ΤΩΡΑ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ - ΕΚΛΟΓΕΣ 2023

ΛΑΡΙΣΑ

Στην πρώτη γραμμή των λαϊκών αγώνων οι υποψήφιοι του ΚΚΕ

Σε μαχητικό και αισιόδοξο κλίμα παρουσιάστηκε χτες το ψηφοδέλτιο του Κόμματος στην ΠΕ Λάρισας

Σε μαχητικό και αισιόδοξο κλίμα πραγματοποιήθηκε χτες το απόγευμα η εκδήλωση παρουσίασης των υποψήφιων βουλευτών του ΚΚΕ στον νομό Λάρισας.

Τους υποψηφίους παρουσίασε ο Αλέξης Ζορμπάς, Γραμματέας της ΤΕ Λάρισας και μέλος του ΓΠ Θεσσαλίας. Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τον Γιώργο Λαμπρούλη, βουλευτή Λάρισας και εκ νέου υποψήφιο, τον Ρίζο Μαρούδα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιο βουλευτή Επικρατείας του Κόμματος, και από τους υποψήφιους βουλευτές Ανδρέα Φώσκολο και Μαρία Κωστή, ενώ στην εκδήλωση παραβρέθηκε και δήλωσε τη συμπόρευση της με το ΚΚΕ και η Γεωργία Παπαδάμου, διευθύντρια του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας (ΠΓΝΛ), πρόεδρος του Συλλόγου Ιατρών ΕΣΥ και ειδικευόμενων ιατρών του ΠΓΝΛ.

Ο Αλέξης Ζορμπάς σημείωσε: «Θέτουμε στο επίκεντρο το βασικό δίλημμα των εκλογών, δηλαδή: Το πόσο πιο ενισχυμένο θα βγει το ΚΚΕ απέναντι σε όλους αυτούς, τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, την Ελληνική Λύση, το ΜέΡΑ25 και άλλες πολιτικές δυνάμεις, που ανεξάρτητα από επιμέρους διαφοροποιήσεις κινούνται στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση με τη μία ή την άλλη χιλιοδοκιμασμένη συνταγή. `Η θα είναι δυνατός ο λαός ή θα είναι δυνατή η οποιαδήποτε αντιλαϊκή κυβέρνηση και ο λαός αδύναμος».

Ο Γιώργος Λαμπρούλης τόνισε μεταξύ άλλων: «Η ελπίδα βρίσκεται στη δική μας δύναμη, στην οργάνωση του δικού μας αγώνα. Και αυτή η δύναμη, η δύναμη του λαού, όταν αποφασίζει να πάρει την τύχη στα χέρια του, είναι πολύ μεγάλη και κανένας δεν μπορεί να τη νικήσει. Ο καθένας και η καθεμία μπορεί να δει σήμερα πιο καθαρά την πραγματική διαχωριστική γραμμή που υπάρχει στην κοινωνία και να πάρει τη θέση του δίπλα στο ΚΚΕ, που είναι με την εργατική τάξη, τον λαό, σταθερά απέναντι στο κεφάλαιο και τα κόμματά του. Μπορεί να δει πως υπάρχει τελικά φως στο τούνελ για τον λαό και αυτό βρίσκεται στον δρόμο της ανατροπής, για την πραγματική πρόοδο της κοινωνίας».

«Συμπορεύομαι με το ΚΚΕ γιατί είναι το κόμμα που σέβεται τον άνθρωπο, που στέκεται δίπλα στον αδύναμο, δίνοντάς του τη στήριξη για να γίνει ενεργός και δυνατός, το κόμμα που είναι πρωτοπόρο σε όλους τους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, το κόμμα που σε κάνει να νιώθεις χρήσιμος και όχι αναλώσιμος. Συμπορεύομαι με το ΚΚΕ για τη δική μου αξιοπρέπεια, για την αξιοπρέπεια των παιδιών μου, για την αξιοπρέπεια όλης της κοινωνίας», σημείωσε μεταξύ άλλων η Μαρία Κωστή.

Ο Ανδρέας Φώσκολος σημείωσε μεταξύ άλλων: «Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι οι διάφορες εστίες αντίστασης από τον χώρο της Παιδείας, της Υγείας, της εργασίας πρέπει να συνενωθούν σε ένα κοινό μέτωπο που όχι μόνο θα φρενάρει αλλά και θα διεκδικεί. Και αυτό το μέτωπο δεν μπορεί παρά να στηρίζεται σε ένα δυνατό ΚΚΕ».

«Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που διαχρονικά στηρίζει τα δίκαια αιτήματα των αγροτών, αλλά και τις μορφές του αγώνα τους. Αυτό που έχει αποδειχθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι ο συντονισμένος αγώνας ήταν αυτός που ασκούσε πίεση στις εκάστοτε κυβερνήσεις και οδηγούσε στην απόσπαση κάποιων θετικών μέτρων ή εμπόδιζε τα χειρότερα, με αποτέλεσμα να παίρνουν οι αγρότες μια "ανάσα ζωής" και όχι η αναζήτηση κάποιων "σωτήρων"», σημείωσε ο Ρ. Μαρούδας και υπογράμμισε: «Οσο πιο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ τόσο πιο μεγάλες δυσκολίες θα έχει οποιαδήποτε αντιλαϊκή κυβέρνηση να συνεχίσει την πολιτική του ξεκληρίσματος. Η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι πραγματική συμβολή στον αγώνα για την υπεράσπιση του εισοδήματος των αγροτών, για να μείνει η αγροτιά στον τόπο της, να πάρει μιαν ανάσα».

Οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ

1. Αβρανάς Δημήτρης, 41 ετών, αυτοαπασχολούμενος οδοντίατρος. Γραμματέας της ΤΕ Υπαίθρου Λάρισας. Από το 2010 εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον δήμο Ελασσόνας, μέλος του ΔΣ του Οδοντιατρικού Συλλόγου Λάρισας.

2. Αθανασιάδης Αθανάσιος, συνταξιούχος γιατρός - ογκολόγος. Διατέλεσε επιστημονικός υπεύθυνος και συντονιστής διευθυντής του Τμήματος Παθολογικής Ογκολογίας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας. Διατέλεσε αντιπρόεδρος της Ενωσης Ιατρών Νοσηλευτηρίων - Κέντρων Υγείας Λάρισας και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου «Εμείς που σπουδάσαμε στον Σοσιαλισμό».

3. Καζαντζίδης Περικλής, 59 ετών, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Λάρισας. Αντιπρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Εμπόρων Θεσσαλίας τα τελευταία 25 χρόνια.

4. Καρυώτη Κική, 40 ετών, φιλόλογος, εργάζεται στην ιδιωτική Εκπαίδευση, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας. Μέλος του Σωματείου Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Θεσσαλίας, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Γονέων δήμου Λάρισας και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).

5. Κωστή Μαρία, 64 ετών, συνταξιούχος τραπεζικός, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δήμου Τεμπών.

6. Λαμπρούλης Γιώργος, 58 ετών, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, εκλεγμένος βουλευτής του ΚΚΕ στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας από το 2012 και αντιπρόεδρος της Βουλής.

7. Μπαρμπούτη Μαρία, 48 ετών, αυτοαπασχολούμενη στον κλάδο της εστίασης, εκλεγμένη στα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων του 30ούΔημοτικού και του 1ου Γυμνασίου.

8. Σκόκας Γιάννης, 48 ετών, μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας.

9. Τσιάτσιου Αγγελική, 27 χρόνων, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ.

10. Τσικριτσής Στέλιος, 34 ετών, αγρότης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Τυρνάβου και γραμματέας της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας.

11. Φώσκολος Ανδρέας, 45 ετών, επίκουρος καθηγητής Αγελαδοτροφίας με έμφαση στην περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Αφού ο συσχετισμός είναι αρνητικός, ψηφίζω με κριτήριο το «μη χείρον»

Η λογική «το μη χείρον», του μικρότερου κακού, έχει δοκιμαστεί, πότε με τον ΣΥΡΙΖΑ και πότε με τη ΝΔ, και αποδείχθηκε καταστροφική, γιατί πάντα φέρνει τα χειρότερα. Κάθε επόμενη κυβέρνηση θα έχει να επιτελέσει πιο αντιλαϊκό έργο από την προηγούμενη, γιατί χρόνο με τον χρόνο γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό το σημερινό σύστημα, γίνονται όλο και πιο επιθετικά απέναντι στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι ακόμα μεγαλύτερες οι δεσμεύσεις των κομμάτων που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Νέα αντιλαϊκά - μεταμνημονιακά μέτρα προστίθενται στα παλιότερα μνημονιακά. Γιατί δεν είναι το «μη χείρον» αλλά το «ακόμα χειρότερο» τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, η ενεργειακή φτώχεια που φέρνει η «πράσινη ανάπτυξη», η κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής κ.ο.κ.

Η εναλλαγή κυβερνήσεων γίνεται λοιπόν στην πραγματικότητα μια αντιλαϊκή σκυταλοδρομία, όπου ο ένας συνεχίζει το έργο του προηγούμενου εκεί που το άφησε.

Οι διαφορές που υπάρχουν στην άσκηση της πολιτικής την επόμενη μέρα - και όχι κατά τη διάρκεια των προεκλογικών διακηρύξεων - αλλάζουν μόνο το πώς και από ποια τσέπη θα συνεχίσει να πληρώνει ο λαός το μάρμαρο.

Για παράδειγμα, και οι δύο στηρίζουν την πολιτική της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και των «πράσινων» μπίζνες, που φέρνει τον λαό αντιμέτωπο με την ενεργειακή φτώχεια. Και οι δύο ψηφίζουν στο Ευρωκοινοβούλιο τη μονιμοποίηση των «πράσινων» χαρατσιών - ψήφισαν ξανά πρόσφατα στη Βουλή να παραμείνουν οι ειδικοί φόροι σε καύσιμα και Ενέργεια. Και, την ίδια στιγμή, η μεν ΝΔ προτάσσει τις επιδοτήσεις μερικών λεπτών στην κιλοβατώρα, ο δε ΣΥΡΙΖΑ κάποια «πλαφόν» στην τιμή της, που για τον λαό θα είναι το γνωστό ...μηδέν εις το πηλίκο.

Το κρίσιμο λοιπόν για τον λαό είναι σε ποια θέση θα βρεθεί την επόμενη μέρα για να αντιπαλέψει αυτήν την αντιλαϊκή σκυταλοδρομία των κυβερνήσεων.

Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί με έναν συμβιβασμό με τον σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, αλλά με την αμφισβήτησή του, με την ενίσχυση της πάλης για την αλλαγή του.

Επιλέγοντας το ΚΚΕ, επιλέγει το μόνο κόμμα που παλεύει παντού για να αλλάξει ο συσχετισμός προς όφελος του λαού, για να δυναμώσουν και να μαζικοποιηθούν οι αγώνες των εργαζομένων, να αποκτήσουν προοπτική, να πιστέψουν στη δύναμή τους ότι μπορούν να επιβάλουν το δίκιο τους.

Τα πράγματα άλλωστε δεν είναι στατικά. Κάποτε μιλούσαν για το τέλος των εργατικών - λαϊκών αγώνων, κι όμως ήταν και είναι οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη που γεμίζουν με αισιοδοξία αλλά και φέρνουν αποτελέσματα. Που εμποδίζουν αντιλαϊκές εξελίξεις, όπως στη ΛΑΡΚΟ. Που βγάζουν στην επιφάνεια διεκδικήσεις με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, όπως στην COSCO και στην «e-food», αποσπώντας και ορισμένες νίκες. Που αναγκάζουν την κυβέρνηση σε ελιγμούς, όπως οι φοιτητές, οι καλλιτέχνες, οι αγρότες.

Το ζήτημα λοιπόν για τον λαό δεν είναι το πώς θα στριμώξει τις ανάγκες του στον σημερινό αρνητικό συσχετισμό.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η «Πανσπουδαστική» βγήκε πρώτη δύναμη στις φοιτητικές εκλογές, οι ταξικές δυνάμεις έχουν βγει ενισχυμένες και πρώτη δύναμη σε μια σειρά Σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, γίνονται νέα βήματα στην οργάνωση των εργαζομένων.

Επίσης, σήμερα είναι πιο φανερό από ποτέ ότι δεν είναι παντοδύναμοι, όπως φαίνονταν τα προηγούμενα χρόνια, ότι το σύστημά τους το διαπερνούν αντιφάσεις, αντιθέσεις, ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν οξυμένα λαϊκά προβλήματα, ότι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί τούς οδηγούν ακόμα και σε οξυμένες αντιπαραθέσεις και πολέμους. Ολα αυτά μεταβάλλουν τις συνθήκες, δεν είναι τίποτα ίδιο όπως χθες, κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι τα πράγματα αύριο. Γι' αυτό και φοβούνται τη δυνατότητα του λαού να βγει στο προσκήνιο και να επιβάλει το δίκιο του.

Επομένως, αυτό που σήμερα απαιτείται είναι η πάλη για τη βελτίωση των συσχετισμών για τον λαό, με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ. Ετσι θα δυναμώσει η σύγκρουση με την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου, θα δυναμώσει η οργανωμένη εργατική - λαϊκή πάλη, θα φωτιστεί ακόμα καλύτερα η προοπτική, θα αποκτήσουν οι εργαζόμενοι μεγαλύτερη αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση ότι μπορούν να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση.