Πρόκειται για τη γνωστή πλέον άθλια τακτική όλων των πολιτικών ομάδων Λαϊκού Κόμματος, Σοσιαλδημοκρατών, Φιλελεύθερων, Πράσινων και «Αριστεράς» (GUE), ώστε σοβαρά νομοθετικά κείμενα να παραπέμπονται σε παζάρια με τις αστικές κυβερνήσεις, πίσω από κλειστές πόρτες. Επιδιώκουν έτσι να μένουν οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις στο σκοτάδι για τα αντεργατικά - αντιλαϊκά παζάρια, να αποτρέπονται ή να καθυστερούν οι λαϊκές διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις. Οι άθλιες αυτές μεθοδεύσεις γίνονται εν κρυπτώ μόνο για τον λαό, όχι όμως για τα μονοπώλια και τα διάφορα λόμπι τους, που περιδιαβαίνουν διαδρόμους και γραφεία με γραμμένες, έτοιμες τροπολογίες που «σερβίρουν» στις αστικές κυβερνήσεις, επιτρόπους και ευρωβουλευτές για να τις παρουσιάζουν για δικές τους.

Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ στήριξαν την απαράδεκτη αυτή μεθόδευση, ενώ η καταψήφιση της πρότασης από τη ΝΔ σηματοδοτεί την επιδίωξή της να δώσει ακόμη πιο αντεργατικό περιεχόμενο, στο πλαίσιο και των σφοδρών ανταγωνισμών ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς ομίλους. Στην πραγματικότητα, όλοι τους υπηρετούν τον ίδιο στόχο, να διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο η Οδηγία ώστε να «προάγει τις συνθήκες για τη βιώσιμη ανάπτυξη των ψηφιακών πλατφορμών εργασίας στην Ενωση», όπως αναφέρεται στο άρθρο 1, δηλαδή στα μέτρα τους.

Από κοντά στις... διαπραγματεύσεις και η σιτιζόμενη από την ΕΕ και τα μονοπώλια «Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων», της οποίας ο πρώην επικεφαλής και επικεφαλής της «Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Συνδικάτων» είναι υπόδικος για το «Κατάρ Gate». Ακόμη και μετά τις τελευταίες εξελίξεις που επιβεβαίωσαν ότι η διαφθορά είναι συστατικό στοιχείο της ΕΕ, το πολιτικό προσωπικό της δεν κρύβει τα αλισβερίσια με τους επιχειρηματικούς ομίλους ούτε καν για τα μάτια του κόσμου. Είναι που τα συμφέροντα των μονοπωλίων επείγουν και δεν αφήνουν χώρο ούτε για προσχήματα. Οπως σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, έτσι και στη συγκεκριμένη, είναι βέβαιο ότι το κείμενο Οδηγίας που θα συμφωνηθεί μεταξύ Ευρωκοινοβουλίου και Συμβουλίου για τους εργαζόμενους στις πλατφόρμες θα είναι κομμένο και ραμμένο στα συμφέροντα της εργοδοσίας, που ήδη ξεκίνησε να βομβαρδίζει με τελεσίγραφα για τις απαιτήσεις της.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις, στο ταξικό εργατικό κίνημα, στη Βουλή και την Ευρωβουλή, τους αγώνες των εργαζομένων στις πλατφόρμες, όπως έκανε και με τον εμβληματικό αγώνα των εργαζομένων στην «e-food» για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων και των σύγχρονων αναγκών τους: Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) που να διασφαλίζουν απασχόληση αορίστου χρόνου με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, μισθούς στο ύψος των σύγχρονων αναγκών, 5ήμερο - 7ωρο - 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση και προστασία, ένταξη στα Βαρέα - Ανθυγιεινά όπου απαιτείται, Μέσα Ατομικής Προστασίας, παροχή απαιτούμενου υλικοτεχνικού εξοπλισμού και αποζημιώσεων από τους εργοδότες. Κατάργηση του άρθρου 69 του αντεργατικού τερατουργήματος Χατζηδάκη (ν. 4808/2021). Αυστηρά μέτρα για τη διασφάλιση της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων. Κατάργηση των συστημάτων αξιολόγησης και παρακολούθησης της εργασίας των εργαζομένων και των κριτηρίων παραγωγικότητας.

Την αγωνία του για την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής και συνολικότερα της ευρωπαϊκής οικονομίας, στον ανταγωνισμό τους με τις ΗΠΑ και την Κίνα, στο έδαφος της «πράσινης μετάβασης» και του «ψηφιακού μετασχηματισμού», εξέφρασε ο Γιάνης Βαρουφάκης με άρθρο του στο Project Syndicate.¹ Επειδή όμως «οι φίλοι στις φουρτούνες φαίνονται», στο άρθρο του δεν εκφράζει μόνο το ...άγχος του, αλλά προσφέρει συμβουλές στο γερμανικό κεφάλαιο να επενδύσει πιο αποφασιστικά στον ψηφιακό μετασχηματισμό, αν θέλει να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά του.

Γράφει για παράδειγμα: «Ακόμη και αν η επιστροφή του πληθωρισμού δεν καταφέρει να αποβιομηχανοποιήσει την Ευρώπη, θα αναγκάσει την ευρωπαϊκή βιομηχανία να υιοθετήσει μεθόδους παραγωγής που στηρίζονται πολύ περισσότερο στο κεφάλαιο ψηφιακού νέφους το οποίο λείπει από την Ευρώπη. Πρακτικά, αν η Γερμανία δεν καταφέρει να αντλήσει επαρκείς αποδόσεις από κεφάλαιο ψηφιακού νέφους ή μισθώματα ψηφιακού νέφους, θα δει τα πλεονάσματά της να συρρικνώνονται - και το ίδιο θα πάθει και μια ευρωπαϊκή οικονομία που εξαρτάται από αυτά».

Στο άρθρο του, μάλιστα, τονίζει την ανάγκη να ενισχυθεί πιο αποφασιστικά το ευρωπαϊκό κεφάλαιο (εννοείται με τα λεφτά των λαών...) και ασκεί κριτική στην ΕΕ ότι καθυστερεί στη λήψη μέτρων: «Ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς (...) έσπευσε να προτείνει ένα νέο ευρωπαϊκό κονδύλι που θα προσφέρει κρατική ενίσχυση σε ευρωπαϊκές εταιρείες που σκέφτονται τη μετανάστευση με το δέλεαρ των αμερικανικών επιδοτήσεων. Ωστόσο, δεδομένου τού πόσο αργά κινείται η Ευρώπη, ειδικά όταν χρειάζεται να εκδοθεί κοινό χρέος για να χρηματοδοτηθεί οτιδήποτε, είναι αμφίβολο εάν οι επιδοτήσεις της ΕΕ θα αντισταθμίσουν έγκαιρα και αναλογικά τις επιδοτήσεις των ΗΠΑ».

Ποιος θα το έλεγε στον Σολτς! Να τον εκθειάζει ο κατά τ' άλλα «αντιμνημονιακός» - «αντι-ολιγάρχης» και «ρεαλιστής ανυπότακτος» Γιάνης! Κάτι συμβαίνει τις τελευταίες μέρες με τους «αντιμνημονιακούς», που στέγασε - άλλους πιο μόνιμα, άλλους προσωρινά - η «πρώτη φορά αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ... Οσοι έμειναν, ξεπλένουν τη ΝΔ ότι δήθεν απεμπολεί τις «φιλελεύθερες αρχές» της. Οσοι έφυγαν, αλλά έμειναν πιστοί στην προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, όπως ο Γιάνης, ξεπλένουν το πάλαι ποτέ 4ο «τροϊκανό ράιχ» και τον ηγέτη της αμαρτωλής γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας Σολτς. Φαίνεται πως έχουν να δουν πολλά ακόμα τα μάτια μας... Μπορεί το πάλαι ποτέ «χάος» ανάμεσα στο «φως και το σκότος», που γεφυρώθηκε σε μια βραδιά με τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ το 2012, σε λίγο να μοιάζει πταίσμα.

Τι και αν οι λαοί της ΕΕ πληρώνουν βαρύ το τίμημα της εμπορευματοποίησης της Ενέργειας, τις πολιτικές της «πράσινης μετάβασης» και της «απελευθέρωσης» που προωθούν η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις, ανεξαρτήτου απόχρωσης, με αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, πανάκριβα ηλεκτρικά αυτοκίνητα κ.ο.κ. Τι κι αν οι λαοί πληρώνουν με τη ληστρική φορολογία των ταξικών προϋπολογισμών τα πακέτα χρηματοδότησης του Ταμείου Ανάκαμψης, που δίνουν ζεστό χρήμα σε μονοπώλια της «πράσινης» και ψηφιακής οικονομίας. Τι κι αν οι λαοί βιώνουν τις επιπτώσεις της επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής (όπως προηγουμένως της περιοριστικής), με την εκτόξευση του πληθωρισμού, την εκτίναξη των τιμών και την πτώση του βιοτικού τους επιπέδου, αδυνατώντας πλέον να έχουν πρόσβαση ακόμα και σε βασικά αγαθά.

Ολες αυτές οι επιπτώσεις, στο όνομα της εξεύρεσης νέων πεδίων κερδοφορίας, ώστε να κερδίσουν έδαφος στον ανταγωνισμό τα ευρωπαϊκά κεφάλαια, εξαφανίζονται στο άρθρο του επικεφαλής του ΜέΡΑ25, το οποίο αφιερώνεται αποκλειστικά σε «συστάσεις» προς τα ευρωπαϊκά μονοπώλια πώς να τα καταφέρουν καλύτερα απέναντι στους ανταγωνιστές τους!

Ο Βαρουφάκης δεν προτείνει μόνο να συνεχίσει ο λαός στον ίδιο δρόμο που τον οδηγεί σε θυσίες δίχως τέλος, αλλά να επιταχυνθεί η πορεία σε αυτόν τον δρόμο! Περισσότερες θυσίες των λαών για την εξασφάλιση της κερδοφορίας των ευρωπαϊκών ομίλων! Περισσότερο «μπούκωμα» των μονοπωλίων με τα λεφτά των λαών της Ευρώπης! Αυτό και αν είναι ...«διεθνισμός»!

Ομως ο ελληνικός λαός - όπως και οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης - δεν έχει τίποτα να κερδίσει συνεχίζοντας σ' αυτόν τον δρόμο. Αντίθετα, έχει κάθε συμφέρον να δυναμώσει τον αγώνα ενάντια στις συνέπειες αυτής της πολιτικής, ενάντια στην ακρίβεια και τη φορολογία. Να συμπορευτεί με τους κομμουνιστές σε κάθε χώρο δουλειάς, στους αγώνες για αυξήσεις στους μισθούς, για ΣΣΕ. Να δυναμώσει το ΚΚΕ και στις εκλογικές αναμετρήσεις του επόμενου διαστήματος, που πρωτοστατεί σε αυτούς τους αγώνες, ακριβώς επειδή έχει πρόγραμμα διεξόδου προς όφελος του λαού και πρόταση εξουσίας που εξασφαλίζει ότι όλες οι τεχνολογικές και επιστημονικές πρόοδοι θα τεθούν στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Αυτός ο δρόμος, όσο δύσκολος κι αν φαντάζει, μπορεί να ανοίξει και να γίνει πραγματικότητα η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, με τους ίδιους πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Μπορεί να ανοίξει στον δρόμο της ανατροπής και της σύγκρουσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου και όχι με φληναφήματα περί «ρεαλιστικής ανυπακοής» από διάφορους χρήσιμους μπαλαντέρ στη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της σταθερότητας του εχθρικού για τον λαό κράτους, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέες αυταπάτες και χάσιμο χρόνου.

Παραπομπή:

1. https://www.project-syndicate.org/commentary/underinvestment-in-cloud-capital-hurts-european-cars-and-energy-by-yanis-varoufakis-2023-01 και https://www.news247.gr/gnomes/gianhs-varoyfakhs/apoviomichanopoieitai-i-eyropi.9919165.html