Οι ευρωατλαντικού τύπου «διευθετήσεις» θα έχουν στον πυρήνα τους τη συνεκμετάλλευση, ώστε να «τρέξουν» μπίζνες του κεφαλαίου στην περιοχή και ταυτόχρονα να υπηρετηθεί ο αμερικανοΝΑΤΟικός στόχος περί ενεργειακής απεξάρτησης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Ολα πάνω στην κοινή στρατηγική βάση, όπου κινούνται οι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι παραφυάδες τους.

Διόλου τυχαία, κλίμα έχουν φτιάξει ήδη στελέχη όπως η Ντόρα Μπακογιάννη, που είπε πρόσφατα ότι «δεν είναι ταμπού η συνεκμετάλλευση», προσθέτοντας ότι «κάποια στιγμή θα γίνει διεθνής διάσκεψη για τα ενεργειακά στη Μεσόγειο, θα υπάρξει ευρύτερη συμφωνία», ή ο γνωστός «λαγός» Γ. Καρατζαφέρης, που επέμεινε ότι «κάτω από όρους θα μπορούσε να υπάρχει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, είναι πολύ εγωιστικό να το θεωρούμε κλειστή λίμνη».

Ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης κλήθηκε χτες το πρωί στον ΑΝΤ1 να τοποθετηθεί πάνω στο γεγονός ότι στελέχη του κόμματός του μιλάνε για συνεκμετάλλευση. Η απάντησή του είναι ενδεικτική και για τα όσα δρομολογούνται. Είπε μεν ότι «η Ελλάδα έχει μία βασική διαφορά με την Τουρκία (...) και αυτή είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».

Επέμεινε ότι δεν θα συζητήσει «κανένα άλλο ζήτημα με την Τουρκία που να αφορά το Αιγαίο, είτε μιλάμε π.χ. για αποστρατικοποίηση νησιών είτε μιλάμε ακόμα χειρότερα για αμφισβήτηση της κυριαρχίας των νησιών ή ζητήματα τα οποία πέφτουν κάτω από την ομπρέλα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου». Δηλαδή, η συνεκμετάλλευση είναι στο τραπέζι και η κυβέρνηση με τα άλλα κόμματα συζητάνε για τους όρους της...

Και βέβαια απέφυγε να διευκρινίσει τι άλλο μπαίνει κάτω από αυτήν την ομπρέλα, στην ούγια της οποίας γράφει «ΝΑΤΟική συνοχή» και «μπίζνες». Αλλωστε, και ο ίδιος διαβεβαίωσε ξένα και ντόπια κέντρα ότι θα επιδιώξει να διατηρήσει με την γείτονα έναν «ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας» για να προχωρήσουν, μεταξύ άλλων, «θέματα οικονομικής συνεργασίας».

Στο μεταξύ, όλα τα παραπάνω «τρέχουν» με τις πλάτες και του ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί τις δικές του ευρωατλαντικές δάφνες στη διαχείριση της υπόθεσης.

Χαρακτηριστικά, ο Γ. Πρετεντέρης, το Σάββατο στα «Νέα», έγραψε ότι η αναφορά στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια συμφωνία τύπου «Πρέσπες του Αιγαίου» «φαίνεται ότι ήταν και ο λόγος της επίσκεψης του Τσίπρα στο Βερολίνο, αν όχι και των προσκλήσεων σε δείπνο στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα».

Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας την Πέμπτη στον ΑΝΤ1, βασικά υπέδειξε το πώς θα προχωρήσει η διαβόητη συνεκμετάλλευση. Είπε συγκεκριμένα ότι «καμία πολιτική δύναμη δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί συνεκμετάλλευση πριν λυθεί η ουσιαστική διαφορά που είναι η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ», διαβάζοντας βασικά το ίδιο «χαρτάκι» με τον Μητσοτάκη.

Σε αυτό το μήκος κύματος, άλλωστε, ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλος, ανέφερε στην εφημερίδα «KΟΝΤΡΑ News» ότι «αυτό που είναι αναγκαίο πάνω από όλα, είναι μια δική μας εθνική στρατηγική, που θα επαναπροσανατολίσει την Τουρκία στα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει από μια νέα ευρωτουρκική σχέση».

Στο ευρύτερο ιμπεριαλιστικό παζάρι και στην προσπάθεια για διατήρηση της Τουρκίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο εντάσσονται δηλαδή και τα Ελληνοτουρκικά, εκεί που αβαντάρονται οι διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης. Εκεί άλλωστε παραπέμπει και η ΝΔ, σε άλλη μια σύμπλευση που «βγάζει μάτι». Ο Κυρ. Μητσοτάκης είπε χαρακτηριστικά, χτες στον ΑΝΤ1, ότι «εάν η Τουρκία τώρα επιλέξει να κάνει μία σημαντική γεωπολιτική στροφή, ένα γενναίο άνοιγμα (...) προς τη Δύση συνολικά, προς την Ευρώπη, προς τις ΗΠΑ, αυτό ενδεχομένως να δημιουργήσει ένα παράθυρο ευκαιρίας και για την επίλυση του βασικού ζητήματος που έχουμε με την Τουρκία».

Παραπέρα, ο Κατρούγκαλος αποθέωσε και την περίοδο διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και τις κατάπτυστες συμφωνίες τύπου Ελσίνκι: «Το 1999 παρήγαγε αποτελέσματα η "διπλωματία των σεισμών" γιατί υπηρέτησε ένα ευρύτερο σχέδιο ένταξης των διμερών σχέσεων στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, με τη Συμφωνία του Ελσίνκι, παρά τις σκιές του τελευταίου να μην ξεκαθαρίζει ότι η προσφυγή στη Χάγη θα γίνει αποκλειστικά για τις θαλάσσιες οικονομικές ζώνες», είπε.

Θυμίζουμε ότι με τη Συμφωνία του Ελσίνκι, στο όνομα της διεύρυνσης της ΕΕ, αναγνωρίζονται ελληνοτουρκικές «συνοριακές διαφορές» στο Αιγαίο. Σε συνδυασμό, άλλωστε, με τη Συμφωνία της Μαδρίτης το 1997, υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, «φούσκωσαν τα πανιά» για την επέκταση των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο. «Εμείς προτείνουμε μια προσαρμοσμένη στο σήμερα ανάλογη στρατηγική, με έμφαση στην τελωνειακή ένωση Τουρκίας - ΕΕ, σε συνδυασμό με δικές μας πρωτοβουλίες, στραμμένες στον διάλογο», είπε ο Κατρούγκαλος ρίχνοντας, για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ, κι άλλο νερό στον μύλο των «διευθετήσεων», στον βωμό των οποίων πετσοκόβονται ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα.