ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ

Για τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ

Συνεδρίασε την Πέμπτη 7 Σεπτέμβρη η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, η οποία συζήτησε με βάση τις τρέχουσες οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις σε διεθνές και εσωτερικό επίπεδο, καθώς και για τα καθήκοντα του Κόμματος για το επόμενο διάστημα.

Η Κεντρική Επιτροπή συζήτησε για τη δράση του Κόμματος, ιδιαίτερα μετά τις μεγάλες καταστροφές από τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές σε περιοχές της χώρας μας, και την ολόπλευρη στήριξη των πληγέντων, καλώντας σε πανστρατιά τις Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Επίσης, ασχολήθηκε με την παρέμβαση του Κόμματος στο εργατικό και λαϊκό κίνημα απέναντι στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, με αιχμή την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια, τους πλειστηριασμούς, τα επείγοντα ζητήματα της Υγείας, της Παιδείας, αλλά και τη μαχητική απάντηση που πρέπει να δώσουν οι εργαζόμενοι στο νέο νομοσχέδιο - έκτρωμα του υπουργείου Εργασίας.

Στις εξελίξεις στην Ευρώπη ξεχωρίζει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, ο οποίος παγιώνεται, η αναβάθμιση της ελληνικής εμπλοκής σ' αυτόν μετά τη συνάντηση και την κοινή δήλωση Μητσοτάκη - Ζελένσκι, καθώς και η «επανεκκίνηση» των ελληνοτουρκικών σχέσεων υπό ΝΑΤΟική εποπτεία.

Η Κεντρική Επιτροπή ασχολήθηκε, επίσης, με την τελική προετοιμασία της μάχης των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, για τις οποίες ήδη έχουν καταρτιστεί τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε 13 Περιφέρειες και 262 δήμους της χώρας, στα οποία συμμετέχουν 1.284 υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι και πάνω από 21.000 υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι.

Ενέκρινε το Κάλεσμά της για τις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές 2023, με σύνθημα: «Ψήφο στη "Λαϊκή Συσπείρωση", για τις ανάγκες του λαού και όχι για τα καπιταλιστικά κέρδη», το οποίο δίνεται στη δημοσιότητα αυτό το Σαββατοκύριακο.

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ

Απ' το Βίλνιους στη Χάγη με ΝΑΤΟικό «χάρτη»

Με «κολλημένο το γκάζι» τρέχουν οι κυβερνήσεις Ελλάδας - Τουρκίας το αμέσως επόμενο διάστημα τον «οδικό χάρτη» των διευθετήσεων, με μια ατζέντα που τα περιλαμβάνει όλα, ενταγμένη στο ευρύτερο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. «Αφετηρία», φυσικά, η ευρωατλαντική συνοχή, «καταλύτης» τα Ενεργειακά, «επόπτες» οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και κατεύθυνση μια «λύση» - πακέτο σε Αιγαίο, Ανατ. Μεσόγειο, Κυπριακό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα.

Στην πορεία αυτή, νέα ώθηση έδωσε την Τρίτη η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών, Γ. Γεραπετρίτη και Χ. Φιντάν, στην Αγκυρα, όπου δρομολόγησαν την άμεση ενεργοποίηση όλων των ΝΑΤΟικής κοπής μέτρων και διαδικασιών που είχαν συμφωνήσει οι Κυρ. Μητσοτάκης και Ρ. Τ. Ερντογάν τον Ιούλη, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους.

Χαρακτηριστικά ήταν όσα είπε ο Φιντάν στις δηλώσεις τους μετά την «καρποφόρα» συνάντησή τους, όπως τη χαρακτήρισε. «Ξεκινήσαμε μια νέα και θετική εποχή», εκτίμησε, προσθέτοντας ότι ήδη από τη συνάντηση Ερντογάν - Μητσοτάκη τον Ιούλη «υπήρξε ταύτιση απόψεων για επίλυση των διαφορών μέσω διαλόγου». «Σήμερα παρακολουθήσαμε τα θέματα που συζητήθηκαν σε εκείνη τη συνάντηση. Κάναμε διευρυμένη αξιολόγηση των σχέσεών μας και συζητήσαμε τον οδικό χάρτη για τους επόμενους μήνες», είπε.

Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, ο «χάρτης» αυτός περιλαμβάνει:

-- Συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στις 18/9, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.

-- Συνάντηση των υφυπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών στις 16/10 επί των λεγόμενων «πολιτικών συνομιλιών» και του «σχεδίου κοινής δράσης». Από ελληνικής πλευράς τον «πολιτικό διάλογο» θα «τρέξει» η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου.

-- Συνάντηση του υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για θέματα οικονομικής διπλωματίας και εξωστρέφειας, Κ. Φραγκογιάννη, και του Τούρκου ομολόγου του, B. Akcapar, στις 17/10 στην Αθήνα με αντικείμενο την προώθηση της λεγόμενης θετικής ατζέντας, των διμερών μπίζνες.

-- Επανεκκίνηση «την προσεχή περίοδο» των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (σε επίπεδο υπουργείων Αμυνας) και - κατά τον Φιντάν - «συμβουλευτικές συνομιλίες».

-- Στο τέλος δε του έτους θα συνεδριάσει υπό την προεδρία Μητσοτάκη - Ερντογάν το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ΑΣΣ) στη Θεσσαλονίκη, με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας καθώς και υπουργών από τα λεγόμενα «οικονομικά» υπουργεία, ώστε να κλείσουν συμφωνίες για παραπέρα επιτάχυνση της διμερούς οικονομικής συνεργασίας.

Απ' όσα ειπώθηκαν είναι φανερό ότι όχι μόνο το «γκάζι» των διευθετήσεων είναι πατημένο, αλλά και ότι το ιμπεριαλιστικό παζάρι είναι «εφ' όλης της ύλης» και μάλιστα «άνευ προϋποθέσεων», όπως χαρακτηριστικά είπε ο Φιντάν, ο οποίος μίλησε ακόμη για «αμοιβαίο σεβασμό σε δικαιώματα και συμφέροντα», προσθέτοντας ότι «συμφωνήσαμε σε νέες προσεγγίσεις για την επίλυση προβλημάτων».

«Εχουμε διαφορές απόψεων στο Αιγαίο», ενώ «για την Ανατολική Μεσόγειο υποστηρίζουμε την αρχή του δίκαιου διαμερισμού», σημείωσε χαρακτηριστικά. Δεν παρέλειψε επίσης να βάλει στην ατζέντα και «τα προβλήματα των ομογενών μας στην Ελλάδα», χαρακτηρίζοντας έτσι τη μουσουλμανική μειονότητα. Ανέφερε τέλος με νόημα ότι «αναμένουμε αποτελεσματική συνεργασία από τη γείτονά μας στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας», «δείχνοντας» τις κουρδικές οργανώσεις που δρουν στο εξωτερικό.

Κατά τα άλλα, περίσσεψαν οι αναφορές στη Σύνοδο του Βίλνιους και στα όσα διαδραματίστηκαν στη συνάντηση στο περιθώριό της Μητσοτάκη - Ερντογάν, με τον Γ. Γεραπετρίτη να αναφέρεται στην «αξία της συνεννόησης και της συνεργασίας» για την «αντιμετώπιση των περιφερειακών κρίσεων που προκαλούν αποσταθεροποίηση στην ευρύτερη περιοχή μας», ενώ ενημέρωσε ότι συζητήθηκαν επίσης «οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, τη Συρία, τη Λιβύη και τη συνεχιζόμενη ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία».

Δεν είναι άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου

Μετά το έγκλημα στον καταπέλτη, όπως με σπάνια ευστοχία το αποκαλούμε πια, τράβηξα μια διαχωριστική γραμμή, σε ό,τι με αφορά, από κείνο το σύνηθες, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Θα προσπαθήσω να μην το ξαναπώ ποτέ. Γιατί δεν ισχύει. Την άβυσσο την ανακαλύπτουμε μόλις το κτήνος μέσα μας έρθει στην επιφάνεια, διατηρώντας τη μορφή του ανθρώπου, κι εκδηλωθεί με μια πράξη ή μια παράλειψη που ο νους δε χωράει. `Η στην καλύτερη περίπτωση αρνείται να αποδεχτεί. Αν δεν σκεφτώ έτσι, σύντροφοι, τότε ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους θα κυκλοφορούμε ο καθένας μας με τον τρόμο, την απαξίωση, την εγωιστική αυτοσυντήρηση, τη βία που συνεπάγεται να αποδεχτείς μοιρολατρικά ότι ζεις σαν μια άβυσσος ανάμεσα σε αβύσσους, που μπορούν να ξεχάσουν ανά πάσα στιγμή το αδιανόητο, το απόλυτο κακό. Αν μπούμε λοιπόν σ' αυτή την αβυσσαλέα ερμηνεία του κόσμου, της κοινωνίας και του διπλανού μας, τη βάψαμε. Τότε θα έχουν κερδίσει όλα τα ναζιστοειδή κτήνη τη μάχη, ακόμα και την ιδεολογική, για μια εξουσία που αυτοπροσδιορίζεται ως επιβαλλόμενη σε κατώτερα όντα, αυτά δηλαδή που δεν περιλαμβάνονται στους κόλπους της ή δεν την υπηρετούν.

Οταν έμαθα πως ο Αντώνης, το θύμα που πετάχτηκε κυριολεκτικά στην άβυσσο των θυτών του, είχε επιβιβαστεί στο πλοίο και βγήκε για να πάρει κάτι, με το εισιτήριο στο χέρι, πείστηκα ότι αυτό το έγκλημα είναι αποτρόπαιο ως απολύτως ταξικό, και δη στο επίπεδο του φαίνεσθαι. Νοιώθοντας ευγνωμοσύνη για τους δυο, τρεις, πέντε περίεργους (;), ευαίσθητους (;) με ανακλαστικά, εθισμένους (;) στην εικονοποίηση των πάντων, οπλισμένους με κινητά επιβάτες του θηριώδους επιβατηγού που εμπόδισαν το όποιο μπάζωμα της αβύσσου, αναρωτιέμαι: Βάλτε στη θέση του Αντώνη έναν κουστουμαρισμένο τριανταπεντάρη, ο οποίος φτάνει με αυτοκίνητο που κορνάρει και παρατεταμένα, σύριζα στον καταπέλτη, για να επιβιβαστεί. Με ή χωρίς εισιτήριο. Αναρωτιέμαι λοιπόν, οι τρεις μάγκες θα τον έσπρωχναν ή θα τον τράβαγαν απ' την πόρτα, ίσα πάνω και μέσα. Δεν αναρωτιέμαι.

Οταν έγραφα τις προάλλες εδώ για τα μαχαίρια στα εφηβικά χέρια, δεν φανταζόμουνα πόσο γρήγορα θα έδειχνε η γενιά που τα μεγάλωσε σε τι έχει υποκύψει, πόσο έχει χαθεί, και αποϊδεολογικοποιηθεί, ώστε να «λύνει» τα προβλήματά της πετώντας τον Αλλον στη θάλασσα χωρίς σωσίβιο, χωρίς αιτία, χωρίς αφορμή, για να πάει δήθεν παρακάτω. Σαν πολύ σταθήκαμε, και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην ταξική ατζέντα που θέλει κυρίαρχη την άποψη περί ατομικής ευθύνης. Παρασυρθήκαμε και δώσαμε άφεση αμαρτιών στη συλλογική ευθύνη, με το πρόσχημα ότι ένας δεν μπορεί να γεννήσει με τις πράξεις του και συλλογική ενοχή. Εδώ παίζουν ρόλο οι αριθμοί. Οχι οι περίπλοκοι. Αυτοί απλά του δημοτικού. Να ξέρεις να μετράς μέχρι το δέκα φτάνει. Γιατί, σύντροφοι, στον καταπέλτη δεν ήταν ένας. Ηταν τρεις. Κι ένας στην προκυμαία, τέσσερις. Χώρια οι υπόλοιποι ως τον καπετάνιο. Κι έτσι το έγκλημα γίνεται ομαδικό. Δε συγκράτησε κανένας κανέναν. Ούτε καν αποπειράθηκε. Οπως στο γήπεδο. Ενας σηκώνει τη φωτοβολίδα. Και δεν τον σταματάνε οι διπλανοί του. Θα μου πείτε μικρός ο αριθμός. Δε συγκροτεί κρίσιμη μάζα, δε χαρακτηρίζει όλο τον κλάδο μια τριάδα, μια τετράδα ναυτικών. Κι όμως, κάτι σάπιο υπάρχει πια που επιτρέπει να σχηματίζονται μικροί θύλακες στις αμέτρητες στρατιές των εργαζομένων, που λες κι έχουν παραλύσει και δεν τις βλέπουν τις φυσαλίδες που σκάνε, όπως προχτές στον Πειραιά, και δηλητηριάζουν το σώμα της κοινωνίας. Η εταιρεία έχει πληροφορήσει σίγουρα τους επιβάτες πελάτες της ότι φέτος τον Ιούνιο βραβεύτηκε για την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων της και των επιβατών της. Από ιδιωτικό φορέα. Οι φυσαλίδες στο μεταξύ τους έχουν ήδη εξασφαλίσει φρου φρου κι αρώματα και πολιτική έκφραση, μέχρι και κελιά με περικεφαλαία. Αν δεν είχε εκφασιστεί εκουσίως κι ακουσίως μια μεγάλη μάζα πολιτών αυτού του τόπου, δε θα τολμούσε να βγει όχι υπουργός, ούτε αποδεδειγμένα μωρός, να ισχυριστεί ότι το μεροκάματο του τρόμου είναι ίσο και ίδιο με το μεροκάματο του φόνου. Οπως ακριβώς ισχυρίζονταν οι χρυσαυγίτες όταν την έπεφταν στους Παμίτες, θεωρώντας τους εμπόδιο στο επιχειρείν του λιμανιού.

Το έγκλημα στον καταπέλτη δείχνει απροκάλυπτα, κυνικά και απεχθώς τον αμοραλισμό μιας κυρίαρχης αστικής ιδεολογίας, που έχει μετατρέψει την ανθρώπινη ζωή σε μετοχή μεταβαλλόμενης αξίας. Από μηδενικής ίσαμε φαινομενικής.

Ο Αντώνης δεν είναι γοργόνα. Δε θα κυκλοφορεί στις θάλασσες φωνάζοντας πως ζει, για να στοιχειώσει την εταιρεία, την πελατεία, την αγορά των θαλασσίων οικοπέδων και την επενδυτική βαθμίδα της χώρας. Αλλωστε το «Blue Horizon» ξεπλύθηκε εν μια νυκτί, αλλάζοντας δρομολόγιο, ώστε η εταιρεία να ζει και να βασιλεύει. Κι αυτό που μου σκίζει τα σωθικά και ξερνάω θάλασσες είναι πως αυτό το έγκλημα θα γίνει viral, κι αντί να εξεγείρει τις μάζες θα τις εξοικειώσει με την κανονικότητα της ...αβύσσου.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ