Η εμπειρία ειδικά των τελευταίων χρόνων έχει αποδείξει ότι οι μεγαλοστομίες και οι φαραωνικές μπίζνες με τις αγορές εξοπλισμού και ιδιωτικών υπηρεσιών, κόστους δισεκατομμυρίων ευρώ, πάνε πακέτο με την εξουθένωση του ανθρώπινου δυναμικού, τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας και ασφάλειας των πυροσβεστών, τη διάλυση εννοιών όπως ανάπαυση, ελεύθερος χρόνος, οικογενειακός προγραμματισμός κ.ά. Αυτές οι «μεταρρυθμίσεις» τελικά αφήνουν τον λαό απροστάτευτο τόσο απέναντι στις μεγάλες καταστροφές (δασικές πυρκαγιές, πλημμύρες, ακραία φυσικά φαινόμενα, μεγάλης έκτασης ατυχήματα κ.λπ.) όσο και στις «μικρότερες» οικογενειακές τραγωδίες, όπως οι πυρκαγιές σε οικίες, τα τροχαία ατυχήματα κ.ά. Γιατί την ίδια ώρα που οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών μέσω αλλεπάλληλων νομοθετημάτων έφεραν τα πάνω κάτω στον κανονισμό μεταθέσεων για να επανδρωθούν οι ιδιωτικές πυροσβεστικές υπηρεσίες των αεροδρομίων της «Fraport» και των ιδιωτικοποιημένων αυτοκινητοδρόμων, δεν προσέλαβαν ούτε ένα ελάχιστο κλάσμα των απαραίτητων πυροσβεστών γενικών καθηκόντων για να καλύψουν αυτές τις νέες υπηρεσίες. Αντιθέτως, διαρκώς αφαίμαξαν προσωπικό από τις υπόλοιπες Πυροσβεστικές Υπηρεσίες, αφήνοντας πίσω δραματικές ελλείψεις και πολύ μεγάλο μέσο όρο ηλικίας στο απαραίτητο πυροσβεστικό προσωπικό για την προστασία της ζωής και των περιουσιών του λαού. Το ενδιαφέρον των αστικών κυβερνήσεων για την πυροπροστασία είναι εντελώς κάλπικο, γιατί την ίδια στιγμή που δήθεν συγκλονίστηκαν από τους 104 νεκρούς που άφησε πίσω της η τραγωδία της πυρκαγιάς στο Μάτι, δεν κάνουν τίποτα για να αποτραπούν οι σχεδόν 100 νεκροί από πυρκαγιές σε οικίες που καταγράφονται πανελλαδικά κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία...

30 χρόνια μετά, οι πυροσβέστες μπορούν να καταλάβουν απολύτως ξεκάθαρα πώς εννοούν οι αστικές κυβερνήσεις αυτό το «όφελος για την οικονομία μας»: Οι μισθολογικές περικοπές, οι θυσίες των εργαζομένων σε Πολιτική Προστασία, Υγεία, Εκπαίδευση και οι λοιπές περικοπές των απαραίτητων υπηρεσιών για την προστασία του λαού γίνονται απευθείας χρηματικές ενισχύσεις προς τις ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες, τους μεγάλους ενεργειακούς ομίλους, δημιουργούν τον χώρο για να φυτρώσουν οι κάθε είδους ιδιωτικές μπίζνες που ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουν γιγαντωθεί με την ίδρυση ιδιωτικών εταιρειών πυροπροστασίας, ιδιωτικών νοσοκομείων και - σε λίγο - ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τελευταίο δείγμα, η υπογραφή σύμβασης άγνωστου κόστους για αγορά πυροσβεστικών αεροσκαφών που ...δεν υπάρχουν (αφού ακόμα βρίσκονται στο στάδιο της αρχικής σχεδίασης), την ίδια στιγμή που πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης δεν μονιμοποιήθηκαν γιατί «έλειπαν» από τον προϋπολογισμό μερικές χιλιάδες ευρώ!

Μάλιστα οι συντάκτες του άρθρου απροκάλυπτα παρουσιάζουν τις βαθύτερες στοχεύσεις της τότε κυβέρνησης (και των ομοϊδεατών της μέσα στο Πυροσβεστικό Σώμα), καθώς επιχειρηματολογούν ότι ο θεσμός του εθελοντισμού θα βοηθήσει να ελαστικοποιηθούν οι συνθήκες εργασίας των επαγγελματιών πυροσβεστών: «Στις περιοχές που σήμερα (σ.σ. το 1991) είναι οικονομικά και επιχειρησιακά ασύμφορη (...) η λειτουργία πυροσβεστικής υπηρεσίας, θα μπορεί να αντικατασταθεί με εθελοντικό πυροσβεστικό σταθμό. Ετσι το προσωπικό της καταργηθείσας Πυροσβεστικής Υπηρεσίας θα επανδρώσει υπηρεσίες στις μεγαλουπόλεις όπου η σημερινή τους δύναμη κρίνεται ανεπαρκής».

30 χρόνια μετά ο ν. 4662/2020 πραγματοποίησε την ιδέα αυτή, με τη συνεχή κυκλική μετακίνηση προσωπικού για την κάλυψη των αναγκών στις μεγάλες πόλεις και κυρίως στις ιδιωτικές υπηρεσίες! Μέσα από αυτήν την ιστορική διαδρομή συγκεκριμένων συμφερόντων φτάσαμε στο σήμερα, όπου Στρατηγοί του Σώματος στις περιοδείες τους καλούν τους πυροσβέστες να παραδειγματίζονται από τους εθελοντές και να παρέχουν χωρίς ...γκρίνια (!) όση υπερεργασία τους απαιτηθεί, διότι «όταν ο άλλος προσφέρει χωρίς αμοιβή, εσύ γιατί γκρινιάζεις;». Ενισχύεται έτσι η πυροπροστασία του λαού, ή πρόκειται απλώς για απροκάλυπτο εργασιακό μπούλινγκ;

• Την αυξημένη επάνδρωση στα δασικά οχήματα - κάτι που ίσχυε πριν φτάσουν το Σώμα στα σημερινά επίπεδα λειψανδρίας και που είναι πλέον αδύνατο να πραγματοποιηθεί, λόγω των δραματικών ελλείψεων σε προσωπικό. Μοναδική λύση, το επιπλέον στύψιμο των πυροσβεστών, με την ακόμα μεγαλύτερη επιβολή γενικών επιφυλακών και μαζικών μετακινήσεων στην επικράτεια.
• Την εμπλοκή εθελοντικών ομάδων και οργανώσεων στην κατάσβεση - κάτι που γίνεται εδώ και χρόνια, αλλά δεν έχει οδηγήσει ούτε σε αύξηση της αποδοτικότητας ούτε σε βελτίωση των εργασιακών συνθηκών των πυροσβεστών. Παραμένει η έλλειψη ενός οργανωμένου σχεδίου από το κράτος για την ουσιαστική συμμετοχή του λαού στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς, ενώ πολλές εθελοντικές οργανώσεις περιμένουν εδώ και σχεδόν έναν χρόνο να πιστοποιηθούν από τη ΓΓΠΠ!
• Την αυξημένη χρήση εναέριων μέσων - χαράς ευαγγέλια για τις ιδιωτικές εταιρείες ενοικίασής τους!

Μικρή λεπτομέρεια: Στην εκδήλωση διατάχθηκαν να παρευρεθούν ως ...χειροκροτητές (!) πυροσβέστες από όλη την Αττική, πολλοί έπειτα από 24ωρη υπηρεσία, χάνοντας ακόμα ένα πρωινό από τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις... Η κυβέρνηση λοιπόν προσπαθεί ξανά να μπαλώσει τις τεράστιες ελλείψεις στο Πυροσβεστικό Σώμα, την εξάντληση των πληρωμάτων και την ανεπάρκεια σε πυροσβεστικά μέσα, ενώ η πρόληψη παραμένει πάλι ...σχέδιο! Δηλαδή «καθρεφτάκια» για τους καλόπιστους και μαστίγιο για τους πυροσβέστες! Οταν λοιπόν ο αρμόδιος υπουργός Β. Κικίλιας με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού» τον περασμένο Δεκέμβριο έλεγε ότι «ο εθελοντισμός για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης αποτελεί τον νέο πατριωτισμό», οι πυροσβέστες έχουν πια όλη την εμπειρία να καταλάβουν ποιον ακριβώς «πατριωτισμό» εννοεί: Των πατριδοκάπηλων του κεφαλαίου, που εκμεταλλεύονται τα υγιή αισθήματα προσφοράς και των ίδιων των εθελοντών προς τον τόπο και τον συνάνθρωπο για να ενισχύουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, μειώνοντας την αποτελεσματικότητα των δημόσιων υπηρεσιών που ο λαός έχει ανάγκη.

Το ΚΚΕ έχει έγκαιρα εντοπίσει, αναδείξει και προειδοποιήσει για όλη αυτήν τη συντονισμένη επίθεση που δέχονται τόσο οι πυροσβέστες ως εργαζόμενοι όσο και οι ανάγκες του λαού για πυροπροστασία. Και είναι ο μοναδικός πολιτικός φορέας που βρίσκεται στην πράξη δίπλα στους αγώνες των πυροσβεστών και του λαού και, ταυτόχρονα, χωρίς περιστροφές, εξωραϊσμούς και αυταπάτες, αναδεικνύει σε όλη της τη συνθετότητα την αλήθεια ότι αν δεν ανατραπεί αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης, αυτή η διαχρονική μήτρα που γεννά «κρίσεις» για τους πολλούς και κέρδη για τους λίγους, αυτή η αντίληψη που βλέπει την ανάγκη για υγεία και προστασία ως «κόστος» χωρίς «όφελος», τίποτε δεν πρόκειται να κερδηθεί με φτιασιδώματα και μερεμέτια. Γι' αυτό και η στήριξη του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές είναι μονόδρομος, το πρώτο βήμα για την αμφισβήτηση όλου αυτού του σάπιου συστήματος που νιώθει τόσο ανίκητο ώστε να κουνά το δάχτυλο στους πυροσβέστες και στα θύματα των τραγωδιών κάθε φορά που αυτοί ζητάνε το δίκιο τους ή εκφράζουν τον ειλικρινή προβληματισμό τους.

Παραπομπές:

1. Με τον νόμο 1951/1991

2. Α. Γκουρμπάτσης & Α. Λαζαρίδου, «Ο θεσμός του εθελοντή πυροσβέστη στην Ελλάδα», «Πυροσβεστική Επιθεώρηση» τ. 30, περίοδος Β, 11-12/1991, σελ. 28-31