Υπενθυμίζεται ότι τις τελευταίες δεκαετίες, με τη χρηματοδότηση της απεξάρτησης και της πρόληψης των νέων να θεωρείται «κόστος προς εξορθολογισμό», «σημαία» της πολιτικής της ΕΕ είναι η λεγόμενη «μείωση της βλάβης», με πρόσχημα τη «μείωση των θανάτων» από ναρκωτικά και την «καταπολέμηση της εγκληματικότητας».

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, η θεραπεία σε δημόσιες δομές Υγείας αντικαθίσταται ολοένα και περισσότερο από διανομή συριγγών στις πιάτσες για την προστασία από μολυσματικές ασθένειες, η απεξάρτηση σε κλειστά προγράμματα υποχωρεί και αυξάνονται η χορήγηση υποκατάστατων ηρωίνης (κυρίως μεθαδόνη και βουπρενορφίνη) και οι χώροι «ελεγχόμενης χρήσης», ενώ πιο επιθετικά γίνονται και τα ιδεολογήματα που αθωώνουν τις επικίνδυνες συνέπειες της κάνναβης.

Οσο για τα αίτια της τοξικοεξάρτησης, φαινόμενο πολυπαραγοντικό και σύμφυτο με το καπιταλιστικό σύστημα, μετατοπίστηκαν πλέον σε ιατρικά, με την εξάρτηση να βαφτίζεται «χρόνια υποτροπιάζουσα νόσος», όπως ψηφίστηκε και στην ελληνική Βουλή, με τις ψήφους ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ.

Από την πρόσφατη παρέμβαση της ΚΝΕ στην πλατεία Συντάγματος, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών

• Στις μισές από τις 22 χώρες με μεταθανάτια τοξικολογικά δεδομένα διαθέσιμα για το 2021, τουλάχιστον 1 στους 5 θανάτους που προκαλούνται από ναρκωτικά αφορούσε τη μεθαδόνη. Η βουπρενορφίνη εντοπίστηκε στο 60% των θανάτων που προκλήθηκαν από ναρκωτικά στη Φινλανδία και στο 9% των θανάτων που αναφέρθηκαν στη Γαλλία.
• Η κάνναβη ήταν η δεύτερη πιο συχνά αναφερόμενη ουσία (25%) των εκδηλώσεων οξείας τοξικότητας από τα ναρκωτικά. Το 45% των ατόμων που έκαναν για πρώτη φορά αίτηση για θεραπεία στην Ευρώπη αφορούσε την απεξάρτηση από την κάνναβη. Το 35% όλων των αιτήσεων για θεραπεία αφορά την κάνναβη. Το 8% των ενηλίκων της Ευρώπης (22,6 εκατομμύρια ηλικίας 15 έως 64 ετών) εκτιμάται ότι έκαναν χρήση κάνναβης τον τελευταίο χρόνο, το 1,3% των ενηλίκων στην ΕΕ (3,7 εκατομμύρια άνθρωποι) εκτιμάται ότι είναι καθημερινοί ή σχεδόν καθημερινοί χρήστες κάνναβης.
• Παρ' όλα αυτά, όλο και περισσότερα κράτη - μέλη της ΕΕ δίνουν το πράσινο φως στην «ψυχαγωγική» χρήση της κάνναβης. Τον Δεκέμβρη του 2021, η Μάλτα θέσπισε νομοθεσία για την οικιακή καλλιέργεια και τη χρήση κάνναβης σε ιδιωτικούς χώρους, παράλληλα με μη κερδοσκοπικούς κοινοτικούς συλλόγους καλλιέργειας, για «ψυχαγωγικούς» σκοπούς. Γερμανία και Λουξεμβούργο σχεδιάζουν να επιτρέψουν την οικιακή καλλιέργεια, αναμένοντας να αναπτυχθεί αργότερα ένα σύστημα πωλήσεων. Η Ολλανδία εφαρμόζει πιλοτικά ένα μοντέλο για μια κλειστή αλυσίδα εφοδιασμού κάνναβης για καφετέριες και η Τσεχία ανακοίνωσε επίσης σχέδια για ένα ρυθμιζόμενο και φορολογούμενο σύστημα διανομής. Επιπλέον, εκτός ΕΕ, η Ελβετία έχει εγκρίνει πιλοτικές δοκιμές πωλήσεων ή άλλων συστημάτων διανομής για συγκεκριμένους κατοίκους σε ορισμένες πόλεις.
• Τα προϊόντα κάνναβης, συνήθως χαμηλής περιεκτικότητας σε THC (τετραϋδροκανναβινόλη), νοθεύονται με ισχυρά συνθετικά κανναβινοειδή. Ορισμένα συνθετικά κανναβινοειδή είναι εξαιρετικά ισχυρά και έχουν συνδεθεί με θανατηφόρες και μη θανατηφόρες υπερβολικές δόσεις. Τα βρώσιμα προϊόντα κάνναβης, συνήθως «γλυκά» με εκχύλισμα κάνναβης, τα οποία γίνονται όλο και περισσότερο διαθέσιμα στην ευρωπαϊκή αγορά από το 2021, έχουν αυξήσει τους κινδύνους ειδικά στα παιδιά.
• Το 1/5 των θανάτων από υπερβολική δόση αφορά την κοκαΐνη. Η αυξημένη διαθεσιμότητα σχετίζεται με σημάδια διάχυσης της χρήσης κοκαΐνης σε περιθωριοποιημένες ομάδες, με την ένεση κοκαΐνης και τη χρήση κρακ να αναφέρονται σε ορισμένες χώρες. Παράλληλα, η υψηλή διαθεσιμότητά της αντικατοπτρίζεται στην αύξηση τόσο των προβλημάτων υγείας, όσο και των επιπέδων εγκληματικότητας, συμπεριλαμβανομένων των βίαιων εγκλημάτων που σχετίζονται με δραστηριότητες στην αγορά ναρκωτικών. Πλέον, τα κυκλώματα στοχεύουν δυνητικά ευάλωτα μικρότερα λιμάνια στην ΕΕ και σε γειτονικές χώρες, ενώ υπάρχει μια καλά εδραιωμένη δευτερογενής βιομηχανία παραγωγής κοκαΐνης στην Ευρώπη που διευκολύνει τη χρήση νέων μεθόδων διακίνησης.
• Αυξάνεται η χρήση του υποξειδίου του αζώτου, γνωστού και ως «αερίου γέλιου», για σκοπούς μέθης. Η εντατική και χρόνια χρήση του υποξειδίου του αζώτου έχει συνδεθεί με βλάβες στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων δηλητηριάσεων, εγκαυμάτων και τραυματισμών στους πνεύμονες και σε ορισμένες περιπτώσεις παρατεταμένης έκθεσης, βλάβη των νεύρων από ανεπάρκεια βιταμίνης Β12.
• Το μεγαλύτερο μέρος ηρωίνης που καταναλώνεται στην Ευρώπη συνεχίζει να προέρχεται από παπαρούνες οπίου που καλλιεργούνται στο Αφγανιστάν. Οι πρώτες πληροφορίες για το 2023 δείχνουν ότι η καλλιεργούμενη έκταση και η παραγωγή οπίου έχουν μειωθεί. Ωστόσο, η ύπαρξη αποθεμάτων και το γεγονός ότι συνήθως χρειάζονται πάνω από 12 μήνες για να εμφανιστεί η συγκομιδή οπίου στην ευρωπαϊκή αγορά ως ηρωίνη, καθιστούν πρώιμο οποιοδήποτε συμπέρασμα.

Η στάση που παίρνει ο καθένας απέναντι στο κοινωνικό φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης σχετίζεται με το πού τοποθετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Για το ΚΚΕ ο άνθρωπος και οι ανάγκες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην οργάνωση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, γιατί ο ίδιος ο παραγωγός του κοινωνικού πλούτου πρέπει να είναι αυτός που θα τον καρπώνεται.

Το ΚΚΕ δεν αποδέχεται τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος που θέλει τον άνθρωπο στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, για να κερδίζουν μια χούφτα παράσιτα. Το ΚΚΕ δεν αποδέχεται τις σάπιες αξίες του καπιταλισμού που πλασάρουν ακόμα και τα ναρκωτικά ως τρόπο ζωής, διασκέδασης ή ατομικής επιλογής, ακριβώς για να συντηρείται η κερδοφορία των λίγων.

Γι' αυτό δεν μπορεί να αποδεχτεί την τοξικομανία, την κουλτούρα που τη συνοδεύει και τα ναρκωτικά ως τρόπο ζωής. Αντιπαλεύουμε τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό τους σε «σκληρά και μαλακά», την κυρίαρχη αστική πολιτική της «μείωσης της βλάβης» που συντηρεί και θεριεύει το φαινόμενο της τοξικομανίας.

Η νομιμοποίηση ναρκωτικών έχει έναν βασικό στόχο, να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση, κυρίως της νέας γενιάς, ως τρόπος ζωής, για να μην αμφισβητηθεί το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα ως η βάση της τοξικομανίας.

Η στάση όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων στη χώρα μας για το κοινωνικό φαινόμενο των ναρκωτικών είναι υποκριτική και έχει αποτύχει ακριβώς γιατί αποδέχονται τα ναρκωτικά ως «φυσικό» φαινόμενο, ενός συστήματος που σαπίζει και οι ίδιοι στηρίζουν και συντηρούν. Ενισχύουν τη «μείωση της βλάβης» και αποδεκατίζουν την πρόληψη, τη θεραπεία και την κοινωνική επανένταξη.

Για την αστική τάξη και τα κόμματά της, η αντιμετώπιση του προβλήματος της τοξικομανίας έχει ως βασικό πυρήνα την πολιτική «κόστος - όφελος», αδιαφορώντας για τη ζωή και τον κοινωνικό θάνατο χιλιάδων νέων ανθρώπων.

Απέναντι σ' αυτή την πολιτική βρίσκεται το ΚΚΕ, που πιστεύει στην ουσιαστική αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος των ναρκωτικών. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο όσο η οργανωμένη λαϊκή πάλη θα αντιπαλεύει τις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν το πρόβλημα, δηλαδή τον ίδιο τον καπιταλισμό.

Το ΚΚΕ διεκδικεί ενίσχυση των Κέντρων Πρόληψης και των «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων με επαρκή κρατική χρηματοδότηση και μόνιμο προσωπικό. Διεκδικεί «θεραπεία υποκατάστασης» υψηλών επιστημονικών προδιαγραφών για συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες εξαρτημένων. Διεκδικεί να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα από το κράτος για να αυξηθεί το κίνητρο για θεραπεία και να αποτραπεί η αύξηση των υποτροπών ως απότοκο της πανδημίας.