Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως από το δεύτερο δεκαήμερο του Ιούλη μέχρι σήμερα υπήρξε ένας πρωτοφανής «οργασμός δουλιάς» του κυβερνητικού επιτελείου, που δε σταματά στις διαδοχικές συσκέψεις των κυβερνώντων. Το πλούσιο κυβερνητικό έργο της κυβέρνησης βγαίνει και προς τα έξω, με τις συνεντεύξεις Τύπου του πρωθυπουργού και άλλων κυβερνητικών στελεχών, που ανακοινώνουν - σχεδόν σε καθημερινή βάση - τις νέες αποφάσεις, νομοσχέδια και άλλες ρυθμίσεις. Στόχος όλων αυτών των μέτρων - παρά και ενάντια σε όσα πρεσβεύει στα λόγια ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - είναι η δημιουργία «ισχυρής Ελλάδα» με πανίσχυρα τα μονοπώλια και τους μεγαλοεπιχειρηματίες και αδύνατους, σύγχρονους σκλάβους, τους εργαζόμενους μισθωτούς, συνταξιούχους, αγρότες, βιοτέχνες κλπ.

Η υπερπαραγωγή κυβερνητικού αντιλαϊκού έργου δεν περιορίζεται μόνο στη γοργή προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων (με τις εξαγγελίες νέων αποφάσεων και διατάξεων, που οδηγούν στην εκποίηση όσης περιουσίας έχει απομένει ακόμη στο δημόσιο), αλλά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Κάτι που δεν περνά απαρατήρητο από το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι βιομήχανοι όχι απλά σταμάτησαν να «γκρινιάζουν», αλλά έφτασαν στο σημείο - διά στόματος της ηγεσίας της ΣΕΒ - να απονείμουν δημόσια εύσημα στην κυβέρνηση για τις προσπάθειες που καταβάλλει στην ικανοποίηση των αξιώσεων των μονοπωλίων και των μεγαλοεπιχειρηματιών, με τον εμπλουτισμό της αντιλαϊκής της πολιτικής με νέα μέτρα.

Του λόγου το αληθές, βεβαιώνει και το παρακάτω συνοπτικό ημερολόγιο με τα «έργα και ημέρες» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στο διάστημα από 9 Ιούλη 2001 - όταν δηλαδή το χρηματιστήριο είχε πάρει για τα καλά την κάτω βόλτα - μέχρι και προχτές Παρασκευή 27 Ιούλη 2001.

Ιδού και τα τεκμήρια, για την υπερπαραγωγή του φανερού (γιατί υπάρχει και το κρυφό, το απόρρητο, όπως το ευρωφακέλωμα και η στενή συνεργασία των ελληνικών αρχών με τις ιταλικές για να εμποδιστούν να φτάσουν στη Γένοβα οι «επικίνδυνοι Ελληνες» διαδηλωτές κλπ.) αντιλαϊκού έργου της κυβέρνησης Σημίτη στο διάστημα των 18 ημερών.

Την Τετάρτη, 11 Ιούλη, ξανά ο υπουργός Ανάπτυξης, βγήκε και ανακοίνωσε νεότερη απόφαση της κυβέρνησης, να πουλήσει μέσα στις επόμενες 45 μέρες το 15%-30% του μετοχικού κεφαλαίου των Ελληνικών Πετρελαίων σε ιδιωτικό (προφανώς πολυεθνικό) πετρελαϊκό όμιλο! Και αυτή την απόφαση, για το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ, της ΔΕΠΑ και γενικότερα το σύνολο του ενεργειακού τομέα, την ανακοίνωσε ο υπουργός Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκης, σε μια περίοδο που το μεγάλο κεφάλαιο πιέζει την κυβέρνηση να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση των πάντων. Την ίδια μέρα, πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Β. Βαρδινογιάννη με τον πρωθυπουργό, στην οποία φέρεται ότι εκδήλωσε το ενδιαφέρον του και για την εξαγορά των ΕΛΠΕ, ενώ ενδιαφέρον φέρεται να έχει εκδηλώσει και ο Λάτσης.

Τη Δευτέρα, 16 Ιουλίου 2001, και ενώ το θέμα του Χρηματιστηρίου είχε πάρει σοβαρές διαστάσεις- και στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ- σχετικά με τις ευθύνες της κυβέρνησης- η κυβέρνηση περνά στην... αντεπίθεση, εξαγγέλλοντας μέτρα για την ενίσχυση της λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων, προς όφελος του κεφαλαίου. Συγκεκριμένα:

• το υπουργείο Ανάπτυξης δημοσιοποίησε τις προσφορές των υποψήφιων αγοραστών για την Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Ανάπτυξης (ΕΤΒΑ) και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Ενώ, όμως, ανακοινώθηκαν οι υποφήψιοι αγοραστές για την ΕΤΒΑ (η Τράπεζα Πειραιώς και η Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας) και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (η γερμανική HDW, η γαλλική CMN και ο Ομιλος Ταβουλάρη που κατέχει ήδη τα ναυπηγεία Ελευσίνας και Νεωρίου Σύρου), δεν ανακοινώθηκε και το ποσό των χρημάτων που προσφέρουν, για να γίνουν αφεντικά της τράπεζας και του ναυπηγείου.
• ολοκληρώθηκε στη Βουλή η ψήφιση του νομοσχεδίου για τις κατασκευαστικές εταιρίες, το οποίο προβλέπει σκανδαλώδεις φορολογικές απαλλαγές και άλλα οικονομικά κίνητρα για τη συγχώνευση των τεχνικών εταιριών. Παράλληλα, με τις ρυθμίσεις για την επανάκριση των εργοληπτικών πτυχίων που περιέχει, προδιαγράφει τη μονοπώληση του πακτωλού των δημοσίων έργων (7,5 τρισ. δρχ. υπολογίζεται ότι θα διατεθούν μέχρι το 2006) από μια δράκα 5 - 6 κατασκευαστικών ομίλων, οι εκπρόσωποι των οποίων - όπως λέγεται - όχι μόνο πίεζαν για την ψήφισή του, αλλά επέβαλαν και τις ρυθμίσεις που τους συνέφεραν. Η κυβέρνηση έσπευσε να τους ικανοποιήσει...

Την Τρίτη 17 Ιούλη 2001, μετά από κοινή σύσκεψη με τους υπουργούς Μεταφορών Χρ. Βερελλή και Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκη, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου, η κυβέρνησε αποφάσισε να δώσει και τα ...ρέστα της στο μεγάλο κεφάλαιο. Στα πλαίσια αυτά:

• Ο Γ. Παπαντωνίου, έκανε δημόσιο απολογισμό για το πλούσιο, μέχρι τώρα, έργο της κυβέρνησης στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, μετοχοποιήσεων ή αποκρατικοποιήσεων, δηλώνοντας περήφανος που επί υπουργίας του πουλήθηκαν (ολικά ή μερικά) 27 κρατικές επιχειρήσεις και μπήκαν (;) στα ταμεία του κράτους συνολικά 3,7 τρισεκατομμύρια δραχμές. Στη συνέχεια, όμως- και ζητώντας από το μεγάλο κεφάλαιο να στηρίξει την κυβέρνηση στο δύσκολο έργο της- ο υπουργός ανακοίνωσε την απόφαση του ΠΑΣΟΚ να ξεπουλήσει ό,τι έχει απομείνει στο δημόσιο, ξεπερνώντας τα γνωστά «ταμπού» που ήθελαν το δημόσιο να κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών στις ΔΕΚΟ. Στα πλαίσια αυτά, δημοσιοποίησε το πακέτο μέτρων για την... «εμβάθυνση των ιδιωτικοποιήσεων» με... 11 κινήσεις που περιλαμβάνει την πώληση- μέχρι το τέλος του 2002- νέων πακέτων μετοχών των πρώην ΔΕΚΟ.
• η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας ανακοίνωνε πως η μελέτη του βρετανικού οίκου για το Ασφαλιστικό- με την οποία θα επιχειρηθεί το γενικό ξήλωμα των κοινωνικοασφαλιστικών κατακτήσεων των εργαζομένων- θα αποτελέσει τη βάση του «κοινωνικού διαλόγου», που θα ξεκινήσει από το Σεπτέμβρη και με τη συμμετοχή της ΓΣΕΕ!

Την Τετάρτη 18 Ιουλίου 2001

βλέπουν το φως της δημοσιότητας οι προσφορές των 3 υποψηφίων αγοραστών για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με βάση τις οποίες το μεγαλύτερο τίμημα εξαγοράς κινείται μεταξύ 1 και 1,5 δισ. δραχμών. Το 1,5 δισ. δραχμές που το προσφέρει ο όμιλος Ταβουλάρη κινείται στα ίδια επίπεδα με το ποσό που θέλει να πουλήσει η Δήμητρα Λιάνη - Παπανδρέου τη «βίλα της Εκάλης»! Για την ΕΤΒΑ, που οι προσφορές ήταν μη δεσμευτικές, η μεν ΑΤΕ ενδιαφέρεται για την εξαγορά του 60% και η Πειραιώς για το 40%. Το τίμημα που προσφέρουν η ΑΤΕ και η Πειραιώς για την εξαγορά κάθε μετοχής της ΕΤΒΑ, θα το πληροφορηθούμε στη δεύτερη φάση, στους επόμενους μήνες, όταν θα υποβληθούν οι δεσμευτικές προσφορές.

• ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης να επικαλείται τις προσφορές για την πώληση των ναυπηγείων και της ΕΤΒΑ, σαν δείγμα γραφής των προθέσεων της κυβέρνησης να συνεχίσει ακάθεκτη το αντιλαϊκό της έργο.
• η ηγεσία του ΣΕΒ απένειμε δημόσια εύσημα στην κυβέρνηση και ειδικότερα στο οικονομικό της επιτελείο, για την προσήλωσή της στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Χωρίς δισταγμό ο πρόεδρος του ΣΕΒ, δήλωσε δημόσια πως οι βιομήχανοι αναγνωρίζουν τις αξιόλογες και συστηματικές προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση και «χαιρετίζουν» το έργο του οικονομικού της επιτελείου στο ...τελευταίο δεκαπενθήμερο. Τα έμπρακτα διαπιστευτήρια της κυβέρνησης στο μεγάλο κεφάλαιο και η αναγνώριση του έργου της από τον ΣΕΒ, ανέκοψαν την κατρακύλα στο Χρηματιστήριο και τροφοδότησε - από τα χαμηλά επίπεδα που είχε πέσει - ανοδική πορεία των τιμών και του γενικού δείκτη των μετοχών.

Την Πέμπτη 19 Ιούλη 2001:

• προαναγγέλλεται, από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, η απόφαση της κυβέρνησης να παραδώσει στην εκμετάλλευση των ιδιωτών, τις 5 (πέντε) πλαζ του ΕΟΤ στην Αθήνα.
• ο υπουργός Ανάπτυξης, ανακοινώνει την απόφαση της κυβέρνησης να εκχωρήσει στο ιδιωτικό κεφάλαιο και το «φιλέτο» του υδροηλεκτρικού δυναμικού της χώρας. Ετσι, μετά από το δεύτερο κύκλο παραχώρησης αδειών σε ιδιώτες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), η κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο και για την παραχώρηση αδειών για την κατασκευή μεγάλων υδροηλεκτρικών έργων, στα πλαίσια ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Αυτό γίνεται με την εισήγηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας προς τον υπουργό Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκη να παραχωρηθούν 4 άδειες για μεγάλα υδροηλεκτρικά, σε εταιρίες μεγαλοκατασκευαστών και μάλιστα σε θέσεις που η ΔΕΗ είχε επιλέξει για να κατασκευάσει ανάλογα έργα, μεταξύ αυτών και του Τεμένους!
• ψηφίζεται στη Βουλή ένα ακόμη νομοσχέδιο που ευνοεί τους μεγαλοεργολάβους. Πρόκειται για το νόμο που μετατρέπει το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ) σε Ανώνυμη Εταιρία, γεγονός που αποτελεί το πρώτο βήμα για τη μετατροπή του σε απόλυτο υποχείριο των ιδιωτών, που θα αναλάβουν την κατασκευή τμημάτων των οδικών αξόνων με το σύστημα της ληστρικής αυτοχρηματοδότησης, παίρνοντας ως αντάλλαγμα τις εισπράξεις των διοδίων, οι οποίες λόγω της μεγάλης αύξησης που προβλέπεται να πάρουν τα επόμενα χρόνια (θα φτάσουν ή και θα ξεπεράσουν τις 15 δρχ. ανά χιλιόμετρο) αποτελούν μεγάλο... δέλεαρ.
• η κυβέρνηση, ικανοποιώντας τα συμφέροντα των μεγαλοκαρχαριών της ιδιωτικής ασφάλισης, με νομοσχέδιο που κατέθεσε το ΥΠΕΧΩΔΕ, αποκλείει κάθε κρατική μέριμνα προς τους πληγέντες από φυσικές καταστροφές (σεισμούς, πυρκαγιές, πλημμύρες κ.λπ.) και θεσμοθετεί το «σεισμόσημο». Ετσι, οι πληγέντες στο εξής, προκειμένου να διεκδικήσουν κάποια αποζημίωση θα πρέπει ή να πληρώνουν ετήσιο «χαράτσι» στο δημόσιο ασφαλιστικό οργανισμό που δημιουργείται ή να προσφύγουν κατευθείαν προς τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.

Τη Δευτέρα 23 Ιούλη 2001, έχουμε ένα νέο μπαράζ κυβερνητικών αποφάσεων και εξαγγελιών, που όλες- σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και των καθ' ύλην αρμόδιων υπουργών- αποτελούν πρόσθετες διαβεβαιώσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δουλεύει για λογαριασμό του. Στα πλαίσια αυτά, είχαμε:

• Τις δηλώσεις που έκανε ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς- μετά τη σύσκεψη για την κατάρτιση του Προϋπολογισμού 2002- όπου επιβεβαιώθηκε η απόφαση της κυβέρνησης να διατηρήσει στη σφιχτή για τους εργαζόμενους οικονομική πολιτική και παράλληλα να επιδιωχτεί η «εμβάθυνση» και ταχύτερη εφαρμογή των φοροελαφρύνσεων που διεκδικεί το μεγάλο κεφάλαιο. Στα πλαίσια αυτά, ο υπουργός επανέλαβε τη στοχοπροσήλωση της κυβέρνησης στο «Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης 2000-2004» με δείγμα γραφής την εγκύκλιο του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, με την οποία καλούνται οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ - όσες ακόμη ελέγχονται από το δημόσιο και άρα την κυβέρνηση - να περιορίσουν το πολύ μέχρι 3% τις μισθολογικές αυξήσεις για το 2002, ώστε να συμβάλουν στη συγκράτηση του πληθωρισμού.
• εμμένοντας στην εκποίηση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, η κυβέρνηση όχι μόνο τα πουλάει «όπως είναι επιπλωμένα», αλλά και προωθεί νέα μέτρα που κάνουν ακόμη πιο παχυλή την προίκα στους υποψήφιους αγοραστές. Στα πλαίσια αυτά, είχαμε. Πρώτον, την προκλητική δήλωση του υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Καλαφάτη, ο οποίος επιχειρώντας να δικαιολογήσει στη Βουλή τις νέες χαριστικές ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση εκποίησης των ναυπηγείων με το «πολυνομοσχέδιο», έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει δημόσια πως «αν δεν πουληθεί ο Σκαραμαγκάς θα κλείσει». Δεύτερον, συνεργασία των υπουργών Εθνικής Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλου, Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκη και Μεταφορών Χρ. Βερελλή, με αντικείμενο την ενίσχυση της «προίκας» που θα δοθεί στον αγοραστή των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, με νέες παραγγελίες του δημοσίου, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων (παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού και του υπουργείου Μεταφορών, κυρίως για τους σιδηροδρόμους).

Στις 25 Ιούλη 2001 ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, έκανε μια ακόμη εξαγγελία, που έκανε τους μεγαλοεργολάβους να τρίβουν τα χέρια τους. Πρόκειται για το πρόγραμμα 56 και πλέον υπόγειων γκαράζ άνω των 20.000 θέσεων στάθμευσης με το σύστημα της αυτοχρηματοδότησης σε κεντρικές πλατείες και άλλους κοινόχρηστους χώρους του Λεκανοπεδίου και της Θεσσαλονίκης, με κρατική επιδότηση 1.400.000 δρχ. για κάθε θέση!

Τέλος, στις 26 Ιούλη 2001, ο υπουργός Εργασίας δίνει στη δημοσιότητα σχέδιο νόμου για την τριχοτόμηση του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) που τον μετατρέπει σε «Οργανισμό Αφαίρεσης Εργατικών Δικαιωμάτων». Με το νομοσχέδιο αυτό, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιδιώκει τη νομιμοποίηση του σύγχρονου σκλαβοπάζαρου, με τη θεσμοθέτηση ιδιωτικών γραφείων που θα... νοικιάζουν τους εργαζόμενους σε διάφορες εταιρίες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων.

Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλα, επιμέρους μέτρα, που συμπληρώνουν το κυβερνητικό έργο, αλλά μάλλον είναι περιττά. Το σίγουρο, είναι ένα. Πως όσο νωρίτερα συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι και γενικότερα η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού- που πληρώνει τα σπασμένα των αντιλαΪκών πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας. Οσο πιο γρήγορα και αποφασιστικά συσπειρωθούν και οργανώσουν συντονισμένη κοινωνικοπολιτική πάλη, ενάντια σ' αυτή την πολιτική, τόσο καλύτερα για τους ίδιους και φυσικά χειρότερα για την κυβέρνηση, την άρχουσα τάξη και όλους όσοι υποστηρίζουν την πολιτική ενίσχυσης των κερδών. Η πρόσφατη εμπειρία, των αγωνιστικών κινητοποιήσεων για τα ασφαλιστικά, δείχνει ότι οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη και μπορούν να ματαιώνουν- όταν ενώνουν τις δυνάμεις- την επιβολή αντιλαϊκών σχεδίων και σεναρίων. Η πάλη αυτή για να είναι αποτελεσματική πρέπει να συνδέει την ενατίωση στις ιδιωτικοποιήσεις με την αναγκαιότητα επιβολής πολιτικής ενός δημόσιου λαϊκού επιχειρηματικού τομέα τουλάχιστον για επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, του μόνου ικανού για ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Μόνο που αυτή η προοπτική συνδέεται με την προοπτική του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία.

Αναλύοντας τη μέχρι σήμερα πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, ο υπουργός ανέφερε, με ιδιαίτερη περηφάνια, το έργο που έγινε υπό την καθοδήγησή του μόνο μέσα στο έτος 2001. Σύμφωνα με τη λίστα που δημοσιοποίησε, το έργο αυτό περιλαμβάνει την:

• Ιδιωτικοποίηση του 10% του ΟΤΕ αντί 340 δισ. δραχμών, με συνέπεια το Δημόσιο στον ΟΤΕ να είναι ένας μειοψηφών μέτοχος με ποσοστό της τάξης του 34%.
• Χορήγηση 3 αδειών κινητής τηλεφωνίας τρίτης γενιάς (165 δισ.)
• Τα τουριστικά προμέτοχα (240 δισ.). Πρόκειται για προμέτοχα των «Τουριστικών Ακινήτων», της εταιρίας που πήρε στην κατοχή της την ακίνητη περιουσία του ΕΟΤ.

Αυτά, ήδη, κατάφεραν να περάσουν μέχρι τώρα. Ομως, ο υπουργός δεν έκρυψε ότι μέχρι το τέλος του 2001 προγραμματίζουν τη συνέχιση της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, με τις εξής ακόμη «κινήσεις»:

• Τη μετοχοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Θεσ/νίκης και της Εταιρίας Υδρευσης - Αποχέτευσης Θεσ/νίκης (θέλουν να τις «υλοποιήσουν» μέσα στον Ιούλη).
• Την ιδιωτικοποίηση της ΕΤΒΑ. Επίκειται και αυτή, καθώς «εκδηλώθηκε ενδιαφέρον από δυο ομίλους για την εξαγορά της και την απόκτηση του μάνατζμεντ».
• Την ιδιωτικοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Ηδη, υποβλήθηκαν τρεις προτάσεις (σ.σ. οι υποψήφιοι αγοραστές προσφέρουν το ...πολύ μέχρι και 1,5 δισ. δραχμές!), ενώ «η αξιολόγηση αρχίζει σήμερα».
• Την ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Συνεχίζονται οι «διαπραγματεύσεις» και εύχονται «να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν».
• Μετοχοποίηση της ΔΕΗ. Ξεκίνησαν οι παρουσιάσεις στους «επενδυτές», με «στόχο την πραγματοποίηση της μετοχοποίησης εντός του 2001».
• ΕΛΠΕ. Ανακοίνωσαν, ήδη, τη «διάθεση» σε «στρατηγικό εταίρο» του 15-30% των μετοχών.
• Ιδιωτικοποίηση του Καζίνου της Πάρνηθας.
• Μαρίνες Αττικής με παραχώρηση στους άρπαγες του ιδιωτικού κεφαλαίου του «δικαιώματος εκμετάλλευσης και διαχείρισης».

Η πρόθεση - απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη, να ξεπουλήσει ό,τι περιουσιακά στοιχεία έχουν απομένει ακόμη στον έλεγχο του Δημοσίου, εκφράστηκε και δημόσια, με τη δήλωση του Γ. Παπαντωνίου ότι «δεν υπάρχουν πλέον επιχειρήσεις ή τράπεζες που μπορούν πλέον να ιδιωτικοποιηθούν»! Στη δήλωση αυτή, ο υπουργός έσπευσε να προσθέσει, με νόημα, πως «είναι η στιγμή της εμβάθυνσης των ιδιωτικοποιήσεων στις ήδη ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις και τράπεζες». Πρόκειται, με τα δικά τους λόγια, για «δεύτερη ή τρίτη μετοχοποίηση, είτε με διάθεση πακέτου μετοχών σε στρατηγικούς εταίρους».

Σπεύδοντας, μάλιστα, να ξεκαθαρίσει τους στόχους της κυβέρνησης, ο υπουργός, αφού δήλωσε πως ο ίδιος και η κυβέρνηση «είμαστε αντίθετοι στη χαλάρωση των φιλόδοξων στόχων», που έχει θέσει η κυβέρνηση με το Πρόγραμμα Σταθερότητας, ανακοίνωσε ότι η «εμβάθυνση» των ιδιωτικοποιήσεων θα γίνει με τις ακόλουθες 12 δημόσιες επιχειρήσεις:

• Ο ΟΠΑΠ και η ΑΤΕ «με διάθεση επιπλέον ποσοστού μετοχών, που θα έχει είτε το χαρακτήρα διασποράς είτε συμμετοχή με στρατηγικούς εταίρους».
• Ο ΟΤΕ, για τον οποίο βρήκαν ότι απομένει ακόμα ένα ποσοστό 8%, «εφόσον βελτιωθεί και η κατάσταση στις διεθνείς τηλεπικοινωνίες θα μπορεί να συνδεθεί με συμμετοχή στρατηγικού εταίρου».
• Η ΕΥΔΑΠ και η ΕΧΑΕ (η εταιρία του Χρηματιστηρίου Αθηνών).
• Η ΔΕΗ, για την οποία ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ είπε ότι «αφού ολοκληρωθεί η μετοχοποίηση και η εισαγωγή στο Χρηματιστήριο το 2002 θα αντιμετωπίσουμε το ενδεχόμενο νέας διαθέσεως ποσοστού της ΔΕΗ».
• Η ΔΕΠΑ (Δημόσια Επιχείρηση Φυσικού Αερίου).

Η κυβέρνηση του Σημίτη, έχοντας και άλλη «πελατεία» να ικανοποιήσει, δε θα άφηνε «στην απέξω» το τραπεζικό κεφάλαιο. Ετσι, παρά τα όσα έλεγαν, βάζουν στη λίστα για το 2002 και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Θα προηγηθεί, λένε, «η μετατροπή του σε ΑΕ και ακολούθως περί το τέλος του 2002 αρχές του 2003 θα εισαχθεί στο Χρηματιστήριο». Ξανά και πάλι στο προσκήνιο τα «Τουριστικά Ακίνητα», με τη μετατροπή των προμετόχων που πήραν χτες οι επιτήδειοι σε μετοχές. Τα «Ελληνικά Βιομηχανικά Ακίνητα», η εταιρία που ήταν μέσα στην ΕΤΒΑ (τα «ρέστα» της ξεπουλάει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ) και ολοκληρώνουν το έγκλημα με τις Κεντρικές Αγορές Αθηνών και Θεσ/νίκης.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ