ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μαρτυρία εξ Ιταλίας

Γρηγοριάδης Κώστας

«Δεκαπέντε αστυνομικοί από όλες τις χώρες προέλευσης των διαδηλωτών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, βρίσκονταν τις μέρες της διάσκεψης της G8 στη Γένοβα και συγκεκριμένα στο μέγαρο της Αστυνομίας της ιταλικής αυτής πόλης» γράφουν τα χτεσινά «Νέα». Παραθέτουν, μάλιστα, τη μαρτυρία της κ. Κλαούντια Φουζάνι, δημοσιογράφου της «La Repubblica», η οποία, αφού σημειώνει ότι η σχετική συνεργασία των δυνάμεων καταστολής είχε ξεκινήσει από το Φλεβάρη, περιγράφει τη «δουλιά» των δεκαπέντε: «Δεκαπέντε αστυνομικοί από τις χώρες προέλευσης των διαδηλωτών - ανάμεσά τους και Ελληνας - ήταν κλεισμένοι στο αστυνομικό μέγαρο της Γένοβας και ο καθένας είχε στη διάθεσή του έναν υπολογιστή, ο οποίος ήταν συνδεδεμένος με τα κεντρικά της χώρας του. Από εκεί έπαιρναν πληροφορίες για τον καθένα διαδηλωτή που έφτανε στην Ιταλία και στη συνέχεια ενημέρωναν τις ιταλικές αρχές αν ήταν επικίνδυνος ή αν θα μπορούσε να του επιτραπεί η είσοδος στη χώρα».

«Στα πλαίσια αυτής της βοήθειας, σημειώνει η Φουζάνι, όλα τα κράτη, των οποίων υπήκοοι θα έπαιρναν μέρος στις διαδηλώσεις, έστειλαν λίστες στις ιταλικές αρχές με αυτούς που θεωρούσαν επικίνδυνους. Και οι ελληνικές υπηρεσίες Ασφαλείας έστειλαν τέτοια λίστα, η οποία περιλάμβανε 1.500 άτομα».

Η Βουλγαρία στο δρόμο της ... εξυγίανσης

Υποσχέθηκε, μέσα σε 800 μέρες, να εξυγιάνει την οικονομία της χώρας, να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του λαού, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας, κλπ., κλπ. Ποιος είναι αυτός; Ο Συμεών Ζάξε Κουμπουργκότσκι ή κατ' άλλους ο Συμεών ο Β', πρώην βασιλιάς και νυν πρωθυπουργός της Βουλγαρίας.

Ε, λοιπόν, έχει ...πέσει με τα μούτρα στη δουλιά ο άνθρωπος, προκειμένου να... εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. Και το πρώτο που έκανε ήταν η συγκρότηση της αναγκαίας κυβέρνησης. Ε, λοιπόν, το τι έχει πραγματικά στο μυαλό του ο Συμεών και τι πρόκειται να κάνει η κυβέρνηση αυτή, μπορείτε εύκολα να το καταλάβετε από τα πρόσωπα, τα οποία επέλεξε για τρία κρίσιμα υπουργεία. Εχουμε και λέμε: Το υπουργείο Εξωτερικών το ανέθεσε στον Σολομόν Πάσι, πρόεδρο μέχρι τώρα μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, που προωθεί την ένταξη της Βουλγαρίας στο ΝΑΤΟ. Το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας το ανέθεσε στον ηλικίας 31 χρονών Νικολάι Βασίλιεφ, ειδήμονα στα τραπεζικά και με τετραετή θητεία στην Lazard Capital Markets του Λονδίνου, ενώ το υπουργείο Οικονομικών αναλαμβάνει ο Μίλεν Βλέτσεφ, 35 χρονών, στέλεχος μέχρι σήμερα της γνωστής και στη χώρα μας Merril Lynch, επίσης στη βρετανική πρωτεύουσα.

Επιβεβαιώνεται η ουσία

Επιστολή από τον υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ Ν. Αλευρά έλαβε η στήλη, σχετικά με προχτεσινό της σχόλιο. Στην επιστολή του, λοιπόν, ο κ. Αλευράς επιβεβαιώνει την κατάθεση και ψήφιση τροπολογίας, σύμφωνα με την οποία δίνεται το δικαίωμα στους διευθυντές των πολιτικών γραφείων του υπουργού και του υφυπουργού να εγκρίνουν, όχι δημόσια έργα που γράφαμε, αλλά μισθώσεις έργου, δηλαδή παροχής έργου από ιδιώτες. Επιβεβαιώνει, επίσης, ότι η τροπολογία αφορούσε το παρελθόν και συγκεκριμένα συμβάσεις μίσθωσης έργου εργαζομένων, που, ήδη, είχαν συναφθεί στη διάρκεια του 1993 και έχουν, ήδη, εκτελεστεί και όχι σε μελλοντικές συμβάσεις μίσθωσης έργου.

Παραμένει, δηλαδή, η ουσία του σχολίου μας, πως η τροπολογία ήταν «φωτογραφική», αφού αφορούσε μια συγκεκριμένη περίπτωση και, μάλιστα, παρελθόντων ετών, ενώ εμμένουμε στην άποψή μας, ότι είναι ανεπίτρεπτο τέτοιο δικαίωμα σε διευθυντές πολιτικών γραφείων.

Δύο δηλώσεις

«Χάρη σε σας, τα Βαλκάνια έρχονται ολοένα και πιο κοντά στην Ευρώπη...» είπε προχτές ο Τζορτζ Μπους στους στρατιώτες της αμερικανικής δύναμης κατοχής του Κοσσυφοπεδίου.

Την ίδια ώρα περίπου, ο εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ, Αντόνιο Μιλοσόσκι, δήλωνε: «Ο σκοπός του πολέμου στη χώρα είναι να καταστρέψει την εδαφική της ακεραιότητα και να τη μετατρέψει σε διεθνές προτεκτοράτο που θα ελέγχεται από το ΝΑΤΟ». Και αυτό το λέει ο εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης, που μόνο κομμουνιστές και αριστεροί δεν είναι, ενώ στη χώρα τους βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες των ΗΠΑ. Μια κυβέρνηση που θέλει να εντάξει τη γειτονική χώρα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, κλπ., κλπ..

Τα σχόλια περιττεύουν...

Ανάπτυξη... της φτώχειας

Τα στοιχεία της ετήσιας πανελλαδικής δειγματοληπτικής έρευνας της ICAP, που φιλοξενήθηκαν χτες στις πρώτες σελίδες όλων των εφημερίδων - σε ορισμένες μάλιστα έγιναν πρώτο θέμα- είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά και ταυτόχρονα προκλητικά, για την ουσία και το περιεχόμενο της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αποκαλυπτικά, γιατί τεκμηριώνουν, με την ψυχρή γλώσσα των αριθμών, την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη. Προκλητικά, γιατί μας πληροφορούν ότι όσο αυξάνεται η πίτα του ΑΕΠ (δηλαδή του εθνικού πλούτου) τόσο μεγαλώνει ο αριθμός των λαϊκών νοικοκυριών που βλέπει το βιοτικό του επίπεδο να χειροτερεύει. Αδιάψευστος μάρτυρας τα εξής δύο στοιχεία της πολυσέλιδης έρευνας της ICAP, σύμφωνα με τα οποία: Πρώτον, για το έτος 2000 (δηλαδή ένα χρόνο πριν την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ) «το 42,3% των νοικοκυριών θεώρησαν ότι η οικονομική τους κατάσταση επιδεινώθηκε», ενώ για το 1999 το ποσοστό αυτό ήταν 31%. Δεύτερον, για το έτος 2001 (πρώτος χρόνος πλήρους ένταξης στην ΟΝΕ και τη ζώνη του ευρώ, που υποτίθεται ότι οι εργαζόμενοι θα απολάμβαναν τους καρπούς των μακροχρόνιων θυσιών της μονόπλευρης λιτότητας), «το 35% των νοικοκυριών αναμένει οικονομική επιδείνωση», αντί 20% πέρσι και μόνο το 14,7% αισιοδοξούν ότι το εισόδημά τους θα βελτιωθεί (αντί 27% πέρσι).

Το μήνυμα, που εκπέμπουν τα συγκεκριμένα στοιχεία της ICAP, είναι σαφές. Για τα πλατιά λαϊκά στρώματα ισχύει η λαϊκή παροιμία «κάθε πέρσι και καλύτερα» ή «κάθε φέτος και χειρότερα», αφού χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των νοικοκυριών που διαπιστώνουν ότι το βιοτικό τους επίπεδο χειροτερεύει και ταυτόχρονα μειώνεται ο αριθμός εκείνων που αισιοδοξούσαν πως θα βελτιωθεί η οικονομική τους κατάσταση. Αντίθετα, για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, η εφαρμοζόμενη πολιτική αποδείχνεται χρυσοφόρα, καθώς χρόνο με το χρόνο γίνονται πλουσιότεροι. Σ' αυτό συνηγορούν και άλλα επίσημα στοιχεία (ισολογισμοί επιχειρήσεων, στοιχεία υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, Τράπεζας Ελλάδας, Eurostat κλπ.), που καταγράφουν τις εξελίξεις στο μέτωπο των λαϊκών εισοδημάτων και της κερδοφορίας των μεγάλων, κυρίως, επιχειρήσεων.

Αποτελεί στην ουσία κοινό μυστικό -που μόνο οι κυβερνώντες αρνούνται να παραδεχτούν- ότι οι μεγάλοι κερδισμένοι από την οικονομική πολιτική, είναι το μεγάλο κεφάλαιο. Αντίθετα, για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που είναι οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, η κυβερνητική πολιτική και η καπιταλιστική ανάπτυξη, παράγουν και αναπαράγουν τη φτώχεια, είτε με την αύξηση της ανεργίας, είτε με την αναζωπύρωση του πληθωρισμού και της ακρίβειας στην αγορά, είτε με την περικοπή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα είτε ακόμη και με την κατρακύλα των τιμών των μετοχών στο χρηματιστήριο, για όσους εργαζόμενους εγκλωβίστηκαν, προσδοκώντας πρόσθετο εισόδημα απ' αυτό.

Ετσι, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, ότι «η οικονομία πάει καλά», έχουν συγκεκριμένους αποδέκτες. Απευθύνονται στην ολιγαρχία του πλούτου και όχι στους εργαζόμενους. Ομως, οι εργαζόμενοι, μπορούν -κάτω από προϋποθέσεις- να βάλουν φρένο στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που παράγει «ανάπτυξη» της φτώχειας. Οπως, επίσης, μπορούν να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο, στην πορεία ανάπτυξης ενός μετώπου πάλης -με τους αγρότες, τους βιοτέχνες και γενικότερα τα πλατιά λαϊκά στρώματα- με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, ανεξαρτήτως αν εφαρμόζονται από «σοσιαλιστικά» κόμματα (όπως το ΠΑΣΟΚ) ή δεξιά και νεοφιλελεύθερα (όπως η ΝΔ) που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία. Το απέδειξαν οι πρόσφατες κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό, καθώς και η ικανοποίηση ορισμένων αιτημάτων, που απέσπασαν με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις οι εργαζόμενους σε διάφορους κλάδους και τομείς της οικονομίας.