Στην Αθήνα η συγκέντρωση θα γίνει στις 10.30 το πρωί, στο Σύνταγμα. Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:

«130 χρόνια από την Πρωτομαγιά της Αθήνας και τη διεκδίκηση του 8ωρου ως ώριμης ανάγκης από τότε, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις Οδηγίες της ΕΕ και την αντίστοιχη αντεργατική νομοθεσία που όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή έχουν περάσει, για να καταργηθεί το 8ωρο, να γίνει λάστιχο ο εργάσιμος χρόνος, να καθιερωθεί η 13ωρη, η 6ήμερη και 7ήμερη δουλειά. Νόμοι και Οδηγίες που βρήκαν και βρίσκουν τη στήριξη των εργοδοτικών συνδικαλιστών, που υπηρετούν το κεφάλαιο και την πολιτική των αστικών κομμάτων.

80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη αντιμέτωπη με την ολομέτωπη επίθεση της ΕΕ, των αστικών κρατών και των επιχειρηματικών ομίλων απέναντι σε όλους όσοι αγωνίζονται για το δίκιο των εργατών, με τη βρώμικη εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού.

Από το Σικάγο του 1886 έως την Πρωτομαγιά της Αθήνας του 1894, από τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη έως την Πρωτομαγιά του 1944 με την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, η εργατική τάξη έχει γράψει με το ανεξίτηλο μελάνι του αίματός της τις πιο λαμπρές σελίδες του ταξικού αγώνα, της οργανωμένης πάλης και της διεκδίκησης, που καμιά κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία και καταστολή δεν μπορεί να σταματήσει.

Σηματοδοτεί τον αγώνα των εργατών, απέναντι στους κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές τους, για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη, κόντρα στην προσπάθεια των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, των παρατάξεων της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ/ Νέας Αριστεράς που πολέμησαν αυτές τις απεργίες, προσπάθησαν να τις αποδυναμώσουν και να τις υπονομεύσουν, έδωσαν το μήνυμα της εργατικής τάξης ότι απέναντι στα κέρδη των καπιταλιστών προτάσσει τη ζωή της!

Αυτή είναι η "πρόοδος" των επιχειρηματικών ομίλων και του πολιτικού τους προσωπικού, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των άλλων λυκοσυμμαχιών της αστικής τάξης:

75 χρόνια από την ίδρυση της ιμπεριαλιστικής δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ και 25 χρόνια από τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα βιώνουν τις συνέπειες της έντασης των ιμπεριαλιστικών πολέμων και συγκρούσεων στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Βιώνουν τις συνέπειες της όλο και βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό αυτό γαϊτανάκι, της όλο και πιο ισχυρής πρόσδεσης με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, προς όφελος των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των επιχειρηματιών και των συμφερόντων τους στην περιοχή.

Την ίδια περίοδο, στη χώρα μας οι εργαζόμενοι βιώνουν τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, αναγκάζονται να ζουν με μισθούς μειωμένους κατά 25% σε σχέση με το 2010, με την ακρίβεια να έχει κάνει βασικά αγαθά επιβίωσης απλησίαστα. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ, στηριζόμενοι στα τσακισμένα δικαιώματα των εργαζομένων, στις ελλείψεις μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς που έχουν οδηγήσει σε εκατοντάδες νεκρούς συναδέλφους μας. Αυτός είναι άλλωστε ο βασικός όρος για να εκταμιεύονται τα τεράστια ποσά του Ταμείου Ανάκαμψης από τους επιχειρηματικούς ομίλους, όταν ο λαός μας αναγκάζεται να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να έχει ακόμα και γιατρό στα απογευματινά χειρουργεία.

Αυτή η πολιτική που υλοποιείται σε όλες τις χώρες της ΕΕ είναι η αιτία που μαζικά οι εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους και αγωνίζονται για τις σύγχρονες ανάγκες τους. Είναι αγώνες ελπιδοφόροι, δείχνουν την τεράστια δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης, φωτίζουν τον δρόμο της προοπτικής ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.

-- Τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και διεύρυνση δικαιωμάτων.

-- Την άμεση κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία. Παλεύουμε για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, όπως επιτρέπουν η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.

-- Αμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.

-- Αμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στην εργασία.

-- Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις.

-- Αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης, στον δίκαιο και σκληρό αγώνα που δίνει απέναντι στο κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, που τον σφαγιάζει με τις πλάτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, η Πρωτομαγιά αποτελεί τον φάρο της ανειρήνευτης ταξικής πάλης. Δεν θα περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να καταργήσει την απεργία της Πρωτομαγιάς, βασισμένη σε νόμο του ΣΥΡΙΖΑ και να την μετατρέψει σε εορταστική αργία.

Οι αγώνες μας πρέπει να συνεχιστούν και να δυναμώσουν.

ΟΛΟΙ στην απεργία της Πρωτομαγιάς και στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων σε όλη την Ελλάδα.

Στην Αθήνα, στις 10.30 το πρωί στο Σύνταγμα».

Μια αποστολή που αναχώρησε την Παρασκευή από την Αθήνα, σε συνέχεια προηγούμενης που είχε γίνει από τη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς και το μακελειό με θύμα τον λαό της γειτονικής χώρας.

Η αποστολή θα βρεθεί σε σημεία που συνδέονται με το βάρβαρο έγκλημα της δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ. Θα βαδίσουν στα χνάρια των αγωνιστών που εκείνα τα δραματικά μερόνυχτα των 11 βδομάδων του ανελέητου σφυροκοπήματος είχαν εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη τους: Με αποστολές στις εμπόλεμες περιοχές, με συμμετοχή σε διαδηλώσεις στο Βελιγράδι, αλλά και με συγκλονιστικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα, με τον λαό να δείχνει έμπρακτα τη συμπαράστασή του.

Οπως τονίζει το ΠΑΜΕ, «πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντική επέτειο, μια μαύρη επέτειο, που σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν, τόσο για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, όσο και για τη στάση των πολιτικών δυνάμεων, τότε και τώρα, πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για τον ελληνικό λαό και τη νεολαία, για κάθε άνθρωπο καλής θέλησης, που ανησυχεί για τις σημερινές επικίνδυνες εξελίξεις, με το φούντωμα του πολέμου με τους ίδιους πρωταγωνιστές και με ενεργή εμπλοκή της χώρας μας, όπως το 1999 στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.

Σε συνθήκες νέας όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων, συνεχίζουμε σταθερά, αταλάντευτα, στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση, πολέμους!».