ISAAK_PATSIDIS

Ο στρατιωτικοί ως εξ επαγγέλματος, έχοντας κι αυτοί γνώση των μελλούμενων, σε μια Ευρώπη που αλλάζει, σε μια ΕΕ που ήδη μεταλλάσσεται σε «πολεμική» και οχυρώνεται για έναν πόλεμο που καθημερινά επεκτείνεται και σε μια οικονομία που απομειώνει τα εισοδήματα των λαών της, είχαν έναν λόγο παραπάνω να σταθούν απέναντι σε επιλογές που αβίαστα παίρνουν τον τίτλο των αντιλαϊκών.

Τα τύμπανα του πολέμου φαίνεται ότι χτυπούν ολοένα και πιο έντονα, ενώ τα σύννεφα του πολέμου κοντά στη χώρα μας και στην ευρύτερη περιοχή μας φαίνεται ότι πυκνώνουν. Η χώρα μας με την επιλογή στήριξης μιας απ' τις εμπόλεμες πλευρές εκθέτει σε τρομακτικούς κινδύνους τον λαό μας, στοχοποιώντας τον. Ηδη οι προειδοποιήσεις έρχονται. Η ευθύνη της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, πλην του ΚΚΕ που διαχρονικά τάσσεται κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων όπως του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, είναι μεγάλη και δεν αποτάσσεται με συγχωροχάρτια και ευχολόγια τύπου «δεν είναι αυτό που νομίζετε».

Ηδη, από την πρώτη κιόλας συνεδρίαση της Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρήνη στην Ουκρανία με συμμετοχή και Ευρωπαίων ηγετών, διαφάνηκαν οι πραγματικές αιμοσταγείς προθέσεις των αυτοσυστηνόμενων ως δήθεν ειρηνοποιών, αναφορικά με το μέλλον του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, που διεξάγεται ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη μία και Ρωσία από την άλλη.

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, μάλιστα, με μια παρέμβασή του υποστήριξε ότι «οι μελλοντικές διαπραγματεύσεις για την παύση του πολέμου θα πρέπει να βρουν την Ουκρανία από μια θέση αυτοπεποίθησης και όχι από μια θέση αδυναμίας». Αυτή η παρέμβαση δείχνει ενδεχομένως ότι η ελληνική υποστήριξη θα συνεχίσει να συνοδεύεται όχι μόνο με παροχή οικονομικής βοήθειας ύψους 2 δισ. ευρώ του ελληνικού λαού, αλλά και με σημαντική στρατιωτική βοήθεια, ακόμη και με διάθεση έμψυχου δυναμικού.

Μέσα από αυτές τις θέσεις και τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, ξεκινούν και πολλά απ' τα προβλήματα που βιώνουν ή που θα βιώσουν οι στρατιωτικοί, αφού η χώρα μας έχει εμπλακεί ακόμη πιο βαθιά στα γρανάζια του πολέμου.

Τα παραπάνω ηθικά και πρακτικά ζητήματα, με ευθύνη της κυβέρνησης αλλά και σύσσωμης της αντιπολίτευσης πλην ΚΚΕ, ουδέποτε τέθηκαν, αντίθετα χρησιμοποιήθηκε κάθε μέσον ηλεκτρονικό ή έντυπο, για να προπαγανδιστεί η επίπλαστη εικόνα της αναγκαιότητας υποστήριξης αυτού του πολέμου.

Είναι σημαντικό για εμάς τους στρατιωτικούς ότι υπήρξε ένα πολιτικό κόμμα, το ΚΚΕ, που χωρίς περιστροφές δήλωσε την αντίθεσή του σ' αυτόν τον πόλεμο, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τους ναζί του Αζόφ! Και οφείλει ο καθένας από εμάς να εκτιμήσει ότι αυτό το κόμμα αποδοκίμασε την ενίσχυση της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ με ελληνικά όπλα και πυρομαχικά, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να αποτρέψει την κίνηση έμφορτης αμαξοστοιχίας με αμερικανικό πολεμικό υλικό που εκτελούσε το δρομολόγιο από Αλεξανδρούπολη για βόρεια!

Αυτό βέβαια δεν έγινε ευκαιριακά. Το ΚΚΕ πάντα αφύπνιζε τον λαό, τους εργαζόμενους, τη νεολαία, υποστηρίζοντας ως αποκλειστική αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων την υπεράσπιση των συνόρων της πατρίδας μας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Την επιστροφή όλων των στρατιωτικών που βρίσκονται εκτός συνόρων σε αποστολές ή ασκήσεις που επιβουλεύονται άλλους λαούς. Εμείς οι στρατιωτικοί επίσης οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι αυτό το κόμμα στάθηκε δίπλα μας στις δύσκολες συνθήκες που εργαζόμαστε, προβάλλοντας με συνέπεια και γνώση τα αιτήματά μας. Κανένα άλλο κόμμα δεν τα ανέδειξε με την ένταση που το έκανε το ΚΚΕ, καταθέτοντας εκατοντάδες κοινοβουλευτικές Ερωτήσεις προς την κυβέρνηση.

Επιστρέφοντας στην εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε την αποστολή στρατιωτικών και στη Βουλγαρία, στο πλαίσιο της συμμετοχής της χώρας μας στην Ομάδα Ταχείας Αντίδρασης, όπου με τη διαμόρφωση κατάλληλων συνθηκών, ενδεχομένως αυτό το στρατιωτικό τμήμα να βρεθεί στα ουκρανικά πεδία των μαχών. Ηδη η φράση που ακούγεται όλο και πιο έντονα σε συζητήσεις στα στρατόπεδα είναι ότι καμιά Ελληνίδα και κανένας Ελληνας στρατιωτικός δεν πρόκειται να συμμετάσχει σ' αυτό το μακελειό. Προτιμούν την παραίτηση και την ανεργία, παρά να καταθέσουν τη ζωή τους στην κρεατομηχανή του πολέμου για τα συμφέροντα των μονοπωλίων της Ενέργειας και άλλων οικονομικών κολοσσών.

Ο δρόμος που έχει χαράξει το ΝΑΤΟ και η ΕΕ και που πιστά ακολουθεί η κυβέρνηση με σύσσωμη την αντιπολίτευση στο πλάι της πλην του ΚΚΕ, είναι κυριολεκτικά ναρκοθετημένος. Οι επιπτώσεις της επιλογής αυτού του δρόμου δεν αφήνουν εμάς τους στρατιωτικούς στο απυρόβλητο των συνεπειών που αυτός ο δρόμος μάς οδηγεί. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στο γεγονός ότι πληρωνόμαστε με ειδικό «φτωχολόγιο», χωρίς αναγνωρισμένες υπερωρίες, χωρίς ουσιαστικό ωράριο και χωρίς πλήρη αποζημίωση για τη νυχτερινή μας εργασία και ζώντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα μακριά από τις οικογένειές μας, αλλά και επειδή οι επιλογές αυτές δεν είναι δικές μας επιλογές και σε καμιά περίπτωση δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του λαού μας. Είναι πλέον ώρα, τα απατηλά και καλλιεργημένα για δεκαετίες ψευδεπίγραφα στερεότυπα όπως του «πατριωτισμού», του «εθνικού συμφέροντος», του «καλού της πατρίδας» και άλλων τέτοιων βαρύγδουπων εκφράσεων, να αποκτήσουν πραγματική υπόσταση, αποκτώντας περιεχόμενο σύμφωνα με τα συμφέροντα του λαού, άρα και τα δικά μας.