Η λειψυδρία εξελίσσεται σε Νο 1 πρόβλημα της Θεσσαλίας, καθώς:

• Απειλεί άμεσα με δίψα χιλιάδες κατοίκους πόλεων και χωριών.
• Προκαλεί τεράστιες καταστροφές στις αγροτικές καλλιέργειες.
• Υποβαθμίζει δραματικά, επικίνδυνα το οικολογικό περιβάλλον.

Οι παραπάνω «δράσεις» της λειψυδρίας συμβάλλουν στην επιδείνωση των συνθηκών ζωής στην ύπαιθρο, με αποτέλεσμα την «ερήμωση» των χωριών και την αύξηση της ανεργίας στις πόλεις.

Ως παρενέργεια της όξυνσης του προβλήματος της λειψυδρίας, εμφανίζεται η ανάπτυξη τοπικών και ενδοαγροτικών αντιπαραθέσεων για τη διαχείριση του διαθέσιμου νερού.

Είναι, όμως, «ηλίου φαεινότερον» ότι υπάρχει «παρασκήνιο», που μεθοδεύει την όξυνση των εντάσεων. Ο «πόλεμος» για το νερό είναι υποκινούμενος. Υποκινητές του είναι κυβερνητικοί βουλευτές, η Γενική Γραμματεία της Περιφέρειας Θεσσαλίας, κομματικοί παράγοντες του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ κι άλλοι «τοπικοί ιθύνοντες». Ολοι αυτοί οι «καλοθελητές», κινούμενοι στην κατεύθυνση της γνωστής τακτικής του «διαίρει και βασίλευε», στρέφουν τον ένα θεσσαλικό νομό εναντίον του άλλου, τον αγρότη κατά του συναδέλφου του, υποδαυλίζουν ανέξοδες, αποπροσανατολιστικές κι επικίνδυνες τοπικές αντεγκλήσεις και ενδοαγροτικές διαμάχες, με στόχο:

• Την απόσειση των ευθυνών για τη λειψυδρία από τους πραγματικούς ενόχους - κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ενωση, τοπικοί αρμόδιοι κι όλοι όσοι συμφωνούν με την αντιαγροτική πολιτική που εφαρμόζεται - και τη μεταφορά τους στους αγρότες, τους οποίους κατηγορούν για σπατάλη του νερού.
• Την εξυπηρέτηση πολιτικών, κομματικών και προσωπικών, ακόμα, επιδιώξεων. Εκεί στοχεύει ο «τοπικιστικός πατριωτισμός», που «βγάζει μάτια» ότι είναι ύποπτος και παραπλανητικός.

Το ΚΚΕ καταγγέλλει αυτές τις μεθοδεύσεις και επισημαίνει ότι ο μόνος αγώνας που μπορεί να φέρει αποτελέσματα και στο πρόβλημα της λειψυδρίας, είναι ο ενωτικός αγώνας όλων των Θεσσαλών αγροτών, όλων των λαϊκών στρωμάτων της Θεσσαλίας εναντίον της κυβέρνησης, για την ανατροπή της πολιτικής που εφαρμόζεται και η οποία ευθύνεται και για τη λειψυδρία.

Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η λειψυδρία οφείλεται, πρώτα και κυρίως, στην πολιτική που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Μια πολιτική, η οποία:

• Δε διαθέτει κονδύλια για το σχεδιασμό της ορθολογικής αξιοποίησης, ανάπτυξης και προστασίας των υδάτινων πόρων της χώρας, με την κατασκευή έργων υποδομής, που θα εμπλουτίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα, θα αποθηκεύουν τα νερά της βροχής, θα προστατεύουν από τις απώλειες τα αρδευτικά δίκτυα.
• Αξιοποιεί και τη λειψυδρία, για να περιορίσει τις αγροτικές καλλιέργειες, να ξεκληρίσει κι άλλους μικρομεσαίους αγρότες, να επιβάλει δυσβάσταχτες τιμές στο νερό της ύδρευσης και της άρδευσης. Εκεί στοχεύουν οι εξαγγελίες για «απαγόρευση της υπεράντλησης» και «τιμολόγηση της υπερκατανάλωσης».

Για την επίλυση του προβλήματος της λειψυδρίας, το ΚΚΕ έχει προτείνει την επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής, τη δημιουργία ενός νέου θεσμικού πλαισίου, το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής.

Σε ό,τι αφορά στη Θεσσαλία, το ΚΚΕ έχει πάρα πολλές φορές επισημάνει ότι για να επιλυθεί το πρόβλημα του υδατικού ελλείμματος της περιοχής, χρειάζεται:

• Να προχωρήσουν τα έργα εκτροπής του Αχελώου, του ταμιευτήρα της Κάρλας, των φραγμάτων Σμοκόβου, Πύλης - Μουζακίου, Ενιππέα, Καλούδας, Αγιονερίου κι άλλα μικρότερης εμβέλειας εγγειοβελτιωτικά κι αρδευτικά έργα.
• Να γίνουν άμεσα επιδιορθώσεις στα παλιά και να κατασκευαστούν νέα, σύγχρονα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, ώστε να περιοριστούν οι απώλειες νερού καθ' οδόν.
• Να ληφθούν μέτρα για την ορθολογική και δίκαιη κατανομή των διαθέσιμων νερών, στη διάρκεια του καλοκαιριού και, ιδίως, κατά την αρδευτική περίοδο, ιεραρχώντας τις ανάγκες, με πρώτη αυτήν της ύδρευσης.

Κι ενώ όλοι, στα λόγια, αποδέχονται πως τα μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ οδηγούν στη λύση του προβλήματος της λειψυδρίας, εντούτοις δεν υλοποιούνται. Με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τα τελευταία 25 χρόνια, δεν ολοκληρώνεται η εκτροπή του Αχελώου και δεν προχωρούν όλα τα άλλα αναγκαία έργα υποδομής.

Τα έργα δεν προχωρούν, γιατί οι κυβερνήσεις - συνταυτιζόμενες με τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης - δε θέλουν την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής στη χώρα μας κι αποσκοπούν στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, ώστε να περάσει η γη στα χέρια των λίγων μεγαλοεπιχειρηματιών - νεοτσιφλικάδων, που, στα πλαίσια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, θα αναλάβουν τον αγροτικό τομέα.

Το όψιμο ενδιαφέρον της ΝΔ για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας - όπως επιχείρησε να το δείξει με την πρόσφατη διημερίδα που διοργάνωσε στην Καλαμπάκα - είναι υποκριτικό και ψηφοθηρικό.

Ευθύνες για την καθυστέρηση, την αναβολή και τη ματαίωση πολλών από τα έργα, έχουν και τοπικοί παράγοντες - βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι κι εκπρόσωποι φορέων - που συνέβαλαν στην εφαρμογή μιας «άνυδρης» αντιαγροτικής πολιτικής, ή, εν πάση περιπτώσει, δεν την αντιπάλεψαν όσο, όπου κι όταν έπρεπε.

Ειδικό και ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα είναι οι επιπτώσεις της λειψυδρίας στο οικολογικό περιβάλλον της Θεσσαλίας, καθώς:

• Αρκετές ποσότητες νερού που αντλούνται από πολύ μεγάλο βάθος είναι υφαλμυρωμένες κι επομένως ακατάλληλες προς πόση, αλλά και για άρδευση, ενώ άλλες που υπόκεινται σε νιτρορύπανση είναι μολυσμένες κι επικίνδυνες.
• Η φυσική αποξήρανση λιμνών και ταμιευτήρων, το «στέρεμα» ποταμιών και παραποτάμων, συνεπάγονται την καταστροφή των υγροβιότοπων, με αποτέλεσμα την εξαφάνιση πολλών ειδών πανίδας και χλωρίδας στην περιοχή.
• Η ξηρασία ευθύνεται για πολλές από τις πυρκαγιές στα δάση της Θεσσαλίας, η καταστροφή των οποίων δημιουργεί έλλειψη οξυγόνου, αλλά και κινδύνους πλημμυρών, λόγω μη συγκράτησης των νερών.

Η έλλειψη νερού έχει υποβαθμίσει το περιβάλλον της Θεσσαλίας κι αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση η περιοχή θα οδηγηθεί στην ερημοποίηση.

Το μόνο «αντίδοτο» που μπορεί να σταματήσει και ν' αναστρέψει αυτήν την καταστροφική πορεία, είναι ο εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα. Κι αυτός μπορεί να γίνει με τα νερά που θα έρθουν από τον Αχελώο και θα συγκεντρωθούν με την κατασκευή των μεγάλων ταμιευτήρων και φραγμάτων.

Και, βεβαίως, δε θα σώσουν το περιβάλλον της Θεσσαλίας κάποια έργα μικρής εμβέλειας και διάρκειας, που εξαγγέλλουν κατά καιρούς για ν' αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη οι κυβερνώντες, ούτε, φυσικά, θα λύσει το πρόβλημα υποβάθμισης του περιβάλλοντος ο εξαναγκασμός των αγροτών - υπό την απειλή πειθαρχικών διώξεων και καταβολής προστίμων - να μην ποτίζουν τις καλλιέργειές τους για να εξασφαλίσουν ένα εισόδημα και να μείνουν στον τόπο τους.

Η κυβέρνηση έχει την αποκλειστική ευθύνη και την αρμοδιότητα να λάβει άμεσα και δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης, που, εξαιτίας της λειψυδρίας, διαμορφώνεται στη Θεσσαλία. Εκτός από τη δρομολόγηση των μεγάλων έργων, άμεσα να πάρει μέτρα για:

• Την έγκαιρη και πλήρη αποζημίωση των αγροτών, η παραγωγή των οποίων πλήττεται από την ξηρασία.
• Την επιδότηση των παραγωγών για την αγορά και χρησιμοποίηση σύγχρονων, αποδοτικών και οικονομικών μεθόδων άρδευσης.
• Τη λελογισμένη και δίκαιη κατανομή των διαθέσιμων νερών προς άρδευση, ώστε να σταματήσουν αμέσως οι αδιέξοδες, ψυχοφθόρες και, εν πολλοίς, επικίνδυνες «ενδοθεσσαλικές διαμάχες» για το νερό.
• Τον καθαρισμό και τον εκσυγχρονισμό των υδρευτικών και αρδευτικών δικτύων και καναλιών, ώστε να περιοριστούν οι, καθ' οδόν, απώλειες του πολύτιμου νερού.
• Την κατασκευή και λειτουργία των αναγκαίων μικροφραγμάτων που απαιτούνται για τη συγκράτηση των νερών του Πηνειού και άλλων ποταμών, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για την άρδευση.
• Την υποχρέωση της ΔΕΗ να παρέχει ρεύμα στους παραγωγούς, ώστε να ποτίζουν όταν και όσο χρειάζεται τα χωράφια τους.

Η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ καλεί τους αγρότες και όλο το λαό της Θεσσαλίας να συσπειρωθούν και να διεκδικήσουν αγωνιστικά την ικανοποίηση των άμεσων αυτών αιτημάτων.

Το αγροτικό και γενικότερα το μαζικό κίνημα της Θεσσαλίας πρέπει και μπορεί να διεκδικήσει με επιτυχία την επίλυση του προβλήματος της λειψυδρίας στην περιοχή μας. Θα πρέπει, όμως, όλοι να έχουν υπόψη ότι, για να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα, χρειάζεται αλλαγή της πολιτικής που το δημιουργεί, το συντηρεί και το οξύνει. Χρειάζεται τα λαϊκά στρώματα να ενώσουν τις δυνάμεις τους σ' ένα Λαϊκό Μέτωπο, που θα επιβάλει μια άλλη πολιτική και για τους υδάτινους πόρους, τέτοια που θα υπηρετεί το λαό και τις ανάγκες του.