Eurokinissi

ΑΚΡΙΒΕΙΑ: Είναι ενδεικτικό ότι πριν από λίγες μέρες έγινε γνωστό πως ο τενεκές το λάδι έφτασε τα 130 ευρώ (!) με το μπουκάλι του λίτρου να πλησιάζει τα 10 ευρώ. Μόνο το πρώτο 6μηνο του έτους υπολογίζεται ότι τα λαϊκά νοικοκυριά πλήρωσαν μισό δισ. παραπάνω από πέρυσι για είδη σούπερ μάρκετ (6,28 δισ.), την ίδια ώρα που η κατανάλωση μειώθηκε (κατά 2,5%), με τον λαό να κόβει ακόμα και από βασικά είδη. Σε αυτήν την κατάσταση έρχονται τώρα να προστεθούν και νέες αυξήσεις, με τον ρυθμό τους να κινείται σε διψήφια νούμερα, όπως στο ελαιόλαδο, όπου υπάρχει «έκρηξη» της τιμής έως και 45%, αλλά και σε ξηρούς καρπούς (έως 39%), κατεψυγμένες ζύμες (έως 12%), αλεύρι (έως 10%), φακές και φασόλια (2,5% έως 9,5%), απορρυπαντικά πλυντηρίου πιάτων (4% - 9%), σοκολατοειδή (έως 10%), φρυγανιές (6,5%), ρεβίθια, ρύζι, καφέ (έως 4%).

ΦΟΡΟΛΗΣΤΕΙΑ: Εκτός από την ακρίβεια, μόνιμος βραχνάς είναι η φοροαφαίμαξη των λαϊκών νοικοκυριών. Μέχρι τις 31 Αυγούστου 1,5 εκατομμύριο φορολογούμενοι που υπέβαλαν έγκαιρα τις δηλώσεις του φόρου εισοδήματος κλήθηκαν να πληρώσουν πάνω από 3,1 δισ. ευρώ σε φόρους, με τον μέσο όρο για τα χρεωστικά εκκαθαριστικά να διαμορφώνεται σε περίπου 1.450 ευρώ, ενώ τις προηγούμενες μέρες έληξε και η προθεσμία για την τέταρτη δόση του ΕΝΦΙΑ, του φόρου που η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις δήθεν θα καταργούσαν... Η φοροληστεία συνεχίζεται έτσι ακάθεκτη, ως «εχέγγυο» για «επενδυτική βαθμίδα» και προσέλκυση των «επενδυτών», όπως έδειξαν και τα πρόσφατα στοιχεία για τον προϋπολογισμό, αφού μόνο το πρώτο 7μηνο του χρόνου ο λαός πλήρωσε πάνω από 30 δισ. ευρώ φόρους (φορολογικά έσοδα αυξημένα κατά 2,347 δισ. ευρώ ή 7,5% έναντι του στόχου), 4 δισ. σε έμμεσους φόρους, με τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα να εκτοξεύονται στα 3,5 δισ. ευρώ, τρεις φορές παραπάνω από πέρυσι και διπλάσια σε σχέση με τους στόχους!

ΡΕΥΜΑ - ΚΑΥΣΙΜΑ: Μπορεί η κυβέρνηση να παραμύθιαζε προεκλογικά τον λαό ότι η τιμή του ρεύματος σταθεροποιείται πλέον σε χαμηλά επίπεδα, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οι λογαριασμοί είναι αυξημένοι, όπως προκύπτει και από τις τιμές που ανακοίνωσαν οι πάροχοι, με τη μέση χρέωση να διαμορφώνεται στα 13,8 λεπτά ανά κιλοβατώρα, αυξημένη κατά 8% σε σχέση με τον Αύγουστο, όταν ήταν στα 12,8 λεπτά. Την περασμένη βδομάδα, το υπουργείο Ενέργειας ανακοίνωσε τα υποτιθέμενα μέτρα στήριξης στους λογαριασμούς. Τα μέτρα αυτά στην ουσία είναι «ζεστό» χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους της Ενέργειας και δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα για τα λαϊκά νοικοκυριά, αφού οι καθηλωμένοι μισθοί και η ακρίβεια σε προϊόντα διατροφής εξαϋλώνουν το εισόδημά τους...

Θυμίζουμε ακόμα ότι από 1η Μάη ισχύει αυξημένο πάγιο, που έχει φτάσει στα 38 ευρώ τον χρόνο (από 4,5) για μονοφασικό ρολόι και στα 118 ευρώ (από 14 ευρώ) για τριφασικό. Επιπλέον, το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση στέλνει και τον «λογαριασμό» για τις επιδοτήσεις - κοροϊδία στο ρεύμα, με αυξημένα τέλη για τις λεγόμενες Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) στους λογαριασμούς, ενώ επανέρχεται και τυπικά η περιβόητη ρήτρα αναπροσαρμογής. Μάλιστα, η κυβέρνηση, κάνοντας «προετοιμασία εδάφους», «καρφώνεται», αφού λέει ότι το διάστημα που ίσχυε η προσωρινή αναστολή της ρήτρας «οι τιμές λιανικής ήταν μέχρι και 61% υψηλότερες», επιβεβαιώνοντας ότι τα μέτρα που τότε διαφήμιζε ως «ανάσα» εξασφάλισαν την κερδοφορία των εταιρειών με λεφτά του λαού, ενώ τώρα η επιστροφή στην «κανονικότητα» σηματοδοτεί αυξημένους λογαριασμούς και κλιμάκωση της ενεργειακής φτώχειας.

Την ίδια ώρα, οι τιμές βενζίνης και πετρελαίου έχουν εκτιναχθεί, με τη μέση τιμή της βενζίνης στην επικράτεια να φτάνει και να ξεπερνά τα 2 ευρώ το λίτρο (ακόμα και εκτιμήσεις για τιμή βενζίνης στα 2,60 ευρώ τους επόμενους μήνες γράφονται στον αστικό Τύπο...), με την κυβέρνηση σταθερά να αρνείται να καταργήσει τους ειδικούς φόρους στα καύσιμα, οι οποίοι γεμίζουν τα κρατικά ταμεία, που πηγαίνουν εκ νέου στους επιχειρηματικούς ομίλους.

ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ: Νέο «κύμα» πλειστηριασμών ετοιμάζεται από Σεπτέμβρη, με τουλάχιστον 11.000 από αυτούς να υπολογίζεται ότι θα γίνουν έως το τέλος του 2023. Αυτό ενώ παραμένει ανοιχτό και το ενδεχόμενο νέας αύξησης των επιτοκίων από την ΕΚΤ, που ανάμεσα στα άλλα θα σηματοδοτήσει πρόσθετα βάρη σε δεκάδες χιλιάδες στεγαστικά δάνεια λαϊκών νοικοκυριών, που πληρώνουν ήδη 3 με 4 παραπάνω δόσεις τον χρόνο. Ηδη, οι servicers που με τους νόμους της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναλάβει να μεταβιβάσουν συνολικά περί τα 700.000 ακίνητα που ανήκουν σε «κόκκινους» δανειολήπτες σε διάφορα funds, προετοιμάζονται να εντείνουν την επίθεση στα χρεωμένα νοικοκυριά, μετά το προσωρινό «πάγωμα» του Αυγούστου.

Παρά τα προπαγανδιστικά τερτίπια περί «θωρακισμένης» οικονομίας, οι «αβεβαιότητες» είναι παραπάνω από πολλές για την καπιταλιστική οικονομία και οδηγούν με βεβαιότητα σε έναν νέο γύρο αντιλαϊκής επίθεσης για να θωρακιστούν τα κέρδη του κεφαλαίου.

Πάνω πάνω στη λίστα βρίσκεται η πιθανότητα ύφεσης στην ΕΕ που αυξάνεται, με τη γερμανική οικονομία να βρίσκεται επί της ουσίας ήδη εκεί και την Ολλανδία επίσης, τη Γαλλία να αγκομαχά, και τις εκτιμήσεις των αστικών επιτελείων για την επιβράδυνση να πέφτουν έξω επί τα χείρω, σύμφωνα και με τα στοιχεία της περασμένης βδομάδας.

Τα «καμπανάκια» χτυπάνε έτσι και για τουρισμό, εξαγωγές και τις περιβόητες «επενδύσεις», την ίδια ώρα που η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας τα αυξημένα έσοδα από τον τουρισμό (σε σημαντικό βαθμό και λόγω πληθωρισμού), όπως και τα ρεκόρ εξαγωγών του προηγούμενου διαστήματος, καμώνεται ότι η «εξωστρέφεια» της καπιταλιστικής οικονομίας τη θωρακίζει δήθεν από τις κρίσεις που βρίσκονται στο DNA του καπιταλιστικού συστήματος.

Ενδεικτικά τα «διλήμματα» που μπαίνουν μπροστά στην ΕΚΤ, σχετικά με το αν θα προχωρήσει ή όχι και σε νέα αύξηση των επιτοκίων στην επόμενη συνεδρίασή της, προκειμένου να «κάψει» και επιπλέον χρήμα, αυξάνοντας όμως την ίδια ώρα το κόστος δανεισμού για καπιταλιστικά κράτη και επιχειρηματικούς ομίλους και επιβραδύνοντας κι άλλο την καπιταλιστική οικονομία, με τον οίκο «Scope» κατά την πρόσφατη «αναβάθμιση» της καπιταλιστικής οικονομίας, να λέει ότι για την ελληνική οικονομία «η μετάβαση στη χρηματοδότηση από την αγορά δεν είναι και κάτι τόσο θετικό - ειδικά κάτω από τα σημερινά υψηλότερα επιτόκια για νέο δανεισμό», προσθέτοντας πως «το υψηλό χρέος εκθέτει την Ελλάδα σε συνεχή κίνδυνο κάθε φορά που υπάρχει αλλαγή του κλίματος της αγοράς».

Αλλωστε, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση διαρρέει ότι σκοπεύει να προχωρήσει σε μια μικρή επέκταση των καλαθιών - «καπαμά», προκειμένου να συντηρήσει την «αντοχή» της κατανάλωσης και τους τζίρους των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, η ΕΕ ξεκαθαρίζει ότι οι «οριζόντιες» επιδοτήσεις θα κοπούν μαχαίρι το επόμενο διάστημα στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής σύσφιξης».

Τα νέα χτυπήματα στους λαούς είναι και το μόνο σημείο «ομοφωνίας» στο εσωτερικό της ΕΕ, με τις αντιθέσεις να βγαίνουν ξανά με ορμή στην επιφάνεια, εντείνοντας επίσης τις «αβεβαιότητες», όπως έδειξε και η πρόσφατη επίσκεψη Μελόνι στην Ελλάδα, με την επικεφαλής της τρίτης οικονομίας της ΕΕ να ζητάει συνέχιση της προσωρινής αναστολής του Συμφώνου Σταθερότητας για έναν χρόνο, ενώ η ελληνική κυβέρνηση ζητάει μεγαλύτερη «ευελιξία» στην αξιοποίηση των κονδυλίων για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, κυρίως σε ό,τι αφορά τις «πράσινες» μπίζνες, ενδεχόμενα που ούτε καν συζητάνε Γερμανία και άλλες χώρες.

«Μονά - ζυγά» σε κάθε περίπτωση ο λαός θα πληρώνει τα σπασμένα με την εκτίναξη της ακρίβειας, με τον «λογαριασμό» που ανεβαίνει κι άλλο για τα «μέτρα στήριξης» των ομίλων, κι ενώ από τώρα η κυβέρνηση με το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, για την αποτελεσματική υλοποίηση των κατευθύνσεων της «πράσινης μετάβασης» της ΕΕ, ράβει κουστούμι ύψους 76 δισ. στο λαό έως το 2030.

Οι «προτεραιότητες» αυτές καταγράφονται άλλωστε και στο αναθεωρημένο σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης που έστειλε η κυβέρνηση στην Κομισιόν, κι ενώ «πέφτουν κορμιά» για τη μοιρασιά της πίτας. Προϋπόθεση για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων και για την «προσέλκυση επενδυτών» η ένταση της εκμετάλλευσης, όπως δείχνει και το αντεργατικό τερατούργημα που φέρνει η κυβέρνηση, και η υλοποίηση των δεκάδων αντιλαϊκών προαπαιτούμενων, με τα αστικά επιτελεία να μιλάνε για ανάγκη «αποφασιστικών αλλαγών» στην κρατική διοίκηση και «συντονισμού» του αστικού κράτους, ιδιαίτερα δήμων και Περιφερειών, στη διευκόλυνση των καπιταλιστών - «επενδυτών».