Στην πολιτική κηδεία ανάμεσα σε αυτούς που αποχαιρέτησαν τον σύντροφο Γιώργο ήταν αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Θέμη Γκιώνη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Επίσης, ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Ακόμη, ο δήμαρχος Καλλιθέας, Δημήτρης Κάρναβος, και δημοτικοί σύμβουλοι.

Κατά τη διάρκεια της κηδείας γύρω από το σκεπασμένο με τη σημαία του ΚΚΕ φέρετρο τη θέση της πήρε η τιμητική φρουρά. Ανάμεσα στα στεφάνια ήταν και του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Ο Γιάννης Βακαλόπουλος, μέλος της Τομεακής Επιτροπής Νότιων Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δήμαρχος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Καλλιθέα, τόνισε στον αποχαιρετισμό του: «Ο Γιώργος υπήρξε πληθωρικός ως προσωπικότητα, επιβλητικός. Καλλιεργημένος, οξυδερκής, με κύριο γνώρισμά του την εξωστρέφεια και τη μαζικότητα που τον χαρακτήριζε και στις κοινωνικές του σχέσεις και στην πολιτική του δράση. Ταυτόχρονα όμως και σεμνός, με αγάπη για την οικογένεια, για τους συντρόφους του, για τους μαθητές και τους συνεργάτες του αλλά κυρίως για τον κόσμο του μόχθου, τον λαό της Καλλιθέας που υπηρέτησε για 40 χρόνια μέσα από τα δημοτικά πράγματα».

Στάθηκε επίσης στη γεμάτη και πλούσια ζωή του αναφέροντας:

«Γεννήθηκε το 1948 στα Χανιά από γονείς αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Ο πατέρας του ήταν στον ΕΛΑΣ και η μητέρα του στην ΕΠΟΝ. Το 1947 στα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου, ο πατέρας της μητέρας του - ο παππούς του - δολοφονήθηκε στα Χανιά, ως Γραμματέας του ΕΑΜ.

Τελείωσε το εξατάξιο Γυμνάσιο το 1968 και τα επόμενα χρόνια ως το 1975 φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη και ως σκηνοθέτης σε σημαντικές παραστάσεις, που ανέβηκαν σε θέατρα όπως το "REX", το "METROPOLITAN" και το "Αθηναϊκό Κηποθέατρο".

Πήρε μέρος στην επανίδρυση και επαναλειτουργία του Δημοτικού Θεάτρου Νέας Ιωνίας, ενώ ήταν ανάμεσα στους ιδρυτές της θεατρικής σκηνής "Αλέκα Παΐζη".

Δούλεψε μεταξύ άλλων ως διευθυντής στον ραδιοφωνικό σταθμό "93,1", και τα τελευταία χρόνια ήταν διευθυντής στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ.

Από μικρός συνδέθηκε ενεργά με το κίνημα, τους κοινωνικούς - πολιτικούς αγώνες και ανέπτυξε πλούσια δράση. Το 1963, σε ηλικία 15 χρόνων, μαθητής ακόμη, οργανώθηκε στη Νεολαία της ΕΔΑ και τα επόμενα χρόνια ως την ενοποίησή της με τη Δημοκρατική Κίνηση Νέων Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν μέλος του Γραφείου Μαθητών Αθήνας.

Η δικτατορία τον βρίσκει στην Κρήτη. Ερχόμενος στην Αθήνα εντάχθηκε στον "Ρήγα Φεραίο", από όπου αποχώρησε μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, διαφωνώντας με τις θέσεις του ΚΚΕ εσωτερικού. Ως σπουδαστής συμμετείχε ενεργά στον συνδικαλισμό και πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συλλόγου Σπουδαστών Δραματικών Σχολών. Πήρε μέρος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Τα επόμενα χρόνια ασχολείται με τον πολιτισμό στον δήμο της Καλλιθέας, συνεργάζεται με μέλη της ΚΝΕ και το 1978 οργανώνεται στο ΚΚΕ. Αναλαμβάνει διάφορες χρεώσεις στα Τμήματα Πολιτισμού και Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κεντρικής Επιτροπής και στις Αχτιδικές Επιτροπές της Καλλιθέας και των Καλλιτεχνών. Από το 1982 έως σήμερα εκλεγόταν δημοτικός σύμβουλος στον δήμο Καλλιθέας, ενώ διετέλεσε αντιδήμαρχος Πολιτισμού για οχτώ χρόνια».

Εκ μέρους της ΚΟ Κέντρου Καλλιθέας του ΚΚΕ τον αποχαιρετισμό έκανε η Γραμματέας της και μέλος της ΤΕ Νότιων Συνοικιών, Αθανασία Τζουμάνη, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα:

«Πολυαγαπημένε μας σύντροφε Γιώργο, η Κομματική σου Οργάνωση, η οικογένειά σου, σύντροφοι και φίλοι, σε αποχαιρετάμε με βαθιά θλίψη. "Εφυγες" αλλά θα παραμένεις πάντα κοντά μας, με την αξέχαστη ζωντάνια που σε διέκρινε και με το χάρισμα που είχες να περνάς το μήνυμα της ελπίδας και της προοπτικής ότι η Γη θα γίνει κόκκινη, θα νικήσει ο λαός και ο κόσμος θα αλλάξει. Με το αετίσιο βλέμμα σου, τη βροντερή φωνή σου μα και το ζεστό σου χαμόγελο που ξεπηδούσε σαν μικρό χελιδόνι μέσα απ' τα γένια σου (...)

Σύντροφε Γιώργο, το Κόμμα σου σε αποχαιρετά με την ίδια αγάπη που κι εσύ το αγάπησες. Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στη συντρόφισσα της ζωής σου Κατερίνα, που στάθηκε βράχος δίπλα σου, στα καλά και στα δύσκολα, στις επιλογές σου, στα παιδιά σου, την Πηνελόπη, τον Γιώργο και τον Αλέξανδρο (...)

Στο τελευταίο σου ταξίδι

Με την ψυχή πετάς ψηλά

Δεν προσκυνάς κανένα

Δικά σου είναι τα φτερά

Στα δύσκολα θρεμμένα.

Καλό σου ταξίδι, αγαπημένε μας σύντροφε».

Εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Καλλιτεχνών Αττικής του ΚΚΕ, τον επικήδειο λόγο εκφώνησε η Ειρήνη Λιγάτου, μέλος της.

Σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ο σ. Γιώργος Αντωνακάκης από το πέρασμά του στη δουλειά της Οργάνωσης Καλλιτεχνών εξασφάλισε την αγάπη, τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων όσοι τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του, γιατί την ιδιότητα του μέλους του ΚΚΕ, το να είσαι κομμουνιστής, το έκανε πράξη σε κάθε του βήμα, από κάθε του χρέωση στο Κόμμα και στη δουλειά στην ΚΝΕ (...)

Δούλευε ακούραστα, σχεδόν ξεκούραστα, πάντα με τους νέους συντρόφους και φίλους, με τους σπουδαστές του, με κάθε νέο που μπορούσε να μοιραστεί την αγάπη του για το θέατρο. Το "δικό μας θέατρο", όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Το θέατρο και τα κείμενα αυτά που μπορούν να προβληματίσουν το κοινό, να κυλήσουν προς τα μπρος τον τροχό της Ιστορίας, το θέατρο εκείνο που συμβάλλει στους σεισμούς του μέλλοντος. Γι' αυτό και μέσα από τη σκηνοθετική του βοήθεια και συμβολή στη θεατρική ομάδα της ΚΝΕ στην Αθήνα, από τα πρώτα βήματά της, καταπιάστηκε με έργα όπως η "Αγγέλα" του Σεβαστίκογλου, το "Θάψτε τους νεκρούς" του Ιρβιν Σο, αλλά και από το αγαπημένο του είδος, αυτό της κοινωνικής επιθεώρησης όπως το αποκαλούσε, με τον "Τροχό της ιστορίας" και με την παράσταση για το Επιστημονικό Συνέδριο για τον Μπρεχτ "Γενιές σημαδεμένες" (...)

Ως πρωτεργάτης στην ίδρυση του Συλλόγου Σπουδαστών Δραματικών Σχολών μοιράστηκες μαζί μας ιστορίες, εμπειρίες και προβληματισμούς για τους αγώνες του τότε και του σήμερα. Μας είπες για όλους τους αγώνες που κάνατε εσείς, για τα γεμάτα θέατρα στις συνελεύσεις και εμείς σε κοιτούσαμε και σε ακούγαμε. Στο τέλος μας λες, "τελικά πέρασαν 50 χρόνια από τότε και ποιος θα μου το έλεγε ότι θα ασχολούμουν ξανά με τον Σύλλογο και τους σπουδαστές!" Γελάσαμε όλοι...

Σύντροφέ μας, δάσκαλέ μας, δεν σε αποχαιρετούμε, γιατί θα ζεις μέσα από τους αγώνες που δίνουμε καθημερινά για να γίνουμε καλύτεροι σαν κομμουνιστές, σαν καλλιτέχνες, σαν άνθρωποι».

Ο αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας, Κώστας Πολυχρονίδης, διάβασε ομόφωνο ψήφισμα του συμβουλίου για την απόδοση τιμών, όπου ανάμεσα σε άλλα προβλέπει τη μετονομασία του Δημοτικού Κινηματογράφου «Καλυψώ» σε «Γιώργος Αντωνακάκης».

Εκ μέρους της οικογένειας μίλησε ο Γιώργος Δαράκης, φίλος του εκλιπόντος, ο οποίος ευχαρίστησε για την παρουσία όλους τους παρευρισκόμενους και σημείωσε μεταξύ άλλων: «Το πιο δυνατό όπλο ήταν η καρδιά του. "Εφυγε" όρθιος όπως αρμόζει σε έναν μαχητή της ζωής. Στεκόταν δίπλα σε όλους με πράξεις. Δεν έδινες μόνο μαθήματα στις σχολές αλλά σε όλους όσους συνεργάστηκες, με ανιδιοτέλεια. Σήμερα μετράμε τη μεγάλη απουσία σου. Ηρθε η ώρα να σου πούμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ", μας έκανες καλύτερους ανθρώπους».