RIZOSPASTIS

Ετσι, με στόχο να αποκτήσει το αγροτικό κίνημα γερές βάσεις στα χωριά και στις πόλεις των αγροτικών περιοχών, γίνεται συστηματική προσπάθεια ώστε να μαζικοποιηθούν και να λειτουργήσουν πιο ουσιαστικά οι Αγροτικοί Σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες, αλλά και να στηθούν νέοι σύλλογοι εκεί που δεν υπάρχουν.

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Τάσο Κωστούλα, πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου Αγιάς και μέλος του ΔΣ της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, για την πείρα από τις πρόσφατες αρχαιρεσίες και την επανασυγκρότηση 3 συλλόγων στον δήμο Αγιάς.

Ξεκινώντας τη συζήτηση, ο Τάσος Κωστούλας αναφέρει: «Οι αρχαιρεσίες στους συλλόγους του νομού Λάρισας ξεκίνησαν την περασμένη άνοιξη, με τον Αγροτικό Σύλλογο Τυρνάβου, στον οποίο η συμμετοχή αυξήθηκε κατά 75% σε σχέση με την τελευταία φορά. Στον δήμο Αγιάς, όπου δραστηριοποιούνται 7 Αγροτικοί Σύλλογοι, ολοκληρώθηκαν πριν από 10 μέρες περίπου οι αρχαιρεσίες στους βασικούς συλλόγους, ενώ στους υπόλοιπους 3 θα γίνουν τις επόμενες μέρες. Η συμμετοχή των συναδέλφων μας αγροτών ήταν σημαντική. Ειδικά στον Αγροτικό Σύλλογο Αγιάς η συμμετοχή αυξήθηκε κατά 30%.

Ταυτόχρονα, μετά από συστηματική προσπάθεια καταφέραμε να επανασυγκροτήσουμε 3 συλλόγους σε Μελιβοΐα, Αετόλοφο και Νερόμυλους, ενώ γίνεται προσπάθεια να συγκροτηθεί σύλλογος και στην περιοχή Στόμιου - Ομόλιου - Καρίτσας. Στα χωριά αυτά οι Αγροτικοί Σύλλογοι ήταν ανενεργοί για χρόνια. Η επανασυγκρότησή τους προέκυψε από την επαφή που είχαμε με τους αγρότες εκεί, με την επιμονή που δείχναμε να τους καλούμε στις δράσεις της Ομοσπονδίας και των Αγροτικών Συλλόγων, εξηγώντας τους ταυτόχρονα την αναγκαιότητα αυτό να γίνεται μέσα από τις γραμμές του Συλλόγου και όχι ατομικά».

Στοιχείο που ξεχωρίζει σε όλους τους συλλόγους είναι η μαζική συμμετοχή νέων ανθρώπων. Κι αυτό, όπως εξηγεί ο Τ. Κωστούλας, «εκφράζεται και στα νέα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων. Επιβεβαιώνεται έτσι η θέληση των βιοπαλαιστών αγροτών να ενισχύσουν το κίνημά τους και τον συλλογικό αγώνα μέσα από τους συλλόγους, κόντρα σε όλους αυτούς που μιλάνε για την αναποτελεσματικότητα των αγώνων και τους προτείνουν να εκτονώνουν την οργή τους στο καναπέ ή στο καφενείο».

Ο Τάσος Κωστούλας εξηγεί τη μεγάλη συμμετοχή στις τελευταίες αρχαιρεσίες λέγοντάς μας: «Τα δύο τελευταία χρόνια είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια σειρά από δυσκολίες εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις: Τις χαμηλές τιμές για το σύνολο των προϊόντων μας, τις μεγάλες καταστροφές στην παραγωγή από τους παγετούς την άνοιξη του 2021 και τις ανεπαρκείς αποζημιώσεις, το αυξημένο κόστος παραγωγής, την προσπάθεια της κυβέρνησης να περικόψει τις συνδεδεμένες ενισχύσεις στα μήλα που αποτελεί βασικό προϊόν για την περιοχή. Μην ξεχνάμε ακόμα ότι από το 2014, οπότε και επιβλήθηκε το ρωσικό εμπάργκο ως απάντηση στις τότε κυρώσεις της ΕΕ, με τη διαχρονική συμφωνία όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, το εισόδημά μας μειώθηκε απότομα καθώς υπήρχαν δυσκολίες στη διάθεση της παραγωγής μας αλλά κυρίως την κατάσταση αυτή εκμεταλλεύτηκαν οι μεγαλέμποροι που αγόραζαν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα μας.

Ολο και περισσότεροι αγρότες συνειδητοποίησαν ότι η επίθεση που δεχόμαστε πάει να μας τελειώσει, ότι πρέπει να υπάρχει μια απάντηση κι ότι από μόνος του ο καθένας δεν μπορεί. Ετσι, παρά τις δυσκολίες που επικρατούσαν λόγω και της πανδημίας, γυρνούσαμε στα χωριά, οργανώναμε συσκέψεις, μιλούσαμε στα καφενεία, προσπαθώντας να πείσουμε για την ανάγκη του οργανωμένου αγώνα. Η προσπάθεια αυτή εκφράστηκε με μαζικές κινητοποιήσεις με τρακτέρ στην Αγιά και στη Λάρισα, με το στήσιμο μπλόκου τον Φλεβάρη στο Γερακάρι, με μαζικές κινητοποιήσεις στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στην Αθήνα, είτε για τα ιδιαίτερα προβλήματά μας είτε σε συντονισμό με τις δράσεις που οργάνωνε η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.

Μέσα σε αυτές τις κινητοποιήσεις έγινε καθαρό σε περισσότερους αγρότες ότι χρειάζεται οργάνωση για να είναι πιο μαζικές και πετυχημένες. Η ίδια η πείρα των αγροτών έδειχνε ότι στα χωριά όπου δραστηριοποιείται Αγροτικός Σύλλογος, υπάρχει μαζική παρουσία αγροτών σε μια κινητοποίηση.

Ταυτόχρονα όλο και περισσότεροι είδαν τον Αγροτικό Σύλλογο ως αποκούμπι τους στην προσπάθειά τους να ενημερωθούν, να διεκδικήσουν, να παραμείνουν στο χωριό και να συνεχίσουν να καλλιεργούν.

Δηλαδή, μπορούμε να πούμε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί μας και η σταθερή δράση των συλλόγων αλλά και της Ομοσπονδίας για την επίλυσή τους, δημιούργησαν το έδαφος για να ριζώσουν οι Αγροτικοί Σύλλογοι».

Ταυτόχρονα, ο Τάσος Κωστούλας μάς εξηγεί τη σημασία του πλαισίου πάλης της Ομοσπονδίας και των Αγροτικών Συλλόγων: «Τα αιτήματα που προβάλλουμε, πέρα από το γεγονός ότι συζητιούνται ανοιχτά και συλλογικά στις συσκέψεις και στα Διοικητικά Συμβούλια, είναι αυτά που ανταποκρίνονται στην προσπάθεια που κάνουμε για να επιβιώσουμε και γι' αυτό αγκαλιάζονται από τους συναδέλφους. Για παράδειγμα, το αίτημα των εγγυημένων τιμών στα αγροτικά προϊόντα, τέτοιων ώστε να εξασφαλίζονται εισόδημα επιβίωσης στον αγρότη και παράλληλα προσιτές τιμές στη λαϊκή κατανάλωση, υιοθετείται από τους βιοπαλαιστές αγρότες καθώς μπορεί να αποτελέσει ένα ελάχιστο μέτρο προστασίας τους απέναντι στην ασυδοσία των μεγαλεμπόρων. Αντίστοιχα, τα αιτήματα για την αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, τη μείωση του κόστους παραγωγής κ.λπ. Είναι σημαντικό ότι έχουμε σταθερά απέναντί μας όλες τις κυβερνήσεις, ότι δεν διαλέγουμε πότε θα κάνουμε κινητοποιήσεις ανάλογα με το ποιος είναι στην κυβέρνηση και αυτό αναγνωρίζεται από την πλειοψηφία των συναδέλφων μας».

Κλείνοντας τη συζήτηση, ο Τάσος Κωστούλας σημειώνει: «Προφανώς και δεν έχουμε λύσει όλα τα προβλήματά μας ούτε ισχυριζόμαστε ότι έχουμε φτάσει εκεί που θέλουμε, όπως να λειτουργούν σε όλους τους συλλόγους σταθερά τα Διοικητικά Συμβούλια, να οργανώνουν δράσεις για κάθε πρόβλημα που παρουσιάζεται. Είμαστε αισιόδοξοι από τη συμμετοχή νέων ανθρώπων στα Διοικητικά Συμβούλια, ότι το επόμενο διάστημα θα γίνουν βήματα στην καλύτερη και πιο ζωντανή λειτουργία των συλλόγων. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η καλή συζήτηση στα Διοικητικά Συμβούλια για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες - μέλη του Συλλόγου, αλλά και τα συνολικά προβλήματα που αφορούν τη διαβίωση στο χωριό, η προσπάθεια να εξασφαλίζουμε τη μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη συμμετοχή των αγροτών στον σχεδιασμό και την οργάνωση της πάλης, οργανώνοντας πιο συστηματικά συσκέψεις, περιοδείες και άλλες δράσεις στα χωριά».