Η εκδήλωση ξεκίνησε με κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο του Κόμματος για τους εκτελεσθέντες των περιόδων 1941 - 1944 και 1946 - 1950, στο Μεζούρλο. Εκεί χαιρέτισε ο Δαμιανός Μπαλασούλης, Γραμματέας του Τομεακού Συμβουλίου Λάρισας της ΚΝΕ, ενώ έγινε ομιλία από τον Πέτρο Κρίκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ. Στη συνέχεια οι συγκεντρωμένοι κατευθύνθηκαν με πορεία στη Δημοτική Πινακοθήκη, όπου έγινε η ομιλία από τον Μάκη Παπαδόπουλο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιο βουλευτή Επικρατείας.

Στην ομιλία του ο Μ. Παπαδόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Τις προηγούμενες μέρες, ενώ στη Βουλή η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζονταν για το ποιος διέπραξε τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, στην πραγματική ζωή είδαμε ξανά ολόκληρες περιοχές να πλημμυρίζουν με την πρώτη δυνατή βροχή. Η ίδια θλιβερή εικόνα, που παρουσιάζεται μετά από κάθε πλημμύρα τον χειμώνα και κάθε πυρκαγιά το καλοκαίρι, γεννά αυθόρμητα τη σκέψη ότι έχουμε ένα κράτος ανίκανο διαχρονικά να αντιμετωπίσει τα φυσικά φαινόμενα. Την ίδια σκέψη, του κράτους που είναι ανίκανο να καλύψει τις βασικές ανάγκες μας, γεννά η ανασφάλεια της λαϊκής οικογένειας για να αντιμετωπίσει σήμερα την ακρίβεια στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα τρόφιμα, την ίδια σκέψη γεννούν οι χρόνιες ελλείψεις στα νοσοκομεία και στα σχολεία.

Ομως την ίδια στιγμή εμφανίζεται ένα κράτος πολύ ικανό για να παρακολουθεί, να υποκλέπτει και να φακελώνει ηλεκτρονικά όλους μας, από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ μέχρι τον απλό εργαζόμενο, ένα κράτος πολύ ικανό να καταστέλλει και να υπονομεύει απεργίες και διαδηλώσεις, να αντιμετωπίζει τα μπλόκα των αγροτών, να προσελκύει επενδύσεις μεγάλων ομίλων. Πρόσφατα ο πρωθυπουργός πανηγύριζε για το ρεκόρ προσέλκυσης επενδύσεων την τελευταία διετία.

Πώς να ερμηνεύσουμε λοιπόν αυτήν την αντιφατική εικόνα; Ποια είναι η αιτία; Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι ότι έχουμε ένα κράτος πολύ ικανό να στηρίζει την κερδοφορία των ομίλων και, ακριβώς για τον ίδιο λόγο, ανίκανο να ικανοποιήσει τις δικές μας ανάγκες. Το σημερινό κράτος δεν υπηρετεί το συμφέρον όλης της κοινωνίας, το "δημόσιο" συμφέρον, όπως διακηρύσσει. Και δεν θα μπορούσε να το υπηρετήσει, γιατί στην καπιταλιστική κοινωνία υπάρχουν αντίθετα ταξικά συμφέροντα. Το σημερινό αστικό κράτος, με άλλα λόγια, υπηρετούσε, υπηρετεί και θα υπηρετεί το συμφέρον των μεγάλων ομίλων, του κεφαλαίου, της άρχουσας τάξης, και γι' αυτό είναι εχθρικό απέναντι σε όλους εμάς τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους. Γι' αυτό η εκάστοτε αστική διακυβέρνηση θυσιάζει σταθερά και συνεχώς τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Οποιος αμφιβάλλει, αξίζει να σκεφτεί πόσες φορές έχει ακούσει την ίδια προεκλογική υπόσχεση για τη ριζική αλλαγή του σημερινού κράτους προς όφελος του λαού στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος. Η κυβέρνηση Σημίτη υποσχέθηκε "εκσυγχρονισμό του κράτους προς όφελος του λαού", η κυβέρνηση Καραμανλή "επανίδρυση του κράτους", η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ "σύγχρονο επιτελικό κράτος", ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για "παρακράτος Μητσοτάκη" και "επαναφορά του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου" και το ΠΑΣΟΚ για "ισχυρούς αστικούς θεσμούς που θα διασφαλίσουν την ευημερία στη χώρα". Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις που να διασφαλίζουν ταυτόχρονα και το κέρδος των καπιταλιστών, των μεγαλομετόχων των ομίλων, και την ευημερία των εργαζομένων, του λαού.

Αρκετοί μας ρωτούν καλοπροαίρετα: Δεν αναγνωρίζετε ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ; Δεν θα υπάρξει μια ανακούφιση για τον λαό αν φύγει ο Μητσοτάκης;

Ασφαλώς και τα αστικά κόμματα δεν είναι ολόιδια. Οι διαφορές τους, εκτός των άλλων, είναι αναγκαίες για να διασφαλίζεται η σταθερότητα του συστήματος, να εγκλωβίζεται η λαϊκή δυσαρέσκεια στην αναζήτηση του δήθεν μικρότερου κακού της κυβερνητικής εναλλαγής. Να πέφτουν οι εργαζόμενοι στην παγίδα ότι υπάρχει κάποια ανώδυνη θαυματουργή λύση, χωρίς σύγκρουση με τις δεσμεύσεις της ΕΕ και τη στρατηγική του κεφαλαίου.

Ομως πλέον έχουμε συσσωρεύσει μεγάλη πείρα για να μην αναζητούμε ανύπαρκτους σωτήρες. Είδαμε να συνεργάζονται μετεκλογικά στην κυβέρνηση κόμματα που μας έλεγαν ότι τα χωρίζει άβυσσος προεκλογικά: Η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Ξέρουμε γιατί έγιναν και μπορεί να ξαναγίνουν πολύ εύκολα τέτοιες συνεργασίες. Γιατί συμφωνούν σε όλες τις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ και της άρχουσας τάξης, συμφωνούν να συνεχιστεί η επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος μας για να αυξήσει τα κέρδη του και να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητά του.

Ξέρουμε ότι οι διαφορές τους ούτε έχουν στόχο ούτε μπορούν να διασφαλίσουν την ευημερία του λαού, ότι αποτελούν στην καλύτερη περίπτωση διαφορετικούς τρόπους κλοπής του εισοδήματος και κατάργησης των δικαιωμάτων του λαού στον βωμό του κέρδους των ομίλων, του μεγάλου κεφαλαίου.

Η πείρα τόσων δεκαετιών διδάσκει ότι καμία αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να καταργήσει τους νόμους της αγοράς, της καπιταλιστικής οικονομίας. Η κάθε αστική κυβέρνηση συνεχίζει και αξιοποιεί το αντιλαϊκό έργο της προηγούμενης.

Οποιος αμφιβάλλει, αρκεί να δει ποιες είναι οι κοινές δεσμεύσεις όλων των αστικών κομμάτων και ποιες είναι οι διαφορές τους για την επόμενη μέρα:

Ολοι συμφωνούν να υπάρξουν νέα ματωμένα πλεονάσματα, σύμφωνα με τις συστάσεις του ΟΟΣΑ και τις δεσμεύσεις της ΕΕ, για να εκταμιευθούν οι δόσεις του Ταμείου Ανάκαμψης και να διασφαλιστεί η περιβόητη "επενδυτική βαθμίδα" της ελληνικής οικονομίας. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτούσαν τον Τσίπρα που διαφήμιζε ότι διασφάλισε με την κυβέρνησή του ένα μεγάλο πλεόνασμα, το περίφημο μαξιλάρι. Τι σήμαινε αυτό όμως για τον λαό; Χρέη, χρεοκοπίες, άγριες περικοπές μισθών και συντάξεων, πλειστηριασμούς κατοικίας, νόμο - λαιμητόμο του Κατρούγκαλου στο Ασφαλιστικό.

Δεν είναι λοιπόν βέβαιο ότι αν συνεχίσουμε να διαλέγουμε το δήθεν μικρότερο κακό θα πάμε από το κακό στο χειρότερο;

Μπροστά στην εκλογική πολιτική αναμέτρηση η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ένα σημαντικό όπλο:

-- Για να σημαδέψουμε τον πραγματικό μας αντίπαλο, την άρχουσα τάξη, που απαιτεί συνεχώς από εμάς νέες θυσίες για να αυξήσει τα κέρδη της.

-- Για να γυρίσουμε την πλάτη, να μην παγιδευτούμε στα κάλπικα εκβιαστικά διλήμματα που μας καλούν να διαλέξουμε με ποιον μηχανοδηγό, τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ, θα συνεχίσει την επόμενη μέρα το τρένο της αστικής διακυβέρνησης, στην ίδια πορεία που μας οδηγεί από το κακό στο χειρότερο.

-- Για να βαδίσουμε στον δρόμο της ανατροπής, τη μόνη μας ελπίδα. Να ενισχύσουμε το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που μπαίνει μπροστά για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση, η αποφασιστική σύγκρουση με τις δεσμεύσεις της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, με τη στρατηγική και την εξουσία του κεφαλαίου.

-- Για να φωτίσουμε ότι υπάρχει διέξοδος, ότι υπάρχει εναλλακτική λύση έξω από τον σημερινό βάλτο της εκμετάλλευσης. Υπάρχει ανατρεπτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης του ΚΚΕ, με τον λαό να κρατά στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας. Να φωτίσουμε ότι μπορεί και πρέπει να υπάρξει ο σοσιαλισμός, μια ριζικά διαφορετική ανάπτυξη, με γνώμονα τις ανάγκες μας και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

-- Να ενισχύσουμε τη μόνη δύναμη που φωτίζει ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αφεντικά και πρωταγωνιστεί καθημερινά στη μάχη για όλα τα προβλήματα του λαού, που αγωνίζεται για τη ζωή που μας αξίζει.

Η ψήφος στο ΚΚΕ σημαίνει ισχυρή λαϊκή αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή, όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί για να συνεχίσει την επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος μας. Σημαίνει ότι είμαστε αποφασισμένοι να μη ρίξουμε άσφαιρα πυρά, να ρίξουμε κόκκινο στη νύχτα που μας ετοιμάζουν».