Ενα επιπλέον βήμα στην ευθυγράμμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης με τις απαιτήσεις των επιχειρηματιών, χωρίς να επιλύεται κανένα από τα μεγάλα και καθημερινά προβλήματα των σχολών και των σχολείων, έκανε χτες η κυβέρνηση με τη συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής ενός νομοσχεδίου που ψευδεπίγραφα τάζει την αναβάθμισή της. Ετσι, με υποσχέσεις για «ευκαιρίες», «αναβάθμιση» και ανοίγοντας δήθεν ένα «παράθυρο στο μέλλον», παρουσίασαν και υποστήριξαν οι κυβερνητικοί βουλευτές το νομοσχέδιο.

Συγκεκριμένα, ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης ισχυρίστηκε ότι έχει συμβολική αξία που το πρώτο νομοσχέδιο του υπουργείου του είναι για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση «γιατί εκεί θεωρούμε οι υπάρχει μια σημαντική ευκαιρία για τη χώρα», όπως είπε.

Ο υπουργός δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο επόμενο αναμενόμενο νομοσχέδιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση και είπε ότι κάθε χρόνο από το 2018 η δημόσια χρηματοδότηση των Ανώτατων Ιδρυμάτων αυξάνεται, ξεχνώντας όμως ότι η χρηματοδότηση απέχει μίλια μακριά από τα προ κρίσης επίπεδα, αφού το 2009 ο κρατικός προϋπολογισμός στα ΑΕΙ έδινε 380 εκατ. ευρώ, ενώ φέτος τους δίνει 127 εκατ.!

Σχετικά με το παρόν νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση, είπε ότι στα ΕΠΑΛ η συμμετοχή των νέων το 2018 ήταν 28%, πήγε στο 33,5%, αλλά είμαστε πίσω σε σχέση με την ΕΕ, που είναι στο 48% - 50%, όπως είπε, «και πρέπει να καλύψουμε δρόμο».

Εκανε αναφορά στα 114 εκατ. ευρώ που δίνονται για τον εργαστηριακό εξοπλισμό, που όμως αποτελούν ψίχουλα σε σχέση με τις τεράστιες ανάγκες στις απαρχαιωμένες υποδομές και τα εργαστήρια, ενώ μίλησε για 130 νέες ειδικότητες στα ΙΕΚ, που κάποιες προϋπήρχαν και άλλες είναι καινούργιες, σε μια προσπάθεια να απαντήσει στη δίκαιη κριτική που γίνεται ότι τα ΙΕΚ σε τίποτα δεν αναβαθμίζονται, απλά ...αναβαπτίζονται σε ΣΑΕΚ.

Κατά τα άλλα παραδέχτηκε ουσιαστικά ότι η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση εμμένει στις ληξιπρόθεσμες δεξιότητες, λέγοντας ότι για κάτι που σπούδασε κανείς σήμερα, η διάρκεια χρόνου αυτής της γνώσης έχει απομειωθεί λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης και ότι αυτή η γενιά θα κάνει περισσότερες από μία «καριέρες».

Στον στόχο να γίνει η επαγγελματική εκπαίδευση από λύση ανάγκης που φαντάζει να είναι σήμερα, ισότιμο σκέλος του εκπαιδευτικού συστήματος και πρώτη επιλογή για πολλούς νέους, συνέκλιναν οι τοποθετήσεις των βουλευτών από όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, στο πνεύμα της ΕΕ που δεκαετίες τώρα σπρώχνει στη μαζικοποίησή της με ταυτόχρονη πρόωρη εγκατάλειψη της γενικής εκπαίδευσης.

Από αυτή τη σκοπιά δομήθηκε η κριτική των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο νομοσχέδιο, που κάλεσαν να βελτιωθούν τα νούμερα συμμετοχής των νέων στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση ακολουθώντας τις βέλτιστες πρακτικές, ενώ διαμαρτυρήθηκαν για την εγκατάλειψη του προγράμματος «Μια νέα αρχή για τα ΕΠΑΛ» που είχε ξεκινήσει επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και είχε λάβει τα εύσημα της ΕΕ. Στο ίδιο πρόγραμμα εξάλλου έκαναν αναφορά και οι εκπρόσωποι της «Νέας Αριστεράς», κριτικάροντας το νομοσχέδιο ότι είναι χωρίς ...όραμα.

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ επικέντρωσαν την κριτική τους στο ότι δεν έγιναν αξιολογήσεις προηγούμενων πρακτικών, δεν αποτιμήθηκε αν βελτιώθηκε η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση με τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις.

Την πλήρη στήριξή τους στο νομοθέτημα εξέφρασαν οι «Σπαρτιάτες», στηλιτεύοντας τις ιδεοληψίες, όπως είπαν, του να απορρίπτεται ένα νομοθέτημα όταν έχει αναφορές στην επιχειρηματικότητα και την ΕΕ, ενώ «Ελληνική Λύση» και «Νίκη» στάθηκαν σε διάφορες επιμέρους πλευρές του. Πλέρια συναίνεση έδειξε από την πλευρά της η «Πλεύση Ελευθερίας», βρίσκοντας θετικές πλευρές στο νομοσχέδιο και επικέντρωσε την κριτική της στην αναφορά στο ΠΔ 85/22 και την ένταξη των αποφοίτων των ΙΕΚ που μετονομάζονται σε ΣΑΕΚ (και των αποφοίτων καλλιτεχνικών σπουδών) στην κατηγορία των αποφοίτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης όταν διορίζονται στο Δημόσιο.

Το νομοσχέδιο «πέρασε» με τις ψήφους της ΝΔ, των «Σπαρτιατών» και της «Πλεύσης Ελευθερίας».

Πρόσθεσε ότι το νομοσχέδιο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των καπιταλιστών και προέρχεται κατευθείαν από τα εργαστήρια και τις «δεξαμενές σκέψης» της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, τα οποία νυχθημερόν ασχολούνται με την αναβάθμιση των ληξιπρόθεσμων δεξιοτήτων των νέων για τις ανάγκες των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Εξήγησε πως στο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε, αυτή η σύνδεση Εκπαίδευσης - αγοράς αποτελεί ένα εγχείρημα εξαιρετικά δύσκολο, γιατί η καπιταλιστική παραγωγή, έχοντας ελάχιστα περιθώρια για έναν ουσιαστικό σχεδιασμό της, καθώς είναι αντικειμενικά άναρχη και άναρχα μεταβαλλόμενη, μιας και βασικό της κίνητρο και σκοπό έχει το καπιταλιστικό κέρδος, ψάχνει, διαρκώς, μόνο για εφήμερες ληξιπρόθεσμες δεξιότητες, άρα δεν μπορεί να συνδεθεί ουσιαστικά με την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση (ΕΕΚ), αλλά και συνολικά με την Εκπαίδευση!

Παρ' όλα αυτά, συνέχισε, «οι αστικές κυβερνήσεις, και η σημερινή, καταβάλλουν συνεχείς προσπάθειες, επιδιώκοντας με αγωνία να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρήσεων για το κατάλληλο κάθε φορά εργατικό δυναμικό που χρειάζονται αυτές, just in time όπως λένε, και για όσο, βέβαια, το χρειάζονται, μέσα σε αυτό το αέναο κυνηγητό του καπιταλιστικού κέρδους που αλλάζει διαρκώς πεδία και οικονομικούς κλάδους, πετώντας κάθε φορά στα αζήτητα της ανεργίας τους εργαζόμενους».

Με το σημερινό νομοσχέδιο επιχειρείται αυτή η σύνδεση να γίνει σε κλαδικό επίπεδο, τοπικό και περιφερειακό, μέσα από κλαδικές, μονοθεματικές δομές ΕΕΚ, στο Πέραμα π.χ. για τα ναυπηγεία, στην Κοζάνη για την τεχνολογία της «πράσινης μετάβασης», στην Κρήτη για την τουριστική βιομηχανία και όπου αλλού, για τις λεγόμενες Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Το πρόβλημα που προκύπτει, ωστόσο, υπογράμμισε ο Γ. Δελής, είναι «τι γίνεται με τους εργαζόμενους όταν τα επενδυτικά σχέδια των καπιταλιστών αλλάζουν κλάδους και τόπους, όπως τόσο συχνά κάνουν; Προστίθενται στις στρατιές των ανέργων όπως έγινε π.χ. στη Νάουσα και την Πάτρα με την εγκατάλειψη της κλωστοϋφαντουργίας».

Ο κομμουνιστής βουλευτής κατήγγειλε ότι παρά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς για αναβάθμιση της ΕΕΚ, παραμένει και διογκώνεται η υποχρηματοδότηση, με τις απαρχαιωμένες έως και επικίνδυνες υποδομές, τις τεράστιες ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό και εξοπλισμό, τις απλήρωτες πρακτικές. Ενώ πρόσθεσε ότι στους στόχους του νομοσχεδίου είναι η εξοικονόμηση πόρων από τα λιγότερα χρήματα για τις υποδομές των σχολείων και η πιο στοχευμένη σύνδεση με τις τοπικές επιχειρήσεις στις περιοχές όπου θα λειτουργούν.

Για τα ΙΕΚ που μετονομάζονται σε ΣΕΑΚ κατήγγειλε ότι οι τίτλοι σπουδών τους παραμένουν στο επίπεδο 5 του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων και θα συνεχίσει να απαιτείται μετά το πτυχίο - βεβαίωση οι απόφοιτοι να δίνουν από πάνω και εξετάσεις πιστοποίησης στον ΕΟΠΠΕΠ, ενώ για την απορρόφησή τους στην αγορά εργασίας κατέθεσε τα περσινά στοιχεία της ΕΕ για την Επαγγελματική Εκπαίδευση στην Ελλάδα, με βάση τα οποία το 59% των αποφοίτων εργάζεται σε άσχετο αντικείμενο από αυτό που σπούδασε.

Καταλήγοντας τόνισε ότι απέναντι σε όλα αυτά «το ΚΚΕ δεν θα σταματήσει να προβάλλει τον δρόμο της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής μας. Για μια Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση που δεν θα είναι έρμαιο στις ορέξεις της αγοράς αλλά πραγματικά αναβαθμισμένη.

Κι αυτό σήμερα σημαίνει:

- Γενναία αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.

- Σύγχρονα και επαρκή εργαστήρια για όλες τις δομές της ΕΕΚ με εξοπλισμό και υποδομές.

- Εγκριση όλων των ολιγομελών τμημάτων για να μπορούν οι σπουδαστές να σπουδάζουν στις ειδικότητες που επιθυμούν.

- Μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών.

- Ριζικές αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας.

- Πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα κατά τη διάρκεια της μαθητείας/πρακτικής άσκησης.

- Μόνη προϋπόθεση για τη δουλειά όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα να δίνονται με το πτυχίο. Κατάργηση της πιστοποίησης».

Απέναντι στην ενιαία επίθεση της κυβέρνησης σε όλες τις βαθμίδες της Παιδείας, ενιαία πρέπει να είναι και η απάντηση των μαθητών, των φοιτητών, των εκπαιδευτικών και των γονιών, όπως γίνεται στα σημερινά (χτεσινά) συλλαλητήρια, σημείωσε η βουλευτής του ΚΚΕ Αφροδίτη Κτενά, μιλώντας επίσης στην Ολομέλεια για το νομοσχέδιο.

Στην αρχή της ομιλίας της αναφέρθηκε στην εμπειρία μιας άλλης χώρας και άλλης εποχής, εξηγώντας ότι το 1900 φτιάχτηκε στο Πίτσμπουργκ η πρώτη τεχνική σχολή της περιοχής με χρηματοδότηση βιομηχάνων και στόχο τα νεαρά αγόρια της περιοχής να αποκτήσουν δεξιότητες για τις βιομηχανίες τους, ζώντας και δουλεύοντας σε άθλιες συνθήκες.

Εκατόν είκοσι χρόνια μετά, υπογράμμισε, η κυβέρνηση ζητά από τους ίδιους τους εργάτες να πληρώνουν από την τσέπη για την επαγγελματική κατάρτισή τους για να τους ξεζουμίζει στη συνέχεια η εργοδοσία, να μαντεύουν τι χρειάζεται η αγορά μήπως και καταφέρουν και βρουν κάποια δουλειά έστω για μερικούς μήνες. Το ίδιο επιδιώκει η κυβέρνηση και με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, είπε. Ο στόχος είναι να φύγει η δαπάνη από το κράτος και να περάσει στους εργαζόμενους. Ομως, οι ανάγκες των νέων, των εργαζομένων, ξεκαθάρισε, δεν χωράνε σε ζωή με δόσεις με 5μηνα και 8μηνα.

Ακόμα σχολίασε το γεγονός ότι είναι επίσημη πολιτική της ΕΕ η παιδική εργασία από τα 14 έτη χωρίς Ασφάλιση, στο πλαίσιο της πρακτικής.

Τέλος, τόνισε ότι το ΚΚΕ παλεύει για ενιαίο 12χρονο σχολείο, μετά δημόσια και δωρεάν Επαγγελματική ή Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και εργασία μόνο ενηλίκων με πλήρη δικαιώματα.