Μια καθοριστική εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα, για την αναγνώριση και κατοχύρωση αυτονόητων λαϊκών δικαιωμάτων. Για έναν λαό που δοκιμάζεται από την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, την ακρίβεια, το θλιβερό επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης και πρόνοιας, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας για χρέη που συσσωρεύτηκαν από την αδυναμία έγκαιρης εξόφλησης, ανασφάλεια εξεύρεσης κατοικίας που να επαρκούν τα χρήματα για τη λοιπή διαβίωση και τόσα άλλα.

Μια εκλογική αναμέτρηση η οποία:

• Θα αναδείξει και θα αντιπαλέψει τη λογική της ΕΕ ότι τα λαϊκά συμφέροντα μπαίνουν στο «ζύγι» της σχέσης κόστους - οφέλους. Οτι ανάπτυξη είναι αυτή που συνδέεται με την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και όχι του ίδιου του λαού. Οτι το «εθνικό εισόδημα» δεν είναι ο αχταρμάς της πρόσθεσης του πλούτου των εφοπλιστών, των επιχειρηματικών ομίλων, των τραπεζών κ.ο.κ., όλων δηλαδή αυτών των εκμεταλλευτών με τον μισθοσυντήρητο, τον χαμηλοσυνταξιούχο, τον φτωχό αγρότη, τον άνεργο.
• Θα πρέπει να αναδεικνύει τα προβλήματα του λαού, θα παραμερίζει το γελοίο και ανούσιο της προβολής και ανάδειξης σε εκπρόσωπό του διαττόντων αστέρων του star system, χωρίς «λαλιά» και θέσεις, μόνο και μόνο από την αναγνωρισιμότητά τους από τα social media.
• Θα παίρνει υπόψη της διαχρονικά τις συμφορές από τις φωτιές, τις πλημμύρες, τα προδιαγεγραμμένα δυστυχήματα με νεκρούς συμπολίτες μας, για τα οποία είχαν «ακουστεί» φωνές διαμαρτυρίας, αλλά καμιά κυβέρνηση δεν τις έλαβε ποτέ σοβαρά υπόψη, γιατί «κόστιζαν» και δεν δημιουργούσαν «συγκριτικό πλεονέκτημα» κερδοφορίας!!!
• Θα παρουσιάζει επιστημονικά στοιχεία και σωστές προσεγγίσεις και όχι άναρθρες κραυγές μίσους και «ρατσισμού» ή και «τάχα» μου «εκμοντερνισμού» σε ό,τι είναι «διαφορετικό», είτε πρόκειται για εξαθλιωμένους μετανάστες είτε για αλλόθρησκους είτε ανθρώπους, άντρες και γυναίκες, διαφορετικής σεξουαλικής προτίμησης και αυτοπροσδιορισμού.

Η ζωή του λαού επιδεινώνεται καθημερινά, σε αντίθεση με τους επιχειρηματικούς ομίλους, τραπεζίτες, εφοπλιστές και μεσάζοντες που γιγαντώνουν την κερδοφορία τους. Η ακρίβεια έχει χτυπήσει «κόκκινο» με τις ανεξέλεγκτες τιμές σε προϊόντα, υπηρεσίες και ενοίκια σπιτιών, σε συνδυασμό με τις χαμηλές συντάξεις και ημερομίσθια.

Η κυβέρνηση όταν μιλά για «ανάπτυξη» εννοεί εκείνη των επιχειρηματικών ομίλων, του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφαλαίου, και όχι του λαού. Δισεκατομμύρια δίνονται για τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ, για πολεμικούς εξοπλισμούς που δεν εξυπηρετούν την εθνική μας άμυνα, εκατομμύρια στους φαρμακοβιομήχανους από τη μείωση της «ασφαλιστικής τιμής» που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ και αύξηση της διαφοράς της από τη «λιανική τιμή» των φαρμάκων την οποία πληρώνουν πάλι οι ασθενείς. Η παραγωγή των φαρμάκων, βλέπετε, αποτελεί ιδιοκτησία των επιχειρηματικών ομίλων και η φαρμακευτική περίθαλψη του λαού ένα πανάκριβο εμπόρευμα, απρόσιτο για πολλούς.

Ο κ. πρωθυπουργός «ξύνει τον πάτο του βαρελιού» για να ικανοποιήσει ελάχιστες έως μηδενικές από τις δίκαιες απαιτήσεις των αγροτών, των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Ανοίγει τον ασκό του Αιόλου με την πρόθεσή του να προχωρήσει σε ιδιωτικές δομές παροχής πανεπιστημιακής γνώσης, «κουρελιάζοντας» και αυτό το Σύνταγμα (άρθρο 16) και υποβαθμίζοντας τη γνώση και το επίπεδο σπουδών των φοιτητών.

Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε τη μίσθωση, μεταξύ των άλλων, δύο ελικοπτέρων μεσαίου τύπου με τα πληρώματά τους και την τεχνική υποστήριξή τους από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, με προσφυγή στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση, με μοναδική συμμετέχουσα εταιρεία την «ΑΚ AVIATION SUPPORT SERVICES EE», κατόπιν «ειδικής (;) διαγωνιστικής διαδικασίας που διενεργήθηκε από την N.S.P.A.» (του NATO). Πέρα από τη «σκοτεινή» αυτή διαδικασία, για τους γνωρίζοντες, αποτελεί «ύβρη» για τους δεκάδες αξιωματικούς του Πυροσβεστικού Σώματος που σύρθηκαν στα δικαστήρια, για να δικαιωθούν τελικά, μόνο και μόνο για το ύψος του τιμήματος μετά από διαφανή διεθνή διαγωνισμό που διενέργησε το Τμήμα Προμηθειών της Διεύθυνσης Οικονομικών του ΑΠΣ, που σημειωτέον δημοσιεύθηκε στο φύλλο Εφημερίδας της ΕΕ!!!

Ο Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ, που συστάθηκε το 2001 με σκοπό τη διαχείριση κρίσεων και τον συντονισμό της διακρατικής συνεργασίας για την καταπολέμηση φυσικών καταστροφών, είναι εθελοντικός και τα μέλη της μπορούν να επιλέξουν αν θα βοηθήσουν άλλα κράτη που έχουν ανάγκη, δίχως όμως να υποχρεούνται να το πράξουν. Δεν έχει νομικές εξουσίες να λαμβάνει αποφάσεις για την αντιμετώπιση των καταστροφών και χρειάζεται τη συναίνεση των κρατών - μελών για την αγορά εφεδρικών προμηθειών έκτακτης ανάγκης.

Τα Ταμεία Αλληλεγγύης (ΤΑΕΕ), Περιφερειακής Ανάπτυξης και Συνοχής δεν καλύπτουν αποζημιώσεις σε νοικοκυριά, επιχειρήσεις ή γεωργούς σε περίπτωση πυρκαγιών ή φονικών πλημμυρών, αφού δεν θεωρούνται επιλέξιμες δαπάνες. Αντίθετα, χρηματοδοτούνται αφειδώς οι «πράσινες» επενδύσεις και έργα που επιλέγονται στο πλαίσιο της πολιτικής του κόστους - οφέλους ή ακόμα και η πολεμική εμπλοκή της ΕΕ στην Ουκρανία. Χαρακτηριστική είναι η απάντηση της αρμόδιας επιτρόπου, Ε. Ferreira, σε σχετική Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τις φονικές πλημμύρες στην Κρήτη (Οκτώβρης 2022), ότι τέτοιου είδους δαπάνες δεν θεωρούνται επιλέξιμες, αλλά και το ύψος της αποζημίωσης μετά τον σεισμό στην Κρήτη (2021) που κάλυψε μόλις το 0,94% του κόστους της ζημιάς που προκλήθηκε!

Τα πυροσβεστικά αεροσκάφη που θα τεθούν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα από το 2028 (πρόγραμμα «Αιγίς»), στην καλύτερη περίπτωση είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσουν να διαχειριστούν τις αυξημένες ανάγκες ανανέωσης του «γερασμένου» εθνικού εναέριου στόλου της. Αποτέλεσμα θα είναι η συνέχεια των μισθώσεων εναέριων μέσων μέσω NSPA (NATO Support and Procurement Agency - Οργανισμός Υποστήριξης και Προμηθειών), με το αναλογούν προσωπικό και την τεχνική υποστήριξή τους, δαπανώντας υπέρογκα ποσά. Ποσά που με αυτά θα μπορούσε να στελεχωθούν επαρκώς το Πυροσβεστικό Σώμα και η πλήρως υποστελεχωμένη Δασική Υπηρεσία.

Αλήθεια, πότε αναμένεται να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά τα νέα ελικόπτερα και αεροσκάφη που θα αγοραστούν; Θα είναι ικανά να στελεχώσουν έναν αξιόμαχο εθνικό εναέριο στόλο με απόσυρση των απαρχαιωμένων CL-215 και PZL; Ενα είναι το βέβαιο. Οτι, δηλαδή, τουλάχιστον για φέτος, του χρόνου και του παραχρόνου (!)..., θα συνεχιστεί το «πάρτι» των μισθώσεων ελικοπτέρων (Ε/Π) και αεροσκαφών (Α/Φ), με το διατιθέμενο κόστος να ξεπερνά κατά πολύ τις ανάγκες για την οργάνωση και ενδυνάμωση των επίγειων δυνάμεων.

Σχετικά με το πολυδιαφημιζόμενο από την κυβέρνηση πρόγραμμα «Αιγίς» των 2,1 δισ. ευρώ, υπάρχει μήπως καμιά προκήρυξη θέσεων εργασίας για τα τεράστια κενά της Πυροσβεστικής και Δασικής Υπηρεσίας; Και αυτό στην επιστημονική βάση ότι οι πυρκαγιές σβήνονται από τις καλά οργανωμένες και επαρκείς επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις, που θα ενεργούν μετά τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων και μέσων πρόληψης που η Δασική Υπηρεσία θα έχει ορίσει, με τη συνδρομή των πυροσβεστικών ελικοπτέρων και αεροσκαφών για να υποβιβάσουν το πυροθερμικό φορτίο μέχρι την άφιξή τους.

Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα ανάπτυξης και προστασίας των δασών μας με τις επιστημονικά καθορισμένες δασοτεχνικές εργασίες καθαρισμού δασών, διάνοιξη και χωροθέτηση δασικών δρόμων, δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, χωροθέτηση υδατοδεξαμενών και πυροφυλακίων;

Αλήθεια, οι προμήθειες για οχήματα, μέσα, ατομικό εξοπλισμό, κέντρα επιχειρήσεων, συστήματα προειδοποίησης και πρόληψης κ.λπ. έχουν προκηρυχθεί όλες στο σύνολό τους; Υπάρχει χρονοδιάγραμμα παραδόσεων, με δεδομένο το σύστημα προμηθειών με τις προδιαγραφές, τις ενστάσεις, τις επαναπροκηρύξεις που είναι πολύ, μα πολύ χρονοβόρο; `Η μήπως θα γίνουν με το διαβλητό σύστημα των απευθείας αναθέσεων;

Ο μηχανισμός της ΕΕ στις καταστροφές που έγιναν από τις πλημμύρες στον Θεσσαλικό κάμπο, δεν συνέδραμε στο παραμικρό τους αγρότες που έχασαν όλο τους το βιος.

Τα μέτρα πρόληψης και τα σύγχρονα ολοκληρωμένα έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης θεωρούνται «περιττό κόστος» από όλες τις αστικές κυβερνήσεις διαχρονικά, οι οποίες όμως από την άλλη επικαλούνται την «κλιματική αλλαγή και κρίση» για τις καταστροφές που γίνονται όλο και πιο συχνά.

Την περασμένη χρονιά, 25 άνθρωποι έχασαν τις ζωές τους από τα λεγόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα, αριθμός αυξημένος από τον μέσο όρο των ανθρώπινων απωλειών των τελευταίων 23 χρόνων. Το 2023 κάηκαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού 1.740.000 στρέμματα γης, δάση και χορτολιβαδικές εκτάσεις, η δεύτερη υψηλότερη έκταση στον αιώνα μέχρι τώρα (οι καμένες εκτάσεις το 2007 ήταν 2.710.000 στρέμματα).

Ολα αυτά δείχνουν ότι τα λεγόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα συμβαίνουν όλο και πιο συχνά, αλλά οι μεγάλες καταστροφές, που προκαλούν και απώλειες ανθρώπινων ζωών, δεν είναι αποτέλεσμα του κλίματος αλλά του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης. Η ανυπαρξία ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την προστασία των δασών και την αντιπλημμυρική θωράκιση οδηγεί στο να πνίγεται ο λαός μας τον χειμώνα και να καίγεται το καλοκαίρι. Για το αστικό κράτος, το βιος του λαού μπαίνει στο ζύγι του κόστους - οφέλους, όπως δηλώνεται και επίσημα σε όλη την ΕΕ: «Καλύτερα να αποζημιώνεις τους φτωχούς (σ.σ. να δίνεις μερικά ψίχουλα) παρά να κάνεις δαπάνες για έργα υποδομής, που είναι δαπανηρά».

Ο κρατικός προϋπολογισμός - «ψίχουλα», με ευθύνη της κυβέρνησης, παγιώνει την υποστελέχωση των υπηρεσιών και ρίχνει το μπαλάκι στην «ατομική ευθύνη» των πολιτών. Και, βέβαια, στην πλημμύρα, στη φωτιά, στην καταστροφή τρίβουν τα χέρια τους οι διάφοροι μεγαλοεργολάβοι, που πληρώνονται πλουσιοπάροχα (βλ. υδροφόρες, μηχανήματα έργου, δανειζόμενα αεροσκάφη πυρόσβεσης κ.λπ.).

Ετσι, ο εργαζόμενος λαός βρίσκεται συνεχώς εκτεθειμένος στην επόμενη καταστροφή. Αντιμετωπίζει ένα εχθρικό κράτος πριν, κατά τη διάρκειά της και μετά, στην υποτιθέμενη αποκατάσταση, όπως δείχνει χαρακτηριστικά το παράδειγμα με τους πλημμυροπαθείς και σεισμοπαθείς στη Θεσσαλία και αλλού.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι ΕΠΙΚΑΙΡΗ. Κατάργηση όλου του νομικού πλαισίου για τα δάση και τη χρήση γης γενικότερα, που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και τις κερδοφόρες επιδιώξεις του. Βάζει στο στόχαστρο την αιτία που οξύνει τα προβλήματα των δασικών οικοσυστημάτων, της δασικής γης, όλων των φυσικών πόρων, που δεν είναι άλλη από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

Η ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών, όπως και η κάλυψη όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, είναι δυνατή στο πλαίσιο της εργατικής εξουσίας, που με την κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, της βιομηχανίας, του Τουρισμού, των δασών, γενικότερα της γης και των φυσικών πόρων, αλλά και με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη επίδραση του ανθρώπου στη φύση και την ανάπτυξη της παραγωγής με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.

Το Πυροσβεστικό Σώμα έχει «ιδίαν πείρα» από τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής διαχρονικά στο Σώμα. Η ανεπάρκεια οργανικής δύναμης στο Πυροσβεστικό Σώμα, η λειψή έως και ανύπαρκτη πρόληψη το μαρτυρούν περίτρανα. Και εδώ θα πρέπει να αναφερθούμε και στις δίκες των ανώτατων αξιωματικών στο Μάτι, που οδηγούνται στην τιμωρία χωρίς πουθενά να καταλογίζονται οι κυβερνητικές ευθύνες. Για χρόνια τώρα είναι γνωστό στους πυροσβέστες ότι ταυτόχρονα δύο «μεγαπυρκαγιές» είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να αντιμετωπισθούν. Οι συνδικαλιστικές ενώσεις είχαν έγκαιρα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου.

Αντρες και γυναίκες του Πυροσβεστικού Σώματος, των Ενόπλων Δυνάμεων του Λιμενικού και της ΕΛ.ΑΣ. Συνταξιούχοι των παραπάνω σωμάτων που νιώθετε στο «πετσί» σας αυτή την αντιλαϊκή συνταξιοδοτική φτώχεια του νόμου Κατρούγκαλου - Βρούτση. Συνταξιούχοι, αρχηγοί, στρατηγοί, των Σωμάτων, για να μην πούμε για το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικό που φυτοζωεί μετά από καθημερινό κίνδυνο της ζωής του μέχρι και τη συνταξιοδότηση.

Καταδικάστε αυτές τις αδιέξοδες για τον λαό πολιτικές. Στηρίξτε στις επερχόμενες ευρωεκλογές το ΚΚΕ, παραμερίζοντας τις όποιες πολιτικές διαφωνίες.

Και μόνο για ένα μόνο θέμα στηρίξτε το ΚΚΕ. Δεν σας είπε ποτέ ψέματα, δεν σας «χάιδεψε τα αυτιά» με ψεύτικες υποσχέσεις και ήταν πάντα στο πλευρό σας στα δίκαια αιτήματά σας.

Το ελληνικό κράτος τότε αποφάσισε να θεσμοθετήσει τη δυνατότητα επαγγελματικής απασχόλησης των γυναικών και στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Εναν χώρο που έως τότε αποτελούσε ένα αμιγώς ανδροκρατούμενο επαγγελματικό περιβάλλον, με εξαίρεση τις γυναίκες που προέρχονταν από τη Σχολή Αξιωματικών Νοσοκόμων (ΣΑΝ), έναν θεσμό που η έναρξή του ανάγεται στο 1949, όπου, ως γνωστόν, αυτός ήταν και ο πρώτος ρόλος που επιλέχθηκε από τη στρατιωτική υπηρεσία, για να ανατεθεί ειδικά στις γυναίκες.

Το 1974, η πολιτεία, αιτιολογώντας τη νομοθέτηση της συμπερίληψης και γυναικών στα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, επικαλέστηκε την ισότητα των δύο φύλων, τον εκδημοκρατισμό, αλλά και την παροχή ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών.

Στην πραγματικότητα, η παρουσία και η συμβολή τους στις Ενοπλες Δυνάμεις, όπως εξάλλου και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αποτέλεσαν μια βολική λύση στην αυξημένη ζήτηση προσωπικού, ενταγμένη και στις αυξημένες απαιτήσεις υποστήριξης των ΝΑΤΟικών επιχειρησιακών σχεδίων.

Σήμερα, οι Ελληνίδες στρατιωτικοί αριθμούν χιλιάδες και καλύπτουν καίριες θέσεις σε όλα τα επίπεδα της οργανωτικής δομής των Ενόπλων Δυνάμεων.

Σ' αυτό το υπηρεσιακό - επαγγελματικό περιβάλλον οι γυναίκες - στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων καλούνται να καταθέτουν μεγάλο ποσοστό της καθημερινής δραστηριότητάς τους. Ομως, πέραν αυτού με βάση τις κρατούσες κοινωνικές συνθήκες, έχουν και τη φροντίδα του νοικοκυριού, των μελών όλης της οικογένειας, ενδεχομένως και τη φροντίδα των υπερήλικων γονιών, αλλά και άλλες υποχρεώσεις της οικογενειακής ζωής. Γενικά, δεν τους αναγνωρίζονται ελαφρυντικά για μειωμένη απόδοση σε κανέναν τομέα, είτε εργασιακό είτε οικογενειακό είτε άλλο, που θεωρείται, με βάση υφιστάμενα κοινωνικά πρότυπα, προσωπική τους υποχρέωση.

Για παράδειγμα, στο Πολεμικό Ναυτικό, μέρος των πληρωμάτων των πλοίων καλύπτεται από γυναίκες. Πολλές απ' αυτές είναι μητέρες ακόμη και με βρέφη, καλούνται όμως να ταξιδεύουν για βδομάδες, ακόμη και μήνες, σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες, μακριά από τις οικογένειές τους και βέβαια συχνά με ελλιπείς υποδομές (υγιεινής κ.ά.), προσαρμοσμένες να καλύπτουν τις ιδιαίτερες ανάγκες τους.

Εχουν δει το φως της δημοσιότητας πολλές σχετικές αναφορές. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τη φρεγάτα «ΥΔΡΑ», που ήδη βρίσκεται σε ευρωενωσιακή αποστολή στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου επίσης στο πλήρωμα περιλαμβάνονται γυναίκες.

Τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι πολλά. Για παράδειγμα, υπάρχουν γυναίκες - στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας. Με την επίκληση όμως «αυξημένων υπηρεσιακών αναγκών» βρίσκονται αντιμέτωπες με μακροχρόνια, και πολλές φορές χωρίς πρόγραμμα επιστροφής, απομάκρυνσή τους από τον τόπο κατοικίας τους. Αυτές οι συνθήκες, όμως, είναι κυριολεκτικά απαγορευτικές στο να συμμετάσχουν στις απαιτούμενες επίπονες, μακροχρόνιες και ιδιαίτερα κοστοβόρες ιατρικές ειδικές θεραπείες για την αντιμετώπιση του προβλήματός τους. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η συνολική άθροιση όλων αυτών των προβλημάτων και η επιβάρυνση που επιφέρουν στις οικογενειακές σχέσεις αποτελούν και την αιτία διάλυσης των οικογενειών τους.

Πληθαίνουν επίσης οι μαρτυρίες στρατιωτικών γυναικών, όπου μετά από μια πολυπόθητη εγκυμοσύνη και τον ερχομό ενός παιδιού, αδυνατώντας να καλύψουν το κόστος του τοκετού, προσφεύγουν ακόμη σε δανεισμό χρημάτων. Για τη δε φροντίδα και την ανατροφή των παιδιών τους, το κόστος φύλαξής του κατά τη διάρκεια εκτέλεσης της υπηρεσίας τους, αλλά και η σχεδόν ανυπαρξία υποδομών σε παιδικούς σταθμούς στην πλειοψηφία των στρατιωτικών εγκαταστάσεων - φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, λόγω κόστους - εκτός του ότι κάνουν τη ζωή τους δυσβάσταχτη, ροκανίζουν απελπιστικά το ήδη χαμηλό μηνιάτικο.

Στα παραπάνω πρακτικά προβλήματα πρέπει να προστεθούν και οι ενοχές με τις οποίες οι γυναίκες - στελέχη επιβαρύνονται τόσο στον εργασιακό όσο τον οικογενειακό ή άλλο κοινωνικό χώρο, όταν λόγω αντικειμενικών υπηρεσιακών απαιτήσεων δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν με επάρκεια συνολικά στις υποχρεώσεις τους.

Συχνό είναι και το φαινόμενο, ανάλογες ενοχές να γίνεται προσπάθεια να τους καλλιεργηθούν, ακόμη και όταν από τον ελάχιστο χρόνο που τους απομένει, «τολμήσουν» απλά να σκεφτούν να ασχοληθούν με πολιτιστικές, αθλητικές ή άλλες ψυχαγωγικές δραστηριότητες ή και με συνδικαλιστικές δράσεις.

Από το χάραμα έως τη νύχτα αργά, ένα μόνιμο πρόσταγμα ηχεί στα αυτιά των γυναικών: «Επ' ώμου» ή πιο σωστά «Επ' ώμων», γιατί ο ένας ώμος δεν αρκεί να σηκώσει το βάρος των υποχρεώσεων και των ευθυνών που της φορτώνει το υφιστάμενο κοινωνικό σύστημα σήμερα, σε αρμονία με νοοτροπίες και αντιλήψεις αιώνων που τις καταδυναστεύουν.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι οι αυξημένες παραιτήσεις γυναικών, με συνέπεια την αναγκαστική απώλεια του μοναδικού βιοποριστικού μέσου που διέθεταν για τις ίδιες και τις οικογένειές τους, αλλά και η ανασφάλεια που προκύπτει από την απώλεια της εργασίας τους.

Οσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία (συχνό φαινόμενο της εποχής μας), που ενδεχομένως κάποιες να υφίστανται, το στρατιωτικό περιβάλλον και οι ιδιαίτεροι κοινωνικοί του κανόνες συνηγορούν στη συσκότισή της, ενώ η εξάλειψή της συνδέεται άμεσα με όλες τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις, που θα της εξασφαλίσουν τη δυνατότητα να σπάσει τα δεσμά μιας βίαιης οικογενειακής ή διαπροσωπικής της σχέσης.

Ειδικά σε μονογονεϊκές οικογένειες γίνεται φανερό ότι οι γυναίκες είναι πολύ πιο ευάλωτες και απροστάτευτες από το κράτος, ελλείψει δομών, αλλά και με την αντιμετώπιση του προβλήματος στη λογική κόστους - οφέλους, καλούμενες να τα βγάλουν πέρα μόνες τους, με μόνο στήριγμα τις οικογένειές τους, όταν και αν αυτές υπάρχουν και έχουν βέβαια τη δυνατότητα να τις βοηθήσουν.

Συνάμα βιώνουν σε πολλαπλάσιο βαθμό το γεγονός ότι η δημόσια Υγεία, η Παιδεία υπονομεύονται και ξεπουλιούνται στον βωμό της ελεύθερης αγοράς και των συμφερόντων των λίγων, με την ακρίβεια να καλπάζει, εξανεμίζοντας το οικογενειακό εισόδημα, αλλά και την πρώτη κατοικία να γίνεται έρμαιο στα χέρια των τραπεζών και των funds.

Σε αυτές τις συνθήκες που διαμορφώνει η απάνθρωπη πραγματικότητα που ζούμε σήμερα, δεν μπορεί να μην προσμετρηθούν και οι συνέπειες των δύο πολέμων που εξελίσσονται δίπλα στη χώρα μας. Δύο πολέμους που ματώνουν λαούς, ξεριζώνοντάς τους βίαια απ' τον τόπο τους και θαλασσοπνίγοντάς τους στην προσπάθειά τους να σωθούν, για τα κέρδη των μονοπωλίων. Ως γυναίκα, ως μάνα, αλλά και ως στρατιωτικός, με βαθιές ρίζες στον λαό μας, αυτό δεν μπορώ να το ανεχθώ.

Αισθάνομαι την ανάγκη να σμίξω τη φωνή μου με τις χιλιάδες όλων όσοι στέκονται απέναντι σ' αυτούς τους πολέμους, αλλά και στις αιτίες που τους γεννούν.

Αναμετρώντας τις ευθύνες μου απέναντι στα παιδιά μου, αλλά και στα παιδιά όλου του κόσμου, άσχετα με το χρώμα, τη θρησκεία ή την εθνικότητά τους, παίρνω την απόφαση να μη μείνω βουβή, αδρανοποιημένη και αμέτοχη σ' αυτά τα εγκλήματα.

Είναι βαθιά ανθρώπινη υποχρέωσή μου να ενώσω τον αγώνα μου μ' όσους διεκδικούν την αποδέσμευση της Ελλάδας από κάθε συμμετοχή σ' αυτό το μακελειό που εξελίσσεται είτε στην Ουκρανία είτε στην περιοχή της Παλαιστίνης είτε της Ερυθράς Θάλασσας. Ολα αυτά δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τα συμφέροντα του λαού μας, δεν έχουν σχέση και με το αίσθημα φιλίας και αλληλεγγύης που τον διακατέχουν για τους άλλους λαούς.

Είναι ώρα, ενωμένοι, να διαμορφώσουμε εμείς τις συνθήκες της ζωής μας, αποφασίζοντας να στηρίξουμε σε κάθε ευκαιρία αιτήματα όπως:

- Να σταματήσει η αποστολή όπλων και πυρομαχικών στην Ουκρανία, που, πέραν των άλλων, μειώνει και την αμυντική ικανότητα της χώρας, αλλά να σταματήσει και κάθε εμπλοκή της, μέσω της διάθεσης ελληνικού εδάφους ή τμημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, στην υποστήριξη των εκεί πολεμικών επιχειρήσεων.

- Να γυρίσει τώρα πίσω η φρεγάτα «ΥΔΡΑ» απ' την επικίνδυνη ευρωενωσιακή αποστολή καθώς και κάθε στρατιωτικός που βρίσκεται έξω απ' τα σύνορά μας.