ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 17 Δεκέμβρη 2022 - Κυριακή 18 Δεκέμβρη 2022
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
Κατάρ: Ενας ... εκκολαπτόμενος εργασιακός παράδεισος!

Ψηφίστηκε τον Νοέμβρη με εισήγηση του ΕΛΚ, σοσιαλδημοκρατών, φιλελεύθερων και «συντηρητικών μεταρρυθμιστών» | Το καταψήφισε και το κατήγγειλε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ

Ο «Ριζοσπάστης» φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που «πέρασε» στις 24 Νοέμβρη 2022, λίγες μόλις μέρες πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο που έχει στο επίκεντρο τις «προνομιακές» σχέσεις ευρωβουλευτών και άλλων αξιωματούχων με το καθεστώς του Κατάρ.

Αυτό το ψήφισμα έχει τη δική του σημασία, μιας και η Ευρωπαϊκή Ενωση και το Ευρωκοινοβούλιο αναπαράγουν πλήρως τους ύμνους για τις εργασιακές «μεταρρυθμίσεις» στο Κατάρ που λίγες μέρες πριν είχε ξεστομίσει η τότε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, προκαλώντας γενικευμένες αντιδράσεις.

Το αποκαλυπτικό ψήφισμα εισηγήθηκαν από κοινού το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, οι σοσιαλδημοκράτες, οι φιλελεύθεροι και οι «συντηρητικοί μεταρρυθμιστές». Ο τίτλος του ήταν «Σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Κυπέλλου FIFA στο Κατάρ» και «πέρασε» με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς καν ονομαστική ψηφοφορία!

Το ψήφισμα διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ κι ενώ όλος ο πλανήτης ξέρει ότι οι νεκροί εργάτες στα καταριανά κάτεργα έχουν φτάσει τους 6.500.

Αυτό όμως καμιά σημασία δεν έχει για το Ευρωκοινοβούλιο, που έβαλε κυριολεκτικά ...μπουγάδα για να «ξεπλύνει» την καταριανή πετρελαιομοναρχία, με την οποία η ΕΕ αναπτύσσει τα τελευταία χρόνια ολοένα και στενότερες σχέσεις, για λογαριασμό των μονοπωλίων της και για την ισχυροποίηση της θέσης τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, αναζητώντας φθηνότερη και απρόσκοπτη Ενέργεια από εταίρους στον Κόλπο.

Πάνω από 6.500 εργάτες δεν ξαναείδαν το φως της μέρας στα «μουντιαλικά» εργοτάξια - κάτεργα του Κατάρ
Πάνω από 6.500 εργάτες δεν ξαναείδαν το φως της μέρας στα «μουντιαλικά» εργοτάξια - κάτεργα του Κατάρ
Οπως αναφέρεται άλλωστε χωρίς περιστροφές στο ψήφισμα - κάπου προς το τέλος - «το Ευρωκοινοβούλιο χαιρετίζει τη συνεργασία και τον διάλογο μεταξύ της ΕΕ και του Κατάρ, καθώς και με άλλα κράτη του Κόλπου, ο οποίος είναι απαραίτητος για την επίτευξη βασικών στόχων της ΕΕ (...) ισχυρής οικονομικής ανάκαμψης, βιώσιμου, οικονομικά προσιτού και ασφαλούς ενεργειακού εφοδιασμού, στενής συνεργασίας για την πράσινη μετάβαση».

Αυτό είναι και το υπόβαθρο πάνω στο οποίο «ανθίζουν» ο χρηματισμός, η ρεμούλα, τα σκάνδαλα με ευρωβουλευτές και αξιωματούχους, που «τρέχουν» την πολιτική της ΕΕ και αναπτύσσουν πολυδαίδαλες σχέσεις πάνω και κάτω από το τραπέζι με μονοπώλια, κυβερνήσεις, κρατικούς μηχανισμούς.

Αλλωστε, κι αυτοί οι τελευταίοι ψάχνουν «πόρτες» για να προωθήσουν ταχύτερα και αποτελεσματικότερα τα δικά τους συμφέροντα απέναντι στην ΕΕ, αξιοποιώντας όλα τα «διαθέσιμα» μέσα. Απ' όπου κι αν το πιάσεις, δηλαδή, η μπόχα δεν παλεύεται...

Το ψήφισμα

Ας δούμε όμως ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το εξοργιστικό ψήφισμα:

  • «Το Ευρωκοινοβούλιο εκφράζει την ικανοποίησή του για τις μεταρρυθμίσεις που έχουν θέσει σε εφαρμογή οι αρχές του Κατάρ σε συνεννόηση με τη ΔΟΕ για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που προκύπτουν από τη διαχείριση της μετανάστευσης εργατικού δυναμικού, την επιβολή της εργατικής νομοθεσίας και τη διευκόλυνση της προσφυγής στη Δικαιοσύνη, καθώς και για την ενίσχυση της φωνής των εργαζομένων και του κοινωνικού διαλόγου. Το Ευρωκοινοβούλιο σημειώνει ότι οι αλλαγές αυτές έχουν ήδη βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων (...) Το Κατάρ είναι η πρώτη χώρα του Συμβουλίου Συνεργασίας του Περσικού Κόλπου (ΣΣΠΚ) που φιλοξενεί γραφείο της ΔΟΕ και έχει υπογράψει σειρά συμφωνιών σύμπραξης με τη ΔΟΕ (...) Εχει σημειώσει απτή πρόοδο κατά την πενταετία που προηγήθηκε του Παγκόσμιου Κυπέλλου FIFA του 2022».


Σε μια χώρα όπου είναι απαγορευμένα τα συνδικάτα, το Ευρωκοινοβούλιο βλέπει «ενισχυμένη τη φωνή των συνδικάτων»! Εκφράζει μάλιστα ικανοποίηση για τις μεταρρυθμίσεις που έχουν θέσει σε εφαρμογή οι αρχές σε συνεννόηση με τη ΔΟΕ και με συνηγόρους τους εργατοπατέρες των συμβιβασμένων συνδικάτων της ΣΕΣ (ΙTUC), που ο πρόεδρός τους επίσης ερευνάται για εμπλοκή σε κύκλωμα διαφθοράς.

Τα λέει αυτά το Ευρωκοινοβούλιο τη στιγμή που βοά κυριολεκτικά ο τόπος για τους 6.500 νεκρούς, τους εξαφανισμένους εργάτες που δεν τους έχει ξαναδεί κανείς. Τους εργάτες που βασανίζονταν για να συνεχίσουν να δουλεύουν, προκειμένου να ετοιμαστούν τα γήπεδα στην ώρα τους.

  • «Το Ευρωκοινοβούλιο τονίζει ότι τα θύματα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαθέτουν νόμιμες οδούς για να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να εξασφαλίσουν ότι θα λογοδοτήσουν οι εταιρείες που εδρεύουν στην ΕΕ, με βάση τη νομοθεσία περί δέουσας επιμέλειας που ισχύει σε ορισμένα κράτη - μέλη».

Στα στυγνά εργοδοτικά εγκλήματα το Ευρωκοινοβούλιο δεν δίνει μόνο άφεση αμαρτιών αλλά προσφέρει και τον απαραίτητο «φερετζέ» περί ...«νόμιμων οδών» για να προσφύγουν οι εργαζόμενοι αν θεωρούν ότι αδικούνται! Θυμίζουμε ότι μία απλή διαμαρτυρία εργαζόμενου στα εργοτάξια - κολαστήρια ήταν αρκετή για να κηρυχθεί ...αγνοούμενος την επόμενη μέρα. Υπάρχουν επίσης δεκάδες μαρτυρίες εργατών που δεν ξαναείδαν συναδέλφους τους, επειδή τόλμησαν να ζητήσουν νερό ή να διακόψουν τη δουλειά τους για λίγη ώρα.

* * *

Κάτω από το πρίσμα των τελευταίων εξελίξεων, το ψήφισμα αυτό αποκτά άλλη διάσταση και επιβεβαιώνει ότι η ΕΕ και το Ευρωκοινοβούλιο δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παρουσιάσουν ακόμα και πετρελαιομοναρχίες που δολοφονούν κατά συρροή εργάτες ως ...εκκολαπτόμενους εργασιακούς παραδείσους, αν αυτό υπηρετεί τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.


Πσκ.


Πατριδογνωμόνιο
Η Ιερή Πορνεία των λόμπυ

Χονδρικά παρακράτος είναι άνθρωποι και μηχανισμοί που ασκούν παράνομα εξουσία. Το λόμπινγκ είναι ωσαύτως ομάδα πίεσης, μηχανισμός προώθησης συμφερόντων στα κέντρα λήψης αποφάσεων της εξουσίας. Οι ινφλουένσερς είναι ο νεόκοπος όρος για τους ασκούντες διαδικτυακά επιρροή στις μάζες του ιντερνετικού σύμπαντος. Μην τρομοκρατείστε από την αναμονή στο λόμπυ ενός ξενοδοχείου, μ' όλες αυτές τις αγγλικούρες που ξεφουρνίζονται καθημερινά τον τελευταίο καιρό. Δεν θα χαρακτηριστείτε λομπίστες έτσι εύκολα κι απλά. Αλλωστε οι Αγγλοι διεκδικούν την πατρότητα του όρου, εξαιτίας της αναμονής των βουλευτών τους στους προθαλάμους, τα lobbies, του κοινοβουλίου τους, πριν μπουν στην πιο στριμωχτική αίθουσα ολομέλειας στον κόσμο. Την έχετε δει. Μοιάζει με καναπεδιάρικο γηπεδάκι 5Χ5, όπου στριμοκωλιασμένοι χουλιγκανίζουν μετ' ευπρεπείας οι κοινοβουλευτικοί άνδρες και γυναίκες χωρίς αμφιθεατρική διάταξη, χωρίς χειρόγραφα και έδρανα να ακουμπήσουν, και βεβαίως χωρίς μικρόφωνα. Αλλά κρατούν την Παράδοση. Οι παρακρατικοί δρουν εκτός νόμου αλλά εντός πολιτικής. Οι λομπίστες εντός και νόμου και πολιτικής. Εχουν πλέον θεσμοθετηθεί. Κοινό χαρακτηριστικό τους η παρασκηνιακή, η υπόγεια δράση. Οι συλλέκτες «ακολούθων», χτυπημάτων κλικ στο διαδίκτυο δρουν, αντιθέτως, στο υπερφωτισμένο προσκήνιο, κινούμενοι πιο κοντά στην γκρίζα ή απλώς τη σύγχρονη διαφήμιση. Ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα όλων τούτων δω είναι το κέρδος κι η εξουσία που συνεπάγεται. Το μέσον είναι η χειραγώγηση. Της βούλησης των μαζών. Από την αγορά της πολιτικής ως την αγορά της μόδας και των πωλήσεων, όλα αυτά τα παμπάλαια και συνάμα εντελώς μοντέρνα «επαγγέλματα» είναι μια κινούμενη άμμος του υπέροχου για την εννοιολογική του ακρίβεια στα Ελληνικά, παρά. Παρά το κράτος, παρά τω πρωθυπουργώ, παρά γενικώς, αορίστως, θρασύτατα και επικίνδυνα για την υγεία των πολιτικών ζώων που όπως λέει ο Αριστοτέλης, είμαστε οι άνθρωποι...

Στις Βρυξέλλες, λοιπόν, την καρδιά της Ευρώπης, την πρωτεύουσα που χτίστηκε κυριολεκτικά με τα πιο αιματοβαμμένα λεφτά της λευκής αποικιοκρατίας του Λεοπόλδου του Β' που ξεκλήρισε τη μισή Αφρική, υπάρχουν 705 ευρωβουλευτές και πάνω από δώδεκα χιλιάδες εγγεγραμμένοι λομπίστες, χώρια οι άγραφοι. Για κάθε βουλευτή, δουλεύουν, αδιαφανώς, περίπου 20 τσακάλια της κοινωνικότητας, της επικοινωνίας, της γαλιφιάς, της κοσμικής ζωής, της ηθικοφανούς ευαισθησίας για τα βάσανα του κοσμάκη, της ευκαμψίας, του εκβιασμού που λέγεται πίεση κ.λπ. κ.λπ. Δρουν πότε υπόγεια και με κλειστά χαρτιά, πότε τυφλώνοντας τα πλήθη με τη λάμψη τους. Δεν είναι φαινόμενα φυσικά αυτοί οι... θεσμοί. Είναι μελετημένες πολιτικές επιλογές, με ιδεολογικό περιεχόμενο, τακτική και στρατηγική. Συνεπικουρούνται δε κι από αμέτρητες μη κυβερνητικές οργανώσεις με βαρύγδουπες προμετωπίδες και πομπώδεις καλές προθέσεις.

Δεν έχει κανένα νόημα η ηθική αξιολόγηση και η φιλολογία, η κουβέντα περί διαφάνειας των μηχανισμών μιας ταξικής ιδεολογίας που επιβάλλει τέτοιου είδους λειτουργία της πολιτικής. Οταν ο πετυχημένος, ο ισχυρός, ο πλούσιος μπορεί να φτάσει κορυφές μόνο σ' ένα εκμεταλλευτικό σύστημα, όλα τ' άλλα περισσεύουν. Αν δεν μελετήσουμε σοβαρά τις διαβρωτικές επιπτώσεις που έχουν αυτές οι πολιτικές στο κοινωνικό σώμα, τότε η εξαθλίωση, το ξέφτισμα του πολυθρύλητου κοινωνικού ιστού δεν θα μαζεύεται. Κι εξηγούμαι. Δεν είναι η καθαίρεση της π.χ. κας Καϊλή που δείχνει πόσο γρήγορα μπορεί να... περισωθεί το κύρος του Ευρωκοινοβουλίου, η ΕΕ κι άλλα τέτοια μεγαλόστομα. Είναι η διαστρέβλωση της έννοιας της ψήφου. Τάχαμου ως αναγνωριστική της ισχύος της. Δείτε τη «θεσμική» υποτίμηση επί της ουσίας: Εμείς οι ευρωβουλευτές μόλις μάθαμε τα καθέκαστα την καθαιρέσαμε. Για να μη μουτζουρωθούμε συλλήβδην. Εσείς οι ψηφοφόροι που της δώσατε την έδρα θα την λουστείτε ως το τέλος της θητείας της, εκτός κι αν παραιτηθεί. Κι ενδιάμεσα αμολάνε κι όλοι ένα φληνάφημα περί τεκμηρίου αθωότητας που όμως ισχύει μονόμπαντα. Το σενάριο που λειτουργεί παρακρατικά κυριολεκτικά, αλλά κουστουμαρισμένο κι όχι τραμπούκικο, είναι καλά μελετημένο. Στέλνεις στις Βρυξέλλες έναν βουλευτή για τις... θέσεις του. Τον παραλαμβάνουν τα λόμπια και του διαμορφώνουν τις θέσεις του. Αμα πιαστεί με τη γίδα στην πλάτη, τον φορτώνουμε στις πλάτες σου, και εμείς συνεχίζουμε αδιάφθοροι. Σαν την Ιερή Πορνεία ένα πράμα. Οι ιερείς του Ναού στον Παρθενώνα παρελάμβαναν τις νεαρές παρθένες Αθηναίες, τις εξέδιδαν ως νταβατζήδες για τέσσερα χρόνια στο όνομα της Θεάς και των εσόδων του ναού της, κι ύστερα τις προίκιζαν με ένα ποσοστό από τις κρεβατοδρομίες των πιστών πάνω τους, και τις απέδιδαν στην κοινωνία ως παρθένες με πιστοποιητικό από το Ιερατείο παρακαλώ, εν χορδαίς και οργάνοις Παναθηναίων παρελάσεων...

Το πρόβλημα δεν είναι το Ιερατείο. Τη δουλειά του κάνει ανέκαθεν. Το πρόβλημα είναι σήμερα τουλάχιστον, πέρα και πάνω από τα πρόσωπα, να μην πιστεύει ο λαός τις παρθενίες των ιερατείων και των ταμείων. Να μη βλέπεις γύρω σου τους ανθρώπους στριμωγμένους, να λιμπίζονται τα τούβλα με τα πεντοχίλιαρα που φωτογραφίστηκαν στις βαλίτσες. Να μην τους ακούς να καταλήγουν στην αδόκητη θέση, «ας είχα κι εγώ την ευκαιρία και την εμφάνιση και θα σου 'λεγα αν με πιάνανε». Ο κίνδυνος ελλοχεύει στην οικειότητα με το χλιδάτο πρότυπο του πετυχημένου. Που με τα χέρια ψηλά όλα τα φτάνει κι εσύ κάθεσαι σαν αλεπού κάτω απ' τα κρεμαστάρια.

Κι η πεμπτουσία της διάβρωσης είναι να θεωρείς το ίδιο αποτελεσματική την αστυνομία όταν κυνηγάει και σκοτώνει έναν Τσιγγάνο για ένα εικοσάρικο βενζίνη, που τρέμει τη φυλακή και φεύγει σαν τρελός, κι αυτήν που σε περιμένει υπομονετικά να συσκευάσεις τα λεφτά και να τα ξεφορτωθείς σε σουίτα ξενοδοχείου στήνοντας φάκα στα μετρητά που δεν πρόλαβαν να γίνουν, ας πούμε, κρυπτονομίσματα... Αλλο «παράγκα» κι άλλο λόμπυ, στο λεξιλόγιο και τα εγχειρίδια του σύγχρονου καπιταλισμού, που άλλωστε βάφτισε το διευθυντή προσωπικού στις εταιρείες, διευθυντή - διαχειριστή ανθρωπίνων πόρων. Ελευθερία, λένε, έχουμε: Να διαλέξουμε αν είμαστε άνθρωποι ή πόροι. Πολιτική η επιλογή. Σύμφωνοι. Αλλά ελεύθερη;


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ