Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για το 13ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας, συζητώντας συλλογικά και δρώντας μαχητικά ώστε να φουντώσει η σπίθα που θα κάνει τα σκοτάδια φως.

Δίνουμε τη μάχη σε συνθήκες διεθνών οικονομικών και γεωπολιτικών εξελίξεων, που κλιμακώνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, που ενισχύεται η σύγκρουση για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και οξύνονται οι αντιθέσεις διεθνώς. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι το 2023 «θα είναι σκληρότερο» από το 2022 επειδή επιβραδύνονται ταυτόχρονα οι οικονομίες των ΗΠΑ, της Κίνας και της ΕΕ.

Οι καιροί «σκοτεινιάζουν» επικίνδυνα για τον ελληνικό λαό και τους λαούς όλου του κόσμου. Εχουμε μπει συνολικότερα σε μια νέα φάση.

Η ΚΝΕ, μέσα από την πλούσια δράση και τις πολύμορφες επαφές που ανέπτυξε σε διεθνές επίπεδο - παρά τις δυσκολίες που επέφερε στις διεθνείς μετακινήσεις για ένα σημαντικό διάστημα από το 12ο Συνέδριο (2019) η πανδημία -, ανέδειξε σταθερά την αναγκαιότητα και επικαιρότητα της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας. Το καθήκον της υπεράσπισης της Ιστορίας και των αξιών του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος (ΔΚΚ), της τεράστιας προσφοράς της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ για τους εργαζόμενους και τους νέους, των συμπερασμάτων από αυτήν την πρώτη προσπάθεια, το καθήκον για τα μέλη και τα στελέχη των Κομμουνιστικών Νεολαιών (ΚΝ) που αποτελούν και το «αύριο» των Κομμουνιστικών Κομμάτων (ΚΚ) να μελετούν τη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία.

Τα παραπάνω είναι κρίσιμα ζητήματα για να μπορούν οι νέοι κομμουνιστές να κατανοούν και να εξηγούν τα αίτια ανατροπής του σοσιαλισμού αλλά και για να αναθερμάνουν στη νεολαία την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού ως μοναδικής εναλλακτικής διεξόδου στον καπιταλισμό. Η προσπάθεια αυτή - στις σημερινές συνθήκες αντεπανάστασης και κρίσης του ΔΚΚ - έχει πολύ μεγάλη σημασία. Εχει όμως και μεγάλες απαιτήσεις. Γιατί η ανασύνταξη του κομμουνιστικού κινήματος σε επαναστατική κατεύθυνση σημαίνει υψηλό επίπεδο κατάκτησης της μαρξιστικής - λενινιστικής κοσμοθεωρίας, επαναστατικού προγράμματος από τα ΚΚ, επαναστατική γραμμή από τις ΚΝ, σύγκρουση με την αστική ιδεολογία και τον οπορτουνισμό και πολύμορφη και μαζική πολιτική δουλειά. Σημαίνει μεταξύ άλλων αξιοποίηση της πολύτιμης πείρας της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης αλλά και της πικρής πείρας της αντεπανάστασης ώστε να αντιπαλευτούν θέσεις που βαφτίζουν τον καπιταλισμό «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα» ή «σοσιαλισμό με κινεζικά χαρακτηριστικά», που στο όνομα «των εθνικών ιδιαιτεροτήτων» καταπατούν τις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού, αρνούνται τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, την εργατική εξουσία, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, παρουσιάζουν ως «υποκατάστατα» προτάσεις που πατάνε στο έδαφος του καπιταλισμού, διαιωνίζοντας την εξουσία των μονοπωλίων.

Ολα αυτά έχουν μεγάλη σημασία στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα που βρισκόμαστε, γιατί μπορεί οι ΗΠΑ, με τον γνωστό, εγκληματικό ρόλο που έχουν διαδραματίσει σε σχεδόν όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, να παραμένουν η ισχυρότερη πολιτικοοικονομική και στρατιωτική δύναμη του ιμπεριαλισμού στον πλανήτη, όμως νιώθουν στο σβέρκο τους την ανάσα της Κίνας. Οι εξελίξεις δείχνουν ότι χάρη στον νόμο της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης τα κινεζικά μονοπώλια κερδίζουν σημαντικές θέσεις στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, στην εξαγωγή εμπορευμάτων και κεφαλαίων, αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία των αμερικανικών. Αυτό το ζήτημα δεν είναι απλό, γιατί η ζωή έχει δείξει πως σε ανάλογες καταστάσεις, όταν αμφισβητήθηκε η πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, οδηγηθήκαμε σε μεγάλες, γενικευμένες πολεμικές αναμετρήσεις, με την εμπλοκή δεκάδων χωρών, με τεράστιες ανθρωποθυσίες για τα κέρδη των καπιταλιστών που συγκρούονται. Αυτό είναι ένα σημαντικό δίδαγμα για τους κομμουνιστές σε όλο τον πλανήτη που οφείλουν να μην επιτρέψουν να στοιχηθούν οι λαοί τους πίσω από τις επιδιώξεις του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή αλλά να χαράξουν τον δικό τους δρόμο, για τη δική τους εξουσία, τη μόνη εγγύηση για την ειρήνη.

Από την αρχή του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία αρκετές ΚΝ τάχθηκαν ενάντια στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση, τονίζοντας ότι αποτελεί μία από τις συνέπειες της τραγικής κατάστασης που διαμορφώθηκε για τους λαούς μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Ανέδειξαν ότι οι εξελίξεις στην Ουκρανία συνδέονται με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, την επέμβασή τους στην περιοχή, στο πλαίσιο του σφοδρού ανταγωνισμού αυτών των δυνάμεων με την καπιταλιστική Ρωσία, για τον έλεγχο των αγορών, των πρώτων υλών και των δικτύων μεταφοράς της χώρας. Δεν διάλεξαν ιμπεριαλιστικό κέντρο - ληστή, υπογραμμίζοντας ότι «απαιτείται αυτοτελής πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό»!

Ειδικότερα για το ΝΑΤΟ, υπάρχουν ΚΝ που εντοπίζουν ότι αποτελεί το οπλισμένο χέρι του ευρωαμερικανικού ιμπεριαλισμού ενάντια στους λαούς, και μέσα σε συνθήκες οξυμένων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών γίνεται ακόμα πιο επιθετικό, αφού μέσω της «Στρατηγικής Αντίληψής» του ενισχύει και μονιμοποιεί τις δυνάμεις του στην περιοχή του πολέμου, στην Ανατολική Ευρώπη.

Αντιπάλεψαν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας και με στόχο την παραπέρα περικύκλωση της Ρωσίας, τον εκσυγχρονισμό του συμβατικού, αλλά και πυρηνικού οπλοστασίου με νέα εξοπλιστικά προγράμματα - μαμούθ, που πληρώνουν οι λαοί, την εμπλοκή των χωρών τους.

Σημαντικό είναι και το μέτωπο των ΚΝ στην Ευρώπη απέναντι στην ΕΕ, τη διακρατική ένωση καπιταλιστικών κρατών, που μέσα από τους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις τους πορεύονται με πυξίδα τα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου και με σύμπνοια στο ανελέητο τσάκισμα των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων, την ένταση της εκμετάλλευσης.

Κατά την περίοδο της πανδημίας, αρκετές ΚΝ ανέδειξαν ότι οι αστικές κυβερνήσεις δεν την αντιμετώπισαν προς όφελος των εργαζομένων. Η αρνητική αυτή εξέλιξη έχει τις ρίζες της στις τεράστιες ελλείψεις στα δημόσια συστήματα Υγείας, ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολουθήθηκε, της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης της Υγείας, της στήριξης της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Αυτό αφορά όλες τις καπιταλιστικές χώρες, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνες που έχουν «αριστερές», «προοδευτικές» κυβερνήσεις. Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας - στην οποία συμμετέχει το μεταλλαγμένο ευρωκομμουνιστικό ΚΚ - είναι ένα τέτοιο παράδειγμα, που επεκτείνεται και σε άλλα ζητήματα, όπως η στάση της υπέρ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, η αντεργατική νομοθεσία που προώθησε η συγκεκριμένη κυβέρνηση, το τσάκισμα του δικαιώματος της νεολαίας σε φθηνή στέγαση, η υλοποίηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ κ.λπ.

Δεν υποτιμάμε τις μεγάλες δυσκολίες, τη σφοδρή ιδεολογική, πολιτική, κατασταλτική με όλα τα μέσα επίθεση εναντίον του ΔΚΚ από την αστική τάξη, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα στην Ελλάδα και διεθνώς, την έξαρση του αντικομμουνισμού που λαμβάνει και νέα χαρακτηριστικά. Δεν υποτιμάμε την αδιάκοπη επίθεση του οπορτουνισμού ώστε στο όνομα του ρεαλισμού, μέσα σε έναν πρωτόγνωρα αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων διεθνώς μετά την αντεπανάσταση το 1991, οι κομμουνιστές να κατεβάσουν τις σημαίες τους.

Μέσα σε αυτόν τον αρνητικό ταξικό συσχετισμό διεθνώς, όμως, η πείρα από τη διεθνή δράση της ΚΝΕ την προηγούμενη τετραετία, όπως καταγράφεται στη Θέση 22 του ΚΣ, λέει ότι όχι μόνο «δεν είναι μόνη της» σε αυτήν την προσπάθεια, αλλά αντίθετα κατέκτησε σημαντικό κύρος ανάμεσα στις ΚΝ. Αυτό το αντιλαμβάνονται κάθε χρόνο και οι επισκέπτες του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», το οποίο αποτελεί σημείο συνάντησης και συντονισμού της δράσης δεκάδων ΚΝ που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις του.

Δεν είναι τυχαίο ότι:

1. 30 ΚΝ συνυπέγραψαν την Κοινή Ανακοίνωση των 44 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων για τον πόλεμο στην Ουκρανία (2022), που εκδόθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, του ΚΚ Μεξικού και του ΚΚ Τουρκίας.

2. Πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τους λαούς της Κούβας και της Παλαιστίνης, τους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας που ενώ έζησαν στο πλαίσιο της ΕΣΣΔ, του σοσιαλισμού, για 7 δεκαετίες ειρηνικά, σήμερα μακελεύονται για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

3. Δόθηκε ώθηση στις Συναντήσεις των Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Νεολαιών, που αποτελούν έναν σημαντικό χώρο ανταλλαγής πείρας, ανάπτυξης και συντονισμού της κοινής πάλης των ΚΝ στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Στην πιο πρόσφατη, στη Σερβία (2022) καταγράφηκε μαζική συμμετοχή και η πλειοψηφία των Οργανώσεων υπέγραψαν Κοινή Ανακοίνωση μετά τη Συνάντηση με θέσεις που συμβάλλουν στην πάλη της νεολαίας στην Ευρώπη.

4. Εκδηλώθηκαν μαζικές και συντονισμένες - σε έναν βαθμό - διαμαρτυρίες διεθνώς ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις τη διαδήλωση με συμμετοχή Οργανώσεων Νεολαίας από διάφορες χώρες του κόσμου ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη (2022) και την ανακοίνωση και τις κοινές δράσεις 25 ΚΝ της Ευρώπης μπροστά στις ευρωεκλογές (2019), με τίτλο: «Για την ενίσχυση της πάλης ενάντια στον καπιταλισμό και την ΕΕ, για την Ευρώπη των λαών και του σοσιαλισμού».

5. Πραγματοποιήθηκαν Διεθνή Ιδεολογικά Σεμινάρια (2019, 2021) και για πρώτη φορά Διεθνής Σχολή του ΚΣ της ΚΝΕ για Νέους Κομμουνιστές από άλλες χώρες (2022), στην κατεύθυνση εμβάθυνσης των ιδεολογικών - πολιτικών δεσμών των Οργανώσεων που συμμετείχαν.

6. Η ΚΝΕ μαζί με άλλες ΚΝ απέκρουσαν, κατά την 20ή Γενική Συνέλευση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών (2019), την προσπάθεια να προσδεθεί η ΠΟΔΝ στο άρμα αστικών σχεδιασμών, κυβερνήσεων και ιμπεριαλιστικών κέντρων, έχοντας ιδεολογικό μέτωπο απέναντι σε λαθεμένες αντιλήψεις για τον ιμπεριαλισμό, ιδιαίτερα αυτές που αποσπούν τη στρατιωτική επιθετικότητά του από το οικονομικό του περιεχόμενο. Κάτι που, όπως απέδειξε και ο πόλεμος στην Ουκρανία αργότερα, είχε πολύ μεγάλη σημασία ακόμα και για την ίδια την ύπαρξη της ΠΟΔΝ.

Τι δείχνουν αυτά και άλλα παραδείγματα της περιόδου; Πως πάνω σε ό,τι με κόπο ήδη έχουμε χτίσει στην παρέμβασή μας στο ΔΚΚ, με τη στήριξη του Κόμματος, με σταθερότητα στις αρχές και ευελιξία στους τρόπους που προωθούμε τους στόχους μας, μπορούμε να συνεχίσουμε αποφασιστικά, αξιοποιώντας και τη διεθνή διάσταση του 13ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, στο οποίο θα πάρουν μέρος δεκάδες ΚΝ από άλλες χώρες. Και κάτι ακόμα: «Μόνη μας ελπίδα είναι η πάλη των λαών». Σε αυτούς και στην πρωτοπορία τους, τους κομμουνιστές, η πάλη μας στην Ελλάδα βρίσκει τους «φυσικούς συμμάχους της» γιατί η ταξική πάλη που θα σαρώσει τους εκμεταλλευτές είναι και διεθνής δύναμη, και πολλά θα κριθούν από τον προσανατολισμό της, τη δυνατότητα συντονισμού της σε διεθνές επίπεδο.