Την περίοδο '98-'99 τα χρηματιστηριακά λόμπι που απαρτίζονται από επιχειρηματίες μεγαλοεπενδυτές, χρηματιστές, δημοσιογράφους και «παπαγαλάκια» φόρτωσαν τα χαρτιά στους ανύποπτους (έως ανίδεους) νεόκοπους επενδυτές. Γιατί τα «παπαγαλάκια» τούς είχαν φουσκώσει τα μυαλά με τις ιδέες του λαϊκού καπιταλισμού και του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού, προπαγανδίζοντας τα θετικά του χρηματιστηρίου δηλαδή ότι αποτελεί μοχλό ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία, καθώς οι επιχειρήσεις θα μπορούν να αντλήσουν κεφάλαια που θα τα χρησιμοποιήσουν για την ανάπτυξη και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους.

Ομως την περίοδο 2000-2001 λόγω του κακού κλίματος καθώς άρχισαν να «ξυπνούν» και να βλέπουν ότι το παραμύθι αρχίζει να ξεθωριάζει αλλά και λόγω έλλειψης ρευστότητας, οι τιμές των μετοχών άρχισαν να καταρρέουν με αποτέλεσμα τα χρηματιστηριακά λόμπι να ξανααγοράσουν τις μετοχές που είχαν πουλήσει με σημαντικές εκπτώσεις 60% - 90%. Επίσης, έκαναν σημαντικές επενδύσεις με τα κλεμμένα από τους μικροεπενδυτές σε βίλες, κότερα και πολυτελή αυτοκίνητα ενώ κατεύθυναν και σημαντικά κεφάλαια στο εξωτερικό.

Ετσι, λοιπόν, αποδεικνύεται ότι το χρηματιστήριο είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται από το μεγάλο κεφάλαιο με σκοπό την αναδιανομή, συγκέντρωση και συσσώρευση του πλούτου από τις φτωχότερες στις πλουσιότερες τάξεις.

Σημερινό παράδειγμα είναι η εισαγωγή της ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ στο χτηματιστήριο απ' όπου θα αντλήσει 65,7 δισ. δραχμές εκ των οποίων τα 45 δισ. θα πάνε κατ' ευθείαν στην οικογένεια Βαρδινογιάννη και στην ΑΡΑΜΚΟ, καθώς θα γίνει πώληση υφισταμένων μετοχών ενώ τα υπόλοιπα, δηλαδή μόνο 18,7 δισ. θα πάνε στο ταμείο της εταιρίας καθώς θα πωληθούν μετοχές που θα προκύψουν από αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Οι προϋπολογισμένες επενδύσεις της εταιρίας έως το 2004 είναι ύψους 37 δισ. δραχμές, τα κέρδη για τη χρήση 2001 υπολογίζονται σε 24 δισ., ενώ την περίοδο 98-99 σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο της ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ διανεμήθηκαν στους μετόχους (Βαρδινογιάννηδες - ΑΡΑΜΚΟ) ως μερίσματα 16 δισ.

Εύλογο συμπέρασμα από τα στοιχεία που παραθέτονται είναι ότι η ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ θα μπορούσε να χρηματοδοτούσε τις επενδύσεις της χωρίς να εισαχθεί στο χρηματιστήριο αλλά επανεπενδύοντας τα κέρδη της.

Αθανασιάδης Ιορδάνης Κοζάνη

Θωμάς Ακρωτηριανάκης, Αθήνα. Συμπληρώνονται 10 χρόνια από τη σύσταση στην, τότε, ΕΣΣΔ της Κρατικής Επιτροπής Εκτακτης Κατάστασης(Αύγουστος 1991), που προσπάθησε να αποτρέψει τη διάλυση της ΕΣΣΔ και την ανατροπή του σοσιαλισμού. Σημαντική προσφορά της Επιτροπής στο θεωρητικό τομέα ήταν πως έθεσε το ζήτημα ότι δεν είναι αδύνατο να υπάρξει έκτακτη κατάσταση στην ΕΣΣΔ, κίνδυνος διάλυσής της και ανατροπής του σοσιαλισμού. Δεν υιοθέτησε, δηλαδή, το λαθεμένο θεωρητικό συμπέρασμα, που πρωτοεμφανίστηκε στη δεκαετία του 1930, για την οριστική νίκη του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, για το ότι είναι πια αδύνατο αυτός να ανατραπεί, που οδήγησε στην αυταρέσκεια και στην απώλεια της πολιτικής επαγρύπνησης, πράγματα που ευνόησαν την κρυφή, βαθμιαία ενίσχυση των αντεπαναστατικών δυνάμεων με την πάροδο των δεκαετιών.

Γι' αυτήν την ενίσχυσή τους δεν ευθύνεται, λοιπόν, η Επιτροπή, ούτε για το ότι τελικά ηττήθηκε από αυτές. Οι «ιστορικοί διάδοχοι» της Κρατικής Επιτροπής Εκτακτης Κατάστασης θα είναι η πρωτοπορία των λαών της πρώην ΕΣΣΔ, που θα αποκαταστήσουν το σοσιαλισμό σ' αυτήν και θα τον καταστήσουν ισχυρότερο και ασφαλέστερο από πριν. Ο σοσιαλισμός αναπόφευκτα θα επικρατήσει παγκόσμια, αλλά κι αυτός μέχρι τότε μπορεί να περάσει από ζιγκ - ζαγκ προσωρινών ανατροπών, ιδίως όταν υπάρχουν θεωρητικά λάθη, θεωρητικές ελλείψεις.

Γιώργος Παυλής, Καρλόβασι Σάμου. Εχουμε τις εκδηλώσεις για τα 27 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Πιστεύω ότι αποτελούν, τουλάχιστον, υποκρισία, γι' αυτό και τα ακούω με αγανάκτηση. Γιατί, για ποια δημοκρατία γίνεται λόγος, όταν όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα υπάρχει ο χαφιεδισμός ενάντια στους προοδευτικούς αγωνιστές, ιδιαίτερα σ' αυτούς που ανήκουν στο ΚΚΕ; Και ρωτάω: Μπορεί ο καθένας ελεύθερα να κρατά το «Ριζοσπάστη» στις δημόσιες, αλλά και τις ιδιωτικές υπηρεσίες, χωρίς να έχει αυτό συνέπειες; Μόνο τις φιλοκυβερνητικές και δεξιές αστικές εφημερίδες κρατάνε, επιδεικτικά, μάλιστα, και με καμάρι κάποιοι. Διαφορετικά, είσαι φακελωμένος και καταχωρημένος στο «μαυροπίνακα». Οπως τότε, εμάς τους πραγματικούς αγωνιστές, τους κομμουνιστές, μας είχαν κατατάξει στους μη εθνικόφρονες και αποκαλούσαν συμμορίτες τον απελευθερωτικό στρατό που πολέμησε με πολλά θύματα ενάντια στους κατακτητές ιμπεριαλιστές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, έτσι και σήμερα χαφιεδίζουν και μας φακελώνουν και ηλεκτρονικά. Για ποια δημοκρατία μιλάμε;

Κώστας Ανδριανός, συνταξιούχος της ΔΕΗ, παλαίμαχος κομμουνιστής. Στα 89 μου χρόνια, γράφω την τριακοσιοστή πρώτη επιστολή μου στο «Ριζοσπάστη». Χαίρομαι που βλέπω η καινούρια γενιά να μας αντικαθιστά, όπως με τις διαδηλώσεις στη Γένοβα του Μπερλουσκόνι. Με τα γεγονότα αυτά, θυμήθηκα, τότε, τη μάχη της Ηλεκτρικής το 1944, που μαζί με τον αγαπητό καπετάνιο Ν. Κεπέση, με τους ΕΛΑΣίτες, σώσαμε το εργοστάσιο στο Κερατσίνι από τους Γερμανούς με πολλούς νεκρούς. Θέλω να πω ότι δε θ' αργήσει να έρθει η ώρα και για τον Σημίτη και τον Καραμανλή, που έχουν το ίδιο αφεντικό, τους Αμερικάνους. Θέλω να πω, τέλος, ότι χαίρομαι όταν διαβάζω για τον πρώην διευθυντή της ΔΕΗ και πρύτανη του Πολυτεχνείου Θ. Ξανθόπουλο να υπερασπίζει τη Δημόσια Παιδεία για την εργατιά και την αγροτιά, να τοποθετείται με τα συμφέροντα του λαού μας.