Η πολιτική τελετή έγινε στην πλατεία του αγαπημένου του χωριού, στην ανταρτομάνα Σέκλιζα Καρδίτσας, δίπλα στο μνημείο των Ηρώων και του πλάτανου του Χαρίλαου Φλωράκη, εκπληρώνοντας έτσι την τελευταία επιθυμία του σ. Βασίλη.

Στη Σέκλιζα παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Κύριλλο Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ. Συμμετείχαν η Μαρία Γαβαλά, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ Θεσσαλίας, και ο Φάνης Παρρής, μέλος της ΚΕ και του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Επίσης, παραβρέθηκαν αντιπροσωπείες της ΕΠ Θεσσαλίας, της ΤΕ Καρδίτσας, του ΣΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ, της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, καθώς και εκπρόσωποι μαζικών φορέων, της Τοπικής Διοίκησης.

Σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής τελετής, η σορός του συντρόφου Βασίλη ήταν σκεπασμένη με τη σημαία του τιμημένου ΚΚΕ, στο οποίο παρέμεινε πιστός και υπηρέτησε αταλάντευτα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Δίπλα του στάθηκαν τιμητική φρουρά οι σύντροφοί του, ενώ τα αντάρτικα τραγούδια, που εναλλάσσονταν με το μοιρολόι του κλαρίνου, ενέτειναν τη συγκίνηση του κόσμου.

Επικήδειους εκφώνησαν εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ ο Γιάννης Τσιούτρας, μέλος της ΚΕ ενώ στο βήμα ακολούθησαν ο Θανάσης Σερδένης, αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, η Χαρά Κούτρα, μέλος του ΤΓ Καρδίτσας και της ΚΟΒ Σέκλιζας, ο Σπύρος Κλάντζος, μέλος του ΓΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ και ο Κώστας Παπαλέξης, μέλος του Τοπικού Συμβουλίου Σέκλιζας.

H τελετή ολοκληρώθηκε με τον Υμνο της Διεθνούς. Στη συνέχεια η πομπή κατευθύνθηκε προς το νεκροταφείο, με τους παρευρισκόμενους να τον συνοδεύουν τραγουδώντας αντάρτικα.

Στεφάνια απέστειλαν η ΚΕ του ΚΚΕ, η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, η ΤΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ και το ΣΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ.

Ο Γιάννης Τσιούτρας αναφέρθηκε στο πλούσιο και αγωνιστικό βιογραφικό του, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Με αίσθημα τιμής και περηφάνιας αποχαιρετούμε σήμερα τον σύντροφο Βασίλη Φυτσιλή. Τον αγωνιστή της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, που με τον μαχητικό του λόγο του, τη στρατευμένη πένα και το ταλέντο του ανέδειξε τις αξίες και τα ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος. Μας αφήνει για να "πάει στα βουνά της αρνησιάς, στην κρυσταλλένια βρύση. Ηπιε νερό της λησμονιάς και πια δε θα γυρίσει...".

Ο Βασίλης Φυτσιλής γεννήθηκε στη Σέκλιζα της Καρδίτσας, το 1927. Η έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου τον βρίσκει ανάμεσα σε χωράφια και μαντριά σε πρώιμη εφηβική ηλικία. Η οικογένειά του, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής, ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του ΕΑΜ και παίρνει δραστήρια μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ο ίδιος αταλάντευτα εντάσσεται στην ΕΠΟΝ και τοποθετείται στη νεότερη γενιά της Αντίστασης 1941-1944. Μετά τη Βάρκιζα και τις τρομοκρατικές διώξεις των αγωνιστών που ακολούθησαν από το αστικό κράτος και τις παρακρατικές οργανώσεις, η οικογένειά του κλήθηκε να πληρώσει για τις επιλογές της. Σε ηλικία 19 χρονών, μη έχοντας άλλη επιλογή, κατατάσσεται στον Δημοκρατικό Στρατό στη διαφώτιση της δύναμης της Νομαρχιακής Επιτροπής Καρδίτσας.

Με συγκλονιστικό τρόπο περιγράφει τα βιώματά του από το επικό πέρασμα της Νιάλας τον Απρίλη του 1947 όπου πιάστηκε αιχμάλωτος. Στην άνιση μάχη με τις αριθμητικά υπέρμετρες δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού και τη χιονοθύελλα στον αυχένα της Νιάλας, ο σύντροφος Βασίλης έσωσε από βέβαιο θάνατο την ηρωίδα του Κόμματος και δασκάλα Βαγγελίτσα Κουσιάντζα, κουβαλώντας την στα χέρια σε μια κακοτράχαλη διαδρομή όπου χάθηκαν δεκάδες μαχητές. (...)

Το 1959 γνωρίζει στην Αθήνα, όπου δραστηριοποιείται επαγγελματικά, την συντρόφισσα της ζωής του, την αείμνηστη Αγγελική, και κάνουν οικογένεια. Το 1987 εγκαθίσταται μόνιμα στη Σέκλιζα.

Αγωνίστηκε για την οργανωτική και ιδεολογική ανάπτυξη του ΚΚΕ από διάφορες θέσεις ευθύνης. Την περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών και της κρίσης του ΚΚΕ, 1989-1991, υπερασπίστηκε τον χαρακτήρα του Κόμματος και με την αταλάντευτη στάση του στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού αντιμετωπίζει τις επιθέσεις του οπορτουνισμού και του ταξικού αντιπάλου. Δραστηριοποιείται μέσα από τις γραμμές της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και εργάζεται δραστήρια για την προβολή, τη θεμελίωση και την επέκταση των αξιών και των οραμάτων της Εθνικής Αντίστασης.

Σοβαρή παρακαταθήκη για τα Ελληνικά Γράμματα αποτελεί το πλούσιο συγγραφικό του έργο με σαφή επαναστατικά χαρακτηριστικά.

Σημαντική πλευρά της προσωπικότητας του Βασίλη Φυτσιλή αποτυπώνεται και στο εικαστικό του έργο, όπως είναι η ζωγραφική και η γλυπτική.

Αλλά και μια άλλη πλευρά της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Φυτσιλή, που δεν έχει προβληθεί όσο θα έπρεπε, είναι και τα γλυπτά του έργα που κοσμούν όχι μόνο την πλατεία της Σέκλιζας (το Ηρώο και το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης), αλλά και τη γύρω περιοχή, όπως το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στο "Δέλτα" της Ραχούλας, το Μνημείο Πεσόντων Σεκλιζιωτών, το Αγαλμα της Ειρήνης στην είσοδο του χωριού, του καπετάν Δίπλα στο Γρεβενοδιάσελο κ.ά.

Είναι σαφές πως ο σύντροφος Βασίλης ήταν ένας ξεχωριστός κομμουνιστής ανάμεσα σε χιλιάδες ξεχωριστούς αγωνιστές και κομμουνιστές που ατσαλώθηκαν στη θυελλώδη δεκαετία του '40 και στην Ελλάδα των μετέπειτα πέτρινων χρόνων. Από τους τελευταίους αυτής της θρυλικής γενιάς, ο σ. Βασίλης μάς αφήνει πλήρης ημερών. Με το μυαλό του καθαρό μέχρι το τέλος, με τις αναμνήσεις ζωντανές, με ψηλά το λάβαρο του Κόμματος και αναλλοίωτα τα σύμβολά του».

Ο Θανάσης Σερδένης, αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, επισήμανε μεταξύ άλλων: «Με συγκίνηση και περηφάνια αποχαιρετούμε τον σύντροφο και συναγωνιστή, τον κομμουνιστή Βασίλη Φυτσιλή. Τον διακεκριμένο πεζογράφο, με σημαντική συνεισφορά στα Γράμματα και στην Τέχνη, με μεγάλη προσφορά στον αγώνα του λαού μας για την απελευθέρωση από τον κατοχικό ζυγό. Ο σύντροφος Βασίλης διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Διοίκησης της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ από την ίδρυσή της και πρόεδρός της από το 2004 έως το 2007.

(...) Δεν έπαψε ποτέ να θεωρεί τον εαυτό του απλό στρατιώτη του Κόμματος και του κινήματος. Στο διάβα της ζωής τα πράγματα βέβαια δεν έρχονται πάντα εύκολα. Παρά τις στροφές και τις αντιξοότητες, ο σ. Βασίλης κρατήθηκε γερά από τις κομμουνιστικές αρχές και αξίες και έμεινε πιστός και όρθιος μέχρι το τέλος. Στις δύσκολες μέρες με τις ανατροπές και την προσωρινή νίκη της αντεπανάστασης, ο σ. Βασίλης όρθωσε το ανάστημά του και υπερασπίστηκε τη θεωρία, τις αρχές, τα ιδανικά και τη συνέχεια του κόμματος της εργατικής τάξης. Να είσαι σίγουρος πως στα χνάρια σου βαδίζουν πολλοί και αποφασισμένοι».

Στον χαιρετισμό του ο Σπύρος Κλάντζος, μέλος του ΓΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ, ανέφερε:

«Οι νέοι κομμουνιστές μπορεί να μη δρούμε σε συνθήκες διωγμών και βασανιστηρίων από τον ταξικό αντίπαλο, όμως η περίοδος που διανύουμε απαιτεί επίσης θυσίες, ανιδιοτέλεια, ιδεολογική αντοχή και σύγκρουση με τα καλέσματα για υποταγή, για συμβιβασμό με τα λίγα, για δουλειά και ζωή χωρίς δικαιώματα.

Στον καθημερινό και κοπιαστικό αγώνα που δίνει κάθε μέλος της ΚΝΕ για να ανοίξει ο δρόμος για "το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό", για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, η στάση ζωής σου, το παράδειγμά σου θα μας εξοπλίζει με δύναμη και θάρρος να συνεχίσουμε τον ίδιο δρόμο που περπάτησες αταλάντευτα και εσύ».

Η Χαρά Κούτρα, μέλος του ΤΓ Καρδίτσας και της ΚΟΒ Σέκλιζας, στην ομιλία της στάθηκε στο γεγονός ότι ο σύντροφος Βασίλης ήταν στήριγμα της ΚΟΒ Σέκλιζας, προσφέροντας απλόχερα τη γνώση και την πλούσια πείρα του, μέσα από τις τοποθετήσεις του. Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «όταν φάνταζε κάτι δύσκολο να γίνει, ήσουν εκεί για να ενθαρρύνεις, λέγοντας ότι όλα γίνονται αν τα παλεύουμε».

Κλείνοντας αφού επισήμανε πως ήταν πάντα συνεπής, πάντα διαθέσιμος και πάντα δραστήριος και μάχιμος, ανέφερε πως «θα βρίσκεσαι δίπλα μας, μέσα από την πένα σου που αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους συντρόφους, με τα μνημεία σου που περήφανα στέκουν στον χώρο αυτό για να τιμούν την ιστορία και να μας υπενθυμίζουν ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και πού θέλουμε να πάμε».

Ο Κώστας Παπαλέξης, μέλος του Τοπικού Συμβουλίου Σέκλιζας, τόνισε μεταξύ άλλων: «Το χωριό σου είναι εδώ σύσσωμο και σε αποχαιρετά, δίπλα στον αντάρτη που φιλοτέχνησες, για να θυμίζει το έπος της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης. Φρόντισες οι μνήμες από τη Σέκλιζα, η ιστορία της να φυλαχθεί και να παραδοθεί σε εμάς τις νεότερες γενιές, μέσα από τα βιβλία και τα έργα σου, να αποτελεί πηγή γνώσης και έμπνευσης για νέους αγώνες».