ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Βαδίζοντας προς τη... ζούγκλα

Φανταστείτε ποιες είναι και τι κινδύνους κρύβουν οι συνθήκες σε ορισμένες συνοικίες της γαλλικής πόλης Ορλεάνη, που το Δημοτικό Συμβούλιό της αποφάσισε την απαγόρευση της κυκλοφορίας σ' αυτές, στη διάρκεια της νύχτας, από παιδιά κάτω των 13 ετών και για το διάστημα από τις 11 το βράδυ, μέχρι τις 6 το πρωί, χωρίς τη συνοδεία κάποιου ενήλικα. Μάλιστα, ορισμένοι θεώρησαν, ότι η απόφαση παραβιάζει βασικές ελευθερίες του πολίτη και προσέφυγαν στα δικαστήρια, ζητώντας την κατάργησή της. Το γαλλικό, όμως, Συμβούλιο της Επικρατείας δέχτηκε, ότι «το να απαγορεύεται στα παιδιά να κυκλοφορούν το βράδυ στους δρόμους είναι για το δικό τους συμφέρον και δεν παραβιάζει τις βασικές τους ελευθερίες».

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι η απόφαση σαφώς και παραβιάζει βασικές ατομικές ελευθερίες. Το τελευταίο, όμως, δεν έρχεται υποχρεωτικά σε αντίθεση με τον ενδεχόμενο αναγκαίο στη φάση αυτή και, επομένως, σωστό χαρακτήρα και περιεχόμενο της απόφασης του συγκεκριμένου Δημοτικού Συμβουλίου της γαλλικής πόλης. Αλλωστε, ο σύγχρονος καπιταλισμός βρίθει παραδειγμάτων, όπου οι πολύμορφες και συνεχώς εντεινόμενες συνέπειες των αξεπέραστων αντιθέσεων και αντιφάσεών του, οδηγούν στην κατάργηση - με τον ένα ή άλλο τρόπο - των ίδιων αστικοδημοκρατικών ελευθεριών, που αυτός ο ίδιος είχε κάποτε καθιερώσει και θεσμοθετήσει.

Σύμβολα ιμπεριαλιστικής τακτικής

Ολα δείχνουν ότι η νέα ΝΑΤΟική στρατιωτική επέμβαση στην ΠΓΔΜ είναι υπόθεση ημερών. Η χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Αμυνας της ΠΓΔΜ, ότι η εκεχειρία που έχει συναφθεί στην ΠΓΔΜ μεταξύ των Αλβανών ανταρτών και της κυβέρνησης εξακολουθεί να είναι και χτες «συνολικά σεβαστή», ουσιαστικά, αποτελεί το «πράσινο φως» για την αποστολή των 3.000 ΝΑΤΟικών στρατιωτών. Η ελληνική κυβέρνηση, που δηλώνει καθ' όλα έτοιμη, δε βλέπει την ώρα που το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα θα βρεθεί στη γειτονική χώρα. Ο Δ. Ρέππας δεν έκρυβε χτες την ικανοποίηση της κυβέρνησης, γιατί «ο σχεδιασμός του ΝΑΤΟ για την αποστολή δυνάμεων, προκειμένου να παρακολουθήσουν και να ελέγξουν τη διαδικασία αφοπλισμού, θα εφαρμοστεί». Ετσι, η κυβέρνηση Σημίτη θα σφραγίσει τον «πρωταγωνιστικό ρόλο» της στην ΠΓΔΜ με την παρουσία 350 - 400 στρατιωτών που συμμετέχουν στη ΝΑΤΟική δύναμη. Πολύ περισσότερο, που η εγχώρια άρχουσα τάξη θεωρεί την ΠΓΔΜ «ζωτικό χώρο» για τα συμφέροντά της, στο όνομα των «επενδύσεων» που έχει κάνει εκεί, εννοώντας την οικονομική λεηλασία του λαού και του πλούτου της γειτονικής χώρας.

Πάντως, μετά την αποστολή του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στην ΠΓΔΜ, αυξάνεται και ο αριθμός των «σημείων» και των κρατών όπου υπάρχουν Ελληνες στρατιωτικοί, γεγονός εξόχως αποκαλυπτικό και συμβολικό για την ιμπεριαλιστική τακτική της εγχώριας πλουτοκρατίας.

Δεν είναι αθώοι του αίματος

Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, η ΝΑΤΟική αρμάδα που κατέπλευσε στη Θεσσαλονίκη είναι αθώα του αίματος στα Βαλκάνια. Αλλο λένε, όμως, τα στοιχεία: Η STANAVFORMED διαδέχτηκε τη ΝΑΤΟική ναυτική δύναμη NAVOCFORMED και είναι διαθέσιμη για άμεση ανάπτυξη σε περιόδους έντασης και κρίσεων. Υπάγεται στον επιχειρησιακό έλεγχο της διοίκησης των Συμμαχικών Ναυτικών Δυνάμεων Νότιας Ευρώπης (COMNAVSOUTH), με έδρα τη Νάπολη της Ιταλίας. Αμέσως μετά τη συγκρότησή της, τον Ιούλη του 1992, αναπτύχθηκε στο Ιόνιο, οπότε ξεκίνησε η ΝΑΤΟική επιχείρηση παρακολούθησης στην Αδριατική, με την ονομασία MARITIME MONITOR. Από τις 22 Νοέμβρη 1992 μέχρι τις 15 Ιούνη 1993, η δύναμη συμμετείχε στο ναυτικό αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας. Στην ουσία, η ναυτική αυτή δύναμη εξακολούθησε να συμβάλει στον αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας μέχρι τις 12 Ιούνη 1996, όταν έγινε άρση του αποκλεισμού, σαν αποτέλεσμα των Συμφωνιών Ντέιτον. Το 1999, η δύναμη συμμετείχε σε επιχειρήσεις στην Αδριατική, υποστηρίζοντας τους εγκληματικούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Το 2000 και 2001, η STANAVFORMED πραγματοποίησε επισκέψεις σε λιμάνια χωρών της Μαύρης Θάλασσας, όπως Ουκρανία, Ρουμανία, Βουλγαρία και Γεωργία, αναπτύσσοντας «συνεργασία» με το ναυτικό των χωρών αυτών, στα πλαίσια του ΝΑΤΟικού σχεδιασμού «Σύμπραξη για την Ειρήνη».

Η ...αθώα αρμάδα είναι απλά η ναυτική δύναμη Αμεσης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Μια αρμάδα φονιάδων, που αυτές τις μέρες ξεχαρμανιάζουν στη Θεσσαλονίκη. Οτι ανάμεσά τους βρίσκονται και Ελληνες στρατεύσιμοι δεν αναιρεί τη φονική αποστολή της.

Ανεπιθύμητοι

Επάξια απέκτησε το χαρακτηρισμό «πόλη της αντίστασης». Για τη Θεσσαλονίκη ο λόγος. Ο αγωνιζόμενος λαός της οποίας συνεχίζει να δίνει δείγματα περηφάνιας και αξιοπρέπειας. Οπως στις 78 μέρες των βομβαρδισμών, έτσι και τώρα. Που ο πόλεμος δεν είναι πια κάπου στη Βοσνία ή το Κόσσοβο, αλλά ακριβώς στα σύνορά μας. Τόσο κοντά που δεν αφήνει περιθώρια για παραμύθια περί κέρδους από τη διέλευση των μισθοφόρων. Γι' αυτό και η αρμόζουσα «υποδοχή» των ΝΑΤΟικών, αυτή τη φορά, είχε σχεδόν παλλαϊκή υποστήριξη.

Ως τη μέρα που θ' ανατείλει...

Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα»! Γνωστό τοις πάσι το απόφθεγμα, σε πλήρη εφαρμογή στη γειτονιά των Βαλκανίων. Η πολιτική στον καπιταλισμό ενίοτε εκφράζεται με «τρομονόμους», με περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών, με κατάργηση εργασιακών ή ασφαλιστικών κεκτημένων, ενίοτε με ωμές στρατιωτικές επεμβάσεις και ενέργειες διεθνούς τρομοκράτησης και ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής, επεμβάσεις όπως αυτή που επίκειται στην ΠΓΔΜ, αυτές που ζήσαμε στο Κοσσυφοπέδιο και τη Βοσνία και ενέργειες όπως η σύλληψη και παραπομπή του Σ. Μιλόσεβιτς στο αυτοαποκαλούμενο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Οπως κι αν εκδηλώνεται η πολιτική του ιμπεριαλισμού, δεν παύει να είναι βάρβαρη και να υπογραμμίζει όλο και πιο έντονα, όλο και πιο επιτακτικά, την ανάγκη ευρύτερης αντίστασης, την ανάγκη έντασης του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα. Αυτό ζητάει και η ειρήνη στην περιοχή των Βαλκανίων που άρχισε ξανά να σκιάζεται από τα μαύρα σύννεφα του πολέμου, αυτό επιτάσσει η αξιοπρέπεια και η περηφάνια κάθε λαού που δεν ανέχεται τρομοκρατικές ΝΑΤΟικές επεμβάσεις, που δε βρίσκει χώρο να ανασάνει στα ασφυκτικά αποπνικτικά πλαίσια της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης.

Οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια είναι πολύτιμες για την εξαγωγή διδαγμάτων. Αναδεικνύουν τη σημασία και την αξία των πρωτοβουλιών του φιλειρηνικού αντιπολεμικού κινήματος της χώρας που ήδη πάρθηκαν, δικαιώνουν το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο της πάλης του, καταδεικνύουν την ανάγκη αυτή η πάλη όχι μόνο να συνεχιστεί μα τα αιτήματά της να γίνουν υπόθεση όλου του λαού που μόνο συμφέρον έχει από την υπεράσπιση της ειρήνης και την αντίσταση στους φορείς του πολέμου. Παράλληλα, όμως, οι εξελίξεις ξεσκεπάζουν και όσους εξακολουθούν να ρητορεύουν υπέρ της ΝΑΤΟικής επέμβασης στην ΠΓΔΜ παρουσιάζοντάς την ως προϋπόθεση για την εξασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας. Εκείνους που μοιάζει να ξέχασαν πόσο οι ΝΑΤΟικές επεμβάσεις στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο εδραίωσαν την ειρήνη και τη σταθερότητα, που μοιάζει να ξέχασαν τα ποτάμια αίματος, τα διαμελισμένα κορμιά αμάχων, τις τεράστιες καταστροφές, την καταπάτηση κάθε είδους νομικού ή ηθικού δικαίου στο όνομα πάντα της ειρήνης, που όμως εξακολουθεί να είναι ζητούμενο.

Ο λαός όμως δεν ξέχασε. Θυμάται. Το φιλειρηνικό κίνημα της χώρας γνωρίζει πως η ασφάλεια και η σταθερότητα δεν ταυτίζονται με την ιμπεριαλιστική νέα τάξη πραγμάτων. Πως είναι έννοιες αλληλοαναιρούμενες. Πως παλεύοντας για ειρήνη δεν μπορεί παρά να παλεύεις εναντίον του ιμπεριαλισμού. Διαφορετικά βαυκαλίζεσαι με ουτοπίες. `Η συνειδητά αποπροσανατολίζεις τη λαϊκή πάλη ώστε να απομακρύνεται ολοένα από το στόχο της.

Παρ' όλα αυτά έχουν γνώση οι φύλακες. Εν προκειμένω οι «φύλακες» της ειρήνης, «φύλακες» τελικά της ίδιας της ζωής. Το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα παραμένει ετοιμοπόλεμο. Το απέδειξε το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη που επιφύλαξε θερμή αγωνιστική υποδοχή στη ΝΑΤΟική αρμάδα, οχυρώνοντας το λιμάνι της πόλης. Κοντά του διαδήλωσαν τα νιάτα της ΚΝΕ. Αυτή η ογκώδης, μαχητική διαδήλωση ήταν μόνο η αρχή, πρόκριμα όσων θα ακολουθήσουν. Γιατί και για όσο απαιτείται, με όποιο κόστος, θα είμαστε στους δρόμους. Θα δίνουμε νέα ορμή στην αντιιμπεριαλιστική πάλη και ταυτόχρονα στην πάλη ώστε οι φιλειρηνικές αντιιμπεριαλιστικές ιδέες να γίνουν «κοινός νους» για όλο τον ελληνικό λαό, παλλαϊκή συνείδηση. Κάθε μέρα ως τη μέρα που θα ανατείλει ο νέος κόσμος, όπου η ειρήνη, η ασφάλεια, η ευημερία και η δικαιοσύνη, δε θά 'ναι στόχοι πάλης μα θεμέλιά του.

Οι «προστάτες»

Τρεις αφέντες

τρεις «προστάτες»

κουβαλώ

χρόνια στις πλάτες

τρεις με έχουν

καβαλήσει,

κι όμως λέω

«ζήτω η Δύση»!

* * *

Τρεις, ΕΟΚ, ΗΠΑ

και ΝΑΤΟ,