Στην γεμάτη αίθουσα του Μεγάρου Λόγου Τέχνης το άνοιγμα πραγματοποίησε ο Χρήστος Καποδίστριας, Γραμματέας της Περιφερειακής Οργάνωσης Πανεπιστημίου Πατρών της ΚΝΕ, ενώ στον χώρο βρέθηκαν φοιτητές, μέλη ΔΕΠ, απλός λαϊκός κόσμος.

Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις που διεξάγονται για πάνω από έναν μήνα ενάντια στη μετατροπή της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης σε μια μεγάλη αγορά πτυχίων, ο ομιλητής, αφού σημείωσε ότι πρόκειται για έναν μεγάλο αγώνα που ανεβάζει τον προβληματισμό και οδηγεί στην αναζήτηση όλο και πιο ολοκληρωμένων απαντήσεων, στάθηκε στη στάση του Κόμματος για το θέμα, επισημαίνοντας:

Φυσικά, η ετοιμότητά μας, πέρα από την αναγκαία αποφασιστικότητα που έχουμε ως κομμουνιστές, πατούσε στις επεξεργασίες μας, στις αναλύσεις μας. Πατούσε στην πρόταση του Κόμματος για τα πανεπιστήμια, στην πολύ όμορφη και προπαγανδιστική μπροσούρα της Φοιτητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ, που κυκλοφόρησε τις μέρες του Κεντρικού Φεστιβάλ της ΚΝΕ και αξίζει πραγματικά να διαβαστεί, γιατί είναι διαχρονικό όπλο απέναντι στις αλλεπάλληλες αντιδραστικές αλλαγές στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ενώ ταυτόχρονα περιγράφει το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας.

Μέσα σε αυτήν την οπωσδήποτε κοπιαστική, απαιτητική αλλά και πολύ όμορφη μάχη που δίνουμε, έχει σημασία να σταθούμε σε αυτά που έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα και δεν είναι και λίγα.

Ηδη έχει καταγραφεί ότι όταν το δίκιο γίνεται αγώνας, τότε γίνεται ο ισχυρότερος παράγοντας για να πιεστεί κάθε κυβέρνηση. Εχει καταγραφεί το τι σημαίνει αντιπολίτευση από τη σκοπιά των συμφερόντων και των αναγκών των πολλών.

Εχει γίνει συνείδηση πολλών περισσότερων ότι η δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση. Μόνο έτσι μπορεί το κίνημα να κλιμακώνει τον αγώνα του, να μην πέφτει σε παγίδες και εκβιασμούς. Μόνο με οργανωμένο αγώνα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ένα σύστημα που είναι επίσης οργανωμένο με το αστικό κράτος του, τις κυβερνήσεις, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που συναινούν στη βάση της κοινής τους στρατηγικής, τους νόμους που παρουσιάζουν ως "παράνομο" κάθε αγώνα ενάντια σε αυτή την πολιτική, τα ΜΜΕ που συκοφαντούν, αλλά και τις δυνάμεις καταστολής για να τρομοκρατεί.

Και τα έχουμε καταφέρει όλα αυτά επειδή εκφράζουμε αγωνιστικά και σε κατεύθυνση αμφισβήτησης το εύφλεκτο υλικό στο μυαλό και την ψυχή της νεολαίας που βρίσκεται στις αλλεπάλληλες καθημερινές αποδείξεις της αντιδραστικότητας ενός συστήματος που ζει και αναπνέει από την εκμετάλλευση του ανθρώπου και τις ωδίνες που προκαλεί στους πολλούς».

Στάθηκε, μεταξύ άλλων, και στους χειρισμούς της κυβέρνησης της ΝΔ και την προσπάθειά της να αποπροσανατολίζει για τους σκοπούς που φέρνει το νομοσχέδιο με διάφορα επιχειρήματα, υπογραμμίζοντας:

«Αν κάτι επιβεβαιώνει ο Πιερρακάκης με τις δηλώσεις του, ότι το νομοσχέδιο από τα 200 άρθρα που θα έχει, τα 170 θα είναι για τα δημόσια, είναι την τοποθέτηση του ΚΚΕ:

Οτι επιδίωξη είναι να συνυπάρχουν τα αμιγώς ιδιωτικά και τα "βιώσιμα", αυτοχρηματοδοτούμενα δημόσια. Δηλαδή και τα μεν και τα δε να λειτουργούν σαν ιδιωτικά, υπό την ανταποδοτική λογική κόστους - οφέλους. Εκεί έγκειται η επιμονή της να αναδεικνύει ότι τα δημόσια πανεπιστήμια θα παραμείνουν η "ναυαρχίδα" της πολιτικής της κυβέρνησης...

Δηλαδή, ότι τα δημόσια πανεπιστήμια θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αγορά πτυχίων!».

Επιπλέον, εξήγησε αναλυτικά ποιοι θα είναι οι κερδισμένοι και ποιοι οι χαμένοι από την ψήφιση του νομοσχεδίου, γιατί οι βασικοί σύμμαχοι στην προσπάθεια της κυβέρνησης σήμερα είναι ενώσεις καπιταλιστών (ΣΕΒ, Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων), και ότι διαχρονικά ακολουθήθηκαν ανάλογες πολιτικές και από ΠΑΣΟΚ (2011 Διαμαντοπούλου), ΣΥΡΙΖΑ (2018 Γαβρόγλου), φτάνοντας έως το σήμερα (Κεραμέως 2022), υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για τις ανάγκες της ίδιας της καπιταλιστικής οικονομίας, που επιδιώκει συνεχώς να συνδέεται με τα ΑΕΙ, με καλύτερους όρους, προωθώντας καταιγισμό νόμων και μέτρων, με κάθε κυβέρνηση στην Ελλάδα.

Αναφερόμενος και στον συνολικό αγώνα που πρέπει να δίνεται σήμερα για την Παιδεία που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία του, σημείωσε:

«Το ποτάμι λοιπόν πίσω δεν γυρνά! Γίνεται πιο ώριμο και ορμητικό. Είναι η ώρα να φουσκώσει ακόμα περισσότερο με νέα ρυάκια στήριξης, συμπαράστασης και αλληλεγγύης από όλο τον λαό. Για να γίνει πιο δυνατό το "ως εδώ στον δρόμο που μας έφερε ως εδώ!". Για να γίνουν πιο δυνατοί οι δίκαιοι και γι' αυτό νόμιμοι αγώνες.

Για να απευθυνθούμε ακόμα πιο αποφασιστικά σε αυτήν τη μεγάλη μάζα που βρίσκεται σε αγωνιστική κίνηση και βλέπει δίπλα της μόνο το ΚΚΕ, για να χτίσουμε πιο στέρεους δεσμούς συμφωνίας και έμπνευσης από την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ».

Και υπογράμμισε: «Σας καλούμε να κάνουμε όπλο την πρόταση του ΚΚΕ για το πανεπιστήμιο, στον καθημερινό μας αγώνα, στις αναζητήσεις μας και τους προβληματισμούς μας. Για να δώσουμε πνοή, συνέχεια και αντοχή στους αγώνες.

Για να αναμετρηθούμε ακόμα πιο αποτελεσματικά με την ιδεολογική επίθεση της αστικής τάξης. Για να εμπνεύσουμε τους σημερινούς και αυριανούς επιστήμονες για να θέσουν τη γνώση τους στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών. Γιατί και οι αγώνες που εξελίσσονται έχουν στον πυρήνα τους την υπεράσπιση της επιστήμης και της δυνατότητας να προσφέρει λύσεις, ανακούφιση στους πολλούς».

Ακολούθησε πλούσια συζήτηση με ερωτήματα για τους σκοπούς των διαχρονικών μέτρων και αλλαγών στην Παιδεία, την κατάσταση στο εξωτερικό με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις επιπτώσεις απ' τη λειτουργία τους κ.ά.

Με χίλιους δυο τρόπους φρόντισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης να κάνει ξεκάθαρο ότι το κόμμα του είναι υπέρ των μη κρατικών πανεπιστημίων, μιλώντας στην ημερίδα του ινστιτούτου της σοσιαλδημοκρατίας (In Social) με θέμα «Πανεπιστήμιο - Ανοίγουμε τον διάλογο».

Το ΠΑΣΟΚ οραματίζεται - όπως είπε ο πρόεδρός του - να αφήσει στα νέα παιδιά «αυτό που εμείς είχαμε ως δημόσιο πανεπιστήμιο να το συναντήσουν καλύτερο, βελτιωμένο, πιο ανταγωνιστικό. Και, συγχρόνως, για όσα από αυτά τα παιδιά θέλουν, να έχουν την ευκαιρία να σπουδάσουν σε μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά υψηλής ποιότητας, που μαζί θα δημιουργούν το πλαίσιο μίας ισχυρής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης».

«Εμείς, ως σοσιαλδημοκράτες, δεν πιστεύουμε στις απαγορεύσεις», είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, «φωτογραφίζοντας» το άρθρο 16 και την απαγόρευσή του για μη κρατικά πανεπιστήμια. «Εμείς πιστεύουμε στις ισχυρές ρυθμίσεις», πρόσθεσε, επικαλούμενος έναν διάλογο που «θα διασφαλίσει τον ισχυρό δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας με την παράλληλη λειτουργία μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων».

«Εχουμε υποστηρίξει ότιδεν θα σταθούμε εμπόδιο στην ίδρυση μη κρατικών - μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων τα οποία θα πληρούν κάποιες πολύ αυστηρές προδιαγραφές», είπε ακόμα ο Ν. Ανδρουλάκης, για να ξεκαθαρίσει ακόμα μια φορά ότι συμφωνεί πλήρως με το κυβερνητικό σχέδιο και πάει τώρα να συζητήσει τις λεπτομέρειες.

Ως προς αυτές τις λεπτομέρειες, για «να γίνουν σωστά» τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ο Ν. Ανδρουλάκης είπε ότι θα πρέπει να έχουν «υψηλό επίπεδο σπουδών και έρευνας» (κάτι που επίσης υπόσχεται η κυβέρνηση, χωρίς βέβαια να μπορεί να το διασφαλίσει κανείς) και «γεωγραφικά κριτήρια, διασφαλίζοντας την ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη». Πρόταξε επίσης το σκανδιναβικό μοντέλο, σε αντιδιαστολή τάχα με την κυβέρνηση, που προτάσσει το κυπριακό, γιατί δήθεν το σκανδιναβικό με ισχυρές ρυθμίσεις διαχωρίζει και απομονώνει το κέρδος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, έχει κοινό σύστημα εισαγωγής, ενισχύει την αποκέντρωση και αποφεύγεται ο κορεσμός σε αντικείμενα σπουδών. Βέβαια, αυτό που έχουν ξεχάσει όλοι να πουν είναι ότι ο όρος «μη κερδοσκοπικά» δεν σημαίνει ότι τα πανεπιστήμια αυτά δεν έχουν κέρδη, αλλά σημαίνει ότι τα κέρδη τους επανεπενδύονται σε νέες μπίζνες των ιδρυμάτων και δεν μοιράζονται κατευθείαν στους μετόχους. Ισχυρίστηκε δε ότι αυτά τα μαγαζιά «δεν εμπορευματοποιούν την παιδεία (...) αλλά λειτουργούν συμπληρωματικά», τη στιγμή που όλοι τους, όταν μιλούν για τα δημόσια πανεπιστήμια και την αναβάθμισή τους, στην πράξη υιοθετούν και στηρίζουν τη λειτουργία τους όλο και περισσότερο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, σαν επιχειρήσεις.

Επίσης, ο Ν. Ανδρουλάκης είπε ότι «ο πιο καθαρός τρόπος είναι αυτό να γίνει μεαναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος», ενώ στην αρχή της ομιλίας του ευχαρίστησε τον Ν. Αλιβιζάτο, τον οποίο, να θυμίσουμε, επικαλείται σε κάθε δημόσια τοποθέτησή του ο υπουργός Παιδείας ως έναν από τους 4-5 συνταγματολόγους που γνωμοδότησαν για την παράκαμψη του άρθρου 16 διά της ερμηνείας του.

Κατά τ' άλλα, το μόνο που βρήκε να προσάψει στην κυβέρνηση ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ότι δεν δίνει επαρκή χρόνο στον διάλογο γύρω από το θέμα. Τον ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγόρησε για «πολιτικό στρουθοκαμηλισμό», γιατί δεν βλέπει ότι το ιδιωτικό υπάρχει ήδη στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, με τα κολέγια. Και διαμαρτυρήθηκε γιατί, όπως είπε, αυτή η συζήτηση διεξάγεται πολλές φορές μανιχαϊστικά, με την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ «να στέκονται σε δυο όχθες (...) με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δημιουργηθεί πεδίο συναίνεσης». Κοινώς: Αφού όλοι συμφωνούν, γιατί να μην μπορεί αυτό να βγαίνει προς τα έξω;