Πολύς ήταν ο κόσμος που βρέθηκε στην πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου για να παρακολουθήσει την εκδήλωση γι' αυτό το σοβαρό ζήτημα, ανάμεσά τους γονείς μαθητών, μέλη ΔΣ Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, άνθρωποι ευρύτερα από τον χώρο της Παιδείας.

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και έκανε παρέμβαση ο Γιάννης Πρωτούλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση». Επίσης, παρευρέθηκαν η Βιβή Δάγκα, βουλευτής του ΚΚΕ, και οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι Δυτικού Τομέα με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Γιώργος Στεφανάκης και Φιλιώ Παπαμιχαήλ. Ακόμη, η Βιργινία Γεωργοπάνου, πρόεδρος της Ενωσης Γονέων Αιγάλεω.

Χαιρετισμό απηύθυνε η Δώρα Βασιλοπούλου, δημοτική σύμβουλος Αιγάλεω και εκ νέου υποψήφια, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Γονέων Αιγάλεω.

Την ανάγκη της ενίσχυσης της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις επικείμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, ώστε να μπουν εμπόδια στην εφαρμογή της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, με τους καθημερινούς αγώνες, στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων, επισήμανε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο Νίκος Καραγιάννης, υποψήφιος δήμαρχος Αιγάλεω με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Κάνοντας εκτενή αναφορά στα προβλήματα της Εκπαίδευσης που υπάρχουν στο Αιγάλεω, σημείωσε ότι «όλες οι κυβερνήσεις, με την πλήρη ταύτιση των δημοτικών και περιφερειακών αρχών διαχρονικά, υπολογίζουν ως κόστος τη στοιχειώδη ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας, γιατί έχουν διαμετρικά αντίθετες προτεραιότητες».

Για τους υποψηφίους των αστικών κομμάτων, σημείωσε ότι «όλοι τους μιλάνε για αξιοποίηση σχολικών κτιρίων, υποδομών και λοιπών εγκαταστάσεων». Ωστόσο, οι σχολικές υποδομές στο σύνολό τους μετατρέπονται σε πεδίο εμπορικής και επιχειρηματικής δράσης.

Στην παρέμβασή του ο Γιάννης Πρωτούλης μεταξύ άλλων τόνισε:

«Τo ζήτημα των σχολείων, της Παιδείας γενικότερα είναι θέμα που μας απασχολεί σταθερά, βάζοντας κυρίως στο επίκεντρο το πώς και αν μαθαίνουν τα παιδιά μας.

Γι' αυτό και στα ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Συσπείρωσης" βρίσκονται αγωνιστές που έχουν πρωτοστατήσει στο κίνημα των εκπαιδευτικών, των γονιών, μαχητές για το δικαίωμα στη μόρφωση.

Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι βρισκόμαστε για να συζητήσουμε για την Παιδεία, εδώ στο Αιγάλεω, στην πόλη των σεισμόπληκτων σχολείων, αλλά και των σημαντικών αγώνων που έδωσε όλη η σχολική κοινότητα έχοντας την αμέριστη στήριξη της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στον δήμο. Γιατί οι εκλεγμένοι με τη "Λαϊκή Συσπείρωση" είναι πραγματικά πρωτοπόροι στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων.

Με πολλά ψηφοδέλτια της "Λαϊκής Συσπείρωσης" στην κάλπη, με περισσότερους δημάρχους, περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους, θα μπορέσουμε να ορθώσουμε μεγαλύτερα εμπόδια στην εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, θα μπορέσουμε να πάρουμε ανάσες ανακούφισης, θα μπορέσουμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας που νομίζω όλοι έχουμε πολλές φορές σκεφτεί ότι χρειάζεται η βοήθεια της τύχης για να γυρίζουν κάθε μέρα καλά, υγιή και ασφαλή από τα σχολεία τους.

Γιατί ας σκεφτούμε:

Ποιο θα ήταν το κόστος αν ένας μεγάλος σεισμός συνέβαινε σε πρωινή ώρα, όταν εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά βρίσκονται στα σχολεία;

Αν πάρουμε υπόψη μας ότι πάνω από 9.000 σχολεία είναι χτισμένα την περίοδο 1960 - 1985 και δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ! Οτι περίπου το 20% των σχολείων είναι χτισμένα πριν ακόμα και το 1960. Αν πάρουμε υπόψη μας ότι μετά τον μεγάλο σεισμό στην Αττική το 1999 έλεγχος έχει γίνει μόλις στο 1/3 των σχολείων της περιφέρειάς μας.

(...) Οι αποψιλωμένες Τεχνικές Υπηρεσίες συνήθως δεν επαρκούν όχι για να κάνουν ολοκληρωμένους ελέγχους και τις αναγκαίες παρεμβάσεις, αλλά ούτε καν τις στοιχειώδεις επισκευές ή βαψίματα στα σχολικά κτίρια. Η επιλογή της μείωσης του προσωπικού και το πέρασμα υπηρεσιών σε εργολάβους και κοστίζει και δημιουργεί κινδύνους.

Δεν είναι μάλιστα τυχαίο ότι ο σημερινός υποψήφιος της ΝΔ στην Περιφέρεια, ο Χαρδαλιάς, έχοντας την ευθύνη της Πολιτικής Προστασίας από την προηγούμενη κυβέρνηση, δεν προχώρησε ούτε στοιχειωδώς τους προσεισμικούς ελέγχους, ενώ ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ιωακειμίδης, ο οποίος επικαλείται διαρκώς την αυτοδιοικητική του πείρα, δεν έχει λιγότερο αμαρτωλές περγαμηνές. Ας δούμε λοιπόν πώς έλυσε το ζήτημα των ελέγχων μετά τον σεισμό του 2019, ως δήμαρχος Νίκαιας. Τότε λοιπόν στις σχολικές μονάδες της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έστειλε χαρτί που έλεγε λέξη προς λέξη: "Σας ενημερώνουμε ότι λόγω έλλειψης προσωπικού της Τεχνικής Υπηρεσίας του δήμου, παρακαλούμε τους εφημερεύοντες καθηγητές όπως κάνουν ενδελεχή αυτοψία στο σχολικό κτίριο και να ενημερώσουν τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση εάν υπάρχουν πιθανές ζημιές". Τέτοια είναι η πείρα του, αντανακλά τον προσανατολισμό της πολιτικής του.

Ομως, η περιφερειακή διοίκηση που είχαμε τι έκανε; Γιατί μπορεί να μην έχει στην ευθύνη της τη σχολική στέγη, έχει όμως τη δυνατότητα της χρηματοδότησης προς τους δήμους προκειμένου να καλύπτονται και τέτοιες ανάγκες. Τι έκανε λοιπόν;

Στα Περιφερειακά Συμβούλια όλης της τετραετίας συζητήθηκαν μόλις 3 θέματα που αφορούσαν τη σχολική στέγη και μάλιστα ύστερα από αίτημα των ενδιαφερομένων. Αφορούσε τη χρηματοδότηση επισκευής σχολικών κτιρίων και μιλάμε για 3,5 εκατ. όταν μόνο για φιέστες και εκδηλώσεις η Περιφέρεια έχει δώσει σε ένα χρόνο περίπου 15,5 εκατομμύρια (...)

Πώς θα διαμορφωνόταν η κατάσταση όταν με μια βροχή στην Αττική τις αντίστοιχες μέρες πλημμύρισαν σχολεία πριν καν ανοίξουν, υπερχείλισαν όμβρια ύδατα, ενώ χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του σχολείου της Αθήνας όπου η διευθύντρια αποκλείστηκε μέσα στο σχολείο... Κι όλα αυτά ενώ είναι νωπές οι εικόνες από τις θρανιογέφυρες που έκαναν οι μαθητές πέρυσι στη Φιλαδέλφεια για να γλιτώσουν.

Ας σκεφτούμε ποιο μπορεί να είναι το κόστος από το ότι συνυπάρχουν δίπλα δίπλα, για παράδειγμα στη Δυτική Αττική, σχολεία με μεγάλες βιομηχανίες; Και τι θα σήμαινε αυτό στην περίπτωση ενός βιομηχανικού ατυχήματος;

Η αλήθεια είναι, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, ότι εμείς αυτό το κόστος το μετράμε σε ανθρώπινες ζωές και μάλιστα νέων ανθρώπων, όπως ήταν ο μαθητής που χάθηκε πέρυσι στις Σέρρες όταν έσκασε ο λέβητας, ενώ η κυβέρνηση και οι τοπικές, περιφερειακές και δημοτικές αρχές το μετράνε, ως γνωστόν, με χρήμα, έχοντας ως θεό το κέρδος των μεγαλοεργολάβων και των φίλων τους των μεγαλοεπιχειρηματιών (...)

Η δική μας οπτική για την Περιφέρεια καθορίζεται από τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών για μόρφωση και ζωή. Γι' αυτό και δεν στεκόμαστε απλά στις αρμοδιότητες που έχει η Περιφέρεια. Δεν οχυρωνόμαστε πίσω από αυτές για να πούμε η Περιφέρεια δεν μπορεί να κάνει και πολλά.

Για εμάς η πιο σημαντική αρμοδιότητα είναι αυτή του μπλοκαρίσματος της αντιλαϊκής πολιτικής, της διεκδίκησης από όποια θέση βρισκόμαστε, απ' όπου μπορούμε. Και πιστεύουμε ότι η Περιφέρεια με άλλες προτεραιότητες μπορεί να κάνει πολλά».