Eurokinissi

Για έναν ακόμα μήνα η φοροληστεία έσπασε πάλι τα κοντέρ τον Ιούνη, με αποτέλεσμα τα έσοδα από φόρους το πρώτο εξάμηνο να φτάνουν τα 27,301 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά 2,241 δισ. ευρώ ή 8,9% έναντι του στόχου που έχει περιληφθεί στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 2023, που σε ποσοστό πάνω από 95% συνεχίζουν να πληρώνονται από τα λαϊκά στρώματα.

Τα νέα αυτά ρεκόρ είναι άμεσα συνδεδεμένα και με την «υπεραπόδοση» των πιο άδικων έμμεσων φόρων, που πάνε χέρι χέρι με την εκτίναξη του πληθωρισμού και που η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να καταργήσει προκειμένου να προστατέψει το «ταμείο» του αστικού κράτους και κατ' επέκταση των επιχειρηματικών ομίλων, την ώρα που αυτοί κυριολεκτικά θησαυρίζουν από την εκτίναξη των τιμών.

Χαρακτηριστικά είναι και τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν χτες, σύμφωνα με τα οποία τα σούπερ μάρκετ καταγράφουν το πρώτο πεντάμηνο του χρόνου αύξηση του τζίρου τους κατά 10% (9,9%), εξαιτίας του πληθωρισμού που «τρέχει» με σπασμένα φρένα κι ενώ ο όγκος των πωλήσεων παραμένει επί της ουσίας καθηλωμένος, με τα λαϊκά νοικοκυριά να ψωνίζουν λες κι είναι σε κοσμηματοπωλείο...

Ειδικά σε ό,τι αφορά τα τρόφιμα - που οι αυξήσεις τους μόνο τον προηγούμενο μήνα «έτρεχαν» με πάνω από 12% (!) σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα - τα λαϊκά στρώματα δεν πήραν ούτε... γιαούρτι παραπάνω (αύξηση όγκου πωλήσεων 0,1%) και την ίδια ώρα οι τζίροι των σουπερμαρκετάδων εκτινάχθηκαν κατά 9%.

Δεν είναι όμως και οι μόνοι που είδαν την ακρίβεια (και) στα τρόφιμα να γεμίζει τα ταμεία τους, αφού την ίδια ώρα μεγαλοεξαγωγείς και βιομήχανοι τροφίμων, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Τράπεζας, είδαν τις εξαγωγές τους να εκτινάσσονται κατά 15% το διάστημα Φλεβάρη - Απρίλη, ενώ το τελευταίο 9μηνο έχουν κερδίσει άλλο ένα μερίδιο περίπου 5% της ευρωενωσιακής αγοράς, με την περιβόητη «εξωστρέφεια» να διαμορφώνει ανάμεσα σε άλλα και «τιμές Ελβετίας» στο ράφι...

Ενώ σύμφωνα με το ΙΟΒΕ και ο κύκλος εργασιών της βιομηχανίας το πρώτο τρίμηνο του 2023 κατέγραψε άνοδο κατά 8,9%, αποτυπώνοντας και τις αυξήσεις στις τιμές που ξεκινάνε από εκεί και μετακυλίονται στις πλάτες του λαού.

Αυτά κι ενώ ήδη, με πρόσχημα και τη λήξη της Συμφωνίας Ουκρανίας - Ρωσίας για την εξαγωγή σιτηρών, γίνεται «προετοιμασία εδάφους» και για νέες αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων το επόμενο διάστημα.

Την ίδια ώρα, στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, 6 στα 10 νοικοκυριά δηλώνουν ότι κάνουν περικοπές για να καλύψουν ακόμα και τα αναγκαία, ενώ σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της Eurostat, το μέσο εισόδημα στην Ελλάδα για το 2022 μειώθηκε τουλάχιστον κατά 2% σε σχέση με το 2021. Ακόμα και με αυτούς τους δείκτες της αστικής στατιστικής, το ποσοστό του πληθυσμού που βρέθηκε σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ξεπερνάει το 30% από 29% το 2021.

Αυτά την ίδια ώρα που η κυβέρνηση «ακονίζει μαχαίρια» για έναν ακόμα γύρο φοροληστείας, με πρώτο πρώτο στόχο αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες, προαναγγέλλοντας κι άλλο «σφίξιμο» της θηλιάς και ελέγχους για «φοροδιαφυγή» όχι στους επιχειρηματικούς ομίλους που φοροαπαλλάσσονται και με τη «βούλα του νόμου», αλλά στα 3,8 εκατομμύρια φορολογούμενους που το 2021 δήλωσαν οικογενειακά εισοδήματα έως 10.000 ευρώ, με ηλεκτρονικές διασταυρώσεις των αρχείων του taxisnet, με στοιχεία από ηλεκτρονικές πληρωμές, καταθέσεις, δαπάνες, δάνεια κ.ο.κ.

Η κυβέρνηση μάλιστα την ίδια ώρα επιστρατεύει και όλες τις αθλιότητες του «κοινωνικού αυτοματισμού», ισχυριζόμενη μέχρι και ότι... δεν μπορεί να κάνει κοινωνική πολιτική λόγω της φοροδιαφυγής των επαγγελματιών, ενώ οι στοχεύσεις και αυτού του γύρου φοροληστείας έχουν να κάνουν με έναν ακόμα γύρο «αναδιανομής» υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και με την αντιμετώπιση του «διαρθρωτικού προβλήματος» των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων.

Το μόνο σίγουρο εξάλλου είναι πως οι ηλεκτρονικοί «έλεγχοι» και «απόχες» δεν πρόκειται να ακουμπήσουν «ούτε τρίχα»:

• Από τους εφοπλιστές που απολαμβάνουν περίπου 50 φοροαπαλλαγές και φορολογούνται... εθελοντικά. Τους τραπεζίτες που με την πατέντα της «αναβαλλομένης φορολογίας» μπορούν για 30 χρόνια να συμψηφίζουν κέρδη και ζημιές. Τους επιχειρηματικούς ομίλους και «επενδυτές» που απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές, ενώ έχουν στα χέρια τους και ένα ολόκληρο νομοθετικό οπλοστάσιο, με σφραγίδα ΕΕ, που τους επιτρέπει να εμφανίζουν ότι δεν έχουν καθόλου κέρδη, χρησιμοποιώντας ένα πολύπλοκο νομικό - λογιστικό σύστημα «αποσβέσεων» και «δαπανών».
• Από τις περίπου 10 χιλιάδες επιχειρήσεις, ή το 0,2% των ΑΦΜ που χρωστά το 78,2% των ληξιπρόθεσμων χρεών, ή 85 δισ. ευρώ, τα οποία η ΑΑΔΕ θεωρεί «ανεπίδεκτα είσπραξης», την ώρα που «βγάζει από τη μύγα ξίγκι» των χρεών της τάξης των 400 ευρώ και κάτω.
• Από τους επιχειρηματικούς ομίλους που την περίοδο 2008 - 2021 δεν πλήρωσαν καλά καλά ούτε το 5% των φόρων που αθροιστικά ξεπέρασαν τα 550 δισ. ευρώ, με τον λαό να πληρώνει πάνω από 520 δισ.! Ενδεικτικά, το 2021 οι όμιλοι που κατέγραψαν κύκλο εργασιών άνω των 7,5 εκατομμυρίων ευρώ, με άθροισμα εσόδων 43 δισ. ευρώ χρεώθηκαν μόλις 1,1 δισ. ευρώ φόρους. Δίπλα σ' αυτά, επιχειρήσεις που καταγράφονται ως ζημιογόνες, με 77 δισ. ευρώ δεν καταβάλλουν καθόλου φόρους!

Ολα αυτά μάλιστα αποτελούν μόνο «προθέρμανση» για τα επόμενα, αφού μπροστά βρίσκονται μια σειρά από ακόμα πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, με «οδηγούς»:

-- Την επιστροφή στα ματωμένα «πλεονάσματα» της τάξης των 4 δισ. ευρώ τον χρόνο και τη «σφιχτότερη» δημοσιονομική πολιτική ήδη από του χρόνου, με βάση και το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ, με τον λαό να πληρώνει τώρα τον «λογαριασμό» της προηγούμενης «επεκτατικής» πολιτικής για να θωρακιστούν τα κέρδη του κεφαλαίου. Οπως σημείωνε στο ανακοινωθέν του το Γιούρογκρουπ της προηγούμενης βδομάδας:

«Την περίοδο 2020 - 2022 ο δημοσιονομικός προσανατολισμός στην Ευρωζώνη ήταν επεκτατικός για την αντιμετώπιση των εξωτερικών κραδασμών (...) Αυτές οι πολιτικές έχουν επιβαρύνει επιπλέον τα δημόσια οικονομικά... Υπό το πρίσμα αυτό, δικαιολογείται μια στρατηγική αποφασιστικής (...) δημοσιονομικής εξυγίανσης (...) Ταυτόχρονα, η εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων καθώς και η διασφάλιση και η αύξηση των επενδύσεων, τόσο μέσω δημόσιων όσο και ιδιωτικών πηγών και του Ταμείου Ανάκαμψης και άλλων μηχανισμών της ΕΕ, παραμένει βασικός στόχος, ιδίως με δεδομένες κοινές προτεραιότητες όπως η πράσινη και η ψηφιακή μετάβαση και οι αμυντικές δυνατότητες».

Οι λαοί δηλαδή θα συνεχίσουν να ματώνουν για τα επόμενα πολλά χρόνια για το «κομπόδεμα» των επιχειρηματικών ομίλων, για τις «πράσινες» και ψηφιακές μπίζνες, αλλά και τους ανταγωνισμούς.

-- Το «μάζεμα» των όποιων προσωρινών μέτρων επιδοτήσεων στους λογαριασμούς ρεύματος βρίσκονταν ακόμα σε ισχύ, σύμφωνα με τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ κι ενώ το επόμενο διάστημα έρχεται η επαναφορά της περιβόητης «ρήτρας αναπροσαρμογής» στα πλαίσια της «απελευθερωμένης» αγοράς ηλεκτρισμού και νέες αυξήσεις στις ΥΚΩ, με τις οποίες ο λαός θα πληρώσει από την άλλη τσέπη τις επιδοτήσεις του προηγούμενου διαστήματος.

-- Νέα «πράσινα» χαράτσια, στο πλαίσιο και του περιβόητου πακέτου «Fit for 55», που τον περασμένο Απρίλη ψήφισαν από κοινού οι ευρωβουλευτές ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και σηματοδοτεί νέες τεράστιες αυξήσεις τιμών σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις ναύλων σε ακτοπλοΐα και αερομεταφορές, εκτίναξη του κόστους συντήρησης παλαιών κατοικιών και αυτοκινήτων και εκτόξευση των κινδύνων για την υγεία του λαού, αφού εντάσσει στο άθλιο «εμπόριο ρύπων» την καταστροφική για την υγεία και το περιβάλλον καύση απορριμμάτων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Θυμίζουμε πως μόλις την προηγούμενη βδομάδα το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε το σχέδιο για τους νέους στόχους εξοικονόμησης Ενέργειας για το 2030, που προβλέπουν μείωση της κατανάλωσης Ενέργειας κατά 11,7% σε ευρωπαϊκό επίπεδο (σε σχέση με το 2020), με τον λαό να καλείται να κόψει ακόμα και από βασικές του ανάγκες, να φορτωθεί και τα επιπλέον κόστη που θα μετακυλίσουν οι επιχειρήσεις στα εμπορεύματα, στο όνομα της «εξοικονόμησης», αλλά και τις ανακαινίσεις των δημόσιων κτιρίων.

Ολα τα παραπάνω, που συνθέτουν τον κλοιό της φοροληστείας και της ακρίβειας στον οποίο θα συνεχίσει να βρίσκεται τα πολλά επόμενα χρόνια το λαϊκό εισόδημα, δείχνουν και την κοροϊδία που κρύβεται πίσω από τις κυβερνητικές διακηρύξεις για «αυξήσεις» στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων - μίλια πίσω από τις απώλειες των τελευταίων 14 χρόνων και τις σημερινές ανάγκες (βλέπε και δίπλα θέμα) - για κάποιο «φιλοδώρημα» στις συντάξεις της τάξης του... 3%, κι ενώ ήδη σε ισχύ θα βρίσκεται το αίσχος της «προσωπικής διαφοράς». Αλλά και τα παχιά λόγια για «αυξήσεις» στον μέσο μισθό του ιδιωτικού τομέα ώστε σε τέσσερα χρόνια να φτάσει εκεί όπου βρισκόταν... το 2011, κι αυτό με τη διατήρηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, όπως τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, που απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και καθορίζει τον κατώτατο μισθό με υπουργική απόφαση και κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου.

«Οποια πέτρα» λοιπόν κι αν σηκώσει ο λαός, από κάτω βρίσκει τον πραγματικό ένοχο και εχθρό για τις ανάγκες του: Το ίδιο το καπιταλιστικό κέρδος, που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα. Εκεί πρέπει να στοχεύσει ο αγώνας, που χρειάζεται τώρα να γίνει ακόμα πιο δυνατός, για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, κατάργηση των άδικων έμμεσων και άμεσων φόρων και των χαρατσιών σε τρόφιμα και καύσιμα, διαγραφή χρεών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες, μέτρα ουσιαστικής στήριξης του λαϊκού εισοδήματος.