«Κόντρα στο ρεύμα, με το κεφάλι ψηλά! Σκέψου, δράσε, ζήσε χωρίς ναρκωτικά!» ήταν το κάλεσμα που απηύθυνε η Οργάνωση Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ μέσα από πρόσφατη εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο «Γ. Ρίτσος» στο Αιγάλεω, με κεντρικό ομιλητή τον Παναγιώτη Κατηφέ, υπεύθυνο του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ κατά των Ναρκωτικών και των Εξαρτήσεων.

Στην εκδήλωση, που εντασσόταν στο πλαίσιο της τρίμηνης καμπάνιας γνωριμίας με την ΚΝΕ και αγωνιστικής συμπόρευσης με το ΚΚΕ, παρεμβάσεις έκαναν επίσης η Εύα Τιγκίρη και η Σελήνη Καπερώνη, επικεφαλής και μέλος, αντίστοιχα, της Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ κατά των Ναρκωτικών και των Εξαρτήσεων, συμβάλλοντας στον προβληματισμό γύρω από το κοινωνικό φαινόμενο της εξάπλωσης της χρήσης ναρκωτικών ουσιών στους νέους.

Στην κεντρική ομιλία ο Π. Κατηφές τόνισε μεταξύ άλλων:

«Λέμε καθαρά ότι τα κόμματα της αστικής τάξης έχουν τεράστιες ευθύνες για το ότι γιγαντώνεται το φαινόμενο της τοξικομανίας και στη χώρα μας. Εχουν τεράστιες ευθύνες γιατί αθωώνουν τα ναρκωτικά στις νεανικές συνειδήσεις, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και την κοινωνική καταστολή.

Δείτε τι γίνεται με την κάνναβη, την έχουν βαφτίσει από βιομηχανική μέχρι θεραπευτική, γιατί κυρίως τους ενδιαφέρει η νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής της χρήσης, γιατί εκεί βρίσκεται η μεγάλη κερδοφορία.

Μετά τη νομιμοποίηση στον Καναδά και σε αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ, έχει ανοίξει η όρεξη στα μονοπώλια που βλέπουν την Ευρώπη ως τη μεγαλύτερη αγορά για ψυχαγωγική χρήση της κάνναβης την επόμενη 10ετία, αφού προσδοκούν ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει αγορά κάνναβης ύψους πάνω από 4,5 τρισ. ευρώ κέρδη μέχρι το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας. Σ' αυτήν τη βάση, ξαφνικά η ΕΕ κατ' εντολή των μονοπωλίων αναγόρευσε ως νόμιμο εμπόρευμα τα προϊόντα CBD, ή ο ΟΗΕ αφαίρεσε την κάνναβη από τον πίνακα των επικίνδυνων ναρκωτικών. Αλλη μια επιβεβαίωση ότι η ΕΕ από τη φύση της είναι μήτρα σκανδάλων, γιατί είναι Ενωση των αναγκών των μονοπωλίων και όχι των αναγκών του λαού.

Ενώνει τα κόμματα της αστικής τάξης, που ενώ τρώγονται σαν τα κοκόρια ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα το σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα, στο ζήτημα των ναρκωτικών είναι αγκαλίτσα και αγαπημένοι, αφού όλοι συμφωνούν. Ετσι ξαφνικά αγαπήθηκαν ο Αδωνις με τον Καρανίκα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ομονοούν στην προσέλκυση επενδύσεων για την καλλιέργεια κάνναβης στη χώρα μας.

Η ΝΔ, πατώντας σε νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, κάνει σήμερα πιο απλούς τους όρους για καλλιέργεια κάνναβης στη χώρα μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι πολύ περήφανος για τη Νεολαία του, που στο 3ο συνέδριό της αποφάσισε να καλέσει τη νεολαία της χώρας μας να αγωνιστεί για τη νομιμοποίηση της κάνναβης και την αποποινικοποίηση της χρήσης κάθε ναρκωτικού. Τα νόμιμα ναρκωτικά είναι αυτά που λείπουν σήμερα από τους νέους στη χώρα μας, όχι η δωρεάν και ολοκληρωμένη μόρφωση, όχι τα ασφαλή σχολεία, όχι οι σπουδές και τα πτυχία με δικαιώματα, όχι η δουλειά και οι μισθοί που θα ικανοποιούν τις ανάγκες, όχι οι σφαίρες που περνάνε πάνω από τα κεφάλια αν δεν έχεις 20 ευρώ για βενζίνη ή η γενίκευση της καταστολής παντού, ακόμα και με πανεπιστημιακή αστυνομία. Αυτά είναι μάλλον "ψιλά γράμματα" για τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νεολαία του...

Το ΜέΡΑ25, που είναι ακόμα πιο μπροστά, προτείνοντας την ηρωίνη να τη δίνει το κράτος στους τοξικομανείς μέσα από τα νοσοκομεία. Εδώ δεν υπάρχουν γιατροί, θέλουν να κάνουν τα νοσοκομεία με τις τεράστιες ελλείψεις σε "μαγαζάκια κρατικής πρέζας" (...)

Μέσα σε δύο δεκαετίες έχει τριπλασιαστεί η χρήση κάνναβης στους μαθητές της χώρας μας και έχει πενταπλασιαστεί στη Δυτική Αττική. Είναι ένα ουρανοκατέβατο φαινόμενο; Είναι απλά μόδα; Δεν είναι μια άλλη διαπίστωση, αλλά η διαπίστωση αυτή έχει και αιτίες.

• Αλήθεια, δεν έχουν ευθύνες διαχρονικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, που ο καθένας από τη μεριά τους συμπλήρωνε το παζλ της δήθεν αναγκαιότητας για τη νομιμοποίηση της κάνναβης;
• Δεν έχουν ευθύνες αυτά τα κόμματα και οι κυβερνήσεις τους που έχουν ξηλώσει την Πρόληψη, με υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα Κέντρα Πρόληψης, ό,τι ακριβώς κάνουν και με τα θεραπευτικά προγράμματα;
• Σύμφωνα με την επίσημη έκθεση του ΕΚΤΕΠΝ, το 2019 (πριν την πανδημία) σε πρόγραμμα πρόληψης ενάντια στις εξαρτήσεις συμμετείχε μόνο το 4% των μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων. Αυτό θεωρούν πρόληψη οι αστικές κυβερνήσεις για τους νέους ανθρώπους;

Μάλιστα, εκτός από τη νομιμοποίηση της κάνναβης, τα αστικά κόμματα συμφωνούν, ταυτίζονται και αλληλοσυγχαίρονται για τον τρόπο αντιμετώπισης της τοξικομανίας, ή καλύτερα να πούμε στον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστούν απλά το πρόβλημα. Αφού σιγά σιγά αποσαθρώνουν Πρόληψη, Θεραπεία και Κοινωνική Επανένταξη, τώρα για να διαχειριστούν την τοξικομανία ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη "μείωση της βλάβης".

Δείτε πώς συμφωνούν όλοι στους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης, πώς προβλήθηκε η ίδρυση του πρώτου ΧΕΧ με εγκαίνια από τον πρωθυπουργό, αξιοποιώντας το νομοθετικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα η σημερινή κυβέρνηση ενίσχυσε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, δίνοντας τη δυνατότητα σε δήμους ή ΜΚΟ να φτιάχνουν τέτοιους χώρους. Δεν τους ενδιαφέρει να μπει ο χρήστης σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Τους ενδιαφέρει ο χρήστης να μην είναι ορατός στην τουριστική μόστρα, πώς δεν θα χαλάει τη βιτρίνα του τουριστικού κεφαλαίου. Τους ενδιαφέρει απλά να κρύψουμε το πρόβλημα "κάτω από το χαλάκι" (...)

Στον αντίποδα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ με επιστημονικότητα μελετούν διαχρονικά το πολυπαραγοντικό κοινωνικό φαινόμενο των εξαρτήσεων και των ναρκωτικών, διαμορφώνοντας τις θέσεις τους από μια βασική αφετηρία: Οτι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, και ως κοινωνικό ον πρέπει να είναι και πρωταγωνιστής της κοινωνικής ζωής, της κοινωνικής παραγωγής, της κοινωνικής εξέλιξης.

Η κοινωνία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ, η σοσιαλιστική - κομμουνιστική, δεν θέλει και δεν μπορεί να έχει τον άνθρωπο στο κοινωνικό περιθώριο. Ο άνθρωπος και η ικανοποίηση των αναγκών του είναι ο νόμος κίνησης της κοινωνίας για την οποία εμείς παλεύουμε, και όχι το κέρδος των λίγων. Γι' αυτό, στην κοινωνία για την οποία εμείς παλεύουμε, δεν βρίσκει χώρο να γεννηθεί η ανάγκη για ναρκωτικά.

Από αυτήν την αφετηρία λέμε ξεκάθαρα ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά. Δεν μπαίνουμε στη στρεβλή λογική του διαχωρισμού τους σε "σκληρά" και "μαλακά", του διαχωρισμού του χρήστη σε "λειτουργικό" και "μη λειτουργικό".

Η θέση που παίρνει ο καθένας για τα ναρκωτικά σχετίζεται με το πού τοποθετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Και εμείς ως Κόμμα θέλουμε τον άνθρωπο, τη νεολαία με ψηλά το κεφάλι, με καθαρή συνείδηση, για να κατανοεί τη ζωή, την κοινωνική πραγματικότητα και να παλεύει, να αγωνίζεται για να τη φέρει στα δικά της μέτρα, στις δικές της ανάγκες. Δεν θέλουμε τη νέα γενιά με σκυμμένο το κεφάλι και στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής.

Τι σημαίνει, για παράδειγμα, το νέο επιχείρημα το οποίο έρχεται να αντικαταστήσει την καραμέλα της προηγούμενης δεκαετίας και από τα "σκληρά - μαλακά" ναρκωτικά τώρα έχουμε πάει στο "λειτουργικός - μη λειτουργικός χρήστης".

Να ξεκαθαρίσουμε ότι και βέβαια διαχωρίζονται τα ναρκωτικά. Διαχωρίζονται με βάση την προέλευσή τους, τη χημική τους σύσταση, τον τρόπο παραγωγής και επεξεργασίας τους, την επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Δεν διαχωρίζονται όμως με βάση τις αιτίες που μου γεννούν την ανάγκη να κάνω χρήση. Για εμάς πρωτεύον δεν είναι ποια ουσία επιλέγει ένας νέος άνθρωπος για να "ξεφύγει" ή καλύτερα να γίνει "δέσμιος", με ποια ουσία "φτιάχνεται" ή τελικά "χαλιέται", αλλά ποια είναι η αιτία που τον στρέφει στις ουσίες, όποια κι αν είναι η ουσία. Ποια είναι η αιτία που τον οδηγεί στην αποκοινωνικοποίηση, στην απόσυρση μέσω της ουσίας. Γι' αυτό λέμε ΟΧΙ σε όλα τα ναρκωτικά, γιατί δεν υπάρχουν "σκληρές" ή "μαλακές" αιτίες που μας στρέφουν σε αυτά.

Τι σημαίνει, για παράδειγμα, το νέο ιδεολόγημα περί "λειτουργικού και μη λειτουργικού χρήστη"; (...)

Μη λειτουργικός γίνεσαι μόνο όταν λόγω της χρήσης δεν μπορείς να εργαστείς. Οσο εργάζεσαι, αποδίδεις κέρδος μέσα από την εργατική σου δύναμη και την υπεραξία και έχεις δομήσει μια ζωή που στον ελεύθερο χρόνο σου κάνεις και χρήση σε ανεκτά για το σύστημα όρια, όλα "μέλι γάλα".

Αρα να σκεφτούμε: Ποιος κερδίζει και ποιος χάνει; Πάντως το αστικό σύστημα και χέρια παραγωγής έχει και μέρος της εργατικής τάξης σε καταστολή, αφού ορίζουν την ελευθερία σου μέσα στα όρια που το ίδιο το αστικό σύστημα επιτρέπει. (...)

Τα αδιέξοδα που γεννά ο καπιταλισμός είναι αναγκαία συνθήκη για να εμφανιστεί και να εξαπλωθεί το φαινόμενο των ναρκωτικών. Αυτό πρέπει να μπει στο στόχαστρο της λαϊκής πάλης, αυτό πρέπει να απομονώσει από τη συνείδησή του ο λαός και η νεολαία, γι' αυτό αναπτύσσεται διαπάλη και γίνεται έντονη προσπάθεια ώστε το ζήτημα των ναρκωτικών να φανεί ως κάτι που έχει να κάνει με ιατρικές αιτίες, με ψυχοπαθολογία, με το οικογενειακό περιβάλλον, ή ότι είναι μια ατομική επιλογή, απομονώνοντάς το από τις σχέσεις παραγωγής που επικρατούν στον κοινωνία.

Από διαφορετική αφετηρία μπαίνει ο κάθε άνθρωπος στη χρήση ουσιών, όπως και με διαφορετικό τρόπο ερμηνεύεται η χρήση σε κάθε διαφορετική ιστορική περίοδο. Πάντα υπάρχει όμως μια κοινή παράμετρος με το πέρασμα στον καπιταλισμό, η κοινωνική αποξένωση, η αποκοινωνικοποίηση, η παθητική στάση για τη ζωή και τις αιτίες που στρέφουν στη χρήση. (...)

Η απελευθέρωση του ανθρώπου από την ταξική εκμετάλλευση θα απελευθερώσει και τον άνθρωπο, ως κοινωνικό ον και πρωταγωνιστή της κοινωνικής ζωής, από την ανάγκη να στραφεί στις ψυχοδραστικές ουσίες.

Δεν είναι ελευθερία η τοξικομανία, και γι' αυτό δεν πρέπει να είναι ελεύθερα τα ναρκωτικά. Εξάρτηση σημαίνει φραγμός στη διαδικασία της κοινωνικής συνειδητοποίησης και κοινωνικής δράσης.

Εμείς θέλουμε τον νέο άνθρωπο με καθαρό μυαλό, με καθαρή σκέψη, ικανό να παλεύει για τη ζωή του, ικανό να βρίσκει τη θέση του μέσα στη συλλογική πάλη για να φέρει τη ζωή στα μέτρα των δικών του αναγκών (...)

Ως ΚΚΕ διεκδικούμε με ευθύνη του κράτους να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε κάθε άνθρωπος που βαδίζει στο μονοπάτι των ναρκωτικών να διαμορφώνει κίνητρο για θεραπεία, αλλά και να βρίσκει δημόσιες και δωρεάν δομές για να απεξαρτηθεί, για να βαδίσει και πάλι στο μονοπάτι της κοινωνικής ζωής.

Το ΚΚΕ προβάλλει ένα σύνολο θέσεων για την ενεργοποίηση της ταξικής ιδεολογικοπολιτικής συνείδησης, του ψυχισμού και της ηθικής των νέων της εργατικής τάξης, ώστε να αντιμετωπίζουν με αγωνιστική στάση τη ζωή και τα αδιέξοδα που γεννά ο καπιταλισμός. (...)

Οι θέσεις μας όμως έχουν στο επίκεντρο και τον χρήστη σήμερα, και γι' αυτό η θέση μας πατά στο τρίπτυχο: Πρωτογενής Πρόληψη - Θεραπεία - Κοινωνική Επανένταξη».