Σύμφωνα με αυτό, το πρωτογενές πλεόνασμα από τη φοροληστεία και τις περικοπές στον λαό προβλέπεται να διαμορφωθεί σε 1,1% για το 2023, 2,1% το 2024, 2,3% το 2025 και 2,5% το 2026. Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Οικονομικών αναφέρει ότι η ενίσχυση των επενδύσεων - στο γόνιμο έδαφος των αντεργατικών ανατροπών, των φοροαπαλλαγών και προνομίων του κεφαλαίου - αναμένεται ιδιαίτερα σημαντική με ετήσια αύξηση ύψους 13,2% το 2023, 9,7% το 2024, 10,7% το 2025 και 7,2% το 2026. Απόδειξη των παραπάνω είναι το για ποιον δουλεύουν οι κυβερνήσεις και τι πολιτική θα εφαρμόσουν από την επομένη των εκλογών. Είναι προφανές ότι αυτό σημαίνει, πέρα από τη συνέχιση της υλοποίησης μιας σειράς αντιλαϊκών μέτρων, νέες περικοπές κοινωνικών δαπανών, αντεργατικές ρυθμίσεις κ.ά., αφού τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των «πακέτων» του Ταμείου Ανάκαμψης είναι στη λίστα αναμονής.

Το Πρόγραμμα Σταθερότητας περιλαμβάνει εξάλλου όλες τις βασικές αντιλαϊκές δεσμεύσεις, με μπούσουλα και την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ για τα επόμενα πολλά χρόνια, που, όπως ανέφερε και η πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, θα περιλαμβάνει την «εφαρμογή ενός αξιόπιστου μηχανισμού κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ο οποίος θα είναι αρκετά αυτοματοποιημένος, αφήνοντας λίγα περιθώρια πολιτικών παρεμβάσεων».

Η αντιλαϊκή επίθεση είναι και η μόνη «κοινή συνισταμένη» όλων στο παζάρι που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και στο εσωτερικό της ΕΕ για τη «μεταρρύθμιση» του Συμφώνου Σταθερότητας μετά και την παρουσίαση της πρότασης της Κομισιόν την περασμένη βδομάδα, ενώ δείχνοντας και την «κοινή βάση» όλων των αστικών κομμάτων, όποια κι αν είναι η επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, ο επίτροπος Οικονομικών, Π. Τζεντιλόνι, τόνισε σε συνέντευξή του το Σαββατοκύριακο ότι «όλο το ελληνικό πολιτικό φάσμα γνωρίζει πόσο σημαντικά είναι τα ευρωπαϊκά προγράμματα, γνωρίζει ότι είναι αναγκαίο μετά τις εκλογές να επικεντρωθεί στα ευρωπαϊκά προγράμματα, στην απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, στις κοινές ευρωπαϊκές δεσμεύσεις».

Από αυτήν την άποψη τα όποια μέτρα αναφέρονται στο πρόγραμμα που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση και αφορούν - υποτίθεται - την ενίσχυση λαϊκών νοικοκυριών, αποτελούν στην ουσία «έκθεση ιδεών». Αφενός μεν γιατί η υλοποίησή τους περνά από τον έλεγχο της «δημοσιονομικής ισορροπίας», αφετέρου γιατί ακόμα κι αν υλοποιηθούν δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα. Κι αυτό γιατί από την άλλη τσέπη τα λαϊκά νοικοκυριά χάνουν πολλαπλάσια μέσω της φορολόγησης, της εξαΰλωσης του μισθού από την ακρίβεια και βέβαια από την εκτόξευση του κόστους στην Ενέργεια και τα καύσιμα.

Ενδεικτικά είναι και τα όσα ανέφερε το υπουργείο Οικονομικών ότι «το Πρόγραμμα Σταθερότητας περιλαμβάνει το σύνολο των μέτρων που έχουν θεσμοθετηθεί από την αρχή του 2023 έως σήμερα, ενώ περιλαμβάνονται και τα υλοποιούμενα μέτρα αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης».

Με βάση τις βασικές μακροοικονομικές προβλέψεις που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, ο πληθωρισμός αναμένεται να διαμορφωθεί σε 4,5% το έτος 2023 και να αποκλιμακωθεί σε 2,4% το έτος 2024 και 2% τα έτη 2025 και 2026. Σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των επενδύσεων αναμένεται να διαδραματίσει το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, με τις δημόσιες επενδύσεις - που θα πληρώνει ο λαός τοις μετρητοίς όπως και με τα άγρια αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» - να υπολογίζονται σε 1,7% του ΑΕΠ το 2023, 1,9% το 2024, 1,8% το 2025 και 1,7% το 2026. Ολα αυτά περνούν μέσα από μια σειρά ρυθμίσεων και νόμων σε βάρος του λαού. Ακόμα, το χρέος αναμένεται να διαμορφωθεί σε 162,6% του ΑΕΠ το 2023, 150,8% το 2024, 142,6% το 2025 και 135,2% το 2026.

Ολα αυτά ενώ ήδη εκατομμύρια νοικοκυριά λαμβάνουν τις μέρες αυτές τα «ραβασάκια» του ΕΝΦΙΑ που υποτίθεται οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, θα καταργούσαν.