Σε όλο της το εύρος εξελίσσεται η επίθεση του κεφαλαίου, η οποία έχει τη στήριξη των εκάστοτε κυβερνήσεων και δημοτικών αρχών, για να καταληφθούν και οι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι του Λεκανοπεδίου της Αττικής και να αξιοποιηθούν πολύπλευρα για την ενίσχυση της κερδοφορίας του. Βεβαίως κορωνίδα αποτελεί το χτίσιμο της περίκλειστης πανάκριβης πολιτείας στο Ελληνικό αλλά στο στόχαστρο έχουν μπει και μια σειρά ελεύθερων χώρων σε άλλους δήμους.

Ο «Ριζοσπάστης» συνομιλεί για τέτοιες μεθοδεύσεις που είναι σε εξέλιξη αλλά και τις αγωνιστικές αντιδράσεις από σωματεία, μαζικούς φορείς και κατοίκους με επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε δήμους της Αττικής.

Ο Γρηγόρης Χαραλαμπίδης, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον δήμο Γαλατσίου, μας εξηγεί την κατάσταση με το οικόπεδο που πρόσφατα κρίθηκε ιδιωτικό εντός του δασοκτήματος Ομορφοκκλησιάς/Βεΐκου. «Πρόκειται για έκταση 702 τ.μ. και αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης 935 στρεμμάτων που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα με επανειλημμένες γνωμοδοτήσεις και πράξεις του ίδιου του αστικού κράτους (από το 1934). Μια από τις σημαντικότερες αυτές αποφάσεις ήταν η 1147/1994 του νομάρχη Αθηνών. Ωστόσο με δύο αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων (Διοικητικό Εφετείο Αθηνών και Αρειος Πάγος) η συγκεκριμένη ιδιοκτήτρια της έκτασης των 702 τ.μ. δικαιώθηκε και ως προς το ιδιοκτησιακό και ως προς την άρση του δασικού/αναδασωτέου χαρακτήρα της ιδιοκτησίας της. Οι αποφάσεις αυτές είναι ενδεικτικές για την ολιγωρία και τον σχεδιασμό του αστικού κράτους στην κατεύθυνση της μη υπεράσπισης του δασικού/αναδασωτέου χαρακτήρα και της ευρύτερης περιοχής, όσο και για την εγκληματική τουλάχιστον αδιαφορία των προηγούμενων και της σημερινής διοίκησης του δήμου Γαλατσίου. Αλλωστε, μόνο για αβλεψίες ή για αφελείς χειρισμούς του αστικού κράτους δεν μιλάμε, όταν μόνο τα τελευταία 8 χρόνια ψηφίστηκαν 6 (!) αντιδασικοί νόμοι από τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ».

Σημειώνει ότι τα παραπάνω αποτελούν μέρος ευρύτερων σχεδιασμών. Η περιοχή για την οποία μιλάμε αφορά εκτός από το Γαλάτσι και τους όμορους δήμους και αποτελεί φυσικά το κυριότερο τμήμα της περιοχής του «Μητροπολιτικού πάρκου των Τουρκοβουνίων». Δημοσιεύματα στον αθηναϊκό Τύπο αναφέρουν ότι θυγατρικές του Υπερταμείου φέρεται να διενεργούν διαγωνισμούς σε βάρος της δημόσιας περιουσίας. Ανάμεσα σε όλες αυτές τις περιοχές φιγουράρει ο διαγωνισμός «για την προστασία υπερτοπικών δασών», μεταξύ των οποίων τα Τουρκοβούνια.

Οι εξελίξεις λοιπόν έρχονται να ανοίξουν τον δρόμο στους κάθε λογής επενδυτές, ληστές της δημόσιας λαϊκής περιουσίας. Φερόμενοι «επώνυμοι» και κάθε λογής ιδιοκτήτες, οικοδομικοί συνεταιρισμοί, όπως το γνωστό «Προάστιο Αθηνών», έχουν ετοιμάσει τα σερβίτσια για το γεύμα τους... Το μενού προσφορά από τις κεντρικές και τοπικές διοικήσεις... Χιλιάδες στρέμματα κινδυνεύουν να χαθούν! Θα στερήσουν από τη λαϊκή οικογένεια το δικαίωμα να ζει και να αναπνέει σε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον.

Οσον αφορά τη δράση του ΚΚΕ για το θέμα θυμίζει ότι «εδώ και πολλές δεκαετίες το ΚΚΕ, τα μέλη του και οι ανά καιρούς δημοτικοί του σύμβουλοι βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας λαϊκής περιουσίας και στο Γαλάτσι, μαζί με κατοίκους και φορείς της πόλης», για να τονίσει: «Το ίδιο ακριβώς κάναμε και τώρα. Με πρωτοβουλία της "Λαϊκής Συσπείρωσης", αλλά και φορέων της πόλης μας προκαλέσαμε Δημοτικό Συμβούλιο με μοναδικό θέμα τις αρνητικές αυτές εξελίξεις. Εκεί καταθέσαμε κρίσιμες ερωτήσεις και ταυτόχρονα αναδείξαμε το ιστορικό της καταπάτησης του δασοκτήματος "Εύμορφης Εκκλησιάς", όπως λεγόταν τότε, από το 1836! Αναδείξαμε τις τεράστιες ευθύνες όλων των προηγούμενων διοικήσεων του δήμου. Η σημερινή διοίκηση Μαρκόπουλου προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα κατά τη διάρκεια της συζήτησης λέγοντας ότι κινδυνολογούμε. Ομως, "θύματα και όμηροι" πολλών διοικήσεων υπήρξαν και οι κάτοικοι του Λόφου του Κόκκου που, από όσο γνωρίζουμε, έχουν τίτλους ιδιοκτησίας και μόνο καταπατητές δεν είναι. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν και είναι σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι που από τις 10ετίες του '40 και του '50 ακόμα αγόρασαν με μεγάλες στερήσεις τις ιδιοκτησίες τους. Είναι και ο λόγος που πάντα λέγαμε ότι οι άνθρωποι αυτοί, έχοντας ιδιοκτησίες σε δασική/αναδασωτέα περιοχή, θα έπρεπε είτε να αποζημιωθούν από το κράτος με βάση την εμπορική αξία των ιδιοκτησιών τους, είτε εφόσον συμφωνούσαν να δεχτούν μεταφορά συντελεστή δόμησης».

Υπογραμμίζει την ανάγκη της αγωνιστικής απάντησης όπως δείχνει και η παλιότερη πείρα. «Συχνά, κάτοικοι και φορείς της περιοχής κατορθώναμε να υψώνουμε εμπόδια στα σχέδια των κάθε λογής "σωτήρων" μεγαλοεπενδυτών που είχαν βάλει στο μάτι διάφορους χώρους στην περιοχή μας. Η "Δράση" , ο Σύλλογος του Πανοράματος, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος του Πάνω Γαλατσίου, ο Σύλλογος Γυναικών, ο Σύλλογος "Αμπάριζα", ο Σύλλογος Εργαζομένων του δήμου Γαλατσίου, το Σωματείο Συνταξιούχων, η Επιτροπή των Νέων Εργαζομένων Γαλατσίου αλλά και πολλοί άλλοι φορείς και αθλητικά σωματεία της πόλης μας που πριν περίπου από έναν μήνα πραγματοποίησαν συνάντηση/συζήτηση και διαδήλωση στο δημαρχείο για τα ζητήματα της ακρίβειας, ετοιμάζουν παρόμοια συνάντηση και για τη δασική/αναδασωτέα περιοχή της Ομορφοκκλησιάς/ Βεΐκου».

Ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον δήμο Δάφνης - Υμηττού, μας μιλάει για το σε ποια φάση είναι η επιχειρούμενη δημιουργία περίκλειστου κυβερνητικού πάρκου στα 157 στρέμματα του εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό.

«Εχει ολοκληρωθεί η διαβούλευση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, ενώ από δημοσιεύματα προκύπτει η συνέχεια του έργου σε επίπεδο μελετών και διαδικασιών των Δημοσίου - υπουργείων. Η αλήθεια είναι πως η όποια ενημέρωση προκύπτει από δημοσιεύματα στα ΜΜΕ».

Οπως μας εξηγεί, «το έργο θα λειτουργήσει σαν "φράγμα" στις παρυφές του κέντρου της Αθήνας που θα πνίξει τις τριγύρω γειτονιές, θα προκαλέσει τελικά ασφυξία ενώ θα δώσει "χώρο" στο κέντρο της Αθήνας για τη μετατροπή του σε προορισμό "υψηλού" τουρισμού. Ταυτόχρονα η παράδοση της έκτασης στους επιχειρηματικούς ομίλους που θα αναλάβουν την κατασκευή, συντήρηση και διαχείριση του έργου με ΣΔΙΤ, τους εγγυάται κέρδη από την εκμετάλλευση των μελλοντικών εγκαταστάσεων.

Το ζήτημα δεν θα περιοριστεί μόνο στο κυκλοφοριακό, σε μια ήδη επιβαρυμένη περιοχή, αλλά και σε ό,τι έχει να κάνει με το σύνολο των αναγκών του λαού, των απαραίτητων υποδομών και υπηρεσιών. Η στέγαση δε της λαϊκής οικογένειας στην ευρύτερη περιοχή είναι ήδη άπιαστο όνειρο, με το κόστος να έχει εκτοξευτεί σε επίπεδα βασικού μισθού για ένα τριάρι. Για ελεύθερους χώρους, ούτε λόγος. Είναι χαρακτηριστική η έλλειψη των τελευταίων στον δήμο. Ο κόσμος δεν θα έχει πού να πάει ακόμη και σε περίπτωση σεισμού ή άλλης έκτακτης ανάγκης. Η λογική τελικά της γης - εμπόρευμα οδηγεί ακόμα και στην αμφισβήτηση του χαρακτήρα ήδη κατοχυρωμένων με την πάλη του λαού της περιοχής ελεύθερων χώρων όπως στον λόφο Κοπανά».

Από την πρώτη στιγμή, τονίζει, το ΚΚΕ με τις ανακοινώσεις του, μέσα από τις τοποθετήσεις των εκλεγμένων κομμουνιστών, από την Τοπική Διοίκηση και τη Βουλή ως τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και τους μαζικούς φορείς, ανέδειξε τις πραγματικές αιτίες αυτής της επιλογής που αντιτίθεται στα λαϊκά συμφέροντα.

«Αποκαλύπτουμε τον κάλπικο χαρακτήρα της λεγόμενης δημόσιας διαβούλευσης που λαμβάνει τελικά χαρακτήρα ζυγαριάς, στη λογική του μικρότερου κακού, μεταξύ των όσων έχουν ανακοινωθεί και των διαθέσεων του πόσα από αυτά θα μπορούσαν να υλοποιηθούν αναίμακτα, ενώ στηρίζουμε το πάγιο αίτημα για δημιουργία πάρκου της ΠΥΡΚΑΛ με ελεύθερη πρόσβαση που τόσο πολύ έχουν ανάγκη οι κάτοικοι», καταλήγει.

Τέλος, η Μαρία Καρλατήρα, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον δήμο Αμαρουσίου, μας μιλάει για μεταφορά του καζίνο της Πάρνηθας στο Πάρκο Δηλαβέρη.

«Κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για νομοπαρασκευαστική επεξεργασία το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που προβλέπει τη μετεγκατάσταση του καζίνο από την Πάρνηθα στον δήμο Αμαρουσίου και παράλληλα το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο της περιοχής, με τον καθορισμό χρήσεων γης, όρων και περιορισμών δόμησης στην εν λόγω περιοχή», αναφέρει και τονίζει ότι «ο σχεδιασμός προχωράει, ξεπερνώντας τα "εμπόδια" που υπάρχουν, με παρεμβάσεις που κάνουν "νόμιμη" τη μεταφορά».

Για το τι θα σημάνει η ολοκλήρωση της μεταφοράς του καζίνο για τις λαϊκές οικογένειες εκτός από τη στέρηση του πολύτιμου ελεύθερου χώρου επισημαίνει την κυκλοφοριακή συμφόρηση, την παραπέρα συμπίεση των μικροεπαγγελματιών, όπως και τα πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα λόγω της φύσης της συγκεκριμένης δραστηριότητας.

Υπογραμμίζει ότι η μετεγκατάσταση αποτελεί εμβληματική περίπτωση διαχρονικής σύμπνοιας και συνεργασίας των αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ) που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση ενώ η «Λαϊκή Συσπείρωση» Αμαρουσίου έχει από την αρχή καταγγείλει αυτές τις μεθοδεύσεις.

«Η επίθεση των αστικών κυβερνήσεων ενάντια στην ποιότητα ζωής της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων στο Μαρούσι εκδηλώνεται διαχρονικά και στον τομέα των χρήσεων γης με τη σύμπραξη της εκάστοτε δημοτικής αρχής (Τζανίκου, Πατούλη, Αμπατζόγλου) και με βασικό κριτήριο την εξασφάλιση χώρων για υψηλής απόδοσης επενδύσεις του κεφαλαίου», σημειώνει και παραθέτει παραδείγματα όπως την τσιμεντοποίηση μεγάλων ελεύθερων χώρων και την εκ των υστέρων νομιμοποίηση αυθαίρετων μεγαθηρίων όπως του «Mall». Αντίστοιχα η κομμάτι κομμάτι εμπορευματοποίηση περιοχών του ΟΑΚΑ ή το πευκόφυτο οικόπεδο στο κέντρο της πόλης όπου χτίστηκε η υπεραγορά αλυσίδας σούπερ μάρκετ.

Χαρακτηριστικό είναι και το ξεπούλημα στο κεφάλαιο μεγάλων δημόσιων ελεύθερων χώρων, όπως η κατασκευή στην πλατεία Ευτέρπης υπόγειου πάρκινγκ, το ΧΕΥ Νερατζιώτισσας, το ΧΕΥ Κηφισίας και πάνω απ' όλα η διαχρονική προσπάθεια εμπορευματοποίησης του δάσους Συγγρού.

Καταλήγοντας, η συνομιλήτριά μας επισημαίνει ότι σημαντικές πρωτοβουλίες για τον συντονισμό της δράσης ενάντια στη μετεγκατάσταση του καζίνο στο κτήμα Δηλαβέρη έχει πάρει ο Σύλλογος Προοδευτικών Γυναικών Αμαρουσίου (μέλος της ΟΓΕ), με συσκέψεις, εκδηλώσεις, ενημερώσεις, καλώντας τον λαό, τους μαζικούς φορείς του Αμαρουσίου και των γύρω δήμων να δουν συνολικά το πρόβλημα, την επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου και πώς αυτή εξελίσσεται κομμάτι κομμάτι, και όλοι μαζί να απαιτήσουν να αξιοποιηθεί ο συγκεκριμένος χώρος για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων του Αμαρουσίου και ιδιαίτερα της νεολαίας, σε πολιτισμό, αθλητισμό, με ελεύθερη πρόσβαση.