Συνεισφέρω για τέταρτο έτος το ποσό των 120 ευρώ στη μνήμη του σ. ΗΡΑΚΛΗ ΚΟΣΣΥΒΑΚΗ ως ετήσια συνδρομή 2023 στο Επιμορφωτικό Κέντρο Βιβλιοθήκη - Αρχείο «Χαρίλαος Φλωράκης». Διά βίου, κάθε χρόνο, θα προσφέρω ετήσια συνδρομή ως περήφανος αποδέκτης της βαριάς κληρονομιάς που μου άφησε, της κληρονομιάς που αναγράφεται στην ταυτότητα κρατουμένου ως «αμετανόητος κομμουνιστής». Ερχομαι να καλέσω όλους όσοι μοιράζονται τα ιδανικά και τις αξίες εκείνων, να ενισχύσουν οικονομικά και πολιτικά το ΚΚΕ.

Ο Κοσσυβάκης Ηρακλής του Βελισσάριου γεννήθηκε στις 12/01/1919 στη Μεγαλόχαρη Αρτας από αγροτική οικογένεια. Τον Νοέμβριο του 1940 πηγαίνει στο Αλβανικό Μέτωπο. Τον Μάιο του 1941 επιστρέφει τραυματίας στο χωριό του. Συμμετέχει στις πρώτες αντάρτικες ομάδες που σχηματίζονται στην περιοχή από οπλαρχηγούς της οικογένειας Κοσσυβάκη.

Τον Δεκέμβριο του 1942 γίνεται μέλος του ΕΑΜ και τον Ιανουάριο του 1943 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Τον Απρίλιο του 1943 μπαίνει στον εφεδρικό ΕΛΑΣ ως στρατιωτικός υπεύθυνος της περιοχής. Τον Φεβρουάριο του 1943 οι Ιταλοί καίνε το σπίτι του και όλα τα υπάρχοντά του. Το 1944 γίνεται καπετάνιος διμοιρίας και ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ. Την περίοδο 1942-1944 συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις μάχες του 3/40 Συντάγματος του ΕΛΑΣ, δεύτερο τάγμα (VIII ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ), με διοικητή τον Μαλτέζο Γεράσιμο (Τζουμερκιώτης). Τον Φεβρουάριο του 1945, η υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας τον βρίσκει δεύτερο γραμματέα της Αχτιδικής Επιτροπής Ραδοβιζίου.

Το καλοκαίρι του 1945 στέλνεται με κομματική χρέωση στην Αθήνα, στην Κομματική Οργάνωση Πλάκας. Εργάζεται ως υποδηματοποιός και εντάσσεται στην ΟΠΛΑ. Τον Ιούλιο του 1946 συλλαμβάνεται από τη Γενική Ασφάλεια Αθηνών, βασανίζεται, τον επιστρέφουν στην Αρτα, καταδικάζεται σε διάφορες δίκες πολλές φορές σε θάνατο. Φυλακίζεται διαδοχικά στις φυλακές Αρτας (1946) και Ιωαννίνων (1947). Τον Ιούλιο του 1947 καταδικάζεται δις σε θάνατο από το Εκτακτο Στρατοδικείο Ιωαννίνων. Στις 8/6/1948 καταδικάζεται εις θάνατον από το Δικαστήριο Συνέδρων Ιωαννίνων. Μερικές από τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει είναι αυτές της συμμετοχής του ως υπεύθυνου επίθεσης στη χωροφυλακή στο Βουλγαρέλι Αρτας, δολοφονιών στην απελευθέρωση της Αρτας από τον ΕΛΑΣ, της στρατολόγησης ανταρτών στον ΔΣΕ. Δεν εκτελέστηκε λόγω των πολλών υποθέσεων που εκκρεμούσαν σε βάρος του!

Στις 21/3/1949 δικάζεται ισόβια από το Δικαστήριο Συνέδρων Πρέβεζας (τα έξοδα της δίκης που του επέβαλαν να πληρώσει ήταν 2.200.705 δραχμές). Στις 4/9/1949 καταδικάζεται από το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών σε ισόβια με την κατηγορία της ανυποταξίας εν επιστρατεύσει. Στις 23/10/1949 φτάνει στις φυλακές Αίγινας μαζί με άλλους 70 κομμουνιστές από το Μεταγωγών Πειραιά. Στις 22/12/1953 το Αναθεωρητικό Δικαστήριο Αθηνών απορρίπτει την έφεσή του. Στις 3/12/1953 απόφαση του Πενταμελούς Δικαστηρίου Εφετών Ιωαννίνων συγχωνεύει τις πολλές ποινές εις θάνατον και ισόβια, σε μια φορά εις θάνατον. Κλείνεται στις φυλακές Αλικαρνασσού Ηρακλείου Κρήτης από 16/4/1954 έως 24/9/1954. Συνέχεια έχουν οι «εγκληματικαί Φυλακαί Καλαμίου» από 24/9/1954 έως τον Ιούνιο του 1957, οπότε και απελευθερώθηκε λόγω ανήκεστου βλάβης της υγείας του.

Πεθαίνει το 1985, μετά από πολυετή βασανιστική μάχη με τις αρρώστιες από τις φυλακές ως ενεργό μέλος του ΚΚΕ. Θάφτηκε στη γενέτειρά του Μεγαλόχαρη Αρτας.

Βελισσάριος Κοσσυβάκης