«Ευρωπαϊκή Ενωση - Πανεπιστήμιο - Ερευνα: Αλήθειες και Μύθοι», ήταν το θέμα της εκδήλωσης που διοργάνωσε χτες η Τομεακή Οργάνωση Πανεπιστημίων - Ερευνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, όπου συγκεντρώθηκε πλήθος κόσμου από πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα.

Ο Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας - Ερευνας της ΚΕ, μιλώντας στην εκδήλωση, έδωσε στοιχεία για την ανεργία των αποφοίτων, τις ιδιωτικές δαπάνες για την Παιδεία κ.ά., δείχνοντας ότι όσα ζούμε στη χώρα μας συναντιούνται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Μίλησε για τη στρατηγική της ΕΕ για τα πανεπιστήμια και το πού κατευθύνονται τα ευρωπαϊκά κονδύλια για την Ανώτατη Εκπαίδευση και απηύθυνε κάλεσμα ενίσχυσης του Κόμματος μπροστά στις ευρωεκλογές, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι το ΚΚΕ «ακριβώς επειδή διαφωνεί και εναντιώνεται στην ΕΕ, μπορεί να υπερασπιστεί τα λαϊκά συμφέροντα. Είναι η μοναδικά εγγυημένη φιλολαϊκή ψήφος, γιατί ακριβώς δεν έχει δεσμεύσεις στην ΕΕ, στα λόμπι και στους διάφορους μηχανισμούς. Για να ακουστεί δυνατά και καθαρά το μήνυμα της λαϊκής αντεπίθεσης και στην ΕΕ, το ΚΚΕ είναι η μόνη αξιόπιστη επιλογή, η μόνη πραγματικά ενωτική προοπτική στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Κι είναι πολλοί και σε πολλά μέτωπα».

Στη συνέχεια η Αφροδίτη Κτενά, βουλευτής του ΚΚΕ και πανεπιστημιακός, αναφέρθηκε αναλυτικότερα στις συνέπειες της πολιτικής της ΕΕ στα πανεπιστήμια και στην έρευνα, στη στρατηγική του Ενιαίου Χώρου Εκπαίδευσης της ΕΕ και το πώς εντάσσονται τα πανεπιστήμια μέσα σε αυτή, αναφέροντας παραδείγματα νόμων που έχουν περάσει στη χώρα μας και την επίδρασή τους, με πλέον χαρακτηριστικό τον πρόσφατο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τόνισε μεταξύ άλλων ότι καμιά κυβέρνηση δεν ξήλωσε εμβληματικές διατάξεις της προηγούμενης, αλλά μόνο το κίνημα κατάφερε να καθυστερήσει και να αναστείλει εξελίξεις.

Ακολούθησαν ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις, από καθηγητές και ερευνητές.

Η Εύη Χρονοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Βιοτεχνολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, μίλησε για τα επιτεύγματα που μπορούν να προσφέρουν η ανάπτυξη της επιστήμης και η συνεργασία διαφορετικών επιστημονικών πεδίων, επισημαίνοντας ωστόσο ότι «εμείς οι νέοι ερευνητές βιώνουμε μέσα στα εργαστήριά μας τους κοινωνικο-οικονομικούς φραγμούς που θέτει το πολιτικό σύστημα». Πρόσθεσε μεταξύ άλλων ότι «θα πρέπει να βοηθούμε τους φοιτητές μας και τις φοιτήτριές μας να συνδέουν τον μικρόκοσμο του εργαστηρίου με τον μακρόκοσμο και να συνειδητοποιούν τον κοινωνικό τους ρόλο. Κρατώντας λοιπόν αυτό το τελευταίο δεν θα πρέπει οι φοιτητές να βομβαρδίζονται με έννοιες όπως... "η εμπορική εκμετάλλευση των ιδεών και των εφευρέσεών τους, καινοτομία και αριστεία", όπως αυτές υποτάσσονται στις επιταγές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με τον οποίο καινοτομία είναι ό,τι μετατρέπεται σε ένα νέο εμπορεύσιμο προϊόν ή υπηρεσία».

Ο Δημήτρης Καλλέργης, λέκτορας Εφαρμογών στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Υπολογιστών της Σχολής Μηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, αναφέρθηκε στο θέμα των κυβερνοεγκλημάτων και της κυβερνοασφάλειας, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «8 τρισεκατομμύρια δολάρια δαπανήθηκαν το 2023 παγκοσμίως για την προστασία, λένε, των υποδομών, των συστημάτων και των δικτύων. Αυτό που δεν παραδέχονται οι αστικές κυβερνήσεις, όμως, είναι ότι πρόκειται για έναν μύλο δικό τους, στον οποίο η αστική τάξη ρίχνει νερό για να υποστηρίξει τα συμφέροντά της. Για να υποστηρίξει τους μονοπωλιακούς ομίλους στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους. Ανταγωνισμός που δεν εξαιρεί τις επιθέσεις για καταστροφή υποδομών, τη βιομηχανική κατασκοπεία, αλλά και την εμπλοκή σε περιφερειακούς πολέμους».

Στον «Γολγοθά» των συνθηκών εργασίας των ερευνητών αναφέρθηκε αναλυτικά στην παρέμβασή της η Ειρήνη Παπαγιαννοπούλου, χημικός, συμβασιούχος ερευνήτρια στο Τμήμα Χημείας του ΕΚΠΑ, επισημαίνοντας ότι «για την ΕΕ και τα αστικά κόμματα όλοι εμείς δεν συγκαταλεγόμαστε στους εργαζόμενους. Ακούμε συχνά ότι θεωρούμαστε φοιτητές, άλλες φορές συνεργάτες, συχνά - όταν πάρουμε το διδακτορικό μας - καλούμαστε να γίνουμε μάνατζερ, να κάνουμε άλλου είδους δουλειές για να μπορέσει να βγει η δουλειά, το πρότζεκτ. Στην πραγματικότητα είμαστε χιλιάδες μισθωτοί, εργαζόμενοι μεγάλης εξειδίκευσης και υψηλού επιστημονικού επιπέδου, που πάνω μας εφαρμόζονται οι πιο καινοτόμες μέθοδοι εκμετάλλευσης (...) χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, χωρίς άδειες, χωρίς αποζημιώσεις σε περίπτωση εργατικού "ατυχήματος", με 12 και όχι 14 μισθούς, που είναι καθηλωμένοι στα ίδια επίπεδα παρά την ακρίβεια και τον πληθωρισμό».

• Αναλυτικότερα αποσπάσματα από τις ομιλίες του Κυρ. Ιωαννίδη και της Α. Κτενά θα δημοσιευθούν στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου».

«Τι μάθαμε έναν χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη;» τιτλοφορείται το νέο θεματικό βίντεο - video essay της ΚΝΕ, που είναι διαθέσιμο στη διεύθυνση https://youtu.be/PyZRonXguV8.

Εισάγοντας στο περιεχόμενό του η ΚΝΕ τονίζει: «Πέρασε ένας χρόνος από εκείνο το βράδυ που μας συγκλόνισε όλους. Ενας χρόνος μετά το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη (...) και ακόμα προσπαθούν να μας πείσουν ότι έφταιγε ο σταθμάρχης (...) και ακόμα οι υπεύθυνοι κρύβονται (...) και ακόμα δεν έχει παρθεί ούτε ένα μέτρο ασφάλειας. Ενας χρόνος, όμως, γεμάτος και με τις μαζικές κινητοποιήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων, με την αστείρευτη δύναμη των οικογενειών των θυμάτων, ώστε το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί. Η μάχη για να νικήσει η αλήθεια το ψέμα, τον κυνισμό και την υποκρισία όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα, δίνεται κάθε μέρα και αυτό το video essay είναι άλλο ένα όπλο για να αποδοθούν ευθύνες.

Μέσα από αυτό προσπαθούμε να αναδείξουμε όλα αυτά που αποκαλύφθηκαν τον τελευταίο χρόνο, ιδιαίτερα μέσα από την Εξεταστική Επιτροπή που πρότεινε το ΚΚΕ για το έγκλημα των Τεμπών. Που έγινε προσπάθεια όμως να συγκαλυφθούν, μέσα από μια ατέρμονη κοκορομαχία μεταξύ των υπευθύνων. Γιατί συγκάλυψη είναι και ο αποπροσανατολισμός... Κάνουμε άλλο ένα βήμα στην προσπάθεια να εκπληρώσουμε την υπόσχεση που δώσαμε. Μία υπόσχεση που την οφείλαμε στους νεκρούς, που την οφείλαμε στους εαυτούς μας και σε κάθε νέο άνθρωπο που συγκλονίστηκε από το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών. Το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί, όλων των νεκρών να γίνουμε η φωνή! Αυτό το σύνθημα μοιάζει να ακούγεται πιο δυνατά από τα υπόλοιπα, μοιάζει σαν να φωνάζουν μαζί μας και αυτοί που δεν μπορούν πια να ακουστούν. Δεν θα σταματήσουμε μέχρι να βρουν δικαίωση, δεν θα πάψουμε στιγμή να πολεμάμε την πολιτική που ματώνει τη ζωή μας, την πολιτική που καθημερινά γεννά νέα "Τέμπη"».