Με «κρίκο» και το Μεταναστευτικό και την «επικαιροποίηση» της Συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας
Eurokinissi |
Χαρακτηριστικά, ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης, μιλώντας τη Δευτέρα στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, έλεγε ότι θα ακολουθηθεί μία πορεία «βήμα προς βήμα», θυμίζοντας πως το αμέσως επόμενο διάστημα, στα μέσα Οκτώβρη (16 και 17 του μήνα) θα διεξαχθούν στην Αθήνα οι πρώτες συζητήσεις που θα αφορούν τη θετική ατζέντα και τον πολιτικό διάλογο, τον Νοέμβρη θα υπάρξει περαιτέρω συζήτηση σε σχέση με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ενώ στις 7 Δεκέμβρη θα λάβει χώρα το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
Απαντώντας, εξάλλου, σε ερωτήσεις του κοινού, ο Γεραπετρίτης υποστήριξε ότι οι συνθήκες στις οποίες διεξάγεται αυτήν τη στιγμή η συζήτηση με την Τουρκία είναι πολύ πιο ευνοϊκές, αλλά μένει να φανεί αν θα υπάρξει συνέπεια και συνέχεια. Δεν περνά απαρατήρητο ότι έπιασε και το Μεταναστευτικό, επιμένοντας ότι «θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία μεταξύ των χωρών της ΕΕ και αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ειδικά σε μία περίοδο αύξησης των μεταναστευτικών ροών τόσο από την Αφρική όσο και από την Ασία».
Αλλωστε, το Μεταναστευτικό έχει περάσει σε πρώτο πλάνο ως αναπόσπαστο κομμάτι των αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής διεργασιών στα Ελληνοτουρκικά, όπως φάνηκε και στη συνεδρίαση, την Τρίτη, του ΚΥΣΕΑ. Ηδη Βρυξέλλες, Αγκυρα και Αθήνα ετοιμάζουν μια νέα Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας στο Μεταναστευτικό, που όπως ακούγεται θα «επικαιροποιεί» προβλέψεις της τρέχουσας πολιτικής, η οποία έχει οδηγήσει στη σημερινή άθλια κατάσταση με τους εγκλωβισμούς, τους πνιγμούς στο Αιγαίο, τις επαναπροωθήσεις, τη δράση των δουλεμπορικών κυκλωμάτων, την ένταση της καταστολής και της «διαλογής» προσφύγων και μεταναστών, ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Με τη «νέα» συμφωνία τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα για πρόσφυγες και μετανάστες, επειδή η πολιτική της ΕΕ στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστική, ενώ δεν ακούγεται τσιμουδιά για τα ανταλλάγματα που παζαρεύει η Τουρκία, με τον αρμόδιο υπουργό Καιρίδη να λέει σε συνέντευξή του μέσα στη βδομάδα πως στο τραπέζι βρίσκονται και άλλα, πλην της οικονομικής ενίσχυσης.
Σημειωτέον, το ζήτημα «ακουμπά» ζητήματα κυριαρχικών δικαιωμάτων (σύνορα, έρευνα και διάσωση κ.τ.λ.) και αποτελεί στοιχείο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Διόλου τυχαία, το θέμα συζήτησαν πρόσφατα και οι Μητσοτάκης - Ερντογάν στη συνάντησή τους στη Ν. Υόρκη, βάζοντάς το στην ευρύτερη θεματολογία, ανάμεσα σε ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα κ.λπ.
Σε κάθε περίπτωση, πολλοί παραπέμπουν ήδη για τις υπογραφές του νέου κειμένου στις 7/12, οπότε θα συνεδριάσει υπό την προεδρία Μητσοτάκη - Ερντογάν το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ΑΣΣ) Ελλάδας - Τουρκίας, στη Θεσσαλονίκη.
Στο μεταξύ, όλα τα παραπάνω «τρέχουν» υπό στενή αμερικανική εποπτεία. Διόλου τυχαία μεσοβδόμαδα βρέθηκε στην Ελλάδα ο πρ. υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μ. Πομπέο, ο οποίος μιλώντας σε συνέδριο στην Αθήνα εξέφρασε την «ελπίδα» του ότι ο Ερντογάν θα ακολουθήσει τον δρόμο του «διαλόγου» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως αυτός «τρέχει» πάνω σε ευρωατλαντικές ράγες.
Τόνισε, άλλωστε, ότι αυτή ήταν η προσδοκία και όταν ο ίδιος ήταν υπουργός. «Και συνεχίζουμε να έχουμε αυτήν την προσδοκία, υπέρ του διαλόγου, όχι της αντιπαράθεσης. Οταν άλλωστε η αντιπαράθεση βρισκόταν σε εξέλιξη, είχαμε πει ρητά ότι ήταν απαράδεκτη», πρόσθεσε, με μπούσουλά τους πάντα τη διατήρηση της ΝΑΤΟικής συνοχής στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλωστε, ο ίδιος, απαριθμώντας τις «μεγάλες προκλήσεις» που έχουν μπροστά, ανέφερε μεταξύ άλλων την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά και την «προσπάθεια για μεγάλη αύξηση της επιρροής της Κίνας» και τις «προκλήσεις» από Βόρεια Κορέα και Ιράν.
Σημειωτέον, ο Πομπέο μετείχε και σε ειδικό πάνελ με θέμα τις ενεργειακές και άλλες διασυνδέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, σκιαγραφώντας σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων στην περιοχή που καθοδηγούν και διευθετήσεις.
Στο ίδιο φόντο, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζ. Τσούνις, μιλώντας σε άλλο συνέδριο ειδικά για ενεργειακά ζητήματα, σημείωσε τον «ηγετικό ρόλο» της Ελλάδας στην επίτευξη «ενεργειακής ανεξαρτησίας» από τη Ρωσία, στην ενεργειακή μετάβαση και τον ενεργειακό εφοδιασμό των Βαλκανίων, με μια σειρά έργα και υποδομές. «Ετσι δημιουργείται ανταγωνισμός που είναι σημαντικός, καθώς και διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού ώστε να μην υπάρχει εξάρτηση από την "Gazprom" ή το Κρεμλίνο», ισχυρίστηκε.
Στο ίδιο πλαίσιο και καθώς μια σειρά από κέντρα δουλεύουν συστηματικά σε αυτήν την κατεύθυνση, το ΕΛΙΑΜΕΠ δημοσιοποίησε έρευνα υπό τον τίτλο «Αξιοποιώντας το ιστορικό υψηλό των ελληνοαμερικανικών σχέσεων», όπου μεταξύ άλλων τονίζεται ότι «έχοντας φθάσει στο αποκορύφωμα των διμερών τους σχέσεων, το επόμενο βήμα για την Ελλάδα και τις ΗΠΑ είναι (...) να αξιοποιήσουν τους διμερείς δεσμούς προς όφελος της ευρύτερης περιοχής». Προσθέτει, δε, ότι «έχοντας καταστεί αξιόπιστος σύμμαχος στην περιοχή, αλλά και απαραίτητος στρατηγικός εταίρος για τις ΗΠΑ, η Ελλάδα διεκδικεί έναν πιο φιλόδοξο ρόλο στη νέα παγκόσμια αρχιτεκτονική ασφάλειας», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους νέους μεγάλους κινδύνους στους οποίους μπλέκουν τον λαό.
Στο μεταξύ, στο παζλ των ευρύτερων διευθετήσεων στην Ανατ. Μεσόγειο, ξεχωρίζει και η προσπάθεια για την επανέναρξη των συνομιλιών στο Κυπριακό, με την Τουρκία σταθερά να βάζει στο τραπέζι τα δύο κράτη. Ετοιμότητα για συνάντηση, «που θα οδηγήσει και στην ανακοίνωση του διορισμού μιας προσωπικότητας η οποία θα διερευνήσει τις προοπτικές για επανέναρξη των συνομιλιών», εξέφρασε ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Χριστοδουλίδης, κατά την πρόσφατη συνάντηση που είχε με τον γγ του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, προσθέτοντας πως ο Αντ. Γκουτέρες του μετέφερε ως ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας «για τις προσπάθειες που κάνουμε, το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχαν με τον γγ των Ηνωμένων Εθνών, ισχυρά κράτη - μέλη της ΕΕ έθεσαν το Κυπριακό, την ανάγκη να υπάρξει επανέναρξη των συνομιλιών, κάτι που είναι άμεσα συνυφασμένο και με ενδεχόμενες θετικές εξελίξεις όσον αφορά τα Ευρωτουρκικά».
Ισως αυτό είναι που εισπράττουμε όλοι μας. Και οι συνειδητά σιωπηλοί και οι συνειδητά φαφλατάδες. Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας, και στη φύση και στην πολιτική, η «ανατροπή» επιπλέον έχει ανατρέψει και το σημαίνον και το σημαινόμενο της λέξης. Κι αν για τους πρώτους η περισυλλογή είναι και αυτοκριτική ανάληψη ευθυνών, για τους δεύτερους είναι προβολή απεμπόλησής τους, με άλλοθι έναν προσχηματικό αιφνιδιασμό. Μέχρι πριν από λίγους μήνες, για παράδειγμα, το 112 έσωζε ζωές. Με το που χρόνισε άρχισε να κλονίζεται η εμπιστοσύνη μας στο έτσι κι αλλιώς τραγικό «φύγε για να σωθείς», αφού βάρεσε ήδη σε λάθος τόπους και στιγμές, επιδεινώνοντας φόβους και άγχη.
Με τούτα και με εκείνα, σ' ένα κακοστημένο θλιβερό ντέρμπι της εικόνας, παίζονται σα σε παρτίδα, απ' τη μια οι ζωές ανθρώπων που περιμένουν σε βοήθεια από χαρτόκουτα να βρουν ένα ρούχο, ένα βρακί κι ένα παπούτσι να φορέσουν, κι απ' την άλλη η ...στεφανιαία δήλωση, μετά τις δημοτικές εκλογές θα πεταχτώ στην Αμερική να φέρω τα χειμωνιάτικά μου.
Η λέξη κλειδί είναι το προϊόν. Διαισθανόμαστε ή αισθανόμαστε ότι είμαστε όλοι προϊόντα. Προσοχή όχι όντα, προϊόντα. Ως και θρησκευάμενοι άρχισαν να κάνουν αμαρτωλές σκέψεις μήπως ο μεγαλοδύναμος είναι και μεγαλέμπορας. Κι εδώ, σ' αυτό ακριβώς το σημείο αρχίζουν τα δύσκολα. Γιατί η εποχή της κυρίαρχης ελεύθερης αγοράς με δραματικές ταχύτητες, φαίνεται όχι απλώς να επιδιώκει, αλλά και να καταφέρνει με την τεχνητή νοημοσύνη να υποκαθιστά τον κοινό νου. Κινδυνεύουμε να μείνουμε ανεπαισθήτως έξω από τα τείχη, που λέει κι ο ποιητής, της διαλεκτικής ικανότητας του ανθρώπου, που όμως ανάγεται στον θρίαμβό του, όταν καλλιεργηθεί και αναπτυχθεί με την παιδεία. Για ποια διαλεκτική μπορεί να μιλήσει κανείς, όταν ρίχνονται στους υπολογιστές χύδην ο Καβάφης, ο Ρίτσος, ο φούφουτος κι ο μούμουτος, εσύ μιλάς και σου απαντούν όλοι μαζί με ένα κείμενο, που σε αποσβολώνει και σε υποχρεώνει να του απαντήσεις με το ίδιο νόμισμα. Μύλος που γυρίζει και δεν παράγει πολιτισμικά τίποτα, εκτός απ' τον συνεχή αποκεφαλισμό του κάθε Δον Κιχώτη και του κάθε Σάντσο Πάντσα, και μάλιστα με ταξικό γιαταγάνι.
Δεν ξέρω. Να κουβαλάς τα νιάτα, τη ρώμη, την υγεία και το γυμνασμένο σου κορμί σε σχολείο με ΑμεΑ, υπερφωτισμένα, είναι καλό, κακό, πετυχημένο, επικοινωνιακό, πολιτικό, δράμα, κωμωδία ή δραματική κομεντί; Μπορεί να είναι απλώς αυθόρμητο. Οπότε κατά τη γνώμη μου επισφαλές και τραγικό. Μια αστοχία υλικού στη φάμπρικα της εικόνας...