Σε λίγες μέρες, συγκεκριμένα την Τετάρτη 22 Μάη, στήνονται οι κάλπες των φοιτητικών εκλογών σε όλη τη χώρα.

Δεκάδες χιλιάδες φοιτητές με την ψήφο τους μπορούν να στείλουν ένα μεγάλο πανελλαδικό μήνυμα απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν και που έχουν βάλει τη σφραγίδα τους σε όσα ζουν οι νέοι σήμερα, που η πολιτική τους κρύβεται πίσω από κάθε έγκλημα. Παράλληλα, θα εκλέξουν τους εκπροσώπους τους στα Διοικητικά Συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων, θα έχουν την ευκαιρία να δυναμώσουν τους συλλόγους τους, αφού εκεί βρίσκεται η δύναμή τους.

Στις φοιτητικές εκλογές δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, ανεξαρτήτως έτους ή ηλικίας ή τρόπου εισαγωγής (πανελλαδικές εξετάσεις ή κατατακτήριες) που φοιτούν στα Τμήματα των ελληνικών πανεπιστημίων και παραμένουν εγγεγραμμένοι στους καταλόγους των ιδρυμάτων. Για τη συμμετοχή τους είναι υποχρεωτική η επίδειξη της ταυτότητάς τους.

Οι χιλιάδες υποψήφιοι με την «Πανσπουδαστική», σε όλη τη χώρα, βρίσκονται στη μάχη μέχρι την τελευταία μέρα ώστε να αναδειχθεί η «Πανσπουδαστική ΚΣ» πρώτη δύναμη για τρίτη συνεχόμενη χρονιά!

Οι φοιτητικές εκλογές λίγο πριν από τις ευρωεκλογές μπορούν να στείλουν δυναμικό μήνυμα και να δώσουν ώθηση για να συνεχιστεί η αγωνιστική στάση για χιλιάδες νέους, να δοθεί ώθηση για να εκφραστεί ακόμα πιο δυναμικά το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής μέσα στη νεολαία.

Τα δύο αυτά χρόνια, με το γκρέμισμα της παράταξης της ΝΔ, η αλλαγή των συσχετισμών σε πολλούς φοιτητικούς συλλόγους έδωσε νέα πνοή στο φοιτητικό κίνημα.

Ηταν ένα μεγάλο αισιόδοξο μήνυμα. Εδειξε ότι οι φοιτητές με τη συμμετοχή μπορούν να αλλάζουν όσα τους παρουσιάζουν ως «δεδομένα». Οτι μπορούν να βάλουν το στίγμα τους στις εξελίξεις και να δυναμώσει το πραγματικό αντίπαλο δέος απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, που τα βρήκε σκούρα πολλές φορές με τους φοιτητές που της χάλασαν τα σχέδια.

Η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής» μπορεί να στείλει ένα μεγάλο μήνυμα ελπίδας και νεανικής αντεπίθεσης! Αλλά θα είναι και ένα μεγάλο κάλεσμα προς τους χιλιάδες νέους και νέες, εργαζόμενους, άνεργους, μαθητές, που ανησυχούν με όλα όσα βλέπουν, που σκέφτονται ότι «κάτι πρέπει να γίνει» για να πάρουν και αυτοί θέση στον αγώνα, αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ και των κομμάτων που τη στηρίζουν.

Θα έχει τη δική της συμβολή στο να σπάσουν σε πιο πολλούς νέους η αναμονή, ο συμβιβασμός με το άδικο που αντικρίζουμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας, η προσμονή από τα κόμματα του συστήματος και τις παρατάξεις τους. Γιατί και την επόμενη μέρα η κυβέρνηση και η πολιτική της θα είναι εδώ και μοναδική αντιπολίτευση απέναντί τους θα είναι ο αγώνας των φοιτητών, της νέας γενιάς, όλου του λαού. Ηδη τους προηγούμενους μήνες αναδείχθηκαν η σημασία και η ανάγκη να υπάρχουν μαζικοί, δυνατοί φοιτητικοί σύλλογοι, οργανωτές της πάλης, που να ενημερώνουν τους φοιτητές, να αποτελούν στήριγμα για όλα τους τα δικαιώματα και τις ανάγκες.

Χιλιάδες φοιτητές μπορούν να δώσουν μια μεγάλη απάντηση στην κυβέρνηση και να ακυρώσουν το σχέδιό της να νομιμοποιήσει την πολιτική της εμφανίζοντας πρώτη δύναμη τη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ. Θα κόψουν το χαμόγελο σε όσους επιδιώκουν να μιλήσουν πάλι για «μειοψηφίες», να μεταφράσουν την αποχή σε συμφωνία με τον νόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, σε στήριξη στην κυβερνητική πολιτική που υποβαθμίζει τις σπουδές και αδιαφορεί για τις ανάγκες των φοιτητών.

Γιατί πραγματοποιούνται σε μια περίοδο που έχει ξεσπάσει ένας μεγάλος φοιτητικός ξεσηκωμός σε όλο τον κόσμο για να σταματήσει τη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ με τη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και την ενεργή εμπλοκή της κυβέρνησης.

Από τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ μέχρι αυτά της Ευρώπης, χιλιάδες φοιτητές βρίσκονται σε κινητοποιήσεις και το φοιτητικό κίνημα στη χώρα μας αποδεικνύεται ένας ισχυρός αναπόσπαστος κρίκος στη μεγάλη αλυσίδα αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης.

Ο αντίκτυπος των φοιτητικών εκλογών θα είναι διευρυμένος και θα ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας με πρώτη δύναμη την «Πανσπουδαστική ΚΣ». Θα είναι ένα μεγάλο αντιπολεμικό μήνυμα για να σταματήσει τώρα η σφαγή στην Παλαιστίνη, για να σταματήσει τώρα η εμπλοκή της χώρας μας στη σφαγή. Αλλά παράλληλα και μια μεγάλη τιμωρία της παράταξης της κυβέρνησης, της ΔΑΠ, που στηρίζει τη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

Ακόμα οι φοιτητικές εκλογές έχουν μια ιδιαίτερη σημασία γιατί πραγματοποιούνται μετά τις μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις φοιτητικές κινητοποιήσεις που τράνταξαν όλη τη χώρα απαιτώντας ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και πραγματικά δωρεάν πανεπιστήμιο, πτυχία με αξία.

Αυτές οι κινητοποιήσεις στρίμωξαν για τα καλά την κυβέρνηση, αμφισβήτησαν την πολιτική της εμπορευματοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, τον πυρήνα των κατευθύνσεων της ΕΕ για πτυχία - εμπόρευμα, για φοιτητές - πελάτες μέσα στο πανεπιστήμιο - επιχείρηση.

Ετσι, η κυβέρνηση και τα κόμματα του συστήματος μετρούν περισσότερο τη στάση των φοιτητών που σμπαράλιασαν την προπαγάνδα τους και η πλειοψηφία του λαού απέρριψε αυτήν την πολιτική. Οι φοιτητές στο δίλημμα που ορθώθηκε μπροστά τους «`Η με τα κέρδη ή με τις σπουδές», διαλέξανε πλευρά. Ομως, αυτό το δίλημμα μπαίνει σήμερα ακόμα πιο επιτακτικά μπροστά τους.

Την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι «τρέχουν» οι μπίζνες και υπάρχει ενδιαφέρον από ξένα πανεπιστήμια να ιδρύσουν παραρτήματα στη χώρα, δηλαδή η εφαρμογή του νόμου προχωράει. Ετσι το επόμενο διάστημα είναι ακόμα πιο αναγκαίο για τους φοιτητές να έχουν δυνατούς, μαζικούς φοιτητικούς συλλόγους, οργανωτές της πάλης για να μπουν εμπόδια σε αντιδραστικές αλλαγές για τις σπουδές, τα πτυχία των φοιτητών, τη ζωή τους. Για να δοθεί ώθηση στη διεκδίκηση για την πραγματική αναβάθμιση των σπουδών τους.

Εξάλλου, μόνο όταν οι φοιτητές πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, ακούστηκε η φωνή τους και έκαναν πρώτη είδηση τις ανάγκες τους. Τότε η πραγματική πλειοψηφία μέσα στις σχολές απέκτησε φωνή και δύναμη για να αλλάξει τα πράγματα, να κατακτήσει νίκες που βελτιώνουν την καθημερινότητα των σπουδών, να κατακτήσει δικαιώματα.

Αυτό φοβάται η κυβέρνηση και έχει στήσει παιχνίδι αποπροσανατολισμού για να αποφύγει τη συζήτηση γύρω από τα πραγματικά προβλήματα.

Γιατί αυτό που αποδείχθηκε αυτά τα δύο χρόνια, με την πρωτιά της «Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας», είναι η δύναμη του συλλογικού οργανωμένου αγώνα.

Γιατί αποκαλύφθηκε ότι μπορεί οι νόμοι να ψηφίζονται στη Βουλή, όμως ανατρέπονται στους δρόμους του αγώνα και μένουν στα χαρτιά!

Οτι μπορεί οι κυβερνήσεις να είναι πλειοψηφία στη Βουλή και να σχεδιάζουν, όμως τα σχέδιά τους τα ακυρώνουν οι πραγματικές πλειοψηφίες μέσα στην κοινωνία, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι μαζί με τον λαό!

Η κυβέρνηση επιδιώκει να νομιμοποιήσει την πολιτική της στηρίζοντας με όλους τους τρόπους τη ΔΑΠ και ποντάροντας στην αποχή των φοιτητών, ώστε να αλλοιώσει τη φωνή τους.

Σε αυτό το πλαίσιο εντείνει την καταστολή, τις συνδικαλιστικές διώξεις, τη συκοφάντηση του φοιτητικού κινήματος.

Ετσι, ο πρωθυπουργός, εμφανώς θορυβημένος από τις μεγάλες ολονύχτιες διαμαρτυρίες και τις πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης που οργάνωσαν οι φοιτητικοί σύλλογοι, σε πρόσφατη ομιλία του είπε απειλώντας πως «αν νομίζουν κάποιοι ότι μπορούν να επαναλάβουν αυτά τα οποία είδαν σε άλλες χώρες και να καταλαμβάνουν πανεπιστήμια, να στήνουν αντίσκηνα και να τα κάνουν γης Μαδιάμ, είναι βαθιά γελασμένοι».

Κάπως έτσι οι φοιτητικοί αγώνες από εξαίρεση που «μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει» γίνονται παγκόσμιο φαινόμενο και κάπως έτσι, το «να γίνουμε σαν τα πανεπιστήμια της ΕΕ και της Αμερικής», το Columbia και το Yale της κυβέρνησης, καταλήγει σε ευχή «να μην επαναλαμβάνουμε όσα βλέπουμε σε άλλες χώρες»...

Στις φοιτητικές εκλογές χιλιάδες φοιτητές μπορούν να εκφραστούν, για όλα όσα τους συγκλονίζουν, για όσα τους αγανακτούν, τους ανησυχούν, για όσα θέλουν να διεκδικήσουν! Να καταδικάσουν την εγκληματική κυβερνητική πολιτική που εμπλέκει τη χώρα στη σφαγή των πολέμων, που τσακίζει τα δικαιώματα στις σπουδές και τη ζωή, όλα για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτή η απάντηση στην εγκληματική πολιτική δίνεται κάθε μέρα, μέσα στον αγώνα, στις μεγάλες, αλλά και καθημερινές στιγμές που έχουν την υπογραφή χιλιάδων αγωνιστών φοιτητών υποψηφίων με την «Πανσπουδαστική».

Σε όλες τις κάλπες που θα στηθούν το επόμενο διάστημα η στάση κάθε φοιτητή και φοιτήτριας μετράει περισσότερο.

Οπως τονίζεται στο κάλεσμα της «Πανσπουδαστικής» προς όλους τους φοιτητές:

Ο καθένας με την ψήφο του και όλοι μαζί διαλέγουμε πλευρά!

Μαζί ή απέναντι στον παγκόσμιο ξεσηκωμό ενάντια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού; Στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης ή με αυτούς που βάφουν τα χέρια τους με το αίμα των παιδιών του;

Ναι ή όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια; Με την υποβάθμιση ή την αναβάθμιση των σπουδών σε ένα σύγχρονο, αποκλειστικά δημόσιο και σύγχρονο πανεπιστήμιο;

Ναι ή όχι στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών; «Ολοι μαζί σκοτώσαμε τα παιδιά στα Τέμπη» ή όλοι μαζί γινόμαστε η φωνή τους για να μην ξεχαστεί το έγκλημα;

Φοιτητικούς συλλόγους ζωντανούς, στήριγμα όλων των φοιτητών, ή «φαντάσματα», παραμάγαζο εκφυλισμού;

Απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και τη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ υπάρχει αντίπαλο δέος: Η «Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας», που δεκάδες χιλιάδες φοιτητές ανέδειξαν πρώτη δύναμη σε όλη τη χώρα!

Η πρωτιά της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» απέναντι στην κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ θα είναι μια μεγάλη νίκη των φοιτητών.

Γι' αυτό και η πολύ μαζική συμμετοχή τους είναι ο μόνος τρόπος για να είναι πολύ ξεκάθαρο και δυνατό το μήνυμα των φοιτητών. Να μην μπορεί κανείς να το υποβαθμίσει. Με μαζική συμμετοχή και πρωτιά της «Πανσπουδαστικής» οι φοιτητές μπορούν να κόψουν τη φόρα στην κυβέρνηση. Αυτούς τους αγώνες φοβάται η κυβέρνηση, γι' αυτό και εντείνει την καταστολή και τη συκοφαντία.

Τις λίγες μέρες που απομένουν μέχρι τις 22 Μάη χιλιάδες υποψήφιοι με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, με το κάλεσμα να απευθύνεται σε κάθε έτος και αμφιθέατρο, συζητάνε με τους συμφοιτητές τους και δίνουν μαζί αυτήν τη μάχη για τα πτυχία, τις σπουδές και τις ζωές που έχουν ανάγκη.

Μπορεί και πρέπει να γίνει υπόθεση όλο και περισσότερων φοιτητών η επιτυχία των εκλογών, με άνοδο της συμμετοχής αλλά και την ανάδειξη της «Πανσπουδαστικής» ξανά σε πρώτη δύναμη.

Γιατί είναι χρέος το να σταθούμε σαν άνθρωποι απέναντι στα εγκλήματα του πολέμου, απέναντι στη φρίκη των νεκρών παιδιών, ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, ενώνοντας τη φωνή μας με τους φοιτητές όλου του κόσμου για τις σπουδές και τη ζωή τους.

Οπως τονίζουν οι υποψήφιοι στο σύνθημά τους «Μαζί θα τα καταφέρουμε»! Γιατί «όλοι μαζί μάθαμε να παλεύουμε και όλοι μαζί ξέρουμε και να νικάμε»!