Αποφασιστικά απέναντι στο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση (αναμένεται να παρουσιαστεί από τον υπουργό Παιδείας σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο) για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι που συμμετείχαν το Σάββατο στον Πανελλαδικό Συντονισμό του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών έστειλαν μήνυμα αγώνα. Μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας, που στηρίζεται στην αποτελεσματικότητα του οργανωμένου αγώνα, συζητήθηκε το πώς θα μπει σε κάθε σχολή το κεντρικό σύνθημα του πανελλαδικού συντονισμού: «Αγώνας για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές, πτυχία με αξία! Οχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια!».

Το μήνυμα δόθηκε από την πρώτη στιγμή, καθώς στην εισήγηση από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΜΑΣ έγινε αναλυτική αναφορά στα όσα δρομολογεί ένα τέτοιο αντιδραστικό νομοσχέδιο, ποιον πραγματικά ωφελεί, ώστε η πέρα από κάθε μορφωτικό επιχείρημα προσπάθεια της κυβέρνησης να προπαγανδίσει τους σχεδιασμούς της να πέσει στο κενό. Τονίστηκαν η θέληση, η αποφασιστικότητα και η ετοιμότητα των φοιτητών να απαντήσουν σε αυτό το χτύπημα που ετοιμάζεται, με συντονισμένο, οργανωμένο αγώνα.

Ακολουθούν αναλυτικά αποσπάσματα από την εισήγηση.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι της οργής μας... Η κυβέρνηση, δεν μπορούμε να το πούμε πιο απλά, διαλύει τα πτυχία μας!

Με την πολιτική της εμπορευματοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης φτάσαμε 1 στους 4 κατόχους πτυχίων ΑΕΙ να είναι άνεργος, 1 στους 3 πτυχιούχους να δουλεύει σε επάγγελμα άσχετο με το αντικείμενο που σπούδασε, και 1 στους 6 πτυχιούχους να αμείβεται με 400 έως 800 ευρώ.

Ομως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί πραγματικά μια αντιδραστική τομή!

Πρακτικά, όποιος έχει τα λεφτά να πληρώσει θα μπορεί να σπουδάσει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο, αποκτώντας ακριβώς τον ίδιο τίτλο σπουδών με εμάς, με πλήρη κατοχυρωμένα πτυχία!

Είναι εξοργιστικό!

Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής εδώ και 5 χρόνια βιώνουν μια πραγματική κοροϊδία, με σπουδές για ένα πτυχίο - κουρελόχαρτο, που δεν αναγνωρίζεται... Αλλά την ίδια ώρα η κυβέρνηση επιλέγει να αναγνωρίσει πλήρως επαγγελματικά δικαιώματα στα πτυχία των κολεγίων και των ιδιωτικών πανεπιστημίων πριν καν ανακοινωθούν! Είναι ξεφτίλα!

Οι φοιτητές της Ιατρικής και της Νομικής θα ξεθεώνονται στο διάβασμα, στο άγχος, στα φροντιστήρια για να γράψουν 18 και 19 χιλιάδες μόρια ενώ κάποιοι με 18.000 ευρώ θα σπουδάζουν στα ίδια αντικείμενα!

Οι φοιτητές στις Πολυτεχνικές, Γεωπονικές και άλλες σχολές που παίρνουν επαγγελματικά δικαιώματα από επιμελητήρια θα συναντήσουν νέα εμπόδια και κόφτες, νέες, πιο δύσκολες εξετάσεις για την άδεια άσκησης επαγγέλματος, στο όνομα της «αξιολόγησης» των πολλών και διαφορετικών πτυχίων! Ολα αυτά τα πτυχία διαφορετικών σχολών θα αναγνωρίζονται, και θα γράφονται οι απόφοιτοι στα επιμελητήρια. Κάπως έτσι, αντί εμείς να αποκτάμε αυτόματα τα επαγγελματικά δικαιώματα για το αντικείμενό μας, θα επιβληθούν νέες εξετάσεις νέες πιστοποιήσεις, θα μετράει η προϋπηρεσία, η πρακτική άσκηση, και πολλά άλλα εμπόδια για να πάρουμε ένα μικρό τμήμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων μας! Ηδη συζητιούνται αυτές οι εξελίξεις στο ΤΕΕ. Με την κινητοποίησή μας ακυρώσαμε την αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων, όμως σε λιγότερο από έναν μήνα αυτό ξανασυζητιέται! Οι φοιτητές μέσα από τους συλλόγους μας θα είμαστε εκεί για να δώσουμε βροντερό μήνυμα.

Η αναζήτηση εργασίας θα μετατραπεί σε διαγωνισμό για το πόσο βαθιά φτάνει το χέρι στην τσέπη με το κυνήγι πανάκριβων πιστοποιητικών - μεταπτυχιακών με τίτλο «φτιάξε ένα ελκυστικό βιογραφικό», αγοράζοντας από το μεγάλο παζάρι πτυχίων όλων των επιπέδων με βάση το «ό,τι πληρώνεις παίρνεις».

Είναι πολύ εύστοχο το σύνθημα που έγραψε ένας φοιτητικός σύλλογος στο πανό του: «Διαλύουν τα πτυχία μας, τσακίζουν τις σπουδές, ψάχνουνε πελάτες και όχι φοιτητές!».

(...) O υπουργός ανακοίνωσε ότι το νομοσχέδιο θα έχει τίτλο «Ελεύθερο πανεπιστήμιο».

Ονομάζουν «ελεύθερο» ένα πανεπιστήμιο πλήρως εγκλωβισμένο στην τεράστια υποχρηματοδότηση, στις ελλείψεις καθηγητών, στα δεσμά των επιχειρηματιών που λυμαίνονται τη χρηματοδότηση, την Ερευνα, παρεμβαίνουν ακόμα και στα προγράμματα σπουδών!

Βέβαια η κυβέρνηση θα απελευθερώσει το κράτος από την ευθύνη του να λύσει τα προβλήματα, δίνοντας πλήρη ελευθερία στους επενδυτές και επιχειρηματίες να ξεσαλώσουν πάνω στις σπουδές και στα δικαιώματά μας.

Να παίζουν με το μέλλον χιλιάδων φοιτητών, ξεπουλώντας τα όνειρά τους με το να εμπορεύονται πτυχία, να κυνηγάνε για όλη τους τη ζωή πιστοποιήσεις, σεμινάρια και μεταπτυχιακά. Να λειτουργούν οι διοικήσεις χωρίς να τους ενοχλεί κανένας, χωρίς να λογοδοτούν πουθενά, να κόβουν και να ράβουν για τις επιχειρηματικές τους μπίζνες. Αυτό εξάλλου εννοούν ότι τελειώνουν τη «γραφειοκρατία».

Τελικά, η μόνη ελευθερία που δεν αναγνωρίζει η κυβέρνηση είναι η ελευθερία να σπουδάζουμε δωρεάν και να έχουμε πτυχία με αξία!

Λένε ότι η Ελλάδα αποτελεί «εξαίρεση» στον ακαδημαϊκό κόσμο και αυτό πρέπει να τελειώσει. Πρέπει να αντιστοιχηθούμε, λένε, με την ΕΕ.

Μα τόσα χρόνια αυτό δεν κάνουμε με τους νόμους που πέρασαν; Το πρόβλημα είναι ότι «κανόνας» στην ΕΕ είναι η απόσπαση του πτυχίου από το επάγγελμα, οι πανάκριβες σπουδές, το ατέλειωτο κυνήγι πανάκριβων πιστοποιητικών...

Φυσικά, στη χώρα μας υπάρχουν κάποιες «θετικές εξαιρέσεις» που επιβάλαμε με τους αγώνες μας! Οπως ότι ακόμα δεν πληρώνουμε δίδακτρα, ότι υπάρχουν κάποιες δωρεάν παροχές φοιτητικής μέριμνας.

Μπορεί στη χώρα μας να λειτουργούν ήδη 32 θεσμοθετημένα κολέγια ως παραρτήματα ιδρυμάτων του εξωτερικού, είναι προφανές όμως ότι αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι απλά να φέρουν λίγα περισσότερα. Τους νοιάζει να τα κάνουν όλα ίσωμα, να ανοίξουν νέα πεδία για να βγάλουν νέα κέρδη οι επιχειρηματίες, εκμεταλλευόμενοι τη μεγαλύτερη πελατεία που δημιουργούν η υποβάθμιση και οι συνεχείς κόφτες στην πρόσβαση στα πανεπιστήμια.

Εμείς απαντάμε: Η μόρφωση είναι δικαίωμα, δεν μπορεί να εξαρτάται από το πορτοφόλι κάθε οικογένειας!

Αλήθεια, πόσο σύγχρονο είναι να λειτουργούν τα ιδρύματα στα όριά τους, να μη διδάσκονται μαθήματα για ολόκληρους μήνες, όπως γίνεται σε μια σειρά ιδρύματα; Να μην αναπτύσσονται οι υποδομές και η εκπαιδευτική διαδικασία για όλους, παρά μόνο για τομείς όπου κερδοφορούν οι επιχειρήσεις, αποκλείοντας φοιτητές, όπως έχουμε δει χαρακτηριστικά στο ΑΠΘ;

Αν ήθελε η κυβέρνηση να εκσυγχρονιστούν οι σπουδές μας, θα μπορούσε να αποδεχτεί τις διεκδικήσεις των φοιτητικών συλλόγων, που εδώ και χρόνια απαιτούμε ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας!

Ο εκσυγχρονισμός τους είναι επιλεκτικός, αφορά την επιχειρηματική δράση και όχι τις ανάγκες μας για ολοκληρωμένη γνώση και σπουδές.

Αυτός είναι ο καημός τους...

- Δείτε τι γίνεται στο ΑΠΘ, όπου φοιτητές αποκλείστηκαν από αίθουσα διδασκαλίας, έτσι ώστε αυτή να χρησιμοποιείται μόνο για επί πληρωμή μεταπτυχιακά μαθήματα.

- Στο ΕΚΠΑ, που πανηγυρίζει για την ίδρυση τμημάτων στην Κύπρο γιατί ενισχύει την «εξωστρέφειά» του, με έσοδα από δίδακτρα και πελατεία εκτός συνόρων.

Αυτό θα πει μπίζνες! Το ρίσκο να φορτώνεται στα πανεπιστήμια και τα «έσοδα», τα κρατικά κονδύλια, να αξιοποιούνται για νέες επενδύσεις και όχι για τις ανάγκες μας!

Αυτοί οι δύο κόσμοι θα ενισχυθούν με τη συνύπαρξη δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων, θα γίνει και το δημόσιο ακόμα πιο ξένο για τις ανάγκες των φοιτητών.

Μια ματιά στο «πού πάνε τα λεφτά» για τα πανεπιστήμια πείθει και τους πιο δύσπιστους!

Οι διοικήσεις των σχολών δηλώνουν αδυναμία να καλύψουν βασικές εκπαιδευτικές ανάγκες, και έτσι συγχωνεύονται μαθήματα, λόγω συνταξιοδοτήσεων καθηγητών που δεν αναπληρώνονται με προσλήψεις, όπως στο ΕΜΠ, δεν διδάσκεται μεγάλο τμήμα του προγράμματος σπουδών, όπως στο ΠαΔΑ, δεν μπορούν να στηριχτούν οι διπλωματικές εργασίες των φοιτητών, όπως στη Φαρμακευτική του ΕΚΠΑ, ακόμα κι άλλες λειτουργικές δαπάνες δεν μπορούν να εξασφαλιστούν, όπως η θέρμανση σε διάφορα ιδρύματα...

Κι όμως, την ίδια ώρα βρέθηκαν λεφτά για αλλού! 604 εκατ. δίνονται στην επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ, 20 εκατ. για τη διαφήμιση των ξενόγλωσσων προπτυχιακών με δίδακτρα, σχεδίαζαν 13 εκατ. για να αποσπάσουν την παιδαγωγική επάρκεια από τα πτυχία μας, 25 εκατ. για τους μάνατζερ των σχολών μας, ενώ το πάρτι εκατομμυρίων συνεχίζεται με τη χρηματοδότηση της «εξωστρέφειας», δηλαδή της διεθνούς μπίζνας και προσέλκυσης πελατείας, με συνολικό προϋπολογισμό 472 εκατ. ευρώ, για να μην αναφερθούμε στα εκατομμύρια που κυκλοφορούν στους Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ), την καρδιά της επιχειρηματικής δράσης των πανεπιστημίων.

Πέρα των άλλων, ο υπουργός μάς είπε λίγο πολύ ότι η κατοχύρωση του άρθρου 16 είναι κατάλοιπο της χούντας και σήμερα το ξεπερνάμε. Μάλλον θέλει να μας τρελάνει! Μας λέει ότι είναι κατάλοιπο της χούντας η δημόσια δωρεάν Παιδεία και δημοκρατικό σύγχρονο δικαίωμα να πληρώνουμε πανάκριβα τις σπουδές μας! Η επιστήμη κυριολεκτικά σηκώνει τα χέρια ψηλά!

Βέβαια, είναι αδιάβαστος... Γιατί η χούντα προσπάθησε εκείνη την περίοδο να ιδρύσει ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά οι αγώνες των φοιτητών την απέτρεψαν. Ας διδαχθεί από την Ιστορία, λοιπόν, γιατί οι φοιτητές παραμένουμε εδώ και θα βρεθούμε απέναντι!

(...) Δεν μας λένε για ποιους προορίζονται οι «νέες ευκαιρίες» και «επιλογές» που υπόσχονται με το νομοσχέδιο!

Είναι πρόκληση να μιλάνε για «τους νέους που μένουν εκτός ΑΕΙ», γι' αυτούς που «φεύγουν για σπουδές στο εξωτερικό», εκείνοι που τους έκλεισαν τις πόρτες των πανεπιστημίων!

Αν ήθελαν, δεν θα θέσπιζαν την Ελάχιστη Βάσης Εισαγωγής. Θα εξασφάλιζαν δωρεάν φοιτητική μέριμνα, θα εξασφάλιζαν την αντίστοιχη στήριξη.

Αυτό που τους νοιάζει είναι πώς θα αξιοποιήσουν αυτήν την πελατεία! Πώς θα αρμέξουν τα πορτοφόλια των φοιτητών που αναζητούν μια άκρη να πιαστούν για τις σπουδές τους...

Το σίγουρο είναι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αντί για ευκαιρίες μεγαλώνουν τα εμπόδια για τις σπουδές και το αντίκρισμά τους για χιλιάδες φοιτητές.

Εξάλλου, τα ψέματά τους έχουν κοντά ποδάρια...

Μήπως τα 32 κολέγια που ήδη λειτουργούν στη χώρα μας μείωσαν τη φυγή στο εξωτερικό; Στις χώρες όπου υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν φεύγουν νέοι στο εξωτερικό; Στη Βρετανία, στη Γαλλία και αλλού; Ακόμα και στην Κύπρο, που την έχουν ως υπόδειγμα, χιλιάδες φοιτητές κάθε χρόνο φεύγουν από το νησί. Ολα αυτά γιατί το θέμα είναι πιο σύνθετο, αφορά και την εργασιακή προοπτική των αποφοίτων, την αγορά μεταπτυχιακών και άλλους παράγοντες.

Ακούσαμε βέβαια και το πιο σύντομο ανέκδοτο, ότι τα ιδιωτικά θα λειτουργούν με «αυστηρά ποιοτικά κριτήρια»!

Είναι κοινό μυστικό ότι για τους επενδυτές ό,τι πουλάει «παίρνει άριστα». Εξάλλου, τα κριτήρια που έχουν ανακοινώσει πρακτικά αφήνουν στην ευθύνη κάθε ιδιωτικού πανεπιστημίου να ορίζει και να αυτοαξιολογεί τη δουλειά του!

Ξέρουμε φυσικά πού οδηγούν όλα αυτά, αφού σε αυτό το έδαφος θα ξεσαλώσει η εξαγορά πτυχίων και μαθημάτων.

Μάλιστα, ο υπουργός τελικά τα γυρνάει και το αποκάλυψε: Συζητάνε, λέει, ποια κολέγια που λειτουργούν ήδη στη χώρα μας θα πάρουν έγκριση, θα βαφτιστούν δηλαδή πανεπιστήμια... Τόση αριστεία!

Βέβαια, το να επικαλείται η κυβέρνηση την ΕΘΑΑΕ είναι επίσης ανησυχητικό... Αυτή είναι η αρχή που κρίνει «άριστα» τα πανεπιστήμια που δεν έχουν καθηγητές, που οι απόφοιτοί τους δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και φοιτητική μέριμνα αλλά «τρέχουν» συμπράξεις με επιχειρήσεις!

(...) Αλλά, αλήθεια, ποιος δεν αναρωτήθηκε με αφορμή τη δημοσίευση για ίδρυση ιδιωτικής Ιατρικής από γνωστά funds της Υγείας: Αυτές οι επιχειρήσεις θα διδάσκουν το πώς κερδοσκοπούσαν πάνω στις ίδιες τις ζωές των ασθενών μέσα στην πανδημία; Θα διδάσκεται η λογική που θεωρεί κόστος την ολοκληρωμένη ιατρική περίθαλψη; Το περιεχόμενο της διδασκαλίας θα βασίζεται στις σύγχρονες ανάγκες της Ιατρικής ή στις συγκεκριμένες ανάγκες του καταμερισμού της κάθε επιχείρησης Υγείας, για εργαζόμενους διαφορετικών επιπέδων με ημερομηνία λήξης;

Μην πάμε πολύ μακριά: Με τη λογική τους, σε λίγο οι γιατροί δεν θα ορκίζονται στον Ιπποκράτη αλλά στον Taylor, τον πατέρα του «μάνατζμεντ».

(...) Το σύνθημα «Το έγκλημα αυτό έχει Ιστορία, ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία» ταιριάζει και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο! Κι αυτό γιατί το ποτήρι της εμπορευματοποίησης των σπουδών μας, της λειτουργίας των πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, γέμιζε στάλα - στάλα.

Κανένας τους δεν είναι άμοιρος ευθυνών, όλοι μαζί διαμόρφωσαν το σημερινό πανεπιστήμιο ΑΕ, που τσακίζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας.

(...) Μπροστά μας τελικά πάντα προβάλλει η ίδια διαχωριστική γραμμή: 'Η με τα κέρδη τους ή με τις ανάγκες μας. Προβάλει πιο καθαρά από ποτέ: 'Η τα κέρδη τους ή οι σπουδές μας!

Το «τίποτα δεν αλλάζει» και η απογοήτευση δεν μας ταιριάζουν! Γιατί έχουμε μπροστά μας μια ζωή να κερδίσουμε. Και πλέον ξέρουμε το πώς!

Η ελπίδα βρίσκεται στην οργάνωση της διεκδίκησης και στη συλλογική δράση! Ολοι τους μπορεί να είναι πλειοψηφία στη Βουλή, όμως εμείς είμαστε πλειοψηφία στα ΑΕΙ!».