Στην προσπάθεια να αποκαλυφτεί το ποιος βγαίνει ωφελημένος και ποιος όχι από αυτά τα σχέδια, για τις δράσεις που αναπτύσσονται ενάντια στην άναρχη εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών και για «Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα», ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Βασίλη Ελευθερίου, πρόεδρο του Συλλόγου Αγρονόμων - Τοπογράφων - Μηχανικών Καρδίτσας και μέλος του Συντονιστικού Αγώνα για τα Αγραφα.

Μιλώντας για το πώς προχωράνε τα σχέδια για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στις βουνοκορφές των Αγράφων αλλά και της ευρύτερης περιοχής, ο Β. Ελευθερίου σημειώνει πως «όπως από την αρχή προειδοποιούσαμε τους εργαζόμενους της περιοχής, το μεγάλο κεφάλαιο δύσκολα θα κάνει πίσω από τους σχεδιασμούς του, γιατί το πεδίο κερδοφορίας του είναι πολύ μεγάλο. Βέβαια, με τη δράση μας όλο το προηγούμενο διάστημα καταφέραμε να βάλουμε φρένο στα σχέδια για τοποθέτηση ανεμογεννητριών στη μαρτυρική Νιάλα. Με τα έργα υποδομής να μην είχαν ξεκινήσει καν κατά το παρελθόν, με εξαίρεση κάποιες κινήσεις εκφοβισμού από την πλευρά των επενδυτών με τοποθέτηση μηχανημάτων στην περιοχή. Ομως εδώ και αρκετούς μήνες αυτό έχει και επισήμως σταματήσει και δεν προβλέπεται να ξεκινήσει. Είναι, αν θέλετε, μια πρώτη κατάκτηση του αγώνα μας. Συνεχίζεται όμως κανονικά στην άλλη πλευρά των Αγράφων και συγκεκριμένα στην περιοχή του Τυμπάνου».

Το υψηλό αιολικό δυναμικό της περιοχής προσελκύει το ενδιαφέρον επιχειρηματικών ομίλων, που μυρίζονται κερδοφόρες επενδύσεις, με τη στήριξη της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που διαμορφώνουν ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο, με τις ανάλογες βέβαια χρηματοδοτήσεις, από το ΕΣΠΑ, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τώρα με το Ταμείο Ανάκαμψης».

Ο Βασίλης Ελευθερίου αναφέρεται και στον διακηρυγμένο στόχο για ενεργειακή απεξάρτηση των κρατών - μελών της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο και τη μεγαλύτερη πρόσδεσή τους στις αντίστοιχες αμερικανικών συμφερόντων πηγές, τονίζοντας πως «η ΕΕ προσπαθεί να "απαντήσει" στη λεγόμενη "ενεργειακή κρίση", που επιτείνεται στο φόντο του πολέμου και της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, με ένα σχέδιο για ταχύτερη ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), μέσα από την παροχή πακτωλού χρημάτων, που θα βαρύνουν ξανά την τσέπη του λαού, στις μπίζνες των "πράσινων" μονοπωλίων, όπως ανακοινώθηκε στις 18 Μάη από την Κομισιόν. Βλέπουμε δηλαδή ότι η ΕΕ αξιοποιεί τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ως "ευκαιρία" για την επιτάχυνση τεράστιων επενδύσεων σε νέα, "πράσινα" πεδία κερδοφορίας για τους ομίλους. Σε αυτό το πλαίσιο είναι σίγουρο πως θα επιταχυνθούν και οι αντίστοιχοι σχεδιασμοί στη χώρα και την περιοχή μας».

Συνεχίζοντας τη συζήτηση, ο Βασίλης Ελευθερίου αναδεικνύει πως με αυτά τα σχέδια δεν πρόκειται να πληρώνει ο λαός φθηνότερα την Ενέργεια και να υπάρχει ενεργειακή ασφάλεια.

«Η προπαγάνδα κυβερνήσεων και ομίλων, ότι με αυτό τον τρόπο θα έχει ο λαός φθηνό ρεύμα, αποτελεί το πιο σύντομο ανέκδοτο. Υπάρχει πλέον πείρα, καθώς ο λαός βλέπει τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος συνεχώς να αυξάνονται, αντιμετωπίζει συχνά μπλακάουτ λόγω της ενεργειακής εξάρτησης και αστάθειας του συστήματος ηλεκτροδότησης.

Οι αυξήσεις αυτές έχουν να κάνουν με την ευρωενωσιακή πολιτική της "απελευθέρωσης" της αγοράς Ενέργειας, την οποία με συνέπεια εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις εδώ και τρεις δεκαετίες, αλλά και την "πράσινη μετάβαση". Σε αυτό το πλαίσιο και αφού ενισχύθηκαν με δεκάδες δισ. ευρώ οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ, πολλαπλασιάστηκε το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος, μεγάλωσε η ενεργειακή φτώχεια για τον λαό.

Ισχυρίζονται πως οι ΑΠΕ εξοικονομούν πόρους. Δεν αναφέρουν όμως πως η πραγματική ισχύς των ΑΠΕ ανέρχεται στην πραγματικότητα στο 1/4 της "αναγραφόμενης" και εγκατεστημένης. Για να πιαστούν λοιπόν οι μεγαλεπήβολοι στόχοι απαιτούνται δεκάδες χιλιάδες ανεμογεννήτριες, επενδύσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων και χιλιάδες χιλιόμετρα νέων δικτύων. Αλλά κι αυτό για λίγα χρόνια διότι μετά το πέρας της 15ετίας η απόδοση των ανεμογεννητριών μειώνεται χαρακτηριστικά και στην 20ετία, ως γνωστόν, αυτές αδρανοποιούνται πλήρως. Με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τις περιοχές στις οποίες έχουν εγκατασταθεί. Τέλος, οι νέες ρήτρες ρύπων και η περιβόητη τιμή τόνου του διοξειδίου του άνθρακα (CO2), η οποία αυξάνεται, τόσο όσο απαιτείται για να κλείσουν οι υφιστάμενες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, οι χρυσοπληρωμένες, αν θέλετε, από τον ελληνικό λαό μονάδες, ήδη έχουν φέρει τεράστιες αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Και όλο αυτό πριν καν μετακυληθεί το τεράστιο κόστος της κατασκευής των νέων αυτών επενδύσεων των ΑΠΕ στα λαϊκά νοικοκυριά».

Ο συνομιλητής μας αναδεικνύει ταυτόχρονα το αρνητικό αποτύπωμα που αφήνουν στο περιβάλλον τα παραπάνω σχέδια: «Οι πρώτες επιπτώσεις από τέτοιου τύπου εγκαταστάσεις είναι ορατές. Οι εργασίες τοποθέτησης ανεμογεννητριών εκτός από την ίδια την τοποθέτηση, η οποία προϋποθέτει μια πολύ μεγάλη επιφάνεια αλλά και ισοπέδωση ολόκληρων βουνοκορφών, όπως επίσης και άγνωστο αριθμό χιλιομέτρων εναέριων γραμμών μεταφοράς και δεκάδες χιλιόμετρα δρόμων πρόσβασης, σε υψόμετρα ακόμα και 2.000 μέτρων και μάλιστα μέσα σε δασικές εκτάσεις, ακόμα και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, αλλά και σε τόπους ιστορικής μνήμης, όπως η μαρτυρική Νιάλα. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως περνάει σε δεύτερη μοίρα και το επιχείρημα για ξεπούλημα, εκτός από τον φυσικό πλούτο, και της ίδιας της Ενέργειας στο μεγάλο κεφάλαιο. Ομως αυτά τα δύο πάνε χέρι χέρι. Ξεπούλημα της Ενέργειας παράλληλα με την ασυδοσία του κεφαλαίου σημαίνει υποβάθμιση του περιβάλλοντος και αντίστροφα. Μην ξεχνάμε και τον πρόσφατο περιβαλλοντικό, περιβαλλοντοκτόνο λέμε εμείς, νόμο του 2021, ο οποίος μεταξύ άλλων δίνει τη δυνατότητα στο μεγάλο κεφάλαιο για fast track αποχαρακτηρισμούς τεράστιων δασικών εκτάσεων προς όφελος των "επενδύσεων". Αλλά και τον κλιματικό νόμο που ψηφίστηκε τις προηγούμενες μέρες, ο οποίος, μεταξύ άλλων, διευκολύνει και χρηματοδοτεί τις επιλογές του κεφαλαίου για μεγαλύτερη εκμετάλλευση του περιβάλλοντος».

Συζητώντας για το πώς μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του λαού με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα και για τη δραστηριότητα του Συντονιστικού Αγώνα για τα Αγραφα, ο Βασίλης Ελευθερίου επισημαίνει πως «για μας είναι αναγκαίο να σχεδιαστεί σε πανεθνικό επίπεδο η αξιοποίηση όλων των ενεργειακών πηγών, η ισόρροπη ανάπτυξή τους, για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Σε αυτό το πλαίσιο η αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας θα γίνεται με ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων, με εξασφάλιση της προστασίας εργαζομένων, κατοίκων και περιβάλλοντος. Για να υπηρετήσει όμως ο ενεργειακός σχεδιασμός τις λαϊκές ανάγκες, πρέπει να απαλλαγεί από τους νόμους της αγοράς, δηλαδή τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους. Ετσι, μέσα στον καθημερινό αγώνα που δίνουμε για να μπουν εμπόδια στην εγκατάσταση των ανεμογεννητριών, προσπαθούμε να βάλουμε στο επίκεντρο την αιτία των προβλημάτων, το γεγονός πως η Ενέργεια αποτελεί σήμερα εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό.

Ως Συντονιστικό Αγώνα για τα Αγραφα, το οποίο αποτελεί το συντονιστικό όργανο δεκάδων φορέων του μαζικού κινήματος, εργατικών σωματείων, επιστημονικών φορέων, πολιτιστικών και φοιτητικών συλλόγων της Καρδίτσας αλλά και της Ευρυτανίας, έχουμε εδώ και χρόνια αναπτύξει πολύμορφη δράση, βάζοντας βέβαια μπροστά την ίδια τη δύναμη των αγώνων μας. Και το λέω αυτό, διότι όλο αυτό το διάστημα δεν ήταν λίγες αυτές οι φωνές, οι οποίες προωθούσαν την ενσωμάτωση του κινήματος μέσα από διαδικασίες "νομιμότητας". Πρόκειται κυρίως για δυνάμεις μέσα από τον χώρο της Τοπικής Διοίκησης, οι οποίες, εκτός του γεγονότος πως προεκλογικά άλλα έλεγαν και μετεκλογικά άλλα έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν - δεν είχαμε καμία αυταπάτη γι' αυτό - οι οποίες θεοποιούσαν και θεοποιούν τη δικαστική οδό, την ίδια στιγμή που μας καλούσαν να "κάτσουμε φρόνιμοι" και να μην τους εξαγριώνουμε διότι ο νόμος είναι με το μέρος μας. Τους λέμε όμως πως η ανάπτυξη αγώνων ήταν αυτή η οποία "μπλόκαρε" τους σχεδιασμούς στη μαρτυρική Νιάλα. Κανένα δικαστήριο και καμία νομική απόφαση δεν το απαγόρευε. Πρόκειται για καθαρά πολιτική απόφαση κάτω από την πίεση των μαζικών αγώνων, οι οποίοι αναπτύχθηκαν στην περιοχή.

Κινητοποιήσεις όπως η συγκέντρωση και η πορεία, παρά τις προσπάθειες διαφόρων για το αντίθετο, στην περιοχή της Νιάλας, τα συλλαλητήρια κάθε χρόνο τη Μέρα του Περιβάλλοντος, οι παραστάσεις διαμαρτυρίας, οι πορείες στον Τύμπανο, η μαζικότατη μουσική διαμαρτυρία με τη συμμετοχή δεκάδων καλλιτεχνών και τη στήριξη από το Παράρτημα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, η επίσκεψη στα έργα στον Τύμπανο με την αφορμή της συμπλήρωσης ενός έτους από το πέρασμα του "Ιανού" και το "τράβηγμα" την ίδια μέρα στο Αστυνομικό Τμήμα συναγωνιστών μας, αποτελούν σταθμούς στη δράση των φορέων μας.

Απέναντι στις "πράσινες" και "μπλε" μπίζνες των ομίλων, που τσακίζουν τις ζωές των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων και καταστρέφουν το περιβάλλον, συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην παράδοση του φυσικού και ενεργειακού πλούτου στα μονοπώλια, για να έχουν πρόσβαση σε επαρκή και φθηνή Ενέργεια τα λαϊκά νοικοκυριά, για την προστασία του περιβάλλοντος».