Αρχικά είχε συνάντηση με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Αλ Σίσι, με τον οποίο, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, σημειώθηκε «σύγκλιση απόψεων για διμερή και περιφερειακά θέματα με έμφαση στην κρίση στη Μέση Ανατολή», ενώ συζητήθηκε και «ο οδικός χάρτης για την περαιτέρω προώθηση των διμερών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου», όπως λένε οι ίδιες πηγές. Ακολούθησε διμερής συνάντηση με τον Αιγύπτιο υπουργό Εξωτερικών Σάμεχ Σούκρι, όπως και συνάντηση με τον γγ του Αραβικού Συνδέσμου, Αμπούλ Γκέιτ.

Το περιεχόμενο των επαφών το έδινε ο Γεραπετρίτης ήδη από νωρίτερα, μιλώντας στην αιγυπτιακή εφημερίδα «Al Ahram», τονίζοντας ότι κύριος σκοπός της επίσκεψής του ήταν να ανταλλάξει απόψεις με τον Αιγύπτιο ομόλογό του σχετικά με τον πόλεμο στη Γάζα και την κρίση στη Μέση Ανατολή, εκφράζοντας ανησυχία για «την πιθανότητα επέκτασης της κρίσης στον Λίβανο, την κορύφωση της έντασης στην Ερυθρά Θάλασσα και, πάνω απ' όλα, τη συνεχιζόμενη απώλεια ζωών αμάχων και το ανθρωπιστικό δράμα», όταν προηγούμενα έχουν βάλει πλάτες στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ και στέλνουν δυνάμεις για τα ΝΑΤΟικά σχέδια που ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» του πολέμου.

Αλλά και σε δηλώσεις του κατόπιν, και δεδομένου ότι η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζει την αποστολή φρεγάτας στην περιοχή για τα συμφέροντα των εφοπλιστών, επέμεινε ότι «ειδικά όσον αφορά την Ερυθρά Θάλασσα (...) η Ελλάδα, ως χώρα με τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο παγκοσμίως και η Αίγυπτος, που ελέγχει το γεωστρατηγικό σημείο σύνδεσης μεταξύ Μεσογείου και Ερυθράς Θάλασσας, έχουν κοινό συμφέρον να επιβάλουν τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή». Επέμεινε ότι «για την Ερυθρά Θάλασσα υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία, διότι επηρεάζεται άμεσα η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, η οποία είναι υψίστης σημασίας για τη διεξαγωγή του διεθνούς εμπορίου».

Ο Γεραπετρίτης θύμισε, δε, ότι «σχηματίζεται επιτόπου task force για την αποτροπή εχθροπραξιών και επιθέσεων κατά του εμπορικού στόλου», καλώντας «να είμαστε σε εγρήγορση» απέναντι και στις «οικονομικές συνέπειες, σε περίπτωση ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της κρίσης στην Ερυθρά Θάλασσα», το οποίο «θα είχε περιφερειακές και παγκόσμιες επιπτώσεις», εξ ου και έβαλε πρόταγμα «να εξασφαλίσουμε την απρόσκοπτη διεξαγωγή του εμπορίου, προκειμένου να προστατεύσουμε το παγκόσμιο εμπόριο».

Σημειωτέον, σε αυτό το πλαίσιο, θέμα ημερών θεωρείται η εντολή σε φρεγάτα του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού για ανάληψη αποστολής στο «στόμα του λύκου», στην Ερυθρά Θάλασσα, στο πλαίσιο της - υπό τους Αμερικανούς - επιχείρησης «Prosperity Guardian», επισήμως για την «ασφάλεια της ναυσιπλοΐας». Σε αυτό το φόντο, ανώτατος αξιωματικός είναι ήδη στην αμερικανική ναυτική βάση στη Μανάνα του Μπαχρέιν (Naval Support Activity Bahrain, έδρα του US Naval Forces Central Command και του 5ου Στόλου των ΗΠΑ), για συνεννοήσεις σχετικά με τις λεπτομέρειες της ελληνικής συμμετοχής. Π.χ. αν θα παρέχεται συνοδεία σε εμπορικά πλοία που από τη Μεσόγειο διασχίζουν το Σουέζ, προκειμένου κατόπιν να τα «παραλάβουν» πολεμικά άλλων κρατών. `Η αν η φρεγάτα θα ενταχθεί σε ομάδα συνοδείας αεροπλανοφόρου. `Η αν θα αναπτυχθεί νοτιότερα ακόμα, στην Ερυθρά Θάλασσα. Σε κάθε περίπτωση, επικρατέστερες για ανάπτυξη είναι οι φρεγάτες «ΥΔΡΑ» και «ΨΑΡΑ».

O υπουργός Αμυνας Ν. Δένδιας μιλώντας χτες στο «Action24» επιβεβαίωσε ότι «υπάρχει Ελληνας επιτελής στο Μπαχρέιν ήδη» και «επεξεργάζεται τις λεπτομέρειες». «Είμαστε σε επαφή με τους συμμάχους και εταίρους μας και όταν είναι επιχειρησιακά απαραίτητο, τότε θα αποπλεύσει η ελληνική φρεγάτα, αφού έχει πλήρως προετοιμαστεί», προκειμένου να «μετέχει στην προστασία των ζωτικών συμφερόντων της πατρίδας μας», όπως παρουσίασε τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Οσο για το τι ακριβώς θα κάνει εκεί το πλοίο, είπε ότι «αυτό εξαρτάται από τη συνολική δύναμη και την κατανομή ρόλων».

Σε ό,τι αφορά τα διμερή, στη συνέντευξή του ο Γεραπετρίτης είπε ότι «η Ελλάδα έχει αναπτύξει μια στρατηγική εταιρική σχέση με την Αίγυπτο» και «αποδίδει ιδιαίτερη έμφαση στην περαιτέρω ανάπτυξη και εμβάθυνση των διμερών σχέσεων». Παρέπεμψε, δε, στη Συμφωνία του 2020 για την οριοθέτηση ΑΟΖ, η οποία θυμίζουμε γκριζάρει όλη την περιοχή ανατολικά της Ρόδου και μέχρι το Καστελόριζο, ενώ ταυτόχρονα αναγνωρίζει μειωμένη επήρεια ακόμα και στο μεγαλύτερο ελληνικό νησί, την Κρήτη. Με τον νου στο ανάλογο παζάρι με την Τουρκία, ο Γεραπετρίτης χαρακτήρισε τη συμφωνία με την Αίγυπτο «προϊόν μιας καλόπιστης διμερούς διαπραγμάτευσης, η οποία εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο και ιδίως στο Δίκαιο της Θάλασσας», επιβεβαιώνοντας το πώς τέτοια πολυδιαφημισμένα κείμενα γίνονται «λάστιχο» ως προς την ερμηνεία και την εφαρμογή τους, αναλόγως τού ποια συμφέροντα πάνε να υπηρετήσουν.

Αλλά και στις δηλώσεις του τόνισε ότι Ελλάδα και Αίγυπτος «μοιραζόμαστε μια κοινή αντίληψη και είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε τις πολυδιάστατες προκλήσεις της εποχής και περιοχής μας. Το ίδιο ισχύει αναφορικά με την Κύπρο, με την οποία διατηρούμε μια συμπαγή τριμερή συνεργασία», πρόσθεσε.

Σημειωτέον, και τις δύο πλευρές απασχολεί η στάση της Λιβύης και της Τουρκίας στην περιοχή.

Θυμίζουμε, η κυβέρνηση της Τρίπολης πρόσφατα ενήργησε και πρωτοκολλήθηκε στον ΟΗΕ η απόφασή της για ζώνη χωρικών υδάτων πλάτους 12 ναυτικών μιλίων, κυρίως όμως για να ανακηρυχθεί συνορεύουσα ζώνη (contiguous zone) για ακόμη 24 ν.μ. προς βορρά (δεν αφορά άσκηση κυριαρχίας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά άσκηση εξουσίας διοικητικού και αστυνομικού ελέγχου). Το σημαντικό είναι ότι η Τρίπολη μετρά αυτές τις αποστάσεις όχι από την ακτογραμμή της, αλλά κλείνοντας τον Κόλπο της Σύρτης και με γραμμή βάσης υπολογισμού τη νοητή ευθεία που ενώνει το ακρωτήρι Ρας Τεγιονάς στα ανατολικά με το ακρωτήρι του Ρας Κασρ Χαμέτ στα δυτικά. Η κυβέρνηση της Τρίπολης ισχυρίζεται ότι έχει τέτοιο δικαίωμα με βάση την περιλάλητη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS - την επικαλείται διαρκώς η ελληνική κυβέρνηση ως πλαίσιο για διευθετήσεις και συμφωνίες σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο). Ο ισχυρισμός συναντά αντιδράσεις, με επιχειρήματα του τύπου ότι η Σύρτη συνιστά ανοιχτή θάλασσα (καταλαμβάνει συνολική έκταση 57.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων) και το κλείσιμό της δεν δικαιολογείται από τη διεθνή πρακτική και την UNCLOS.

Την ίδια ώρα, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας έκανε δηλώσεις ότι στο πλαίσιο του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου (του 2019) η Τουρκία είναι έτοιμη να δραστηριοποιηθεί στις θαλάσσιες περιοχές της Λιβύης με βάση την επακόλουθη συμφωνία για τους υδρογονάνθρακες, η οποία υπεγράφη στις 3/10/2022 και προβλέπει παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στις ΑΟΖ τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Κύπρου και της Ελλάδας.

Από την Αθήνα υπήρξε μια πρώτη αντίδραση με κατάθεση ερώτησης από πλευράς της ευρωβουλευτή του ΝΔ Μ. Κεφαλογιάννη προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και αίτημα για «λήψη μέτρων», καλλιεργώντας τις γνωστές αυταπάτες περί του ρόλου που παίζουν οι διακρατικές ενώσεις του κεφαλαίου, εν προκειμένω η ΕΕ απέναντι στον «στρατηγικό εταίρο» της, Αγκυρα.