Βέβαια, τα αστικά κόμματα, οι μηχανισμοί τους, τα αστικά ΜΜΕ προσπαθούν να χωρέσουν «κάθε καρυδιάς καρύδι» στην έννοια του αντισυστημικού. Γιατί το κάνουν αυτό; Μα για να συσκοτίσουν από τον πραγματικό αντίπαλο, δηλαδή τον καπιταλισμό, τις αστικές κυβερνήσεις και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ΝΑΤΟ και ΕΕ, και ταυτόχρονα να οδηγήσουν τη νεολαία και όσους αγανακτούν σε ανώδυνες γι' αυτόν τον αντίπαλο επιλογές.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της προσπάθειας αποπροσανατολισμού, ως «σύστημα» επιχειρείται να εμφανιστούν αποσπασμένες πλευρές του πραγματικού αντιπάλου όπως η κυβέρνηση, ο κοινοβουλευτισμός, ορισμένα μόνο από τα αστικά κόμματα, η διαφθορά του πολιτικού συστήματος ή τμήματα του κεφαλαίου όπως για παράδειγμα οι τράπεζες. Και έτσι φυσικά ως «αντισυστημική πάλη και αντισυστημικές δυνάμεις» προβάλλονται είτε δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που υπόσχονται έναν καλύτερο, πιο ανθρώπινο και δίκαιο καπιταλισμό, είτε οι δυνάμεις του οπορτουνισμού με την αντικυβερνητική - αντιδεξιά τους πολιτική γραμμή και δράση. Δεν λείπουν και οι θεωρίες που παρουσιάζουν και τους εργαζόμενους ως μέρος του συστήματος, γιατί δήθεν «όλοι φταίμε» για τις παθογένειες που ζούμε και συνεπώς για ν' αλλάξει το σύστημα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς, ατομικά.
Στο προφίλ του αντισυστημικού βέβαια εντάσσονται από την κυρίαρχη προπαγάνδα και ακροδεξιά ή και ναζιστικά - φασιστικά μορφώματα, που στην πραγματικότητα αποτελούν τους πιο ένθερμους και μαχητικούς υπερασπιστές του καπιταλισμού, αναλαμβάνοντας μάλιστα και τη δολοφονική επίθεση ενάντια στο εργατικό κίνημα όταν χρειαστεί. Εδώ επιστρατεύεται και η πάντα χρήσιμη για το σύστημα θεωρία των «δύο άκρων», που επιχειρεί να ταυτίσει την πραγματική αντισυστημική δράση με τις εγκληματικές ενέργειες των ναζιστικών μορφωμάτων.
Αλλά και σήμερα προβάλλει θέσεις που όχι μόνο δεν είναι αντισυστημικές, αλλά ανοίγουν δρόμο για το σύστημα. Στο πρόγραμμά του, τεχνητά διαχωρίζει το τραπεζικό σύστημα, τους εργολάβους και τα ΜΜΕ από τη «μήτρα» τους, δηλαδή τον καπιταλισμό, του οποίου αποτελούν εκφάνσεις και προϊόντα. Προπαγανδίζει ότι μπορεί δήθεν να υπάρξει φιλολαϊκή λύση, με παρεμβάσεις αποκλειστικά στο νομισματικό πεδίο, με τα διάφορα σχέδια τύπου «Δήμητρα» που είναι στην επικαιρότητα και διαφημίζονται ως ριζοσπαστικά, ενώ στην ουσία τους δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα εργαλείο διαχείρισης της κατάρρευσης των τραπεζών, με την αξιοποίηση και της «ψηφιακής οικονομίας». Αλλωστε, η αντιπαράθεση που στρέφεται αποκλειστικά γύρω απ' το νόμισμα, κρύβει το γεγονός ότι η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και η ιδιοποίηση του κοινωνικού πλούτου απ' τους αστούς, μπορεί να γίνεται είτε με ευρώ είτε με δραχμή είτε με οποιαδήποτε ψηφιακή συναλλαγματική. Βέβαια, να σημειώσουμε ότι το ΜέΡΑ25 δεν αμφισβητεί επί της ουσίας ούτε καν το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ενωση - και φυσικά ούτε το ΝΑΤΟ - αφού σπεύδει να διαβεβαιώσει σε όλους τους τόνους ότι σέβεται τη στρατηγική επιλογή της χώρας για συμμετοχή σ' αυτούς τους θεσμούς. Μάλλον η «ρεαλιστική ανυπακοή» που ευαγγελίζεται είναι ο ρεαλισμός της υποταγής στην αστική τάξη και τους συμμάχους της!
Επιπλέον, όντας πιο «πράσινος» από τους Πράσινους, αποτελεί σημαιοφόρο της πράσινης ανάπτυξης του κεφαλαίου, που προωθεί επενδύσεις στους αντίστοιχους τομείς της οικονομίας, με τις ανεμογεννήτριες να έχουν γεμίσει όλες τις κορυφογραμμές της Ελλάδας και την απόσυρση των κεφαλαίων από άλλα πεδία, όπως ο λιγνίτης, να έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και να έχουν συμβάλει στην ολοένα και μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από το αμερικάνικο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG). Είναι κατανοητό και απ' τον πιο καλοπροαίρετο ότι αντισυστημική δράση με αιχμή του δόρατος τα συμφέροντα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δεν φοβίζει και πολύ το σύστημα...
Στην πραγματικότητα, χωρίζει μια άβυσσος τις θέσεις και τη δράση του ΜέΡΑ25 με εκείνες της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον δήμο της Πάτρας. Χαρακτηριστικό είναι για παράδειγμα ότι η δημοτική αρχή έχει σταθεί απέναντι στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, συνεπώς απέναντι και στους κύκλους του αμερικανικού κεφαλαίου στους οποίους κινείται ο ίδιος και άλλα στελέχη του κόμματός του, αλλά και απέναντι στους στόχους της «πράσινης ανάπτυξης», στο όνομα της οποίας το ΜέΡΑ25 «πίνει νερό». Συγκεκριμένα, η δημοτική αρχή, μαζί με τον λαό της Πάτρας, παλεύει ενάντια στην εγκατάσταση πυρηνικών όπλων στη βάση του Αραξου, ενάντια στη χωροθέτηση δεξαμενών LNG στο λιμάνι της πόλης, ενώ έχει πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις ώστε να μην εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες μέσα στα χωριά του δήμου μας.
Η μόνη πραγματική αντισυστημική επιλογή είναι η ψήφος στο ΚΚΕ και η συμπόρευση μαζί του σε όλες τις μάχες. Γιατί το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα, τους ιμπεριαλιστές, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ. Γιατί θα αποτελέσει δύναμη για τον λαό, ενάντια σε όποια κυβέρνηση και αν προκύψει μετά τις εκλογές, η οποία θα είναι «από χέρι» αντιλαϊκή.
Αυτό που δεν λένε καθαρά, όμως, είναι τι θα περιλαμβάνει το αυτοδιοίκητο «στα σύγχρονα δεδομένα». Μήπως εννοούν «να τα βρούμε στους πόσους θα διορίζει η κυβέρνηση και πόσοι θα εκλέγονται από τον Οργανισμό», όπως ήταν οι συμβιβαστικές προτάσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΜέΡΑ25 και το ΚΙΝΑΛ τελικά κατέθεσαν το 2019; Ενα αυτοδιοίκητο το οποίο θα στέκεται πάνω στις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού που οδηγούν σε λίστες αναμονής (π.χ. ΚΕΘΕΑ ΑΛΦΑ), στη λειτουργία Θεραπευτικών Κοινοτήτων με μόλις 3 θεραπευτές (π.χ. ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ), στην αναλογία 1 θεραπευτής για 150 εξυπηρετούμενους στα συμβουλευτικά κέντρα (π.χ. ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ), σε δεκάδες δομές που η λειτουργία τους επαφίεται αποκλειστικά στα ΕΣΠΑ, στο 40% των εργαζομένων με ελαστικές συμβάσεις εργασίας και των πολλαπλά πετσοκομμένων μισθών για το μόνιμο προσωπικό που δουλεύει χωρίς ΣΣΕ, συνθήκες που επικρατούσαν και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του;
Αυτοδιοίκητο, δηλαδή, έμπρακτη υπεράσπιση μιας στάσης ζωής που δεν έχει ανάγκη από ουσίες, όταν γύρω γύρω η χρήση ναρκωτικών επιτρέπεται (π.χ. Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης, που τους ψήφισαν όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ), όταν το κοινό χασίς βαφτίζεται φάρμακο για χάρη του καπιταλιστικού κέρδους, στα νομοσχέδια που πάλι όλοι μαζί (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΜέΡΑ25) ψήφισαν; Αυτοδιοίκητο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του συνεδρίου της Νεολαίας του απαιτεί νομιμοποίηση της κάνναβης, την ουσία για την οποία το 33,6% όσων εξυπηρετούνται από το ΚΕΘΕΑ ζητούν βοήθεια;
Τις διευκρινίσεις τις έδωσε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ στην παρουσίαση των προγραμματικών του θέσεων για τις εξαρτήσεις, εξηγώντας πώς εννοεί τη «συνεργασία φορέων» και τον «θεραπευτικό πλουραλισμό»: Στόχος του είναι η «δημιουργία μεικτών θεραπευτικών προγραμμάτων, όπως π.χ. Θεραπευτική Κοινότητα με χορήγηση ψυχιατρικής αγωγής ή/και υποκατάστασης». Αυτός είναι ο «σεβασμός στην ταυτότητα και την ιστορική διαδρομή» των οργανισμών, η διάβρωση ακόμα και του ίδιου του μοντέλου των Θεραπευτικών Κοινοτήτων, που έδωσαν πίσω τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους διαχρονικά, και όχι τυχαία.
Τα «ναι μεν αλλά» είναι το αντίβαρο της προόδου και οι άνθρωποι του ΚΕΘΕΑ το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθέναν. Γι' αυτό έχουν έναν λόγο παραπάνω σε αυτές τις εκλογές να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ, που φύσει και θέσει δίνει ανυποχώρητο αγώνα απέναντι σε όλα τα ναρκωτικά, στηρίζοντας χωρίς όρους και προϋποθέσεις το έργο των «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων.
Εκδήλωση με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ για τη Δημόσια Υγεία» πραγματοποιεί η Τομεακή Επιτροπή Σερρών του ΚΚΕ σήμερα Παρασκευή στις 7 μ.μ. στο ΔΙΠΑΕ Σερρών, στο αμφιθέατρο Μηχανικών.
Την εκδήλωση θα προλογίσει ο Βαγγέλης Παπαμιχάλης, γιατρός νευρολόγος, πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Σερρών. Θα μιλήσουν:
Ηλίας Κονδύλης, ψυχίατρος, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Υγείας - Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στο Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ενωσης για την Πολιτική Υγείας στην Ευρώπη (AHAPE), εκλεγμένος στο ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου ΔΕΠ στο ΑΠΘ, υποψήφιος βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ.
Χαράλαμπος Βελιώτης, παιδίατρος νεογνολόγος, μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Σερρών, υποψήφιος βουλευτής Σερρών του ΚΚΕ.
Φιλιώ Δίμηζα, Μ.Sc. PhD, χημικός - φαρμακοποιός, επιστημονική συνεργάτης, μεταδιδακτορική ερευνήτρια ΠΦΥ - Πολιτική Υγείας, Ιατρική ΑΠΘ, εκλέκτορας του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ).