Φίλες και φίλοι, συναγωνίστριες και συναγωνιστές στον κοινό μας αγώνα για ένα καλύτερο αύριο, μια καλύτερη πατρίδα όπως την ονειρεύτηκαν και προσπάθησαν η προηγούμενη και η δική μας γενιά και όπως πρέπει να την παραδώσουμε στην επόμενη, στα παιδιά μας, βρισκόμαστε λίγο καιρό πριν τις ευρωεκλογές (...)

Ολοι εμείς που προσπαθήσαμε να υπηρετήσουμε από θέσεις μικρής ή μεγαλύτερης ευθύνης τις αριστερές και πραγματικά προοδευτικές ιδέες από τις γραμμές αυτών των κομμάτων, και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή πιστέψαμε ότι με τις ψεύτικες - όπως αποδείχθηκε - πολιτικές εξαγγελίες του μπορούμε να αλλάξουμε την καθημερινότητα των πολιτών, βάζοντας τα θεμέλια για την κοινωνία της κοινωνικής ισότητας που έχουμε οραματιστεί εμείς και οι προηγούμενες γενιές λαϊκών αγωνιστών, και φύγαμε από το κόμμα αυτό όταν η ηγεσία του, που την είχαμε φέρει στην κυβέρνηση το 2015, ως «πρώτη φορά αριστερά», υπέγραψε το 3ο μνημόνιο, δικαιωθήκαμε πανηγυρικά από τις μετέπειτα εξελίξεις.

Σήμερα και μετά τις συνεχείς διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που έχει καταβαραθρωθεί και συρρικνωθεί, τα μέλη και τα στελέχη του που μετά από εμάς, του 2015, συνέχισαν να τον εγκαταλείπουν και να δημιουργούν μικρότερα πολιτικά σχήματα και κόμματα, «επενδύοντας» σε νέες ηγεσίες που άσκησαν την ίδια ακριβώς πολιτική όσο αυτός ήταν στην κυβέρνηση, δεν πρέπει να τρέφουν άλλες ψευδαισθήσεις! Πρέπει να δουν την ωμή πραγματικότητα, αυτήν την πραγματικότητα που ταιριάζει στα όνειρά τους, τα προδομένα τους όνειρα!

Εμείς που νιώθουμε αριστεροί και ξέρουμε ότι καμία πολιτική αλλαγή προς όφελος του λαού δεν βρήκε τον δρόμο της μέσα από τα κοινοβούλια και μόνο, αλλά έσπασε τα δεσμά της καταπίεσης, της φτώχειας, της απαξίωσης της ανθρώπινης υπόστασης, κυρίως μέσα από καθημερινούς λαϊκούς αγώνες και διεκδικήσεις, δεν πρέπει να τρέφουμε πλέον καμία ψευδαίσθηση και αυταπάτη ότι υπάρχει Αριστερά που δεν βρίσκεται καθημερινά στους δρόμους διεκδικώντας τα δίκαια του λαού, και να συμπορευτούμε με τη μοναδική οργανωμένη πολιτική δύναμη που μπορεί να εμπνεύσει τις προσπάθειες και τους αγώνες μας. Το ΚΚΕ, που τηρεί τις δεσμεύσεις του - πρόσφατο παράδειγμα είναι το ότι με την πρότασή του για Εξεταστική Επιτροπή για τα Τέμπη δεν άφησε να κουκουλωθεί η υπόθεση του μεγάλου αυτού εγκλήματος - και τα τελευταία χρόνια εμπνέει, οργανώνει, καθοδηγεί εργατικούς, αγροτικούς, νεολαιίστικους διεκδικητικούς αγώνες, και ταυτόχρονα δείχνει τον δρόμο για να αλλάξουν χέρια η εξουσία και η οικονομία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη!

Καλώ λοιπόν τους παλιούς μου συντρόφους, που βλέπουν και βιώνουν την εκφυλιστική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, να παραμερίσουμε πίκρες, απογοητεύσεις και νέες αυταπάτες για «αλλαγή πορείας με αριστερό πρόσημο» τάχα, που δημιουργούν κόμματα και πολιτικοί σχηματισμοί που δημιουργήθηκαν από τις αποχωρήσεις και διασπάσεις του - Νέα Αριστερά, Πλεύση - αλλά και ετερόκλητες «συγκολλήσεις» όπως της ΛΑΕ με το ΜέΡΑ25, και να συμπορευτούμε με το ΚΚΕ, κι ας μη συμφωνούμε σε όλα τα επιμέρους μαζί του, μιας και οι αρχές μας για τη δημιουργία και το δυνάμωμα του λαϊκού κινήματος ταυτίζονται. (...)

Γι' αυτό, όλοι εμείς οι αριστεροί έχουμε μόνο μία πραγματικά αριστερή επιλογή στις προσεχείς ευρωεκλογές: Να αυξήσουμε τη δύναμη, το ποσοστό και τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ, ώστε να δώσουμε δύναμη όχι σε αυτό μόνο, αλλά και στον λαό μας, που από τα δεινά που βιώνει εδώ και 15 χρόνια ζει με μειωμένη ή και χαμένη την αυτοπεποίθησή του.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, με τη νίκη!

Φίλοι και φίλες, σύντροφοι και συντρόφισσες,

Είμαι ο Κώστας Μπούρας, από το Σταματινό των Αρφαρών.

Ημουν για χρόνια στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ σε Πετράλωνα και Μεσσηνία. Βίωσα την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από το 2009 όταν είχε ακόμα 3,5%.

Φτάσαμε στις εκλογές του Γενάρη του 2015. Η «κυβέρνηση της αριστεράς» έγινε κυβέρνηση της αριστεράς και της ακροδεξιάς. Το μνημόνιο που θα το καταργούσαν με έναν νόμο άρχισε να το διαχειρίζεται η κυβέρνηση, βάζοντας κόκκινες γραμμές στις διαπραγματεύσεις που όλο και τις ποδοπατούσαν σε ένα καθοδικό σπιράλ. Αρχιτέκτονας αυτής της πολιτικής ο Βαρουφάκης, με την ενδιάμεση συμφωνία του Φλεβάρη που ήταν μνημόνιο.

Στη συνέχεια είχαμε το δημοψήφισμα και το 3ο και φαρμακερό μνημόνιο. Εγώ έκτοτε αποχώρησα. Η πλειοψηφία του κόσμου αποδέχτηκε την εξήγηση ότι δεν γινόταν αλλιώς.

Ακολούθησε η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ. Ακολούθησε η σχεδόν ανύπαρκτη αντιπολίτευση - ή μάλλον συμπολίτευση - με την ψήφιση πάνω από 50% των νομοσχεδίων της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Κατεξευτέλισαν τα πάντα.

Ακολουθεί η νέα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, με την εκλογή νέου ξενόφερτου προέδρου, ο οποίος θέλει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε «Δημοκρατικό Κόμμα», κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ, άρα οριστική μετατόπιση στο αστικό πεδίο. Εχουμε τη διάσπαση και τη δημιουργία της «Νέας Αριστεράς». Και θυμόμαστε τη δήλωση του Νίκου Φίλη, «δεν μπορούσαμε να αφήσουμε τον κόσμο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να πάει στο ΚΚΕ».

Τα τελευταία χρόνια, σταθερά στρατεύομαι με το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες.

Τα βασικά συμπεράσματά μου από αυτήν την πορεία είναι ότι ο κόσμος που εντάχτηκε και ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ ήθελε με αυτόν τον τρόπο να αλλάξει τη ζωή του. Προδόθηκαν πολύ γρήγορα οι ελπίδες αυτού του κόσμου. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να λειτουργήσει στα πλαίσια της καπιταλιστικής διαχείρισης ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να δώσει κάποια ψίχουλα. Αλλά φευ. Ο καπιταλισμός δεν εκσυγχρονίζεται, μόνο ανατρέπεται.

Οι αντικειμενικές συνθήκες είναι υπερώριμες για τον σοσιαλισμό, κοντεύουν να σαπίσουν. Λείπει το υποκείμενο, το εργαλείο της εργατικής τάξης που δεν είναι άλλο παρά το επαναστατικό μαζικό κόμμα της εργατικής τάξης που θα απελευθερώσει την εργατική τάξη και θα οδηγήσει την κοινωνία στον σοσιαλισμό. Στην Ελλάδα υπάρχει αυτό το εργαλείο και είναι το ΚΚΕ, που θα πραγματώσει αυτό το καθήκον.

Ο διπλασιασμός των ποσοστών στις περσινές βουλευτικές εκλογές αλλά και η παραπέρα αύξηση και σταθεροποίηση στις δημοτικές εκλογές, η πρωτοπόρα συμβολή στους λαϊκούς αγώνες, οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα.

Η νίκη στην Ελλάδα θα βοηθήσει και τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες εξελίξεις.

Καλώ όλους τους Μεσσήνιους, τους αριστερούς και αγωνιστές να συμπορευτούμε όλοι μαζί με το ΚΚΕ, παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις μας.

Καλωσορίζω στην Καλαμάτα, και εγώ με τη σειρά μου, τον Γενικό Γραμματέα του Κόμματος.

Χαιρετίζω τη μεγάλη σημερινή εκδήλωση του Κάπα Κάπα Εψιλον.

Αποδεικνύεται ότι είμαστε πολλοί και ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Γιατί το ΚΚΕ επιλέγει τον δρόμο του αγώνα, της πάλης, για την επιβίωση του λαού. Εχει καθαρά χέρια, δεν τα λέρωσε ποτέ!

Απεναντίας, σε κάθε δύσκολή στιγμή, ήταν και είναι δίπλα στον λαό.

Οταν κάποιοι μας καλούσαν να ψηφίσουμε την «πρώτη φορά αριστερά», και έλεγαν ότι θα διαγράψουν τα μνημόνια, το ΚΚΕ προειδοποιούσε ότι εντός του συστήματος, χωρίς σύγκρουση με τα μονοπώλια, την ΕΕ και το κράτος τους, δεν υπάρχει σωτηρία.

Το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε σε όλα!

Σήμερα, που κάποιοι κλαίνε για το 41% της ΝΔ και λένε ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση, πάλι το ΚΚΕ δείχνει τον δρόμο: Αγώνας - διεκδίκηση - σύγκρουση.

Αν δεν υπήρχε ΚΚΕ, στα Τέμπη θα έφταιγε ο σταθμάρχης, στα καμένα δάση ένας εμπρηστής και για την ακρίβεια ένας Πούτιν.

Ευτυχώς, όμως, που υπάρχει το ΚΚΕ και καλεί τον λαό να παλέψει για να λυθούν τα προβλήματα και όχι να κρυφτούν οι ένοχοι κάτω από το χαλί.

Γι' αυτό σήμερα εμείς οι αγρότες, οι μελισσοκόμοι επιλέξαμε τον δρόμο του αγώνα. Διεκδικώντας μέτρα για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε!

Εχουμε απέναντί μας ολόκληρα θηρία. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι που επιτρέπει τις εισαγωγές μελιού και τα βαφτίζουν ελληνικά. Εμείς οι μελισσοκόμοι παλεύουμε να έχουμε ελληνικό σήμα για το μέλι μας. Να υπάρχει έλεγχος εισροών - εκροών. Να υπάρχει διαχωρισμός του ελληνικού μελιού από το εισαγόμενο. Θέλουμε να πάρει το μέλι μας την αξία του και ταυτόχρονα να το τρώει ο λαός μας.

Αλλά η πολιτική της ΕΕ είναι να επιτρέπει στους πλούσιους να κάνουν ό,τι θέλουν, να πάνε όπου θέλουν. Ομως, ο φτωχός λαός δεν μπορεί να πάει πουθενά. Γιατί η αποστολή τους είναι οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί να γίνουν φτωχότεροι και περισσότεροι.

Το ίδιο ισχύει για όλα τα προβλήματα σήμερα του λαού. Για την Υγεία, την Παιδεία και τον Αθλητισμό.

Αντί να στηρίξουν τα ερασιτεχνικά σωματεία, τα χιλιάδες παιδιά που κάνουν αγώνα σε άθλιες υποδομές, για να κάνουν το άθλημα που αγαπούν, αυτοί στηρίζουν τις ΠΑΕ και τους επιχειρηματίες.

Σήμερα η μόνη λύση είναι το ΚΚΕ. Γι' αυτό πρέπει να ενωθούμε όλοι σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα. Ανεξάρτητα από διαφορές που μπορεί να έχει κάποιος.

Σήμερα πρέπει να μας ενώσουν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας. Δεν σώζεται κανένας μόνος του.

Γιατί μόνο το ΚΚΕ ξέρει και μπορεί να μπει μπροστά στον αγώνα για να έχουμε σήμερα νίκες. Για να μπορούμε αύριο να ζήσουμε σε μια καλύτερη κοινωνία όπου δεν θα κάνουν κουμάντο τα κέρδη, αλλά οι ζωές μας, οι ανάγκες μας, τα θέλω μας.

Ηρθε η ώρα να αφήσουμε το εγώ και να κοιτάξουμε το εμείς.

Ολοι με το ΚΚΕ μπορούμε να νικήσουμε!

Καλησπέρα σας κύριε Γενικέ Γραμματέα, καλησπέρα σας φίλοι και φίλες, σύντροφοι και συντρόφισσες. Επιτρέψτε μου να σας λέω έτσι, αν και δεν είμαι μέλος του Κόμματος.

Νιώθω ιδιαίτερη τιμή που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία, εδώ από αυτό το βήμα και μπροστά σε όλους εσάς, να μιλήσω για θέματα και ζητήματα που αφορούν κυρίως τη γενιά μου. (...)

Ως γέννημα - θρέμμα της μεσσηνιακής γης και άνθρωπος που προέρχεται από οικογένεια αγροτών, λυπάμαι όταν βλέπω τα αγροτικά εισοδήματα της γενιάς των παππούδων μας και των γονιών μας να μη φτάνουν ούτε στο κόστος παραγωγής, και άνθρωποι που πάλευαν τόσα χρόνια να μην μπορούν να χαρούν από τους κόπους τους. Λυπάμαι όταν βλέπω συνομήλικούς μου να φεύγουν για τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα ή το εξωτερικό, για ένα θεωρητικά καλύτερο αύριο. Λυπάμαι όταν βλέπω συνταξιούχους να μην έχουν χρήματα να πληρώσουν το ρεύμα τους ή τα φάρμακά τους.

Αλλά πιο πολύ λυπάμαι τις νέες γενιές που έρχονται, τα παιδιά που για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον πρέπει να πληρώνουν ασταμάτητα αυτά και οι γονείς τους. Να πληρώνουν για να μάθουν πέντε αράδες γράμματα, να πληρώνουν για να μπουν σε πανεπιστήμια, να πληρώνουν για να έχουν καλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και δυστυχώς να πληρώνουν ακόμα και για δικαιοσύνη.

Ενιωσα ντροπή, αίσχος και απόγνωση για το ότι είμαι 36 χρονών και εγκλωβίστηκα σε αυτήν τη λούπα των γεγονότων και των πραγμάτων που με θέλουν με το κεφάλι κάτω, άβουλο, να τρώω το σανό τους και όταν βλέπω το άδικο και το λάθος να μην αντιδρώ.

Σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να γίνει για όλο αυτό, ότι κάτι και κάποιος πρέπει να βγει μπροστά να αρχίσει να φωνάζει, όπως τόσα χρόνια φωνάζει, τα λέει και τα ξαναλέει το Κομμουνιστικό Κόμμα.

Η απάντηση στις σκέψεις μου ήρθε άμεσα. Αν δεν βγω εγώ μπροστά, πώς περιμένω να έρθει η αλλαγή ή έστω η εξέλιξη;

Ορθολογικά λοιπόν και ξεκινώντας από τη βάση που λέγεται τοπική αυτοδιοίκηση, έθεσα την υποψηφιότητά μου και πραγματικά είδα αλλαγή, αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες. Οι συγχωριανοί μου με στήριξαν, ήμουν πρώτος στις ψήφους, αλλά όπως καλά γνωρίζουμε τον εκλογικό νόμο, βγαίνει πρόεδρος στο Τοπικό Συμβούλιο ο πρώτος από τα περισσότερα ψηφοδέλτια του πρώτου συνδυασμού. Εκ του αποτελέσματος, είμαι σύμβουλος στο τριμελές Τοπικό Συμβούλιο του Χανδρινού.

Εστω και από αυτό το μετερίζι, έστω και από αυτό το ανάχωμα, βρίσκομαι ενεργός, δυνατός και αποφασισμένος να παλέψω για τα ιδανικά μου, τα ιδανικά του πατέρα μου και φυσικά του παιδιού μου. Για τα ιδανικά όλων μας. (...)

Σας καλώ λοιπόν από αυτό το βήμα όλους, και εσάς που είστε εδώ αλλά και ανθρώπους που ίσως μας δουν από την τηλεόραση ή διαβάσουν αυτά τα κείμενα, να δώσουμε το «παρών» στις επικείμενες ευρωεκλογές και να στηρίξουμε το ΚΚΕ και τους ευρωβουλευτές του Κόμματος. Να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, να μην πέσουμε στην παγίδα τους, να ενδιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπό μας, να αγαπάμε τη ζωή και, επιτέλους, να αρχίσουμε να αντιστεκόμαστε. Η λέξη αντίσταση δεν είναι μια έννοια ενός λεξικού. Η λέξη αντίσταση ήταν, είναι και θα είναι τρόπος ζωής.

Χαιρετίζω κι εγώ με τη σειρά μου τη σημερινή εκδήλωση εδώ στην Καλαμάτα και καλωσορίζω τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ.

Από αυτό το βήμα καλώ όλους εσάς που βρίσκεστε εδώ, όλους τους νέους και τις νέες, μικρούς και μεγάλους, χιλιάδες κόσμου, να συμπορευτείτε με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Σε συνθήκες που ολοένα και δυσκολεύουν, με τις οικογένειές μας να τα βγάζουν δύσκολα πέρα, που καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτό το σύστημα που διαρκώς σαπίζει, αντιπολίτευση υπάρχει και είναι μόνο το ΚΚΕ.

Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά, αφού το ΚΚΕ ηγείται των κινητοποιήσεων και των αγώνων. Είναι το κόμμα που στηρίζει την εργατική τάξη και το συμφέρον του λαού, που δεν σκύβει το κεφάλι. Οι θέσεις του είναι κρυστάλλινες, ενάντια στην εργασιακή ζούγκλα και τη φρίκη της ιδιωτικοποίησης που έχουν φτιάξει με τους νόμους τους η ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης, καλύτερους όρους διαβίωσης, πτυχία με αξία, σύγχρονα δικαιώματα.

Ταυτόχρονα, σε μια σειρά χώρους τα μέλη της ΚΝΕ παλεύουν για τα αυτονόητα, λιώνουν τα παπούτσια τους. Κανείς δεν μπορεί να σιωπά όταν ο μισθός των γονιών μας τελειώνει από τις 15 του μήνα. Κανείς δεν μπορεί να σιωπά όταν εμείς οι φοιτητές αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε για να ζούμε. Κανείς δεν μπορεί να σιωπά όταν πεθαίνουν 57 ψυχές στα Τέμπη.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν αφήνουν σε χλωρό κλαρί την κυβέρνηση της ΝΔ. Βγαίνουν μπροστά και υπερασπίζονται τους φοιτητές ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που υποβαθμίζουν τις σπουδές και τα πτυχία μας, άρα και το μέλλον μας.

Συγκεκριμένα, εδώ στη φοιτητική εστία της Καλαμάτας υπερασπίστηκε το σπίτι μας, στηρίζει για ακόμα μια φορά τον αγώνα μας. Εκανε Ερώτηση στη Βουλή για τον εσωτερικό κανονισμό που μας αναγκάζει να πληρώνουμε ενοίκιο, να δώσουμε από τα λεφτά που δεν έχουμε, που μας απειλεί πως θα μας διώξει από το σπίτι μας. Την ίδια στιγμή που τρομάζουμε να πάρουμε δωμάτιο, η θέρμανση είναι ανύπαρκτη, το ζεστό νερό εξίσου. Την ίδια στιγμή το καλοκαίρι μάς πετάνε έξω για να την αξιοποιήσουν για διάφορα προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών, τάχα για λόγους συντήρησης. Αυτός ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί!

Γι' αυτό καλώ τους φοιτητές και όλους εσάς να στηρίξετε την δράση της Πανσπουδαστικής στα Πανεπιστήμια. Να βγει πρώτη δύναμη για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ενόψει φοιτητικών εκλογών. Ειδικά εδώ στην Καλαμάτα, να γίνει το βήμα για την αλλαγή των συσχετισμών. Γιατί το μοναδικό αντίπαλο δέος μέσα στα πανεπιστήμια είναι η «Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας».

Μπροστά μας όμως έχουμε ένα σωρό αγώνες. Μην ξεχνάμε τις ευρωεκλογές τον Ιούνιο. Η νεολαία να ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά το ΚΚΕ. Να σταλεί το μήνυμα που θα ταράξει τις Βρυξέλλες. (...)

Αγαπητές φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αποτελεί μεγάλη τιμή το γεγονός πως παρευρίσκομαι στη σημερινή συγκέντρωση του ΚΚΕ και έχω τη δυνατότητα να σας απευθύνω τον λόγο.

Η πρωτοβουλία του ΚΚΕ για κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης - ενόψει των ευρωεκλογών - σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης του εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού, αλλά και ταυτόχρονης υποχώρησης του κινήματος, αποτελεί σημαντικό βήμα στην επίπονη προσπάθεια ενδυνάμωσης του αγωνιστικού φρονήματος μέσα στους κόλπους της εργατικής τάξης.

Σε σταθερή πορεία ρήξης όχι μόνο με τις νεοφιλελεύθερες αλλά και με τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις στήριξης του συστήματος, το ΚΚΕ από τα σκληρά χρόνια των μνημονίων μέχρι και σήμερα στέκεται αμετακίνητα δίπλα στον δοκιμαζόμενο λαό, οργανώνοντας τους αγώνες του και εστιάζοντας στη διάλυση των ψευδαισθήσεων περί δυνατότητας προοδευτικής μεταρρύθμισης του καπιταλισμού.

Οι αστικές κυβερνήσεις αλλάζουν, όμως οι αντιλαϊκές πολιτικές, που εν πολλοίς εκπονούνται πίσω από τις κλειστές πόρτες των Βρυξελλών, εντείνονται. Ακρίβεια, φτώχεια, ανεργία, πλειστηριασμοί, κρατική καταστολή, καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Σε όλο αυτό το ζοφερό περιβάλλον η απάντηση είναι μία: Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό. Μόνο η οργανωμένη πάλη και η ταξική αλληλεγγύη μπορούν να αποτελέσουν το ανάχωμα στα αντεργατικά μέτρα που προωθούνται καθημερινά.

Σε αυτήν την εποχή, που «ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος παλεύει να γεννηθεί», σ' αυτήν την «εποχή των τεράτων» όπως έγραφε ο Γκράμσι, το αγωνιστικό κάλεσμα συμπόρευσης του ΚΚΕ δεν μπορεί παρά να σημαίνει μια πρόσκληση σε ουσιαστική, δηλαδή κριτική συμμετοχή στην απελευθερωτική πάλη της εργατικής τάξης.

Η άνοδος που σημειώθηκε πέρυσι, τόσο στις εθνικές όσο και στις περιφερειακές - δημοτικές εκλογές, πρέπει να συνεχιστεί και στις επικείμενες ευρωεκλογές, προκειμένου να ενισχυθούν οι φωνές αμφισβήτησης εντός του σαθρού ευρωπαϊκού οικοδομήματος των λόμπι, και προκειμένου να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο το ΚΚΕ ως ισχυρός αντιπολιτευτικός πόλος στο Ευρωκοινοβούλιο. Μα πάνω απ' όλα, κρισιμότερο από κάθε εκλογικό αποτέλεσμα είναι το να ανάψει ξανά η φλόγα των αγώνων του λαού.

Καλή δύναμη.