«Οι δύο πλευρές διεξήγαγαν εκτεταμένο διάλογο σε ένα ευρύ φάσμα τομέων διμερούς συνεργασίας και τόνισαν τη σημασία της εταιρικής τους σχέσης ως συμμάχων στο ΝΑΤΟ», τονίζει η Δήλωση από την αρχή, ενώ ενδεικτικό είναι πως η συνάντηση δεν άφησε «ανέγγιχτο» κανένα μέτωπο της επικαιρότητας: Από την Ουκρανία και τη Συρία μέχρι τον Νότιο Καύκασο και από την ενίσχυση της διμερούς οικονομικής συνεργασίας μέχρι την επέκταση των «αντι-τρομοκρατικών διαβουλεύσεων», οι οποίες, πλέον, «ως μέρος του Στρατηγικού Μηχανισμού» θα βασίζονται «στην προϋπάρχουσα συνεργασία μέσω της επιβολής του νόμου και της ανταλλαγής πληροφοριών», με τις δύο πλευρές να δεσμεύονται «να διατηρήσουν στενό συντονισμό και συνεργασία στις προσπάθειες για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών οργανώσεων», με ρητή αναφορά στο «Ισλαμικό Κράτος» και το PKK.

Επισημαίνεται ακόμη πως οι δύο υπουργοί «επανέλαβαν τη δέσμευσή τους για μια προσανατολισμένη στα αποτελέσματα θετική διμερή ατζέντα», συζητώντας και «για την ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ - Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένου του εκσυγχρονισμού του στόλου των F-16 της Τουρκίας».

Ενώ επιβεβαιώνοντας και πάλι ότι ο ρόλος της Τουρκίας θεωρείται κομβικός για το ΝΑΤΟ, η Δήλωση τονίζει πως ειδική σημασία δόθηκε στην αναζήτηση «τρόπων ενίσχυσης του συντονισμού και της αλληλεγγύης του ΝΑΤΟ ενόψει των τρεχουσών απειλών και προκλήσεων». Σε αυτό το πλαίσιο, «επιβεβαίωσαν τη μακροχρόνια δέσμευσή τους στη συλλογική άμυνα ως σύμμαχοι, καθώς και στην πολιτική ανοιχτών θυρών του ΝΑΤΟ» και συζητήθηκε φυσικά η προώθηση των αιτήσεων Φινλανδίας και Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, που επίσης η τουρκική πλουτοκρατία αξιοποιεί για να παζαρέψει ανταλλάγματα.

Στο ίδιο πλαίσιο εξετάστηκε και η «κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο», όπου ενώ η Τουρκία κλιμακώνει τις προκλήσεις και τις απαράδεκτες αξιώσεις και απειλές απέναντι σε άλλες χώρες, με πρώτες την Ελλάδα και την Κύπρο, η Ουάσιγκτον συμφώνησε με την Αγκυρα «στη σημασία της διατήρησης της σταθερότητας και των διαύλων επικοινωνίας», στέλνοντας έτσι νέο σήμα για άμεση επίσπευση του παζαριού για Αιγαίο και Κυπριακό, συνολικά για νέες διευθετήσεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο που θα συμβάλουν και στη συνεκμετάλλευση πόρων που θα ευνοήσει την περαιτέρω «απεξάρτηση» από το ρωσικό αέριο.

Οσον αφορά, τέλος, τα υπόλοιπα «μέτωπα», οι δύο σύμμαχοι «υπογράμμισαν την ισχυρή στήριξή τους στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας», «αποφάσισαν να αυξήσουν τον συντονισμό και τη συνεργασία για την προώθηση της ειρήνης στον Νότιο Καύκασο», «συζήτησαν όλες τις πτυχές της συριακής κρίσης» αλλά και «ευρύτερα ζητήματα στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης οικοδόμησης περιφερειακής σταθερότητας και συνδέσεων μέσω αυξημένης οικονομικής συνεργασίας και συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας».

Εστιάζοντας δε στις διμερείς εμπορικές σχέσεις, οι δύο πλευρές «επιβεβαίωσαν τη σημασία της οικονομικής συνεργασίας και της αξιοποίησης των υφιστάμενων διμερών φόρουμ για την υποστήριξη περιφερειακών και παγκόσμιων οικονομικών ευκαιριών», εγκρίνοντας «έναν διάλογο για το κλίμα και την Ενέργεια για την προώθηση της ενεργειακής ασφάλειας και της μετάβασης προς ένα καθαρότερο ενεργειακό μέλλον».

Η Δήλωση καταλήγει, τονίζοντας ότι ΗΠΑ και Τουρκία «αποφάσισαν να συνεχίσουν τη συνεργασία τους υπό την αιγίδα του Στρατηγικού Μηχανισμού για την ανασκόπηση της προόδου και τη διατήρηση της δυναμικής στη θετική διμερή ατζέντα», ενώ «χαιρετίζουν τις αυξημένες διμερείς συναντήσεις, μεταξύ άλλων στο ανώτατο επίπεδο, στο πλαίσιο του Στρατηγικού Μηχανισμού».

Σε δηλώσεις του, ο Τσαβούσογλου εξέφρασε την αισιοδοξία του για την αίσια έκβαση της πώλησης αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών «F-16» στην Αγκυρα, εκτιμώντας ότι είναι σημαντικό η αμερικανική κυβέρνηση να «υιοθετήσει σθεναρή στάση απέναντι σε οποιαδήποτε μέτρα με σκοπό να την αποτρέψουν (την πώληση των «F-16» στην Τουρκία). Επικαλούμενος τα «κοινά στρατηγικά συμφέροντα» ΗΠΑ και Τουρκίας, υπογράμμισε ότι η αμερικανική κυβέρνηση «δεν πρέπει να σπαταλήσει μια τόσο σημαντική συμφωνία μεταξύ δύο συμμάχων» ενώ πρόσθεσε ότι η άρση των ενστάσεων της Αγκυρας στην προοπτική ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ δεν πρέπει να αποτελεί προαπαιτούμενο για την απόκτηση των "F-16"».

Επανέλαβε δε κατηγορίες κατά της Ελλάδας με το σκεπτικό ότι «κάθε υποστήριξη» μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο το επίπεδο συνοχής της λυκοσυμμαχίας, αναφέροντας ως παράδειγμα το πρόσφατο «κλείδωμα στα ραντάρ των μαχητικών μας που πετούσαν στο πλαίσιο της δράσης του ΝΑΤΟ με τους S-300»...

Κατέληξε δε ότι «δεν δεχόμαστε να μας δέσουν χειροπόδαρα και δεν γίνονται δουλειές με τη λογική ότι με την πώληση των "F-16" και τον εκσυγχρονισμό τους θα κάνουμε στην Τουρκία ό,τι θέλουμε. Και εχθροί και φίλοι είδαν πως τα πράγματα δεν λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο...».

Να καταγραφεί ακόμα ότι για το θέμα των «F-16», εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έκρινε σκόπιμο να σημειώσει ότι οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στην Τουρκία κατ' εφαρμογήν του νόμου CAATSA επιτρέπουν την πώληση «F-16» στην Τουρκία, με προϋπόθεση ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία δεν θα είναι συμβαλλόμενο μέρος στην αμυντική σύμβαση.

Μηνύματα στην Αγκυρα για «διάλογο» έστειλε και ο Κυρ. Μητσοτάκης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο Νταβός της Ελβετίας, λέγοντας πως «πρέπει να συζητήσουμε με την Τουρκία σαν λογικοί ενήλικες και να λύσουμε τις βασικές μας διαφορές, όπως είναι το θέμα των θαλασσίων ζωνών. Είναι περίπλοκο ζήτημα, λόγω της γεωγραφίας του Αιγαίου, αλλά έχουμε λύσει παρόμοια προβλήματα με τους γείτονές μας», παραπέμποντας και στις σχετικές συμφωνίες με Ιταλία, Αίγυπτο, που κουτσουρεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα.

Ενώ πρόσθεσε πως «μετά τις εκλογές, που θα είναι περίπου την ίδια στιγμή στις δύο χώρες υπάρχουν τρόποι να μειώσουμε την ένταση και να διαφωνούμε πολιτισμένα, χωρίς να απειλούμε ο ένας τον άλλον».

Αλλωστε, σημείωσε ότι με τον Ερντογάν έχουν υπάρξει δύσκολες στιγμές, αλλά - όπως σημείωσε - δεν το θεωρεί απίθανο να βρεθούν λύσεις. «Αλλά υπάρχουν ζητήματα εκτός συζήτησης - π.χ. η κυριαρχία των ελληνικών νησιών ή η συμφωνία με τη Λιβύη, που αγνοεί τα δικαιώματα της Κρήτης. Αν περιορίσουμε τη συζήτηση σε πραγματικά θέματα, μπορούμε να βρούμε λύσεις», είπε.

Στο μεταξύ στην Αθήνα αναμένουν, μετά βαΐων και κλάδων, στις 21/2 τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Α. Μπλίνκεν για τον επόμενο γύρο «Στρατηγικού Διαλόγου» μεταξύ των κυβερνήσεων των 2 χωρών, διαδικασία που ξεκίνησε το 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ και θα αφορά όλα τα πεδία (από στρατιωτική συνεργασία, μέχρι μπίζνες και εκπαιδευτικά ζητήματα).

Την ίδια ώρα, στο ΥΠΕΞ φαίνεται να ετοιμάζουν απάντηση - ίσως και κοινή με την Αίγυπτο - στην κοινή επιστολή προς τα Ηνωμένα Εθνη που απέστειλαν πρόσφατα Τουρκία και Λιβύη για το μεταξύ τους μνημόνιο, ενώ στην Αθήνα αναμένεται και ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Σ. Σούκρι, με ανώτατες πηγές να περιγράφουν πως στο παρασκήνιο «οργιάζει» το ιμπεριαλιστικό παζάρι «όλων με όλους» που περιλαμβάνει και επαφές και συζητήσεις με Λίβυους αξιωματούχους που πέταξαν πρόσφατα εδώ.

Ψήφισμα για «σύσταση ειδικού δικαστηρίου για τη Ρωσία» ενέκριναν χτες από κοινού οι ομάδες Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλδημοκρατών, Φιλελεύθερων, Πράσινων και ακροδεξιών στην Ευρωβουλή. Μεταξύ άλλων αυτό «υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να ασκήσουν η ΕΕ και τα κράτη - μέλη της, σε στενή συνεργασία με την Ουκρανία και τη διεθνή κοινότητα (...) πιέσεις για τη σύσταση ειδικού διεθνούς δικαστηρίου» που όπως λέει «θα στείλει ένα πολύ σαφές μήνυμα τόσο στη ρωσική κοινωνία όσο και στη διεθνή κοινότητα ότι ο Πούτιν και η ρωσική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία μπορούν να καταδικαστούν» και στην «πολιτική και επιχειρηματική ελίτ στη Ρωσία (...) ότι δεν είναι πλέον εφικτό για τη Ρωσική Ομοσπονδία υπό την ηγεσία του Πούτιν να επανέλθει στη "συνήθη τακτική" με τη Δύση», καλεί δε σε «συζήτηση σχετικά με τη νομική δυνατότητα χρήσης των κρατικών περιουσιακών στοιχείων του ρωσικού κράτους ως επανορθώσεων» κ.ά.

Σε ανακοίνωσή της σχετικά με το ψήφισμα, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ τονίζει: «Το κοινό ψήφισμα Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλδημοκρατών, Φιλελεύθερων, Πράσινων και ακροδεξιών για τη σύσταση "ειδικού δικαστηρίου για τον πόλεμο επιθετικότητας της Ρωσίας" συνιστά ένα ακόμη βήμα κλιμάκωσης και έντασης της εμπλοκής της ΕΕ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία με όλα τα μέσα. Αντανακλά την πολεμική φρενίτιδα του πολιτικού προσωπικού της ΕΕ στη στρατιωτική σύγκρουση του ευρωατλαντικού στρατοπέδου με την καπιταλιστική Ρωσία, που αιματοκυλάνε τον ουκρανικό και τον ρωσικό λαό, φορτώνοντας με οδυνηρές συνέπειες, φτώχεια και βάσανα τους λαούς της Ευρώπης.

Επιχειρεί να ξεπλύνει τα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ σε ολόκληρο τον πλανήτη, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους τους στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη και σήμερα στην Ουκρανία. Να αθωώσει τις αιματηρές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ευρωατλαντικών δυνάμεων σε ολόκληρο τον κόσμο, να σβήσει από τη συλλογική μνήμη τα αμέτρητα θύματά τους. Η καταδικαστέα στρατιωτική εισβολή της καπιταλιστικής Ρωσίας στην Ουκρανία δεν δίνει άλλοθι στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, που είναι βουτηγμένο στο αίμα των λαών.

Οι λαοί να απορρίψουν τα πολεμικά παραληρήματα των ιμπεριαλιστών και από τις δύο πλευρές. Με την αυτοτελή πάλη τους για τα δικά τους συμφέροντα να δικάσουν και να καταδικάσουν οι ίδιοι τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τις αστικές κυβερνήσεις και τις ενώσεις των μονοπωλίων που τον διευθύνουν, το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετούν όλοι τους».