Οι εικόνες που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου με διάφορες φασιστικές ομάδες και αυτόκλητους «σερίφηδες» που κυνηγούν, «συλλαμβάνουν» και βασανίζουν ξεριζωμένους μετανάστες και πρόσφυγες ως δήθεν «εμπρηστές», διοργανώνοντας και καλώντας σε πογκρόμ εναντίον τους, είναι εξοργιστικές και επικίνδυνες. Οι επίμαχες εικόνες φανερώνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το πραγματικό πρόσωπο του φασισμού, αποδεικνύουν τις πραγματικές αιτίες του και υπογραμμίζουν την ανάγκη σταθερού και αταλάντευτου μετώπου ενάντιά του. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να βρούμε ποιος πραγματικά τροφοδοτεί τέτοιου είδους δράσεις...

Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η καταστροφική πυρκαγιά στην περιοχή του Εβρου, διάφορα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, που ανήκουν σε γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα, διέδιδαν ειδήσεις για έρευνες εμπρησμού, αυτόφωρες συλλήψεις μεταναστών με σχετικές κατηγορίες και άλλα παρόμοια. Μετά από τον σάλο που προκλήθηκε από τις παραπάνω φασιστικές ενέργειες, έσπευσαν να προβούν σε «αναγκαίες διορθώσεις» των ρεπορτάζ. Υπηρετώντας το αφήγημα της κυβέρνησης ότι δεν φταίνε οι ελλείψεις σε πυροσβεστικές δυνάμεις και μέσα ούτε η ανυπαρξία κάθε αντιπυρικού σχεδιασμού αλλά η «κλιματική κρίση», τα εγκληματικά κυκλώματα εμπρηστών και οι «πρωτόγνωρες καταστάσεις», κάπου μάλλον ζαλίστηκαν από τα fake news και το ρατσιστικό και ξενοφοβικό τους δηλητήριο... Αλήθεια;

«Μας καίνε. Εχουμε υβριδικό πόλεμο», ακουγόταν από τα χείλια του αρχηγού της «αυτόκλητης πολιτοφυλακής» που βγήκε να κυνηγήσει κατατρεγμένους μετανάστες και πρόσφυγες. Ιδιος ο Χάρος που «βγήκε να ψαρέψει με τ' αγκίστρι του ψυχές και γυρεύει κολασμένους, δυστυχείς και προδομένους». Γιατί μόνο δυστυχείς και απελπισμένοι είναι οι ξεριζωμένοι μετανάστες και πρόσφυγες. Είναι τα κατατρεγμένα θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που απανθρακώθηκαν στο δάσος της Δαδιάς ακολουθώντας την πιο επικίνδυνη διαδρομή στο ταξίδι του ξεριζωμού, στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από την πολιτική της καταστολής και του εγκλωβισμού. Αυτήν την αλήθεια προσπαθεί να συσκοτίσει και να παραποιήσει ο «φοβερός σερίφης», στηρίζοντας το σύστημα των πολέμων και της εκμετάλλευσης και τις αντίστοιχες πολιτικές του.

Φυσικά, ο όρος «υβριδικός πόλεμος», τα περί «εισβολής εχθρών» και άλλα σχετικά δεν είναι δικής του έμπνευσης. Θυμίζουμε ότι πριν από έναν χρόνο περίπου, μετά από πρόταση της «αριστερής» κυβέρνησης της Ισπανίας, η λεγόμενη παράτυπη μετανάστευση προστέθηκε στον κατάλογο των «υβριδικών απειλών», σύμφωνα με τον νέο Στρατηγικό Οδικό Χάρτη του ΝΑΤΟ. Λίγο καιρό αργότερα, ο σοσιαλδημοκράτης Ισπανός πρωθυπουργός, Σάντσεθ, βάφτιζε τη φρικιαστική σφαγή δεκάδων ξεριζωμένων στη Μελίγια «απόκρουση εισβολής».

Τα ίδια ακούγαμε και τον Μάρτη του 2020 στη χώρα μας, όταν στην πράξη αποδεικνυόταν ότι οι ξεριζωμένοι γίνονται «εργαλείο» της τουρκικής επιθετικότητας και σε ευρύτερα γεωπολιτικά παζάρια. Αντί για μέτρα αποτροπής των πραγματικών παραγόντων που διαμορφώνουν το έδαφος γι' αυτήν την «εργαλειοποίηση», η κυβερνητική προπαγάνδα μιλούσε για «απόκρουση εισβολής» και τους ήρωες πολεμιστές του Εβρου. Με την ίδια προσφώνηση, μάλιστα, ο αρμόδιος αξιωματικός τους απευθυνόταν στους ίδιους ανθρώπους των Ενόπλων Δυνάμεων στο λιμάνι του Πειραιά, όταν είχαν κληθεί να καταστείλουν την απεργία στην COSCO. Η τελευταία προεκλογική περίοδος ξεκίνησε από τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης της ΝΔ, με φόντο τον νέο φράχτη του Εβρου, να μιλά για «μεταναστευτική εισβολή».

Και βέβαια, κανένας δεν ξεχνά το ρατσιστικό παραλήρημα Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων για τους «πραγματικούς, λευκούς και ορθόδοξους πρόσφυγες της Ουκρανίας», σε αντίθεση με τους «μη πραγματικούς, μελαψούς και αλλόδοξους» πρόσφυγες από άλλες περιοχές, όπου ξεδιπλώνονται κάθε είδους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Ομως, ο φασισμός, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία δεν είναι μόνο θέμα προπαγάνδας, που παρασύρει ορισμένους «παραπλανημένους συμπολίτες μας». Αλλωστε, η αστική προπαγάνδα πάντοτε είναι το περιτύλιγμα της ασκούμενης πολιτικής στο πεδίο της οικονομίας. Το ιδεολογικό εποικοδόμημα ορθώνεται πάνω στη βάση των σχέσεων παραγωγής. ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις συμμετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στον πόλεμο και την ποικιλόμορφη ληστρική εκμετάλλευση χωρών, προκαλώντας τα ολοένα αυξανόμενα κύματα των ξεριζωμένων. Ταυτόχρονα, έχουν «μετατρέψει» το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό σε ζήτημα ασφάλειας των συνόρων, υπηρετώντας με τον τρόπο αυτό πολλαπλές στοχεύσεις.

Η πολιτική της καταστολής και του εγκλωβισμού απέναντι στην «παράτυπη μετανάστευση», με τις απελάσεις και τις επαναπροωθήσεις, τις περιπολίες της Frontex, τις υπερδομές - φυλακές στα νησιά και τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης και διαλογής, συμπληρώνεται από την πολιτική της λεγόμενης «νόμιμης και εύτακτης μετανάστευσης», με τις συμφωνίες σύγχρονου δουλεμπορίου από την ΕΕ και τα κράτη - μέλη με τρίτες χώρες για την εισαγωγή πάμφθηνων εργατικών χεριών, χωρίς δικαιώματα, για λογαριασμό του κεφαλαίου. Τέτοιες βαθιά ταξικές συμφωνίες έχει συνάψει και η Ελλάδα, με την από κοινού στήριξη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, με το Μπανγκλαντές και την Αίγυπτο, ενώ προωθείται νέα με το Πακιστάν.

Αυτό ακριβώς το ταξικό στοιχείο που διαπερνά κάθε πτυχή της πολιτικής σε βάρος των ξεριζωμένων μεταναστών και προσφύγων (το ανοιγοκλείσιμο της κάνουλας των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών ανάλογα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου), οι φασίστες όχι μόνο το καμουφλάρουν, αλλά και το ενισχύουν με τη δράση τους. Γι' αυτό, άλλωστε, τα πρωτοπαλίκαρα με τη μαύρη ή στρατιωτική περιβολή, τα έχουν πολύ καλά με διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα μεγαλοαγροτών στη Βόρεια Ελλάδα και αλλού, που ζητούν «ευέλικτες πολιτικές» κατά την εισαγωγή μεταναστών εργατών γης. Οι φασίστες είναι τα μαντρόσκυλα των εργοδοτών.

Η απόκρουση της φασιστικής και ρατσιστικής δράσης είναι υπόθεση και καθήκον του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Τέτοια φαινόμενα, όπως τα παραπάνω, που εκδηλώνονται στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία των ανείπωτων καταστροφών από τις πυρκαγιές, απομονώνονται μέσα από τον αγώνα για την αποκάλυψη των πραγματικών αιτίων και των ευθυνών, μέσα από τη διεκδίκηση για ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας απέναντι στις φυσικές καταστροφές. Ο γνήσιος αντιφασισμός είναι ο κοινός ταξικός αγώνας Ελλήνων και ξένων εργατών ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.