«Χρέος στο Σικάγο και την Καισαριανή είναι ο αγώνας για την ανατροπή»: Την Εργατική Πρωτομαγιά, μέρα τιμής και συνέχισης του αγώνα της εργατικής τάξης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, γιόρτασαν με την απεργία και τη μαζική συγκέντρωση στο Σύνταγμα χιλιάδες διαδηλωτές στην Αθήνα.

«Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας! Απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων μόνη ελπίδα είναι η πάλη των λαών»: Το σύνθημα στην εξέδρα της συγκέντρωσης πήρε τη σκυτάλη από τις προηγούμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη, δίνοντας συνέχεια στον αγώνα των συνδικάτων ενάντια στην πολιτική που θυσιάζει κάθε ανάγκη και δικαίωμα του λαού στον βωμό της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, των «αντοχών» και των «δημοσιονομικών περιθωρίων» της καπιταλιστικής οικονομίας.

Στο Σύνταγμα έφτασαν με διαφορετικές προσυγκεντρώσεις τα μπλοκ των σωματείων, με τις σημαίες και τα πανό, με προμετωπίδα τις διεκδικήσεις τους για Συλλογικές Συμβάσεις, αυξήσεις μισθών, επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στα συνδικάτα, κατάργηση των αντεργατικών νόμων που κάνουν το ωράριο και τη ζωή τους λάστιχο. «Τέρμα πια στη σύγχρονη σκλαβιά, σταθερή δουλειά ζητάει η εργατιά», φώναξαν. «Κόκκινη Πρωτομαγιά, πρωτοπόρα εργατιά», απαίτησαν μαζί τους φοιτητές και μαθητές, Σύλλογοι και Ομάδες Γυναικών της ΟΓΕ, αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες.

Στην απεργιακή συγκέντρωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γενικό της Γραμματέα, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με τον Υμνο της Διεθνούς και τις γροθιές να υψώνονται με την υπόσχεση: «Στον αγώνα ενωμένοι, κι ας μη λείψει κανείς».

Η πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση έγινε βήμα έκφρασης της αλληλεγγύης του ελληνικού λαού στην Παλαιστίνη, αλλά και απαίτησης να σταματήσει κάθε εμπλοκή και συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Από το βήμα της απεργιακής συγκέντρωσης διαβάστηκε το γράμμα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ (βλέπε σελ. 16), που συνεχίζουν τον αγώνα τους «για να καπνίσει πάλι η τσιμινιέρα» του εργοστασίου, για να μην ερημώσουν τα χωριά και οι περιοχές τους.

Στο πλαίσιο αυτό, μάλιστα, ετοιμάζονται για νέο συλλαλητήριο στην Αθήνα την Παρασκευή 10 Μάη, στις 7 μ.μ., στο Σύνταγμα, καλώντας σε μαχητική στήριξη όλου του λαού. Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα, πολλοί διαδηλωτές έσπευσαν να ενισχύσουν οικονομικά τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ.

Η 1η Μάη, επισήμανε στην ομιλία του ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, είναι η μέρα των εργαζομένων όλου του κόσμου και σηματοδοτεί «τον αδιάκοπο αγώνα της τάξης μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Για έναν κόσμο χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση, χωρίς φτώχεια, χωρίς πολέμους και προσφυγιά. Εναν κόσμο αντάξιο των αναγκών και των συμφερόντων των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων».

«138 χρόνια από την εξέγερση των εργατών και των εργατριών του Σικάγοκαι τη διεκδίκηση του 8ώρου ως ώριμης ανάγκης, σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις Οδηγίες της ΕΕ και τους αντεργατικούς νόμους, που υλοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή της ΝΔ, για να καταργηθεί το 8ωρο, να γίνει ο ημερήσιος χρόνος εργασίας λάστιχο, να εντατικοποιηθεί η δουλειά, να μεγαλώσει η εκμετάλλευση με 13ωρη εργασία, με απλήρωτες υπερωρίες, με 6ήμερη και 7ήμερη εργασία», τόνισε.

Και απαντώντας στη σταθερότητα που επικαλούνται η κυβέρνηση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι, σημείωσε ότι αυτή «σημαίνει να είμαστε εμείς, οι πολλοί, με πολλά άλυτα προβλήματα, με ακάλυπτες ανάγκες και το κεφάλαιο με λυμένα τα χέρια τους να κερδοφορούν στις πλάτες μας».

Αναφερόμενος στην προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζομένων και του λαού, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ο εργαζόμενος και η ζωή του στο ανάθεμα, με τη σιωπή της μεγαλοεργοδοσίας και του κράτους της. 179 νεκροί το 2023 στους χώρους δουλειάς και 38 νεκροί από τις αρχές του 2024. Το υπουργείο Εργασίας άφαντο, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ελλιπέστατοι έως ανύπαρκτοι. Γι' αυτούς τους νεκρούς και σακατεμένους θα μιλήσει κανείς από τους κυβερνώντες; Από αυτούς που επικαλούνται τη σταθερότητα της χώρας; Θα μιλήσει κανείς για τους πλημμυρισμένους κάθε χρόνο; Για τις καμένες περιουσίες των απλών ανθρώπων;

Για όλους όσοι θυσιάζονται στην πολιτική "κόστους - οφέλους", που είναι βασική κατεύθυνση της ΕΕ και τη στηρίζουν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου και του συστήματος;

Είναι ντροπή και αίσχος η προχθεσινή απόφαση του δικαστηρίου για την πυρκαγιά στο Μάτι με τους 104 καμένους συνανθρώπους μας. Οσοι ευθύνονται για την πολιτική που υλοποίησαν αφήνοντας ανοχύρωτη τη ζωή του λαού εφαρμόζοντας την αισχρή λογική κόστους - οφέλους, με τη σφραγίδα του δικαστηρίου παρουσιάζονται ως αθώοι. Στην ουσία η πολιτική κόστους - οφέλους παρουσιάζεται ως κανονικότητα που πρέπει να την αποδεχτούμε.

Για να πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι και η πολιτική που φέρνει τέτοια αποτελέσματα, χρειάζεται η μέγιστη κινητοποίηση του λαού μας. Για να μην υπάρχει συγκάλυψη, κουκούλωμα, διάχυση ευθυνών.

Το ίδιο δηλαδή που επιδιώκουν με το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών από την πρώτη στιγμή με διάφορα τεχνάσματα και μεθοδεύσεις. Ποντάρουν ότι ο χρόνος θα σβήσει τις ευθύνες τους από τη μνήμη του λαού, ότι το έγκλημα θα ξεχαστεί. Δεν πρόκειται να αφήσουμε κάτι τέτοιο να συμβεί».

Πρέπει, σημείωσε, να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά «η φωνή μας απέναντι στους πολέμους που διεξάγουν οι καπιταλιστές για τα συμφέροντά τους ματώνοντας ολόκληρους λαούς.

Στην Παλαιστίνη συντελείται γενοκτονία από το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ απέναντι στον παλαιστινιακό λαό, απέναντι σε γυναικόπαιδα. Στην Ουκρανία οι καπιταλιστικές δυνάμεις λύνουν τις διαφορές τους με τα όπλα. Οι εστίες των πολεμικών αναμετρήσεων, των αντιπαραθέσεων, οι απειλές και οι προετοιμασίες για γενικευμένες συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται.

Η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ όπως και των προηγούμενων, έχει άμεση εμπλοκή στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. (...) Δεν εξασφαλίζεται κανένα συμφέρον του λαού μας με την ολοένα βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Τους πολέμους, τις επεμβάσεις τα κάνουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, οι κυβερνήσεις τους, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Για τα συμφέροντα των μονοπωλίων και όχι των λαών.

Οι λαοί αγωνίζονται, αντιστέκονται και πολεμούν απέναντι στην αδικία και το σύστημα της εκμετάλλευσης. Βροντοφωνάζουμε σήμερα από το βήμα της Πρωτομαγιάτικης Απεργίας: Είμαστε με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με τους λαούς.

Απαιτούμε και αγωνιζόμαστε εδώ και τώρα για: Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, της ΕΕ. Να κλείσουν οι αμερικανικές βάσεις. Καμιά διευκόλυνση στους φονιάδες των λαών. Να επιστρέψουν οι φρεγάτες και οι ελληνικές αποστολές στη χώρα. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα».

Ο αγώνας, υπογράμμισε, είναι η ρεαλιστική διέξοδος «για να αντιμετωπίσουμε την επίθεση που δεχόμαστε και να περάσουμε στην αντεπίθεση».

Αποδείχτηκε ότι οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς τους προηγούμενους δύο μήνες «έδρασαν με διατεταγμένη αποστολή και ως συγκοινωνούντα δοχεία, ιδιαίτερα στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, με στόχο να βάλουν εμπόδιο στη διαμόρφωση και στην κλιμάκωση ενός απεργιακού κινήματος που θα στριμώξει την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Αποδείχτηκαν τα καλύτερα δεκανίκια της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ομως οι εργαζόμενοι, συσπειρωμένοι στα σωματεία τους, τους προσπέρασαν και οργάνωσαν τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη με εκατοντάδες αποφάσεις Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και πρωτοβάθμιων σωματείων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα».

Αυτοί οι μεγάλοι αγώνες - κόντρα στη γραμμή των ηγεσιών της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ/ Νέας Αριστεράς - μαζί και «οι καθημερινοί αγώνες και συγκρούσεις με τη γραμμή της εργοδοσίας, με τους αντεργατικούς νόμους μέσα σε μεγαλύτερους και μικρότερους χώρους δουλειάς, δίνουν κι έχουν να δώσουν και στο μέλλον περισσότερα και μεγαλύτερα αποτελέσματα.

Θα πυκνώσουν τις γραμμές του αγώνα, το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, για να διεκδικήσουν: Συλλογικές Συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς. Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Αμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, για την προστασία της εργατικής και λαϊκής κατοικίας. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία.

Σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε στιγμή της πάλης πρέπει να δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Να καταδικαστούν πολιτικά όλοι αυτοί που πίνουν νερό στο όνομα της εξουσίας του κεφαλαίου, στον μονόδρομο της ΕΕ. Ολοι αυτοί που, τώρα σε προεκλογικό χρόνο, παρουσιάζονται ως υποστηρικτές του λαού και των εργαζομένων.

Αυτοί που τα βρίσκουν μια χαρά, για να δώσουν στήριξη στο κεφάλαιο είτε στη Βουλή, στην Ευρωβουλή και με τους δικούς τους ανθρώπους στη ΓΣΣΕ και στην ΑΔΕΔΥ για να εμποδίσουν τους αγώνες μας.

(...) Να καταδικαστεί η πολιτική τους και το θράσος τους να νομίζουν ότι μπορούν να μας κοροϊδεύουν εν ψυχρώ. Και με τους αγώνες και με την ψήφο μας στις επερχόμενες εκλογές.

Οσο για εμάς: Θα συνεχίσουμε και θα φτάσουμε εκεί που ορίζει το καθήκον μας για το δίκιο της τάξης μας. Για να γεμίσουμε τις σελίδες του βιβλίου της ταξικής πάλης με νέους μεγάλους αγώνες και κατορθώματα. Για να γράψουμε την πιο μεγάλη ιστορία. Την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης!

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά! Ζήτω οι εργάτες όλου του κόσμου!».

Μήνυμα αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης και στήριξης στον αγώνα του για ανεξάρτητη πατρίδα έστειλε η απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Με τις σημαίες της Παλαιστίνης στα μπλοκ των διαδηλωτών, με τα συνθήματα των απεργών, με το πανό της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Εργατών που πήρε τη θέση του μπροστά στην εξέδρα, οι συγκεντρωμένοι απαίτησαν να σταματήσει η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, να πάψει κάθε εμπλοκή της Ελλάδας στο έγκλημα που συντελείται από το κράτος του Ισραήλ και τους συμμάχους του.

Ξεχωριστή αναφορά έγινε στους φοιτητές των ΗΠΑ και στις κινητοποιήσεις τους ενάντια στην κατοχή της Παλαιστίνης και τη γενοκτονία του λαού της, που έχουν βρεθεί στο στόχαστρο άγριας καταστολής. «Απέναντι στο όργιο καταστολής και τις εκατοντάδες συλλήψεις στα αμερικανικά πανεπιστήμια απλώνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται», ακούστηκε από τα μεγάφωνα της συγκέντρωσης, στηλιτεύοντας την εισβολή της αστυνομίας στα πανεπιστήμια. Ενώ φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους με πανό γραμμένο στα αγγλικά.

Μια γροθιά ζωγράφισαν στο οδόστρωμα της Βασιλίσσης Σοφίας, λίγο πριν ξεκινήσει η συγκέντρωση, μέλη του Εικαστικού Επιμελητηρίου (ΕΕΤΕ) σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης, ενώ διαδηλωτές άφησαν στον ουρανό μπαλόνια με τα χρώματα της παλαιστινιακής σημαίας να σηκωθούν ψηλά στον ουρανό.

Θερμό χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε, σε τηλεφωνική σύνδεση από τη Ραμάλα, ο Μοχάμεντ Αρούρι, εκπρόσωπος της Γενικής Ενωσης Παλαιστινίων Εργατών. «Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τον παλαιστινιακό λαό να αντιμετωπίζει τη γενοκτονία στη Γάζα αλλά και τις επιθέσεις στη Δυτική Οχθη», τόνισε. Αναφέρθηκε ακόμα στο πρόβλημα της μεγάλης ανεργίας, της φτώχειας, στον αγώνα για ελευθερία, ανεξαρτησία, την πάλη για την αποτίναξη του ισραηλινού κατοχικού ζυγού. Από το βήμα της απεργιακής συγκέντρωσης εξέφρασε τις ευχαριστίες του στους φοιτητές που κινητοποιούνται στις ΗΠΑ και άλλες χώρες καταδικάζοντας τη σφαγή στη Γάζα, στους εργαζόμενους όλου του κόσμου που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον παλαιστινιακό λαό.

Από το βήμα της συγκέντρωσης, ο πρέσβης της Παλαιστίνης, Γιούσεφ Ντόρκχομ, μετέφερε την ευγνωμοσύνη του λαού του σε όσους υψώνουν τη φωνή τους και στηρίζουν τον αγώνα του, αναφερόμενος ιδιαίτερα στις κινητοποιήσεις των φοιτητών στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο. «Και από εδώ χαιρετίζω τον παλαιστινιακό λαό μας στη Γάζα. Χαιρετίζω τα παιδιά, τις γυναίκες και τους άνδρες της Γάζας, της Τζενίν, της Τουλακερέμ, της Ναμπλούς, της Χεβρώνας, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και κάθε ίντσας της Παλαιστίνης που μας γεμίζει πάντα με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Χαιρετίζω τον λαό μας της διασποράς, που αναγκάστηκε να εξοριστεί διά της βίας από τη βάρβαρη ισραηλινή κατοχή της πατρίδας μας», ανέφερε.

Μίλησε για τον τραγικό απολογισμό της γενοκτονίας του Ισραήλ, που από τις επιχειρήσεις του στη Γάζα, «34.500 Παλαιστίνιοι έχουν χάσει τη ζωή τους, 14.100 παιδιά, 9.200 γυναίκες και πάνω από 78.000 τραυματίες. 8.200 Παλαιστίνιοι παραμένουν αγνοούμενοι κάτω από τα ερείπια των βομβαρδισμένων σπιτιών τους. Μόνο 10 ιατρικές εγκαταστάσεις λειτουργούν εν μέρει για έναν πληθυσμό 2,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων», σημείωσε.

«Ολοι μαζί μπορούμε να βάλουμε τέλος στη βαρβαρότητα της ισραηλινής κατοχής και να σταματήσουμε την αιματοχυσία στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Ολοι μπορούμε να βοηθήσουμε παρέχοντας ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια και προμήθειες στους αδελφούς μας στην πολιορκημένη και κατεστραμμένη Γάζα. Η αλληλεγγύη σας μας δίνει την ελπίδα, την αποφασιστικότητα και τη δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα για ζωή. Μαζί, αλληλέγγυοι μέχρι το τέλος της κατοχής, το τέλος της αποικιοκρατίας, την απελευθέρωση των αιχμαλώτων, την επιστροφή των προσφύγων και την αναγνώριση του ανεξάρτητου κράτους της Παλαιστίνης με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ», τόνισε.

Με ένα ιστορικό για την Πρωτομαγιά του 1944 ξεκίνησε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της απεργιακής συγκέντρωσης, καθώς φέτος κλείνουν 80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή.

«Και ήτανε μουντή, λένε, εκείνη η Πρωτομαγιά... Σαν να θρηνούσε ο ουρανός τον θάνατο των 200 παλικαριών...»: Με αυτά τα λόγια ξεκινούσε το συγκινητικό ιστορικό, με τα συνδικάτα να διαμηνύουν: «Η εργατική τάξη έχει γράψει με το ανεξίτηλο μελάνι του αίματός της τις πιο λαμπρές σελίδες του ταξικού αγώνα, της οργανωμένης πάλης και της διεκδίκησης, που καμιά κρατική κι εργοδοτική τρομοκρατία και καταστολή δεν μπορεί να σταματήσει».

Οπως κατήγγειλαν άλλωστε, 80 χρόνια από τη ματωμένη Πρωτομαγιά του 1944, η εργατική τάξη βρίσκεται αντιμέτωπη με την ολομέτωπη επίθεση της ΕΕ, των αστικών κρατών και των επιχειρηματικών ομίλων απέναντι σε όλους όσοι αγωνίζονται, με τη βρώμικη εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού.

Αποσπάσματα από ποιήματα του Κώστα Βάρναλη («Πρωτομαγιά 1944») και του Γιάννη Ρίτσου («Σκοπευτήριο Καισαριανής»), αφιερωμένα στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944, απήγγειλαν οι ηθοποιοί Σπύρος Σαραφιανός και Μαριάνθη Σοντάκη. Επίσης, διάβασαν σύντομο χρονικό της μεταφοράς από το Χαϊδάρι στην Καισαριανή και της εκτέλεσης των 200 κομμουνιστών.

Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συνέβαλαν οι μουσικοί Βασιλική Τσιφτσή (τραγούδι), Περικλής Μαλακατές (κιθάρα) και Πάνος Γαλάνης (μπουζούκι).