Οι νέοι στρατευμένοι γίναμε για άλλη μια φορά μάρτυρες ενός ακόμη προδιαγεγραμμένου εγκλήματος. Ιδιαίτερα όσοι υπηρετούμε στον Εβρο, μας γεμίζουν οργή οι εικόνες των απανθρακωμένων ανθρώπων, σπιτιών, καλλιεργειών, χιλιάδων στρεμμάτων καμένων δασών και της καταστροφής του φυσικού πλούτου.

Για πολλοστή φορά οι κάτοικοι της περιοχής (καθώς και των υπόλοιπων περιοχών της χώρας) βίωσαν τραγικές καταστάσεις ως συνέπεια της εγκληματικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων.

Μιας πολιτικής από ένα κράτος που είναι εχθρικό απέναντι στις ανάγκες του λαού. Που βλέπει τα μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής και του δασικού πλούτου ως κόστος. Που βλέπει τη γη σαν εμπόρευμα.

Συγκεκριμένα, ο λαός της περιοχής ήρθε αντιμέτωπος με τη γύμνια της κρατικής πολιτικής στο κομμάτι της Πολιτικής Προστασίας. Είδε με τα ίδια του τα μάτια τις τραγικές ελλείψεις:

- Σε ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας από την πυρκαγιά. Το σχέδιο της κυβέρνησης άρχιζε και τελείωνε στο «τρέξτε να σωθείτε» και στην εκκένωση του νοσοκομείου.

- Σε πυροσβεστικά μέσα και προσωπικό. Το προσωπικό είναι μειωμένο σε σύγκριση με πέρσι (π.χ. Πυροσβεστική Αλεξανδρούπολης), ενώ ταυτόχρονα τα επίγεια και εναέρια μέσα δεν επαρκούν για την κατάσβεση της φωτιάς.

- Στην παντελή έλλειψη πρόληψης και σχεδιασμού αντιπυρικών ζωνών. Τρανταχτό παράδειγμα το Δασαρχείο Σουφλίου με 4 δασεργάτες για 800.000 στρέμματα. Επίσης, για όλο τον Εβρο η χρηματοδότηση για τη διαχείριση των δασών στα δασαρχεία, την τελευταία 8ετία, αγγίζει το αστείο ποσό των 200.000 ευρώ. Παράλληλα, την κρίσιμη ώρα αρκετά χωριά έμειναν χωρίς νερό και ρεύμα, ενώ ταυτόχρονα υπήρχαν κρουνοί που δεν λειτουργούσαν.

Μιλάμε για ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα με ευθύνη της κυβέρνησης και του κράτους. Του κράτους που κοιτάζει να ικανοποιήσει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και να «αναβαθμίσει» τη θέση της αστικής τάξης της χώρας.

Την ίδια ώρα που καιγόταν όλη η Ελλάδα, η κυβέρνηση έδειχνε για άλλη μία φορά την επιλεκτική της ικανότητα στο να δώσει εγγυήσεις για αποστολή σύγχρονου εξοπλισμού προς την αντιδραστική κυβέρνηση Ζελένσκι και τους ναζί Αζόφ. Να δαπανά τεράστια ποσά, τα οποία προέρχονται από την τσέπη του ελληνικού λαού, για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και να μετατρέπεται ο λαός μας -ιδιαίτερα της Αλεξανδρούπολης - σε στόχο αντιποίνων.

Ενα κράτος που είναι εξίσου ικανό στο να μπουκώνει με «ζεστό» κρατικό χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης. Ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τις ΑΠΕ και πάντα στο όνομα της «κλιματικής κρίσης».

Ενα κράτος που για να αποποιηθεί των ευθυνών του, αφήνει ανενόχλητα τα κάθε είδους φασιστοειδή να χύνουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να στήνουν διάφορα πογκρόμ, με την ανοχή διαφόρων μηχανισμών.

Ενα κράτος που δεν διστάζει να στέλνει πυροσβεστικά μέσα μόνο όταν πρόκειται να καταστείλει λαϊκές κινητοποιήσεις (π.χ. σε πλειστηριασμούς).

Ενα κράτος αδίστακτο που τηρεί κατά γράμμα την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, της οποίας θύματα ήταν και οι 19 συνάνθρωποί μας.

Η οργή του λαού είναι δικαιολογημένη.

Μας γεμίζουν αισιοδοξία οι εικόνες πραγματικής αλληλεγγύης από τον λαό της περιοχής (αλλά και σε όλη την Ελλάδα). Οι τεράστιες προσπάθειες που κατέβαλαν οι πυροσβέστες από κοινού με κατοίκους της περιοχής, για να σβηστούν οι φωτιές, καθώς και οι προσπάθειες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, του προσωπικού του ΕΚΑΒ, των εργαζομένων της περιοχής, ήταν συγκινητικές και αποτελούν εστίες ελπίδας.

Σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα ήταν στην πρώτη γραμμή οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που μας γέμισαν ελπίδα και θάρρος με τις υπερπροσπάθειές τους στη διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών στα χωριά, στην άμεση αντιμετώπιση αναζωπυρώσεων, στη βοήθεια που χρειάζονταν οι πυροσβέστες κ.λπ. Εικόνες πραγματικής αλληλεγγύης που κάνουν πράξη το σύνθημα πως «Μόνο ο λαός σώζει τον λαό».

Η οργή που νιώθουμε οι στρατευμένοι νέοι, ο θυμός που έχουν οι εργαζόμενοι της περιοχής (και όλης της χώρας) και η νεολαία, να μετατραπεί σε αγώνα ενάντια στην πολιτική που αφήνει πίσω της στάχτες, αποκαΐδια και νεκρούς. Να μη θεωρούνται κόστος τα μέτρα πρόληψης, να προσληφθεί όλο το αναγκαίο προσωπικό στα δασαρχεία και το Πυροσβεστικό Σώμα. Να υπάρχουν σύγχρονα μέσα, εναέρια και επίγεια.

Μόνο μέσα από τον οργανωμένο αγώνα μπορεί ο λαός της περιοχής να πάρει ανάσες και μέτρα ανακούφισης από τη μεγάλη καταστροφή.

Τον δρόμο και την ελπίδα έδειξαν τα σωματεία και οι φορείς στις συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα.

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ `Η ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Αλεξανδρούπολης απαιτεί την άμεση διακοπή των εργασιών στο Αλσος Φυτωρίου, όπου έχει σχεδιαστεί να κατασκευαστεί ένα κλειστό γυμναστήριο, και ζητά τη σύγκληση έκτακτου Δημοτικού Συμβουλίου για να συζητηθεί το θέμα.

Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» χαρακτηρίζει πρόκληση την κοπή των δέντρων στο Αλσος, η οποία θα καταστρέψει έναν πνεύμονα πρασίνου της περιοχής, ιδιαίτερα μετά την τεράστια καταστροφή που έχει προκαλέσει η πυρκαγιά στον Εβρο.

Χθες το απόγευμα πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση στο Αλσος ενάντια στην καταστροφή του, ενώ από το πρωί βρέθηκαν εκεί κάτοικοι, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στην είσοδο του εργολάβου στον χώρο με σκοπό να αρχίσει να κόβει τα δέντρα, με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» σε νέα της ανακοίνωση να καταγγέλλει την παρουσία της αστυνομίας στον χώρο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η «Λαϊκή Συσπείρωση» είχε αναδείξει και πέρυσι το ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης, καθώς συγκεντρώθηκαν πάνω από 600 υπογραφές υπέρ της προστασίας του Αλσους, με τη δημοτική αρχή να υποστηρίζει ότι σε περίπτωση που δεν προχωρήσει το έργο η χρηματοδότηση θα χαθεί, επιχείρημα που επαναλαμβάνει και τώρα.