Οταν μιλάμε για δομές Υγείας στη Λέρο, αναφερόμαστε στο ιστορικό Κρατικό Θεραπευτήριο και Γενικό Νοσοκομείο Λέρου. Θα περίμενε κανείς πως με πάνω από 200 τρόφιμους στην ψυχιατρική κλινική και το πρώην ΠΙΚΠΑ καθώς και με 8 χιλιάδες μόνιμους κατοίκους - πολύ περισσότερους το καλοκαίρι - και πάνω από 1.000 πρόσφυγες και μετανάστες στο Κέντρο - φυλακή των ξεριζωμένων, θα υπήρχε μια δομή που στοιχειωδώς θα καλύπτει τις ανάγκες όλων αυτών των ανθρώπων.

Οι εκάστοτε διορισμένοι από την κυβέρνηση διοικητές και η ηγεσία του υπουργείου παρουσιάζουν μια εικονική πραγματικότητα, όμως τους διαψεύδουν τα ίδια τα γεγονότα.

Οι ελλείψεις προσωπικού είναι τραγικές. Για μεν το ιατρικό προσωπικό αγγίζουν το 70% των θέσεων του οργανογράμματος, για δε το νοσηλευτικό και άλλο βοηθητικό προσωπικό αγγίζουν το 40%.

Δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν δεκάδες έκτακτα περιστατικά, όταν δεν υπάρχουν γιατροί, χειρουργοί, αναισθησιολόγοι, ορθοπεδικοί, παιδίατροι, νεφρολόγοι, ακτινοδιαγνώστες, νευρολόγοι, ψυχίατροι και ειδικευμένοι, έμπειροι νοσηλευτές.

Αρκετές μέρες του μήνα δεν υπάρχουν οι ειδικότητες αυτές στο νοσοκομείο, γιατί υπηρετεί ένας γιατρός σε καθεμία από αυτές. Μάλιστα δεν υπηρετεί κανένας νευρολόγος σε ένα νοσοκομείο που διαθέτει ψυχιατρικό τμήμα - από τα μεγαλύτερα της χώρας - και τμήμα ΑμεΑ, τα οποία καλύπτονται από μια και μοναδική ειδικευμένη ψυχίατρο.

Η κατάσταση, όπως καταλαβαίνουμε όλοι, είναι πλέον εκτός ελέγχου, εκρηκτική. Ειδικά μάλιστα τώρα, το καλοκαίρι, που πολλαπλασιάζεται ο πληθυσμός του νησιού, όπως και των γύρω μικρότερων νησιών (Πάτμος, Λειψοί, Αγαθονήσι, Αρκιοί) που εξυπηρετεί το νοσοκομείο της Λέρου, αφού και εκεί οι μονάδες Υγείας που υπάρχουν (ΚΥ, περιφερειακά ιατρεία) ασφυκτιούν από τις ελλείψεις προσωπικού. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κλείνουν και το ιατρείο του κέντρου - φυλακή προσφύγων και μεταναστών, απολύοντας το λιγοστό υγειονομικό προσωπικό για να παραδώσουν την περίθαλψη των ξεριζωμένων σε ΜΚΟ με τα ανάλογα οικονομικά οφέλη. Επομένως, αυτήν την περίοδο επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο το νοσοκομείο, όταν μάλιστα υπάρχουν αυξημένες ροές και λόγω των ιμπεριαλιστικών πολέμων που βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή.

Καμία πρόσληψη μόνιμου ιατρικού προσωπικού δεν έγινε στο νοσοκομείο μας εδώ και αρκετά χρόνια.

Μια ακόμη πτυχή της παντελούς εγκατάλειψης του νοσοκομείου μας, με κύρια αιτία την υποχρηματοδότηση, είναι η έλλειψη συντήρησης των κτιριακών εγκαταστάσεων ηλικίας περίπου ενός αιώνα, με αποτέλεσμα να έχουμε καταρρεύσεις ψευδοροφών, όπως πρόσφατα, αλλά και τη λυπηρή και επικίνδυνη εικόνα των δεκάδων ετοιμόρροπων κτιρίων.

Η κυβέρνηση αποδεικνύει καθημερινά ότι δεν έχει σκοπό να ενισχύσει το νοσοκομείο μας, αλλά και το ΕΣΥ γενικά, με μαζικές μόνιμες προσλήψεις προσωπικού.

Αντίθετα, νομοθετεί για την περαιτέρω εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών.

Προωθεί συγχωνεύσεις και κλείσιμο νοσοκομείων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, αξιοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο των προηγουμένων κυβερνήσεων, κλιμακώνει την επίθεση στη δημόσια ψυχική υγεία και απεξάρτηση. Στόχος είναι να υλοποιηθούν οι κατευθύνσεις της ΕΕ για χάρισμα της Ψυχικής Υγείας σε ΜΚΟ και ιδιώτες. Η εξέλιξη αυτή χτυπάει το καμπανάκι και για το δικό μας νοσοκομείο. Ηδη κάθε τόσο έρχονται και επανέρχονται προτάσεις για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του κρατικού θεραπευτηρίου, σχέδια για ανάπτυξη ιατρικού τουρισμού.

Αυτό που βιώνουμε ως εργαζόμενοι στην Υγεία αλλά και οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Λέρου, είναι οι συνέπειες της διαχρονικής κρατικής υποχρηματοδότησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας.

Τα χρόνια προβλήματα των δημόσιων δομών Υγείας εξαιτίας της υποστελέχωσης έχουν οξυνθεί. Τμήματα κινδυνεύουν να καταρρεύσουν. Οι αναμονές στα τακτικά ιατρεία παραμένουν πολύμηνες (έως και 2 μήνες για υπερηχογράφημα και αξονική).

Οι συνθήκες εργασίας των υγειονομικών ολοένα χειροτερεύουν με πρόσθετες βάρδιες/εφημερίες, μετακινήσεις, εκατοντάδες χρωστούμενα ρεπό και άδειες. Οι διπλοβάρδιες των νοσηλευτών, η παραβίαση της ημερήσιας ανάπαυσης των γιατρών παρατείνουν τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, οδηγώντας κάποιους σε κατάρρευση.

Τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που παρουσιάζουν την ΕΕ και την πολιτική της ως μονόδρομο, όσο και αν θέλουν να κρύψουν τη συμφωνία τους, με μια προσεκτική ανάγνωση των γραφόμενων και όσων ψηφίζουν αποκαλύπτονται.

Μήπως δεν ήταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016 που ψήφισε τον νόμο για τις ΣΔΙΤ και που σήμερα εφαρμόζει η ΝΔ; Οι δηλώσεις τότε για το Νοσοκομείο Σαντορίνης, το πρώτο νοσοκομείο - ανώνυμη εταιρεία, έλεγαν «νέα σχέση δημόσιου - ιδιωτικού τομέα στην κατεύθυνση της επικουρικής - συμπληρωματικής λειτουργίας». Ολοι ξέρουμε τα χάλια του Νοσοκομείου Σαντορίνης, νοσοκομείο που λειτουργεί χωρίς παθολόγο, ακτινολόγο, μικροβιολόγο κ.λπ.

Δεν ξεχνάμε τις δηλώσεις του υπουργού Υγείας της κυβέρνησης της ΝΔ, ο οποίος δήλωνε ότι «το όραμα της ΝΔ είναι η μετατροπή όλων των δημόσιων νοσοκομείων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου». Αυτό που δεν είπε, είναι πως το όραμα αυτό της ΝΔ θα είναι εφιάλτης που θα το πληρώσουν πολύ ακριβά ασθενείς και υγειονομικοί.

Αντίστοιχα, το ΠΑΣΟΚ μιλάει για ισχυρό σύστημα Υγείας, όχι όμως δημόσιο και δωρεάν αλλά υπό «δημόσια εποπτεία». Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης...

Οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου Λέρου από την αρχή του χρόνου βρίσκονται σε κατάσταση επιφυλακής και αγωνιστικών κινητοποιήσεων, με συμμετοχή σε απεργίες, Γενικές Συνελεύσεις, επιστολές στον πρωθυπουργό και στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας, συσκέψεις σωματείων και συλλόγων που δραστηριοποιούνται στο νησί, συσκέψεις όλων των εργαζομένων των μονάδων Υγείας, παρεμβάσεις σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, εκστρατεία ενημέρωσης των κατοίκων.

Οι εργαζόμενοι του Κρατικού Θεραπευτηρίου Λέρου με την οργάνωση των κινητοποιήσεων στέλνουν μήνυμα ενάντια στους αντιδραστικούς σχεδιασμούς που προχωράνε για το «Νέο ΕΣΥ», της γενίκευσης της επιχειρηματικής δράσης στα δημόσια νοσοκομεία, απαιτώντας άμεσα λύσεις στα οξυμένα προβλήματα της υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης.

Στην οργάνωση της αντεπίθεσης είναι η ελπίδα. Πρόκειται για μια μάχη που θα κριθεί από τη συμμετοχή και τη συσπείρωση των ίδιων των εργαζομένων, ξεπερνώντας αναστολές και ενδοιασμούς, αντιμετωπίζοντας με την ενότητά τους, στη βάση του κοινού ταξικού συμφέροντος, τα σημερινά προβλήματα και όσα προγραμματίζονται για το μέλλον.

Πρόκειται για αγώνα που αφορά την ανάγκη και την αποκλειστικά δωρεάν και δημόσια πρόσβαση κάθε ανθρώπου στο κοινωνικό αγαθό της Υγείας κόντρα στην Υγεία - εμπόρευμα που υπηρετούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις και όλα τα αστικά κόμματα.

Γιατί σήμερα, με βάση τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα μπορούσε να υπάρχει δημόσια Υγεία που να καλύπτει εξολοκλήρου τις ανάγκες όλης της κοινωνίας. Μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα όλη η απαραίτητη υποδομή, υπάρχει σε μεγάλο βαθμό το απαραίτητο επιστημονικό προσωπικό και η γνώση για να προλαμβάνονται και να καταπολεμούνται τα προβλήματα υγείας όλων των ανθρώπων και έτσι να καταπολεμούνται και οι επιπλέον γεωγραφικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στα νησιά μας.

Οι στάσεις εργασίας που έγιναν στις 27/6 για τη μη απόλυση στο τέλος του μήνα των υγειονομικών του ΕΟΔΥ και εκείνων με Συμβάσεις Ορισμένου Χρόνου εργασίας, και οι προγραμματισμένες στάσεις εργασίας 1-5/7/2024, είναι ανάγκη να κλιμακωθούν με τη μαζική συγκέντρωση όλου του λαού της Λέρου την Τέταρτη 3/7/2024, ώρα 19.00 στην πύλη του νοσοκομείου.

Να δοθεί μήνυμα από τους υγειονομικούς και τους εργαζόμενους ότι δεν πάμε πίσω από το αυτονόητο: Την εδώ και τώρα πλήρη στελέχωση με μόνιμο ιατρικό, νοσηλευτικό και άλλο προσωπικό του Κρατικού Θεραπευτηρίου Λέρου και του ΕΚΑΒ ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των κατοίκων, των επισκεπτών.

Ο λαός της Λέρου έχει χορτάσει από υποσχέσεις και λόγια που καλλιεργούν τον εφησυχασμό, την ώρα που διογκώνεται η επικίνδυνη κατάσταση στην Υγεία του νησιού. Συνεχίζουμε τον αγώνα γνωρίζοντας ότι όλα αλλάζουν όταν το αποφασίσουν με τη δράση τους οι πολλοί. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη που έχει ανάγκη ο λαός, με εργατική εξουσία, τη μόνη που μπορεί να αντιστοιχίσει το αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Κανένας δισταγμός, λοιπόν. Διεκδικούμε για το σήμερα, χτίζουμε ασπίδα για όσα έρχονται αλλά και ελπίδα για το αύριο, την προοπτική. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Ολοι στον αγώνα και τη συγκέντρωση στις 3/7.