Γρηγοριάδης Κώστας

***

Εργάτες για κλάματα! Της «Ρικομέξ»! Φώναζαν εναντίον άλλων, που ζητούσαν αποζημίωση για τα παιδιά που ορφάνεψαν! «Αν η εταιρία πληρώσει, το εργοστάσιο θα κλείσει»! Ούρλιαζε ένας εργοδοτικός! Και άλλος: «Ποιος εργοδότης κάθεται σ' ένα εργοστάσιο, αν ξέρει ότι θα πέσει;».

Δεν το ξέρει! Απλώς δεν υπολογίζει ότι θα γίνει σεισμός! Κι όταν γίνει, τότε μπορεί να σκοτωθεί κι εκείνος! Για τα κέρδη! Οι εργάτες, όμως;

***

Πάει και η Λεϊλά, η κόρη του σάχη της Περσίας! Πέθανε! Γιατί; Γιατί έχασε τότε τον πατέρα της (τον σάχη) και εδώ και χρόνια δεν είδε την πατρίδα της! Και μη μπορώντας να δει την πατρίδα της, αυτοκτόνησε από θλίψη, που δεν έβλεπε την πατρίδα της!!! Ρε, δεν ντρέπεστε λιγάκι;

***

Οσοι ρίξουν λευκά στο Συνέδριο (λένε οι Σημιτικοί), είναι σα να δουλεύουν για τη δεξιά! Το δίλημμα (το ψευδεστότατον - ψευδέστατον είναι το σωστό) και εντός ΠΑΣΟΚ! Τώρα τι απαντάνε οι «λευκοί» στο δίλημμα; Οτι είναι ψευτοδίλημμα; Γιατί; Επειδή τους το λένε όλοι οι άλλοι; Γιατί, όταν το λένε όλοι μαζί για να κοροϊδέψουν το λαό, τι είναι; Δεν είναι ψεύτικο;

***

Είδατε την Ελενα; Βρήκε το γαμπρό, όρισαν ημερομηνία γάμου, αλλά (είπε ελαφρώς λυπημένος ο Ευαγγελάτος) δεν ξέρουν ακόμη, σε ποια εκκλησία να πάνε!

Φοβερό το γεγονός! Ποια είναι η Ελενα; Μια του μόντελινγκ. Ποιος ο γαμπρός; Ενας του μπάσκετ. Ο κουμπάρος; Ο μίστερ Ασλάνης. Ποιος ο μίστερ Ασλάνης; Εκείνος, που συνεχώς διαμαρτύρεται, όταν τον κατηγορούν για διάφορα, βγαίνοντας σε όλα τα κανάλια και (σχεδόν) κλαίγοντας διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι είναι αθώος. Και πράγματι. Ουδέποτε καταδικάστηκε...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιος είναι ο πιο ΠΑΣΟΚος, τώρα που τρώγονται μεταξύ τους; Ο Μπίστης! Θα πείτε, τώρα το κατάλαβες, Τηλέπαθε; Οχι, αλλά ο φίλος στις φουρτούνες φαίνεται! Ο Μπίστης πράγματι είναι φίλος του ΠΑΣΟΚ! Τι φίλος, δηλαδή, μέλος της κυβέρνησης μοιάζει...

***

Πανευτυχής αναλυτής ο Γ. Τράγκας! Πανευτυχής, επειδή η «καλή ομάδα» δε βάζει γκολ, και ο Γιώργης βλέπει τη ΝΔ (το κόμμα του, δηλαδή) να οδεύει προς την κυβέρνηση! Η ΝΔ θα 'χει καλή ομάδα! Πολύ καλή. Μόνο που ούτε αυτή βάζει γκολ! Ο διαιτητής είναι ο ίδιος στους αγώνες μεταξύ ΠΑΣΟΚ - ΝΔ! Και δεν είναι μιλημένος, ούτε τα 'χει πιάσει. Διαιτητής είναι η πλουτοκρατία! Κι ας πάει (άσε που δε θέλει) η ΝΔ να βάλει γκολ!

***

Η μία μετά την άλλη οι πολιτικές συζητήσεις τελειώνουν. Από το Σεπτέμβρη πάλι.

Κρίμα... Γιατί, όσο κι αν οι περισσότερες ήσαν ανούσιας θεματολογίας, ήσαν μια κάποια λύση, μπροστά στο υπόλοιπο χάλι των TV.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τι μας περιμένει να δούμε στη θέση τους: Πασκοναλίνες, Μαρίες Ροντρίγκεζ, Λάουρες, ζω και πεθαίνω για σένα, Τζέιμς Μποντ κλπ., γύρω στις 19 ώρες το 24ωρο...

***

Είδαν το ψάρι, φοβήθηκαν το ψάρι, φώναξαν το λιμεναρχείο να σκοτώσει το ψάρι, αλλά το ψάρι δεν ήταν καρχαρίας και το λιμεναρχείο έδιωξε το ψάρι και η είδηση τέλειωσε...

***

Αντε αγαπητοί μου τηλέπαθοι, γεια σας και χαρά σας, μέχρι την Τρίτη που θα 'μαστε και πάλι μαζί. Καλό Σαββατοκύριακο. Και μην ξεχάσετε να δώσετε το «Ριζοσπάστη» να τον διαβάσουν και οι γνωστοί σας. Ειδικά αύριο, έχει την απόφαση της ΚΕ για τις ερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ανεργία: Ατέλειωτη διαδρομή όλο στάσεις, σε ουρές και γραφεία, που πάντα σε αφήνει με δύο κόκκινους λεκέδες να ανεβαίνουν στα μάγουλα και όλο το κορμί να γίνεται μία δύσκολη και πονεμένη ανάσα.

Βία: Διαμελισμένα, ξεκοιλιασμένα πτώματα ανθρώπων και ζώων. Δολοφόνοι. Βιαστές. «Εκδικητές» με όπλα και γκλομπ. Μία εξωλογική κατάσταση... καθημερινή.

Γκέτεμποργκ: Στους δρόμους του, τα πιο αυθαίρετα και πιο τρομερά πράγματα συνέβησαν με την πιο φυσική αγριότητα, όπως θα τα περιέγραφε και ο Μανουέλ Μουχίκα Λάινες.

Δέρμα: Οσο και αν τρέχω, πάντα θα βρίσκομαι κάτω απ' το ίδιο δέρμα. Το χρώμα δεν παίζει κανένα ρόλο.

Ελονοσία: Εκατομμύρια άνθρωποι, στον Τρίτο Κόσμο, εξακολουθούν να πεθαίνουν από μια ασθένεια προηγούμενων αιώνων. Οι φαρμακευτικές εταιρίες δεν τα παρασκευάζουν, καθώς στη Δύση η νόσος δε συναντάται, ενώ όσοι νοσούν δεν έχουν τα χρήματα να τα αγοράσουν.

Ζωή: Η πραγματική. Αυτή που δε μας αφήνουν να τη ζούμε.

Ηλίθιος: «Αν ο "Μνήμονας" του Μπόρχες είναι ηλίθιος επειδή θυμάται τα πάντα, εμείς γινόμαστε ηλίθιοι γιατί εξωθούμαστε στο να βλέπουμε τα πάντα δίχως να μπορούμε πλέον να σταματήσουμε το μάτι μας πουθενά». (Κ. Τσουκαλάς - Πόλεμος. Μνήμη και Τέχνη).

Θάνατος: Πανταχού παρών.

Ινστιτούτα: «Καλλονής». Πληρώνουμε τόνους χρημάτων για να μεταλλαχτούμε σε πανομοιότυπα, κενά και κατεστραμμένα είδη ανθρώπων, ώστε να πάψουμε να είμαστε διαφορετικοί και κατά συνέπεια έκπτωτοι. Αναλόγως και τα παγκόσμια Χρηματοπιστωτικά Ινστιτούτα, όπως το ΔΝΤ, ΠΤ, ΠΟΕ κ.ά., που υποχρεώνονται οι λαοί να τα πληρώνουν προκειμένου να τους ισοπεδώνουν.

Καταναλωτική: Ευδαιμονία. Βυθισμένοι στη νιρβάνα της χειρότερης εξάρτησης.

Λαθρομετανάστες: Οσοι κατορθώνουν να φτάσουν «στη γη της επαγγελίας», γίνονται σύγχρονοι σκλάβοι. Με την ανοχή ή τη συνεργία μας.

Μανιακός: Καπιταλισμός. Με μάτια απλανή, ανεστίαστα και γουρλωμένα από την παράνοια της ακόρεστης βουλιμίας του, μας καταβροχθίζει.

ΝΑΤΟ: Η νέα Βέρμαχτ;

Ξένος-η: Σε μαθαίνουν να σε τρομάζουν και συ να τους πολεμάς λυσσαλέα.

Ορίζοντας: Κάποτε ο Τόμας Μαν προειδοποιούσε: «Στον ορίζοντα ανατέλλει το καινούριο που σε απορρίπτει, δίχως να μπορεί ν' αρνηθεί ότι αυτό το ίδιο δε θα ήταν όπως είναι, αν δεν είχες υπάρξει εσύ».

Παγκοσμιοποίηση: Οταν μία συζήτηση γίνεται πολύπλοκη ή θολή, τεχνηέντως πάντα, η υπενθύμιση του προφανούς μπορεί να διαχωρίσει το ουσιώδες απ' το δευτερεύον.

Ρατσισμός: Αλλά και φασισμός. Δεν είναι αποκλειστικά ιστορικός, ούτε και αποκλειστικά συναισθηματικός. Είναι μία σύμπλοκη κατάσταση, που απείλησε το παρελθόν μας, απειλεί το παρόν μας και υποθηκεύει το μέλλον μας.

Σύριγγα: Σου κάρφωσαν τη βελόνα στη φλέβα. Σου επέβαλαν ένα μοναχικό ταξίδι, μία περιπλάνηση χωρίς στάσεις μέσα σε όνειρα, πόνο και φωνές. Ολα αυτά για να μην κάνεις ποτέ μαζί με τους άλλους το μεγάλο ταξίδι της ζωής.

Τείχος: Αυτό το αόρατο, που μας έχει κλείσει όλους μέσα. Μήπως ο μύθος για την πτώση των τειχών της Ιεριχούς σου θυμίζει κάτι;

Υιός Του Πολέμου των Αστρων: Σε πτήση. Αμυνα για ανθρώπους ή για τα πυρηνικά σιλό; Μάλλον προσεχώς αιχμάλωτοι του τρόμου.

Φρίκη: Γκέρνικα, Αουσβιτς, Βιετνάμ, Ινδονησία, Χιλή, Ελ Σαλβαδόρ, Νικαράγουα, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Τουρκία, Παλαιστίνη. Σ' αυτές που ζήσαμε, άλλες θα προστίθενται συνεχώς, κατακλύζοντας το παλίμψηστό της...

Χαμένης μας μνήμης μέχρι τη στιγμή, που θα αρχίζουμε να...

Ψελλίζουμε και κατόπιν να ουρλιάξουμε:

Ω! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!