Οι απεργοί της ΛΑΡΚΟ με τις μαύρες σημαίες και το πανό τους έστειλαν ξανά το μήνυμά τους: «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ». «Οχι στο κλείσιμο. Δεν φεύγουμε από τη δουλειά μας. Δεν φεύγουμε από τα σπίτια μας. Δεν εγκαταλείπουμε τον τόπο μας».

Και, τη στιγμή που το απεργιακό ποτάμι έφτανε στο Σύνταγμα από τα Προπύλαια και ενώθηκε με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ, περίσσεψαν η ανταλλαγή συνθημάτων, τα χαμόγελα και το «κρατάτε γερά - είμαστε μαζί σας».

«Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη φάση του τρίχρονου αγώνα μας. Ο καυγάς μεταξύ των υποψήφιων επενδυτών οξύνεται. Η διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της, οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματά μας σε αυτή είναι στον αέρα», ανέφερε μιλώντας στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα ο Γιώργος Κάζας, ταμίας του Σωματείου Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ.

Και μεταφέροντας την αποφασιστικότητα των εργαζομένων ξεκαθάρισε: «Εμείς βαστάμε την ενότητά μας. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να την κλονίσει. Είμαστε ζωντανοί, μέσα στη ΛΑΡΚΟ, την εργασία και τα σπίτια μας, όρθιοι και συνεχίζουμε να τα υπερασπιζόμαστε».

Ο συνδικαλιστής ανέδειξε τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για τη σημερινή κατάσταση στην επιχείρηση, τονίζοντας ότι «δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από όσους κυβέρνησαν, πριν, σήμερα και αύριο.

Το μόνο που μπορεί να διασφαλίσει τη συνέχιση της ενιαίας λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, την παραπέρα ανάπτυξή της, τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας στην ίδια τη ΛΑΡΚΟ και τα δικαιώματά μας είναι η συνέχιση του αγώνα στον δρόμο που έχουμε χαράξει μέχρι σήμερα».

«Σήμερα είναι μια μέρα σταθμός και συντονισμένου αγώνα για όλη την εργατική τάξη που ζούμε όλα αυτά που από κοινού έχουν ψηφίσει όλες οι κυβερνήσεις και μέσα από αυτά όλο και περισσότεροι οδηγούμαστε στα προγράμματα ανεργίας, στις ευέλικτες μορφές εργασίας, δεν μπορούμε να σηκώσουμε την ακρίβεια, να διαχειριστούμε το δάνειο της πρώτης κατοικίας, την εκπαίδευση και τις σπουδές των παιδιών μας, τα περιστατικά υγείας στις οικογένειές μας, τον χειμώνα που έχουμε μπροστά μας.

Την επί 6 δεκαετίες λειτουργία της ΛΑΡΚΟ οι εργαζόμενοί της την έχουμε πληρώσει ακριβά, είτε αυτή ήταν στην ιδιοκτησία του Μποδοσάκη, είτε στη διαχείριση των κυβερνήσεων.

Τα "δίδακτρα" της τέχνης που μετατρέπει το χώμα σε ατσάλι, τα έχουμε "πληρώσει" με 80 νεκρούς, με εκατοντάδες θανάτους από επαγγελματικές ασθένειες, με εκατοντάδες ασθενείς και σακατεμένους εφ' όρου ζωής».

Ο Γ. Καζάς θύμισε ότι «τρία χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, παραμερίζοντας τις επιμέρους διαφορές, έχουμε συσπειρωθεί γύρω από τα Σωματεία μας, υπερασπίζοντας τη συνέχιση της λειτουργίας της, την εργασία μας σε αυτή, την ανάπτυξή της, τα δικαιώματά μας». Και αναδεικνύοντας τη δύναμη της αλληλεγγύης υπογράμμισε ότι «αυτή η αλληλεγγύη μάς κρατάει ζωντανούς, μας σηκώνει στα χτυπήματα, μας γεμίζει αποφασιστικότητα.

Τρία χρόνια, με σημαία τη συσπείρωσή μας γύρω από τα τίμια αιτήματά μας, έχουμε κρατήσει την αξιοπρέπεια των εργαζομένων, έχουμε κατακτήσει να μετρά ο λόγος των Σωματείων και των εργαζομένων.

Κυβερνήσεις και επενδυτές, αλλά και όλοι όσοι μας έχουν συμπαρασταθεί, μέσα από τις πράξεις μας γνωρίζουν ότι όσο πρόθυμοι είμαστε για έναν ουσιαστικό διάλογο, άλλο τόσο έτοιμοι είμαστε να συγκρουστούμε όταν αυτός είναι προσχηματικός, όταν κινδυνεύουν τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Σε αυτήν τη βάση, 3 χρόνια δεν επιτρέψαμε σε κανέναν να αλλάξει το περιεχόμενο του αγώνα, καπελώνοντας τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ που το έχουν διαμορφώσει μέσα από φωτιά, αίμα, ιδρώτα και σίδερο».

Ο Γ. Καζάς επανέφερε τα αιτήματα των εργαζομένων, για να πάρει τέλος η απαξίωση και η ανασφάλεια που γεννά η εκκαθάριση και η εκποίηση, για να διασφαλιστούν η ενιαία επαναλειτουργία της, η επισκευή των εγκαταστάσεων, ο εκσυγχρονισμός και η παραπέρα ανάπτυξή της. Για εξασφαλισμένη εργασία για όλους τους εργαζόμενους, με την αυτόματη κατάργηση του σκλαβοπάζαρου των εργολαβιών και την ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων στην ίδια τη ΛΑΡΚΟ.

Επίσης, για επαναφορά δώρων και επιδόματος αδείας, για αυξήσεις, για καταβολή των χρηματικών ποσών που προκύπτουν, σύμφωνα με τις Επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις, ως διαφορά στις αποζημιώσεις και την κατάργηση του ασφαλιστηρίου ζωής.

Με τα πανό και τα συνθήματά τους, δεκάδες Σύλλογοι και Ομοσπονδίες διαφόρων κλάδων και επαγγελμάτων έστειλαν το μήνυμα του συντονισμένου κοινού αγώνα με τους εργαζόμενους. Στην Αθήνα, μάλιστα, μια σειρά επαγγελματίες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων και «κατέβασαν ρολά», κρατώντας κλειστά τα μαγαζιά τις ώρες της κινητοποίησης.

Τον δικό τους παλμό έδωσαν στη συγκέντρωση οι απεργοί οδηγοί ταξί με το σωματείο τους, το ΣΑΤΑ, οι οποίοι κατέφτασαν συγκροτημένα στη συγκέντρωση και έγιναν δεκτοί με χειροκροτήματα από τους διαδηλωτές. Το σύνθημα «Καύσιμο φτηνό για όλο τον λαό» ακούστηκε δυνατά σε όλη τη διάρκεια της πορείας, με τη συμμετοχή των οδηγών ταξί στην Αθήνα να είναι καθολική, παρά τις απέλπιδες προσπάθειες ορισμένων κυβερνητικών συνδικαλιστών να υπονομεύσουν την απεργία του κλάδου.

Με το σύνθημα «Χρέη, κατασχέσεις και κυνηγητό - Δούλο των μεγάλων θέλουν τον μικρό», οι αυτοαπασχολούμενοι κατήγγειλαν την πολιτική που ασκήθηκε διαχρονικά υπέρ των μονοπωλίων από όλες τις κυβερνήσεις για να πνίξουν τους μικρούς ΕΒΕ.

«Είμαστε για κλείσιμο, χρέη παντού», μας αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιάννης από το Σωματείο Αυτοαπασχολούμενων Ιδιοκτητών Φορτηγών Οδικών Μεταφορών. «Το πετρέλαιο κίνησης μας "καίει". Από 1,35 ευρώ πέρυσι, στα 2,10 ευρώ φέτος. Επιπλέον είναι το κόστος σε λάδια, λάστιχα, που και αυτά αυξήθηκαν από 40% έως 80%. Συνολικά υπολογίζουμε ότι το μέσο κόστος για να κάνουμε τη δουλειά μας ανέβηκε τουλάχιστον κατά 50%. Δεν μπορούμε πλέον να επιβιώσουμε ως κλάδος και να μπορέσουμε με το μεροκάματο να συντηρήσουμε τις οικογένειές μας...».

Τη μεγάλη ανταπόκριση των αυτοκινητιστών στην απεργία μετέφερε στον χαιρετισμό του στην απεργιακή κινητοποίηση στο Σύνταγμα ο Θύμιος Λυμπερόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Αυτοκινητιστών Ταξί (ΣΑΤΑ). «Πάμε το μεσημέρι να βάλουμε πετρέλαιο και δεν μας μένει μεροκάματο να πάμε στα παιδιά μας», τόνισε, αναφερόμενος στα πλήγματα που δέχονται από την ακρίβεια, και διαβεβαίωσε ότι ο κλάδος θα είναι «παρών» στους αγώνες του επόμενου διαστήματος.

«Αρνούμαστε να μείνουμε κλεισμένοι στα μαγαζιά μας μέχρι να μας κλείσουν», επεσήμανε στην ομιλία του στο Σύνταγμα ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, πρόεδρος της ΟΒΣΑ, καλώντας σε μαζικό και συλλογικό αγώνα.

Χαιρέτισε «τα 37 Σωματεία και τις 5 Ομοσπονδίες επαγγελματιών που συμμετέχουμε στη σημερινή μεγάλη κινητοποίηση», ξεχωρίζοντας μάλιστα «τα Σωματεία αυτά που για πρώτη φορά συναντιόμαστε στον δρόμο του αγώνα, παραμερίζοντας επιμέρους δισταγμούς, προβάλλοντας τις κοινές ανάγκες, τα κοινά προβλήματα και αιτήματα», αλλά και «τους συνάδελφους ταξιτζήδες, που σήκωσαν χειρόφρενα στα οχήματά τους και συμμετέχουν σήμερα εδώ. Τους εκτελωνιστές, τους κρεοπώλες, τους αισθητικούς και τους οδοντοτεχνίτες, τις δεκάδες Ενώσεις από τις γειτονιές της Αθήνας, τους εκατοντάδες συνταξιούχους του ΟΑΕΕ».

Ο Θ. Καλαμπαλίκης κατήγγειλε από το βήμα της συγκέντρωσης την απόφαση της κυβέρνησης για το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή 27 Νοέμβρη, σημειώνοντας ότι πρόκειται για «ένα ακόμα αντιδραστικό βήμα στην επιδίωξη για κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Πριμοδοτεί τις μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις και οδηγεί τους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους στο εμπόριο στην εξάντληση».

«Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση αρνείται να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των επαγγελματιών και εμπόρων, προκειμένου να περιοριστούν οι δραματικές συνέπειες από την ενεργειακή φτώχεια, το μεγάλο κύμα της ακρίβειας, τις απειλές από προμηθευτές και παρόχους Ενέργειας και τα συσσωρευμένα χρέη λόγω της φοροληστείας που επέβαλαν στους μικρούς επαγγελματίες όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις», ανέφερε και πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση αρνείται ακόμα και το στοιχειώδες, «το πάγωμα των ασφαλιστικών εισφορών, που βάσει του νόμου Κατρούγκαλου αυξάνονται για το 2023 όσο ο πληθωρισμός (...) Απαντάμε με ανυποχώρητο αγώνα».

Μίλησε για τη στρατηγική που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει φέρει ως αποτέλεσμα σήμερα το 46,3% των πολύ μικρών επιχειρήσεων να καταγράφει μείωση του τζίρου σε σχέση με πέρυσι και σχεδόν 4 στους 10 εκφράζουν φόβο για λουκέτο...

Και απαντώντας στην προπαγάνδα περί «πρωτόγνωρων εξωγενών παραγόντων», ανέδειξε ότι «τα συσσωρευμένα χρέη που έχουμε οι επαγγελματίες δεν εμφανίστηκαν από τον ουρανό. Δημιουργήθηκαν από τον ανταγωνισμό, τις κρίσεις, αλλά και εξαιτίας της άδικης έμμεσης και άμεσης φορολογίας, των απαράδεκτων χαρατσιών όπως του ΕΝΦΙΑ και του Τέλους Επιτηδεύματος, που καμία κυβέρνηση δεν τα κατάργησε. Δημιουργήθηκαν από την απαράδεκτη διαχείριση της πανδημίας, που κράτησε για μήνες τις επιχειρήσεις μας κλειστές και σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να επιστρέφουμε ακόμα και τα ψίχουλα των επιστρεπτέων προκαταβολών, όταν οι μεγάλοι όμιλοι πήραν ζεστό παραδάκι εκατομμυρίων που δεν θα επιστρέψουν ποτέ».

«Είναι η ώρα να αγωνιστούμε για τη ζωή μας, για το εισόδημά μας, για τις ανάγκες των οικογενειών μας. Αγώνας μακρύς, αγώνας διαρκείας», κατέληξε ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ.