυτό προστεθεί και η σημαντική έλλειψη σε νοσηλευτικό κυρίως προσωπικό, μια νέα επιδημία θα ήταν καταστροφική για την πλειοψηφία του παιδιατρικού πληθυσμού, που θα απευθυνόταν στο νοσοκομείο μας για παροχή υγειονομικής φροντίδας. Για ακόμα μια φορά το υγειονομικό προσωπικό θα κληθεί να καλύψει αγωνιωδώς το μεγάλο κενό που υπάρχει σε διαθεσιμότητα χώρων και προσωπικού στο νοσοκομείο μας».

Τον τελευταίο μήνα, ένα ακόμη λοιμώδες νόσημα σήμανε συναγερμό στις αρμόδιες επιτροπές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Πρόκειται για περιστατικά οξείας σοβαρής ηπατίτιδας, άγνωστης αιτιολογίας, σε παιδιά. Συνολικά αναφέρεται πως έχουν καταγραφεί, μέχρι την 21η Απρίλη του 2022, 169 κρούσματα σε 11 διαφορετικές χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ, τα περισσότερα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η ηλικία των παιδιών που προσβάλλονται αναφέρεται πως είναι κυρίως κάτω των 5 ετών. Τα παιδιά που εκδηλώνουν τη νόσο εμφανίζουν ανορεξία, καταβολή, κοιλιακό άλγος με διάρροια και εμετούς, συμπτώματα που προηγούνται της ηπατίτιδας και ίσως πυρετό. Μπορεί να οδηγηθούν σε μικρό χρονικό διάστημα σε ηπατική ανεπάρκεια και ενδεχόμενη απαίτηση για μεταμόσχευση ήπατος.

Μέχρι τη συγγραφή αυτού του κειμένου δεν έχει εξακριβωθεί το αίτιο που προκαλεί τη νόσο.

Για την ώρα, η αιτιολογία των περιστατικών παραμένει υπό διερεύνηση και δεν έχουν καταγραφεί εμφανείς επιδημιολογικοί παράγοντες κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων διεθνών ταξιδιών. Οι υποθέσεις προσανατολίζονται γύρω από τη λοίμωξη με αδενοϊό σε έδαφος αυξημένης ευαισθησίας. Θα μπορούσε επίσης να ευθύνεται η προηγούμενη έκθεση σε κορονοϊό ή άλλη λοίμωξη, η ταυτόχρονη λοίμωξη αδενοϊού με κορονοϊό, μια νέα παραλλαγή αδενοϊού, ένα νέο παθογόνο που είτε δρα μόνο του είτε ως ταυτόχρονη λοίμωξη με αδενοϊό η/και κορονοϊό, ή ακόμα και μια νέα παραλλαγή του κορονοϊού.

Εχουν περιγραφεί περιστατικά ηπατίτιδας μετά από λοίμωξη με κορονοϊό σε ενήλικες στο διάστημα της πανδημίας, ενώ κατά τη διάρκεια του λεγόμενου δεύτερου πανδημικού κύματος παρατηρήθηκε σε παιδιατρικούς ασθενείς αύξηση των χαρακτηριστικών της οξείας ηπατίτιδας. Θεωρείται σχεδόν βέβαιη η μη συσχέτιση του εμβολιασμού έναντι του SARS-COV-2 και αυτό διότι τα περισσότερα παιδιά ήταν μικρότερα των 5 ετών και δεν ήταν εμβολιασμένα. Οι εργαστηριακές εξετάσεις συνεχίζονται για την κατανόηση του υποκείμενου μηχανισμού και της πιθανής συσχέτισης των κρουσμάτων με μολυσματικούς παράγοντες, χημικές ουσίες και τοξίνες.

Αναμένοντας ...τη νόσο απαιτούμε από την κυβέρνηση να λάβει έκτακτα μέτρα γύρω από τρεις κυρίως άξονες:

Α) Τη στελέχωση των δομών επιδημιολογικής επιτήρησης λοιμωδών νοσημάτων, να σταματήσει ο λαός μας να είναι έκθετος, πόσο μάλλον να του χρεώνεται η διάγνωση (αυτοδιάγνωση).

Β) Την άμεση στήριξη σε υποδομές και μόνιμο προσωπικό της λειτουργίας των παιδιατρικών νοσοκομείων, ειδικά των κλινικών λοιμωδών νοσημάτων, που με ευθύνη των κυβερνήσεων τα τελευταία 10 χρόνια έχουν κλείσει ή υποστελεχωθεί.

Γ) Την αναγκαία εκπαίδευση και εξειδίκευση παιδοχειρουργών ή προς το παρόν την κάλυψη όλων των αναγκαίων εξόδων που αφορούν τη δυνατότητα μεταμόσχευσης ήπατος στα παιδιά.