Η ΟΓΕ υπογραμμίζει ακόμα ότι και με τον νόμο αυτό, οι ανάγκες των γυναικών και η στήριξή τους για τεκνοποίηση παραμένουν στις ...ελληνικές καλένδες.

Πιο συγκεκριμένα αναφέρει ότι με τον νέο νόμο:

• «Επεκτείνεται το εμπόριο ελπίδας με την κρυοσυντήρηση γεννητικού υλικού και γονιμοποιημένων ωαρίων "για κοινωνικούς λόγους". Πρόκειται για μέτρο που δεν έχει στόχο τη διευκόλυνση των εργαζόμενων γυναικών, αλλά τον υπολογισμό του οφέλους που θα έχουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, που θα αποφασίζουν αυτοί πότε και αν θα κάνουμε παιδιά με βάση την κερδοφορία τους. Αυτό ήταν και το κριτήριο επιχειρηματικών κολοσσών όπως η "Google", η "Apple" και η "Facebook" που προωθούν εδώ και χρόνια την κρυοσυντήρηση εκτιμώντας ότι οι γυναίκες είναι "πιο παραγωγικές" όταν δεν έχουν παιδιά και οικογένεια να τους αποσπούν ...το ενδιαφέρον από την επιχείρηση.
• Αυξάνονται τα όρια ηλικίας για τις γυναίκες που μπορούν να προχωρήσουν σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή στα 54 έτη, εγείροντας σοβαρά ζητήματα για την ασφάλεια της εγκυμοσύνης σε μεγάλη ηλικία. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πολλές χώρες το όριο είναι πολύ χαμηλότερο, καθώς αυξάνονται οι κίνδυνοι για την υγεία της γυναίκας και του εμβρύου. Προφανώς ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους της Υγείας των διάφορων ευρωπαϊκών χωρών είναι υπεράνω κάθε επιστημονικής προσέγγισης!!!
• Αίρονται οι όποιες νομοθετικές ασφαλιστικές δικλίδες που έθεταν έστω κάποια εμπόδια στην ακραία μορφή εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος μέσω της παρένθετης μητρότητας. Ετσι, αντί να αντιμετωπιστούν οι κραυγαλέες περιπτώσεις που προβάλλουν την παρένθετη μητρότητα ως "επαγγελματικό προσανατολισμό" με αγγελίες για νέες άνεργες από ανάλογα γραφεία ευρέσεως εργασίας, έναντι "αμοιβής" 15.000 - 20.000 ευρώ, ανοίγει ο δρόμος για να επεκταθούν. Σ' αυτό συμβάλλει η ιδιωτικοποίηση λειτουργιών της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, όπως και το γεγονός ότι η διαδικασία ανεύρεσης παρένθετης μητέρας ανάγεται σε υπόθεση αυτής της αρχής.
• Διευκολύνεται η λειτουργία των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ΙΥΑ και η εγκατάστασή τους εντός άλλων ιδιωτικών κλινικών.

Δεν δεχόμαστε οι σύγχρονες δυνατότητες που έχει δημιουργήσει η εξέλιξη της επιστήμης, όπως η Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, οι τράπεζες ωαρίων να είναι εμπορευματοποιημένες κι απαγορευμένες για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια. Να είναι υποχρεωμένες να χρυσοπληρώνουν το υπέρογκο κόστος τους, καθώς ο τομέας αυτός αποτελεί φιλέτο των επιχειρηματικών ομίλων και με τον νέο νόμο ευκαιρία για νέα κέρδη. Γι΄ αυτό από τις περίπου 55 μονάδες Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και τράπεζες κρυοσυντήρησης που λειτουργούν στη χώρα μας, μόλις 7 είναι δημόσιες.

Δεν ανεχόμαστε η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων να τορπιλίζει κάθε δυνατότητα συνδυασμού εργασίας και μητρότητας. Να μας καταδικάζει στην ανεργία, στην κακοπληρωμένη δουλειά. Να μας αφήνει έρμαια στην εργοδοτική βία και αυθαιρεσία που μας απολύει όταν μείνουμε έγκυες ή μας βάζει να υπογράψουμε χαρτί ότι δεν θα κάνουμε οικογένεια για να προσληφθούμε. Οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και ζωής και η πολιτική που λογαριάζει την προστασία της μητρότητας ως «κόστος» για το κράτος, και εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων μάς υποχρεώνουν να μεταθέτουμε συνεχώς την απόφαση να κάνουμε οικογένεια.

Δεν συμβιβαζόμαστε να παρουσιάζεται ως ζήτημα ατομικής ευθύνης και ικανότητας της γυναίκας η «επιλογή» ανάμεσα στην «επαγγελματική ανέλιξη» και στη δημιουργία οικογένειας.

Αποκαλύπτουμε ότι ο νόμος αυτός αποτελεί ακόμα μία προσπάθεια της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, να διαχειριστούν τα αδιέξοδα που γεννάει η πολιτική τους, που έχει στόχο την αύξηση της γυναικείας απασχόλησης για να κάνει πιο ανταγωνιστικούς και κερδοφόρους τους επιχειρηματικούς ομίλους, χωρίς όμως μέτρα προστασίας της μητρότητας και στήριξης της οικογένειας.

Σήμερα τον 21ο αιώνα υπάρχει η δυνατότητα να αξιοποιηθεί η τεχνολογική πρόοδος και τα επιστημονικά επιτεύγματα για τη βελτίωση της ζωής και της υγείας όλων των γυναικών και των νέων ζευγαριών. Γι΄ αυτό δυναμώνουμε την πάλη μας για ό,τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για όλες τις γυναίκες».

Στον αντίποδα της βάρβαρης πολιτικής ενίσχυσης της επιχειρηματικής δράσης και στον τομέα της ΙΥΑ, η ΟΓΕ προβάλλει τις παρακάτω διεκδικήσεις:

• Δημόσιες και δωρεάν Μονάδες Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής και τράπεζες «κρυοσυντήρησης», μαιευτήρια και γυναικολογικές κλινικές με όλο το αναγκαίο μόνιμο επιστημονικό δυναμικό και σύγχρονο εξοπλισμό, που θα καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες του προγεννητικού ελέγχου, της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, του τοκετού, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση.
• Πρόληψη στηριγμένη σε ένα δημόσιο και δωρεάν δίκτυο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με όλες τις ειδικότητες, ώστε έγκαιρα να αντιμετωπίζονται οι παράγοντες που επιδρούν στη γονιμότητα γυναικών και ανδρών, ανάμεσά τους και οι επιβαρυντικοί παράγοντες των συνθηκών εργασίας, με μέτρα υγείας και ασφάλειας, όπως και διεπιστημονική συνεργασία.
• Μέτρα ουσιαστικής στήριξης και προστασίας της μητρότητας, ενίσχυση των νέων ζευγαριών, ειδικά της πολύτεκνης και της μονογονεϊκής οικογένειας, δίκτυο δημόσιων και δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών, επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του από το κράτος για τα νέα ζευγάρια.
• Σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς τους. Αδειες μετ΄ αποδοχών στις γυναίκες που ακολουθούν την ΙΥΑ, άδειες τοκετού - μητρότητας - λοχείας κι επιδόματα, χωρίς προϋποθέσεις. Να καταργηθεί η απαράδεκτη διάταξη των 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια ως προϋπόθεση για το επίδομα και την άδεια μητρότητας.

Τόσο από την εισήγηση που παρουσίασε ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ, Θανάσης Καλαμπαλίκης, όσο και από τις παρεμβάσεις των αντιπροσώπων αναδείχθηκαν τα μεγάλα αδιέξοδα που ορθώνονται για τους αυτοαπασχολούμενους από την πολιτική όλων των κυβερνήσεων, για λογαριασμό των μονοπωλιακών ομίλων. Επίσης, τα βήματα που πρέπει να γίνουν στο συνδικαλιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, όπως για τη βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, επικεντρώνοντας στην προσπάθεια «να πολλαπλασιαστούν οι δυνάμεις που μπαίνουν στον αγώνα, που κατανοούν ότι ο αντίπαλός τους είναι τα μονοπώλια».

«Οι συνέπειες του πολέμου διογκώνουν τα προβλήματα. Η ακρίβεια καλπάζει και κατατρώει το εισόδημα. Οι λογαριασμοί Ενέργειας έρχονται διπλάσιοι και τριπλάσιοι. Ολοι μας έχουμε πολλά παραδείγματα να πούμε από τους κλάδους μας. Η τιμή του πετρελαίου και της βενζίνης εκτινάχθηκε, συμπαρασύροντας μεταφορικά και άλλα κόστη. Οι πρώτες ύλες σπάνε ρεκόρ σε εβδομαδιαία βάση», αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην εισήγηση της απερχόμενης διοίκησης.

«Πώς θα τα βγάλουμε πέρα όταν κάθε μέρα δουλεύουμε όλο και πιο σκληρά για ένα όλο και μικρότερο εισόδημα; Γιατί δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να καλύψουμε μερικές φορές και βασικές ανάγκες, ενώ η επιστημονική και τεχνική πρόοδος επιταχύνεται;»: Τα παραπάνω είναι μερικά από τα ερωτήματα που μεταφέρθηκαν στη συζήτηση, και μέσα από την εισήγηση, με τον Θ. Καλαμπαλίκη να σημειώνει μεταξύ άλλων:

«Εμείς λέμε ότι ο καθημερινός μόχθος και η προσπάθεια για να βελτιώσουμε το εισόδημά μας, όσο αναγκαία και αν είναι, δεν αρκούν για να μας απαλλάξουν από τα αδιέξοδα που συναντάμε καθημερινά». Κάλεσε τους αντιπροσώπους να αναλογιστούν, για παράδειγμα, πόσο θα αυξανόταν το εισόδημα, χωρίς την αντιλαϊκή ληστρική φορολογία, αν δεν δούλευαν αρκετές μέρες τον μήνα για να βγουν η εφορία και οι ρυθμίσεις; Πόσο άγχος και χρήματα θα γλίτωναν, αν η δημόσια Υγεία λειτουργούσε όπως πρέπει; Πόσο θα διευκολυνόταν η ζωή τους, αν για τις επαγγελματικές ασθένειες και τα ατυχήματα υπήρχαν πλήρης υγειονομική κάλυψη και επαρκής αποζημίωση; Αν οι μητέρες δεν υποχρεώνονταν να γεννήσουν, σχεδόν, στα μαγαζιά τους και εκεί να μεγαλώσουν τα παιδιά τους;

Οπως εξήγησε, «τα παραπάνω, και τόσα άλλα καθημερινά προβλήματα που μας ταλανίζουν, διογκώνονται όσο οι δημόσιοι πόροι που βγαίνουν από τον ιδρώτα μας διοχετεύονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια».

Το συνέδριο ανέδειξε μεταξύ άλλων τις ευθύνες της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στα όργανα της ΓΣΕΒΕΕ, που βρίσκεται σε θέσεις υπεράσπισης των λεγόμενων «μεσαίων επιχειρήσεων», δηλαδή αυτών που αποτελούν την «άλλη πλευρά της μονοπώλησης», που «στριμώχνουν στη γωνία της αγοράς τις μικροεπιχειρήσεις».

Οπως αναδείχθηκε, η ΟΒΣΑ μέσα από τις θέσεις και τη δράση της έχει αποδείξει ότι βρίσκεται «στην άλλη όχθη», αποτελώντας στήριγμα των αυτοαπασχολούμενων στην Αττική. Αλλωστε, έχει δώσει «δείγματα γραφής»: «Στηρίξαμε έμπρακτα, υλικά και με πολύμορφες πρωτοβουλίες, συνανθρώπους που χτυπήθηκαν. Ημασταν δίπλα στους συναδέλφους μετά τις καταστροφικές φωτιές στην Εύβοια το καλοκαίρι, τα χιόνια στην Αττική τον χειμώνα, διεκδικώντας άμεσα μέτρα ανακούφισης γι' αυτούς και τις οικογένειές τους. Σταθήκαμε αλληλέγγυοι σε συναδέλφους - μέλη των σωματείων που κινδυνεύουν με κατασχέσεις, με διακοπές ρεύματος.

Η ΟΒΣΑ ενημερώνει, προετοιμάζει τους συναδέλφους για την επίθεση που μας ετοιμάζουν, προσπαθεί μέσα από την οργανωμένη δράση της να σπάει αυταπάτες ότι μπορεί ο καθένας μόνος του και έξω από τα σωματεία να τα καταφέρει.

Η ΟΒΣΑ έχει αποδείξει ότι μπορεί να καθοδηγήσει αγώνες. Το βάρος της οργάνωσης του αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ πέφτει στις δικές μας πλάτες. Οι Ομοσπονδίες, τα κλαδικά σωματεία, οι Ενώσεις, οι Σύλλογοι που δίνουμε σταθερά το αγωνιστικό "παρών" δείχνουμε τον αγωνιστικό δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Τα σωματεία μας μπορούν να γίνουν αποκούμπι και στήριγμα του κάθε αυτοαπασχολούμενου και μικρού ΕΒΕ στην Αττική».

«Χρειάζεται η απόγνωση και η οργή να γίνουν συλλογική δύναμη, να χτυπήσουν τις πραγματικές αιτίες», τόνισε μεταξύ άλλων ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, επισημαίνοντας: «Είναι μονόδρομος η αγωνιστική διέξοδος για να φέρουμε στο προσκήνιο τις διεκδικήσεις μας! Να ενώσουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους, τη μικρομεσαία αγροτιά που πλήττονται από τις ίδιες φιλομονοπωλιακές πολιτικές, γιατί όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί και μπορούμε να ορθώσουμε εμπόδια στις πολιτικές που μας εξοντώνουν και να αποσπάσουμε κατακτήσεις. Ολοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί, μπορούμε να τα καταφέρουμε!».