Ο ταλαντούχος ερμηνευτής με αίσθημα ευθύνης μάς επανασυστήνει μεγάλα τραγούδια που έχουν εγγραφεί στη συλλογική μνήμη και τα λόγια τους έχουν γραφτεί από κορυφαίους ποιητές και στιχουργούς, όπως τους Ρίτσο, Λειβαδίτη, Χριστοδούλου, Ελευθερίου, Παπαδόπουλο. Τα τραγούδια κυκλοφορούν σε cd και ψηφιακά από το Ogdoo Music Group και είναι διαθέσιμα σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.

Για τη συγκεκριμένη δουλειά μάς μίλησε ο Δημήτρης Κανέλλος.

-- 11 εμβληματικά ζεϊμπέκικα του Μίκη, που έχουν αγαπήσει και τραγουδήσει γενιές και γενιές. Πώς είναι να αναμετριέσαι με αυτά τα θρυλικά τραγούδια;

-- Η αλήθεια είναι πως την αναμέτρηση αυτή την έχω βιώσει και στο παρελθόν. Ερμηνεύοντας τραγούδια του Φώντα Λάδη, του Μάνου Λοΐζου, του Δημήτρη Λάγιου, του Θάνου Μικρούτσικου, του Μίμη Πλέσσα και άλλων, και τώρα, του Μίκη.

Προφανώς δεν τα συγκρίνω, ούτε τα θεωρώ ίδια, κάθε άλλο. Η αναμέτρηση σε κάθε τραγούδι απ' αυτά που έγραψαν αυτοί οι μεγάλοι συνθέτες, είναι και μια τελείως διαφορετική πρόκληση, θεωρώ, για έναν τραγουδιστή. Αλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά έχει όταν αναμετριέσαι με τα εμβληματικά τραγούδια του Μίκη, άλλα του Μίμη, άλλα του Μάνου κ.ο.κ. Επίσης, αυτά τα χαρακτηριστικά αποκτούν διαφορετικό ειδικό βάρος όταν τα συγκεκριμένα τραγούδια τα έχουν «ντύσει» πρώτοι με τη φωνή τους ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και άλλοι μεγάλοι τραγουδιστές.

Από την άλλη, όλα αυτά τα τραγούδια έχουν σαφώς ένα κοινό γνώρισμα που δεν είναι άλλο από την επίμονη αντοχή τους στο χρόνο και την εξίσου διαχρονική κι απεριόριστη αγάπη της πλειοψηφίας του κόσμου ως προς αυτά.

Ετσι, λοιπόν, παίρνοντας όλα αυτά υπόψη και έχοντας επίσης, όσο είναι εφικτό, γνώση των ιστορικών συνθηκών στις οποίες γράφτηκαν αυτά τα εμβληματικά τραγούδια, ανοίγεις την πόρτα του στούντιο για να τα ηχογραφήσεις με τη φωνή σου, με ένα επιπλέον αίσθημα ευθύνης στους ώμους.

Αίσθημα ευθύνης πρώτα και κύρια απέναντι στον Μίκη, που με τίμησε λέγοντας στους οικείους του για μένα πως «αυτός είναι δικός μου». Αίσθημα ευθύνης απέναντι στον κόσμο που τα κατέστησε μέσα από τα βιώματα του και την ίδια του τη ζωή, διαχρονικά. Αίσθημα ευθύνης απέναντι σε κείνο το κομμάτι της νεολαίας που δεν έπεσε ποτέ στην αντίληψή του το ρεπερτόριο αυτών των μεγάλων συνθετών.

Αυτοί είναι περιληπτικά οι προβληματισμοί που είχα να αντιμετωπίσω όταν αποφασίσαμε να γίνει αυτή η δισκογραφική δουλειά.

-- Γιατί ζεϊμπέκικα;

-- Με αφορμή τη συνεργασία μου με την Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης», και συζητώντας με τον μαέστρο της και μετέπειτα ενορχηστρωτή αυτής της δουλειάς, Θανάση Βασιλά, αποφασίσαμε να πω τραγούδια του Μίκη.

Η ιδέα να είναι μόνο ζεϊμπέκικα ήταν δική μου και της συνεργάτιδάς μου, Ελισάβετ Νικολαΐδου. Θεωρήσαμε πως θα 'ταν όμορφο για την ποικιλία και τη ζωντάνια της ελληνικής δισκογραφίας να υπάρχει ένας δίσκος μόνο με ζεϊμπέκικα του Μίκη. Ετσι λοιπόν όταν το προτείναμε στον Θανάση Βασιλά, το θεώρησε μια ξεχωριστή ιδέα κι έτσι κι έγινε.

-- Τι σημαίνει ο Μίκης Θεοδωράκης για εσένα;

-- Εχουν ειπωθεί τόσα λόγια για τον Μίκη, που πραγματικά φτάνεις στο σημείο να πεις πόσο λίγες είναι οι λέξεις. Θα πω κάποιες λέξεις για τον Μίκη που μου έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό ενδεχομένως και μέσα απ' τα βιώματά μου. Απεργία, διαδήλωση, συνδικάτο, αλληλεγγύη, έρωτας, επανάσταση, εξορία, βασανιστήρια, ανυποχώρητος, περήφανος.

Για τις εμφανίσεις της στον «Σταυρό του Νότου», αλλά και για το τραγούδι, τη στάση του καλλιτέχνη, μιλά στον «Ριζοσπάστη» η Βιολέτα Ικαρη, η ερμηνεύτρια με το μοναδικό ηχόχρωμα, η οποία από το 2018 που μας πρωτοσυστήθηκε με το «Ελα και ράγισε τον κόσμο μου», κατέκτησε μια ξεχωριστή θέση στη μουσική μας σκηνή...

-- Τι θα ακούσουμε στον «Σταυρό του Νότου»;

-- Με τον Θοδωρή έχουμε φτιάξει ένα πρόγραμμα που αναδεικνύει την αγάπη μας για την παραδοσιακή αλλά και τη ροκ μουσική, συνδυασμένη με λαϊκά στοιχεία. Μπλέξαμε ήχους από διαφορετικά ακούσματα σε ένα πρόγραμμα από τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε, πλαισιωμένα από κομμάτια της προσωπικής μας δισκογραφίας. Μέσα σε όλα αυτά παρουσιάζουμε και ένα ολοκαίνουργιο ντουέτο που έγραψε ο Θοδωρής με αφορμή τις κοινές μας εμφανίσεις, το οποίο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα, γιατί σε πρώτη φάση επιλέξαμε να το παρουσιάσουμε στις παραστάσεις μας, σαν δώρο τιμής στους φίλους που θα αγκαλιάσουν με την παρουσία τους το νέο μας ξεκίνημα.

-- Τι είναι το τραγούδι για εσένα; Τι θέλεις να επικοινωνήσεις;

-- Το τραγούδι είναι πολλά για μένα... Κυρίως όμως μου προσφέρει το χάσιμο που χρειάζομαι για να αναπνεύσω πέρα από οτιδήποτε μπορεί να με καταπιέζει. Το σκάω και καθαρίζει η ψυχή μου, γιατρεύεται. Αν όλα τα τραγούδια μπορούσαν να αφήνουν πάντα το ίδιο μήνυμα, θα επικοινωνούσα την ανάγκη μου για την πάλη ενάντια στο άδικο, για να μην αλυσοδένεται κανείς άνθρωπος, πουθενά στον κόσμο.

-- Πότε αποφάσισες ότι θες να ασχοληθείς με τη μουσική;

-- Από πολύ μικρή χανόμουν στις ιστορίες των τραγουδιών σαν να με μάγευε η μουσική κι εγώ ακολουθούσα τον δρόμο της, χωρίς να νιώθω πως είναι κάποια απόφαση, αλλά μονόδρομος. Συμμετείχα στις σχολικές χορωδίες και ασχολούμουν με τη μουσική σαν μαθήτρια πιάνου και κιθάρας, γιατί αυτό ήταν το δικό μου «έξω», ώσπου στα δεκαέξι μου χρόνια ήρθε η πρώτη πρόταση για «δουλειά» από ένα ταβερνάκι του χωριού μου. Στην αρχή έλεγα 5-6 τραγούδια και μέρα με τη μέρα, μαθαίνοντας τραγούδια και συμμετέχοντας σε διάφορα σχήματα κυρίως στα παραδοσιακά ικαριώτικα πανηγύρια, γινόμουν τραγουδίστρια.

-- Δεν διστάζεις να πάρεις θέση. Σε αυτές τις συνθήκες ποιος είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη;

-- Θεωρώ ότι καλλιτέχνες και μη πρέπει να παίρνουμε θέση σε οτιδήποτε αφορά την κοινωνία μας, διαφορετικά κινδυνεύουμε να γίνουμε θεατές της ζωής μας και η ζωή μας κινδυνεύει να γίνει εφιάλτης. Ο δισταγμός περιέχει φόβο και ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Ειδικά ο δικός μας ρόλος είναι όχι μόνο να μην σιωπούμε, αλλά να βρισκόμαστε δίπλα, πίσω και μπροστά απ' τον λαό που βασανίζεται.