Κεντρική ομιλήτρια ήταν η Εύα Νικολαΐδου, δημοσιογράφος, συγγραφέας και υποψήφια βουλευτής με το ΚΚΕ στην Α' Θεσσαλονίκης. Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τις λογοτέχνιδες της Θεσσαλονίκης Χριστίνα Γεωργιάδου, Χλόη Κουτσουμπέλη, Ευτυχία - Αλεξάνδρα Λουκίδου, Δήμητρα Μήττα, Μαρία Πολίτου, Ρία Φελεκίδου και Χριστίνα Ζωϊκίδου.

Η Εύα Νικολαΐδου μίλησε για τη γυναίκα στη λογοτεχνία αλλά και για τις προσωπικές εμπειρίες από τη γνωριμία της με σπουδαίες γυναικείες μορφές, όπως η Σιμόν ντε Μποβουάρ, η Μαργαρίτα Γιουρσενάρ, η Βαλεντίνα Τερέσκοβα, η Ελλη Αλεξίου και άλλες. «Η λογοτεχνία υπήρξε χώρος χειραφέτησης», τόνισε η ομιλήτρια, «ήταν ο προθάλαμος για να φτάσουμε στα άδυτα του προβλήματος. Τον βαθμό ισοτιμίας που πετύχαμε τον χρωστάμε και στις γυναίκες συγγραφείς».

Αναφέρθηκε επίσης σε γυναίκες ηρωίδες, που άξιζαν Νόμπελ, όπως οι τρεις γιαγιάδες που τάιζαν τα μωρά των προσφύγων στη Μυτιλήνη, ή όπως η Δέσποινα Αχλαδιώτη, γνωστή ως «κυρά της Ρω», που «απομονωμένη σε έναν βράχο στο Καστελόριζο ανεβοκατέβαζε την ελληνική σημαία». Η ομιλία της διανθίστηκε από αποσπάσματα βιβλίων της για τις γυναίκες που γνώρισε, καθώς και από ένα απόσπασμα του βιβλίου του Γιάννη Σκραγκά «Η κυρά της Ρω».

Κεντρικό σημείο της ομιλίας της ήταν η αναφορά της στη συμπλήρωση 80 χρόνων από την ίδρυση της ΕΠΟΝ. Θυμήθηκε ένα περιστατικό που συνέβη στη μητέρα της, που μετέφερε παράνομα προκηρύξεις όταν ήταν μόλις 12 ετών, και πρότεινε να αφιερωθεί η εκδήλωση στις άγνωστες και γνωστές ηρωίδες της Αντίστασης, που ενσάρκωναν τη λεβεντιά και την αυτοθυσία για την πατρίδα.

Ακολούθησαν παρεμβάσεις από τις λογοτέχνιδες της Θεσσαλονίκης, που καθεμιά προσέγγισε τον ρόλο της γυναίκας στη λογοτεχνία με τη δική της, ιδιαίτερη ματιά. Η Χριστίνα Γεωργιάδου αξιοποίησε την περίπτωση της Ελισάβετ Μαρτινέγκου, για να αναδείξει πλευρές της γυναικείας καταπίεσης, και διάβασε το ανέκδοτο ποίημά της με τίτλο «Ανθή». Η Χλόη Κουτσουμπέλη «έδωσε φωνή» σε γυναίκες που «δαιμονοποιήθηκαν, φιμώθηκαν, αδρανοποιήθηκαν» μέσα από τους μύθους και την Ιστορία. Η Ευτυχία - Αλεξάνδρα Λουκίδου αναφέρθηκε σε γυναίκες που συναντάμε στη λογοτεχνία αλλά και σε «εκείνη που καλείται να ξαναγεννήσει τον εαυτό της μέσα από τη γραφή». Η Δήμητρα Μήττα μίλησε για τη γυναίκα που διώκεται, υποφέρει και αγωνίζεται να επιβιώσει, εστιάζοντας στην προσφυγιά και τον κατατρεγμό λογοτεχνικών ηρωίδων. Η Μαρία Πολίτου ανέδειξε τον ρόλο της γυναίκας στο έργο του ποιητή Τόλη Νικηφόρου. Η Ρία Φελεκίδου ανέπτυξε έναν προβληματισμό σχετικά με τη «γυναικεία γραφή» και την κατηγοριοποίηση των λογοτεχνικών έργων με κριτήριο το φύλο. Ακολούθησε η απαγγελία ποιήματος για τη γυναίκα από την Χριστίνα Ζωϊκίδου.

Η εκδήλωση για τη γυναίκα στη λογοτεχνία αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας που έχει ξεκινήσει το Τμήμα Πολιτισμού της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ να έρθει σε επαφή με τους λογοτέχνες της περιοχής, να γνωρίσει και να αναδείξει το έργο τους, από τον Φλεβάρη του 2022 με την εκδήλωση για τους λογοτέχνες της Θεσσαλονίκης, με τη συμμετοχή δεκάδων λογοτεχνών.

Με νέα κινητοποίηση απαντούν οι καλλιτέχνες σήμερα στις έκτακτες ρυθμίσεις που έφερε η κυβέρνηση στη Βουλή και οι οποίες, ως «δωράκι» στους επιχειρηματίες του κλάδου, σμπαραλιάζουν τα ελάχιστα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.

Το ραντεβού δίνεται στις 12 μ. έξω από το υπουργείο Πολιτισμού. Παράλληλα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος - Ακροάματος έχει εξαγγείλει 4ωρη στάση εργασίας από τις 11.30 π.μ. έως τις 3.30 μ.μ.

Στα άρθρα του νομοσχεδίου που αφορούν τον τομέα του Πολιτισμού φανερώνεται για άλλη μια φορά η προσπάθεια της κυβέρνησης να ικανοποιήσει τα συμφέροντα των ομίλων και των εργοδοτών, χτυπώντας τα ελάχιστα εναπομείναντα δικαιώματα των καλλιτεχνών και των εργαζομένων του χώρου.

Πιο συγκεκριμένα, στα άρθρα 102-105 και 118 θεσμοθετείται το Μητρώο Απασχολουμένων στον Πολιτιστικό και Δημιουργικό Τομέα, για «τη χάραξη και υιοθέτηση αποτελεσματικότερων και δικαιότερων πολιτικών και, ιδίως, την εφαρμογή των υφισταμένων και την θέσπιση νέων δικαιωμάτων, παροχών, εργαλείων, πολιτικών και μέτρων στήριξής τους για τη βελτίωση των συνθηκών δραστηριοποίησης, εργασίας και ασφάλισής τους». «Κούφια λόγια», αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν επιτρέπεται η εγγραφή στο Μητρώο για όσους κάνουν δεύτερη δουλειά προκειμένου να επιβιώσουν και για όσους δεν έχουν ενεργό ΚΑΔ, καθώς η οικονομική τους δραστηριότητα είναι πολύ μικρή και αμείβονται με τίτλους κτήσης. Αποκλείονται, δηλαδή, αυτοί οι καλλιτέχνες που περισσότερο απ' όλους χρειάζονται στήριξη από το κράτος.

Στο άρθρο 106, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Καταπολέμηση της αδήλωτης και ανασφάλιστης πρόβας σε παραγωγές θεάτρου, χορού και μουσικής» ουσιαστικά νομιμοποιεί την παραπάνω, αφού διαχωρίζεται η πρόβα «ως άλλου είδους εργασία» από την «κύρια» εργασία, της παράστασης, δίνοντας το δικαίωμα η πρόβα να πληρώνεται με ατομικές συμβάσεις όποιας μορφής θέλει ο εργοδότης, χωρίς να υπολογίζεται ο χρόνος της μελέτης και της προετοιμασίας που χρειάζεται να δαπανά ο καλλιτέχνης πριν την πρόβα. Μάλιστα, δίνεται η δυνατότητα στον εργοδότη να απολύει με το «έτσι θέλω» κατά τη διάρκεια της πρόβας «ανεξάρτητα από το είδος της σύμβασης εργασίας» (άρα ακόμα και για συμβάσεις ορισμένου χρόνου), καταργώντας τη συνδρομή του σπουδαίου λόγου για καταγγελία σύμβασης. Και, μάλιστα, το συγκεκριμένο άρθρο το περνά η κυβέρνηση αυτήν τη χρονική περίοδο, που είναι σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε πολλούς χώρους.